Temat interpretacji

Podstawa opodatkowania przekazania działki gruntu zabudowanej budynkiem mieszkalnym przez dewelopera na cele osobiste.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 31 marca 2016 r. (data wpływu 4 kwietnia 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 czerwca 2016 r. (data wpływu 21 czerwiec 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania czynności przekazania działki gruntu zabudowanej budynkiem mieszkalnym na cele osobiste jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 kwietnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania czynności przekazania działki gruntu zabudowanej budynkiem mieszkalnym na cele osobiste. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 20 czerwca 2016 r. o przeredagowanie pytania, stanowisko oraz o brakującą opłatę.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, prowadzącą działalność gospodarczą. Przedmiotem tej działalności jest budowa domów mieszkalnych na sprzedaż.

Jest czynnym podatnikiem VAT.

Wnioskodawca zamierza jeden z tych wybudowanych domów wraz z działką gruntu, na której jest zlokalizowany budynek, przeznaczony pierwotnie do sprzedaży przekazać do majątku prywatnego celem zamieszkania wraz z rodziną.

W związku z tymi planami Wnioskodawca ma wątpliwości, jakie skutki wywoła w zakresie podatku VAT przekazanie towaru handlowego (tj. zabudowanej budynkiem mieszkalnym działki gruntu) na cele osobiste.

Wnioskodawca nadmienia, że w trakcie prowadzenia robót budowlanych od części wydatków z tym związanych Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Wątpliwości Wnioskodawcy polegają na tym, że nie jest on pewny czy w związku z przekazaniem przedmiotowego towaru, dotychczas handlowego, na cele osobiste należy opodatkować tę czynność właściwą stawką VAT, czy też dokonać korekty wcześniej odliczonego podatku VAT od wydatków poniesionych na budowę przedmiotowego domu mieszkalnego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania

(ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 20 czerwca 2016 r.).

1. Czy przekazanie przez dewelopera działki gruntu zabudowanej budynkiem mieszkalnym (nieruchomość była budowana przez tego dewelopera z przeznaczeniem do sprzedaży, więc jest aktualnie towarem handlowym w prowadzonej działalności gospodarczej) na cele osobiste w rozumieniu przepisów ustawy o VAT stanowi dostawę towaru...
2. Czy w przypadku twierdzącej odpowiedzi na pytanie zawarte w pkt 1 w związku z planowaną zmianą przeznaczenia nieruchomości należy uznać, że podstawą opodatkowania VAT jest suma wydatków bez VAT poniesionych przez dewelopera na realizację inwestycji (w tym zakup gruntu)...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1

Wnioskodawca uważa, że do przekazania nieruchomości wybudowanej przez dewelopera w celu jej sprzedaży, a następnie wycofanie jej z majątku firmy na cele osobiste przedsiębiorcy ma zastosowanie przepis zawarty w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, z którego wynika, że przekazanie towaru (w tym przypadku nieruchomości będącej towarem handlowym) na cele osobiste podatnika w rozumieniu ww. przepisu jest zrównane z dostawą towaru. Oznacza to, że takie przekazanie nieruchomości do majątku prywatnego należy potraktować jak sprzedaż towaru i opodatkować ją podatkiem VAT wg stawki właściwej dla takiej sprzedaży, w taki sam sposób, jak sprzedaż nieruchomości dla innych nabywców.

Ad 2

Do podstawy opodatkowania powyższej czynności polegającej na przekazaniu nieruchomości na cele osobiste Wnioskodawcy (do majątku prywatnego) ma zastosowanie przepis art. 29a ust. 2 ustawy, z którego wynika, że podstawą opodatkowania jest suma wszystkich wydatków poniesionych na realizację nieruchomości, zarówno tych, które były udokumentowane fakturami z wykazanym podatkiem VAT, jak również udokumentowanymi fakturami bez podatku VAT, a także innymi dokumentami (np. opłaty administracyjne związane z budową, listy płac osób zatrudnionych przy wznoszeniu inwestycji).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, budynek i grunt spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Należy zauważyć, że dostawa towarów rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra.

Art. 7 ust. 2 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Aby zatem doszło do opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów, muszą być spełnione następujące warunki:

• dokonującym nieodpłatnego przekazania powinien być podatnik podatku od towarów i usług;
• przekazane przez podatnika towary powinny należeć do jego przedsiębiorstwa;
• przedmiotem nieodpłatnego przekazania powinien być towar, w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy jego nabyciu, imporcie lub wytworzeniu.

Omawiany przepis jest odpowiednikiem art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym wykorzystanie przez podatnika towarów stanowiących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, które przekazuje nieodpłatnie lub, w ujęciu ogólnym, które przeznacza do celów innych niż prowadzona przez niego działalność, gdy VAT od powyższych towarów lub ich części podlegał w całości lub w części odliczeniu, jest uznawane za odpłatną dostawę towarów.

W swoim orzecznictwie Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej jako TSUE) wyjaśnił cel wprowadzenia tej regulacji. Przykładowo w wyroku w sprawie C-20/91 Pieter de Jong TSUE zaznaczył, że celem art. 5(6) Szóstej Dyrektywy (obecnie art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE) jest zapewnienie równego traktowania zarówno podatnika stosującego do użytku prywatnego towary stanowiące część składową majątku przedsiębiorstwa, jak i zwykłego konsumenta kupującego towary tego samego rodzaju. Mając na względzie powyższy cel, przepis ten zapobiega sytuacji unikania przez podatnika, który odliczył VAT od zakupu towarów wykorzystywanych do swego przedsiębiorstwa, zapłaty VAT w momencie przenoszenia tych towarów z przedsiębiorstwa do użytku prywatnego oraz odnoszenia przez niego korzyści, do których nie jest uprawniony w porównaniu ze zwykłym konsumentem, który nabywa towary i uiszcza od nich VAT (pkt 15 wyroku).

Ponadto w wyroku w sprawie C-48/97 Kuwait Petroleum TSUE wskazał, że celem art. 5(6) Szóstej Dyrektywy jest zapewnienie równego traktowania podatnika, który wykorzystuje aktywa przedsiębiorstwa do celów prywatnych i zwykłego konsumenta, który nabywa towary tego samego rodzaju (pkt 21 wyroku).

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca czynny podatnik podatku od towarów i usług wskazał we wniosku, że jest osobą fizyczną, prowadzącą działalnością gospodarczą, której przedmiotem jest budowa domów mieszkalnych na sprzedaż. Jeden z wybudowanych domów, wraz z działką gruntu na której jest zlokalizowany, Wnioskodawca zamierza przekazać do majątku prywatnego celem zamieszkania wraz z rodziną. W trakcie prowadzenia robót budowlanych od części wydatków Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Mając na względzie powołane powyżej regulacje prawne, przedstawiony opis sprawy, a w szczególności wskazanie przez Wnioskodawcę, że w trakcie prowadzenia robót budowlanych od części wydatków z tym związanych przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego, należy zauważyć, że przekazanie gruntu zabudowanego budynkiem mieszkalnym na cele osobiste Wnioskodawcy będzie mieściło się w definicji odpłatnej sprzedaży towarów wynikającej z art. 7 ust. 2 ustawy i będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Odnosząc się natomiast do kwestii ustalenia podstawy opodatkowania przy przekazywaniu ww. działki gruntu zabudowanej budynkiem mieszkalnym na cele osobiste zauważyć należy, że stosownie do art. 29a ust. 1 podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl art. 29a ust. 2 ustawy, w przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a gdy nie ma ceny nabycia koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów.

Jednocześnie regulację tą dopełnia przepis art. 29a ust. 8 ustawy, na podstawie którego w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Katalog elementów dodatkowych wchodzących w skład podstawy opodatkowania określony został w art. 29a ust. 6 ustawy, w myśl którego, podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Z kolei, w art. 29a ust. 7 ustawy zostały wymienione elementy, które należy wyłączyć z podstawy opodatkowania (zmniejszające podstawę opodatkowania). Zgodnie z treścią ww. przepisu podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1. stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
2. udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
3. otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Zatem, Wnioskodawca dokonując przekazania na cele osobiste nieruchomości opisanej w złożonym wniosku powinien ustalić podstawę opodatkowania dla tej transakcji na podstawie przepisu art. 29a ust. 2 w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy.

Biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane ww. przepisy należy stwierdzić, że podstawą opodatkowania będzie w tym przypadku koszt wytworzenia towaru określony w momencie dostawy tej nieruchomości, tj. gruntu zabudowanego budynkiem mieszkalnym.

Podsumowując, podstawę opodatkowania planowanego przekazanie przez Wnioskodawcę działki gruntu zabudowanej budynkiem mieszkalnym na cele osobiste będzie stanowiła suma kosztów wszystkich wydatków poniesionych na realizację inwestycji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które zostały przedstawione w opisie sprawy Wnioskodawcy a nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu