Temat interpretacji

Brak możliwości odzyskania podatku VAT, w związku z realizacją projektu współfinansowanego ze środków unijnych niezwiązanych z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 6 grudnia 2016 r. (data wpływu 14 grudnia 2016 r.), uzupełnionym w dniu 17 stycznia 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z projektem pn. - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 grudnia 2016 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 17 stycznia 2017 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z projektem pn. .

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina zrealizowała projekt pn. .

Inwestycja była dofinansowana z Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013, Priorytet 4 Rozwój, restrukturyzacja i rewitalizacja miast, Działanie 4.2 Rewitalizacja miast. W ramach inwestycji zostały wykonane następujące roboty:

1. w Parku :


1. przebudowano fontannę,
   &
2. przebudowano ciągi piesze i schody na terenie parku,
   &
3. odwodniono nawierzchnię ciągu pieszego,
   &
4. wykonano nowe nasadzenia zgodnie z założeniami w projekcie,
   &
5. wybudowano małą architekturę w postaci ławek i koszy na śmieci,
   &
6. przebudowano ogólnodostępny kort tenisowy wraz z oświetleniem,
   &
7. zainstalowano urządzenia zabawowe dla dzieci,


2. na Placu :


1. wybudowano podświetlaną fontannę,
   &
2. wykonano nowe nasadzenia przewidziane w projekcie,
   &
3. zamontowano elementy małej architektury w postaci ławek, koszy na śmieci, elementów rzeźbiarskich, słupków betonowych,
   &
4. przebudowano ciągi piesze i nawierzchnię placu,
   &
5. wykonano instalację wodną i kanalizacyjną fontanny,
   &
6. wykonano oświetlenie placu.


3. na terenie wokół urzędów:


&
1. przebudowano istniejący układ komunikacyjny,
   &
2. przebudowano i rozbudowano parking za budynkiem urzędu do 93 stanowisk postojowych,
   &
3. wyburzono ciąg murowanych garaży,
   &
4. wybudowano odwodnienie i oświetlenie terenu.

Oprócz kosztów dotyczących robót budowlanych w Parku , na Placu oraz na terenie wokół budynku urzędów, w ramach złożonego wniosku i uzyskanego dofinansowania zostały poniesione koszty związane z:

• wykonaniem dokumentacji projektowo-kosztorysowej,
• uzyskaniem kopii mapy ewidencyjnej,
• opracowaniem informacji do wniosku o wydanie decyzji środowiskowej,
• opracowaniem Studium wykonalności,
• wykonaniem audytu zewnętrznego,
• promocją projektu,
• wynagrodzeniem inspektora nadzoru budowlanego na terenie wokół budynku urzędów,
• wynagrodzeniem inspektora nadzoru budowlanego na Placu ,
• wynagrodzeniem inspektora nadzoru budowlanego w Parku .

Właścicielem wytworzonego majątku po zakończeniu realizacji projektu została Gmina Miasto i Powiat w następującym podziale :

• na terenie Parku - Gmina Miasto ,
• na terenie Placu - Gmina Miasto ,
• na terenie wokół urzędów - po 50 % wytworzonej wartości majątku Gmina Miasto i Powiat . Po zakończeniu realizacji projektu zarządzała nim Gmina Miasto i Powiat w zakresie, w jakim sfinansowały swój udział.

Nakłady na wydatki eksploatacyjne związane z utrzymaniem inwestycji pokrywane były z budżetu Gminy Miasto i Powiatu , w zakresie w jakim sfinansowały swój udział. Gmina Miasto pełniła funkcję lidera projektu, natomiast Powiat był w projekcie partnerem. Zasady współpracy między liderem i partnerem określało szczegółowo Porozumienie z dnia 7 września 2009 r. Powiat przekazywał Gminie Miasto środki finansowe w formie dotacji celowej na zadanie zrealizowane na podstawie Porozumienia z dnia 7 września 2009 r. Powiat nie był obciążany fakturami VAT, rachunkami z tytułu wykonywanych prac.

Gmina zaznaczyła, że w oparciu o powstałą infrastrukturę w projekcie nie były zawierane żadne umowy cywilnoprawne obejmujące osiąganie dochodów, w zakresie podatku od towarów i usług VAT oraz Gmina nie będzie w ramach tej inwestycji prowadzić działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe w świetle przepisów ustawy o podatkach od towarów i usług jest stanowisko dotyczące braku możliwości odzyskania naliczonego podatku ód towarów i usług, zapłaconego w związku z wydatkami poniesionymi w ramach zrealizowanej inwestycji ?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Gminie Miasto nie przysługuje prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub zwrot różnicy podatku należnego nad podatkiem naliczonym, gdyż w świetle przepisu art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwrot podatku bądź obniżenie kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, przysługuje w zakresie, w jakim nabywane towary i usługi związane są ze sprzedażą opodatkowaną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ( Dz. U. z 2016 r., poz. 710 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

W rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu podatku jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów i usług (Dz. U. z 2013 r., poz. 1656), przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku na podstawie przepisów zawartych w rozdziale 4 tego rozporządzeniu.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, w związku z realizacją przedmiotowego projektu, na zasadach wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż z wniosku nie wynika aby zakupione towary i usługi miały związek z czynnościami opodatkowanymi. Z wniosku nie wynika również, aby środki, które Gmina otrzymała na dofinansowanie zakupów, były środkami bezzwrotnej pomocy zagranicznej, o których mowa w powołanym rozporządzeniu. Zatem Gminie nie przysługuje również zwrot podatku naliczonego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Ponadto tut. organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r., poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy