Temat interpretacji

obowiązek zakupu drugiej kasy rejestrującej w przypadku prowadzenia dwóch działalności gospodarczych na jedno nazwisko i pod tym samym adresem

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 22 kwietnia 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 3 lutego 2016 r. (data wpływu 10 lutego 2016 r.), uzupełnionym pismem z 15 kwietnia 2016 r. (data wpływu 20 kwietnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku zakupu drugiej kasy rejestrującej w przypadku prowadzenia dwóch działalności gospodarczych na jedno nazwisko i pod tym samym adresem jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 lutego 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku zakupu drugiej kasy rejestrującej w przypadku prowadzenia dwóch działalności gospodarczych na jedno nazwisko i pod tym samym adresem. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 15 kwietnia 2016 r. (data wpływu 20 kwietnia 2016 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 6 kwietnia 2016 r. nr IBPP3/4512-89/16/JP, IBPB-1-1/4511-85/16/EN.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni prowadzi Prywatną Praktykę Stomatologiczną od 1994 r. do chwili obecnej. Posiada kasę fiskalną na tą działalność. W związku z faktem, że lekarz nie może u siebie w przywołanej praktyce zatrudnić innego lekarza a bardzo chciałaby zatrudnić w swojej praktyce innych lekarzy Wnioskodawczyni powiększyła lokal, doposażyła w nowoczesny sprzęt była w końcu zmuszona do zarejestrowania NZOZ bo taka forma działalności pozwoli jej zatrudnić innych lekarzy w praktyce Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni nie chciałaby zawieszać działalności Prywatnej Praktyki Stomatologicznej i od chwili rejestracji minęły 2 miesiące, a Wnioskodawczyni nie rozpoczęła praktycznego funkcjonowania NZOZ w związku z problemem z kasą fiskalną zdania biegłych księgowych a także Urzędu Skarbowego w a w są odmienne. Obie formy działalności są firmami 1-osobowymi na nazwisko Wnioskodawczyni i pod tym samym adresem.

Pismem z 15 kwietnia 2016 r. Wnioskodawczyni uzupełniła opis stanu faktycznego wskazując, że w ramach Prywatnej Praktyki Stomatologicznej świadczone są usługi na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Planowane jest również świadczenie usług na rzecz takich osób w ramach NZOZ.

Pod pojęciem zarejestrowania NZOZ Wnioskodawczyni rozumie uzyskanie wpisu do właściwego rejestru podmiotów leczniczych prowadzonego przez wojewodę. W rozumieniu ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej jest to forma opisana w art. 4 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy: przedsiębiorcy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej we wszelkich formach przewidzianych dla wykonywania działalności gospodarczej, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej. Jest to działalność gospodarcza prowadzona przez osobę fizyczną. Jest to prowadzenie podmiotu leczniczego, nie zaś wykonywanie działalności leczniczej w ramach praktyki zawodowej.

Na dzień uzupełnienia wniosku Wnioskodawczyni jest wpisana do rejestru podmiotów leczniczych prowadzonego przez wojewodę. NZOZ Stomatologia jest nazwą przedsiębiorstwa podmiotu leczniczego.

W ramach NZOZ Wnioskodawczyni przewiduje świadczenie usług na rzecz osób fizycznych, za które będą wnosiły one odpłatność osobiście. Wnioskodawczyni nie przewiduje ubiegania się o zawarcie kontraktu z NFZ.

Obie formy działalności leczniczej (prowadzenie podmiotu leczniczego oraz wykonywanie działalności leczniczej) prowadzone są w ramach jednego wpisu w CEIDG, w którym ujawniona jest jednolita firma przedsiębiorstwa Wnioskodawczyni: .

Prowadzenie ewidencji za pomocą jednej kasy rejestrującej dla obu form świadczenia udzielania świadczeń zdrowotnych (praktyka zawodowa oraz prowadzenie podmiotu leczniczego) pozwoli na pełną i całkowitą rejestrację obrotu usług świadczonych na rzecz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

(oznaczone nr 1):

Czy w związku z istnieniem 2 (dwóch) firm na nazwisko Wnioskodawczyni ten sam NIP ! Wnioskodawczyni ma zakupić II (drugą) kasę fiskalną dla NZOZ, a jeśli tak, czy przysługuje jej dofinansowanie za zakup II (drugiej) kasy...

Stanowisko Wnioskodawcy (do pytania oznaczonego nr 1, przedstawione ostatecznie w piśmie z 15 kwietnia 2016 r.):

W ocenie Wnioskodawczyni, dla prawidłowej rejestracji obrotu świadczonych usług w ramach prywatnej praktyki lekarskiej oraz podmiotu leczniczego zakup drugiej kasy fiskalnej nie jest konieczny.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej (dalej jako USDG) przedsiębiorcą jest m.in. osoba fizyczna wykonująca działalność gospodarczą, a więc prowadząca w sposób zorganizowany i ciągły zarobkową działalność wytwórczą, handlową zawodową lub zawodową. Zgodnie z art. 5 pkt 4 USDG oddziałem jest wyodrębniona i samodzielna organizacyjnie część działalności gospodarczej, wykonywana przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania jego działalności. Działalnością gospodarczą regulowaną jest działalność lecznicza, obejmująca dostawę usług leczniczych.

W świetle ustawy o działalności leczniczej przedsiębiorstwo podmiotu leczniczego, w ramach którego podmiot leczniczy wykonuje określony rodzaj działalności leczniczej (art. 2 ust. 1 pkt 8 ustawy o działalności leczniczej) nie stanowi odrębnego podmiotu świadczącego usługi w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Ustawa nie ogranicza możliwości prowadzenia podmiotu leczniczego, jednakże określa warunki, jakie musi spełniać przedsiębiorstwo podmiotu leczniczego, by można było w jego ramach wykonywać działalność leczniczą. Ponadto przedsiębiorstwo podmiotu leczniczego jest jednostką statystyczną, jednak nie sporządza się dla niego odrębnego bilansu, chyba że prowadzący je podmiot leczniczy postanowi inaczej w regulaminie. Firmę przedsiębiorstwa podmiotu leczniczego, zgodnie

z art. 24 tejże ustawy określa regulamin organizacyjny podmiotu leczniczego. Jakkolwiek ustawa o działalności leczniczej posługuje się pojęciem firmy przedsiębiorstwa podmiotu leczniczego jest to inne pojęcie niż zdefiniowana w art. 432 § 1 Kodeksu cywilnego pojęcie firmy pod którą działa przedsiębiorca. Zgodnie z art. 434 kc firmą osoby fizycznej jest jej imię i nazwisko, przy czym możliwe jest włączenie do firmy innych określeń dowolnie dobranych. Tymczasem żadna ustawa nie określa wymogów firmy przedsiębiorstwa podmiotu leczniczego.

Obecna regulacja ustawowa nie posługuje się pojęciem NZOZ (Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej), jednakże, w z uwagi na treść ustawy z 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej, ustawodawca przewidział w art. 218 ustawy o działalności leczniczej, iż ilekroć w odrębnych przepisach jest mowa o zakładzie opieki zdrowotnej, należy przez to rozumieć podmiot leczniczy. Zatem wszelkie prawa i obowiązki nakładane przez przepisy prawa stanowionego na zakłady opieki zdrowotnej dotyczą podmiotu leczniczego, nie zaś przedsiębiorstwa podmiotu leczniczego. Przedsiębiorstwo podmiotu leczniczego nie posiada więc osobowości prawnej, służy do świadczenia usług leczniczych, lecz w relacjach cywilno i administracyjno prawnych korzysta z osobowości prawnej podmiotu leczniczego. Jednocześnie sama ustawa wszystkie wymogi prawne i faktyczne kieruje do podmiotu leczniczego, nie zaś do przedsiębiorstwa podmiotu leczniczego.

Działalność lecznicza obejmująca dostawę usług leczniczych jest więc prowadzona przez podmiot leczniczy, za pomocą przedsiębiorstwa podmiotu leczniczego, nie zaś przez przedsiębiorstwo podmiotu leczniczego.

Działalność lecznicza może być również wykonywana w ramach indywidualnej praktyki lekarskiej. W takim przypadku dostawa usług leczniczych w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług (dalej jako ustawa o podatku VAT) świadczona jest przez indywidualnego przedsiębiorcę, który spełnia określone ustawą wymagania. Przede wszystkim w sferze uprawnień do wykonywania zawodu. Ustawa określa przy tym inne wymagania w zakresie składników majątkowych przedsiębiorstwa indywidualnej praktyki lekarskiej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej lub osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na jej rezultat lub cel. Podatnikami wskazanego podatku mogą być wyłącznie podmioty samodzielnie i niezależnie występujące w obrocie. Ustawa nie przewiduje możliwości uzyskania statusu podatnika przez część przedsiębiorstwa lub oddział przedsiębiorstwa osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy o podatku VAT dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku za pomocą kas rejestrujących. Ustawa nie wymaga więc prowadzenia rejestracji obrotu za pomocą odrębnych kas dla każdego rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej, jak i dla każdej formy organizacyjnej majątku przedsiębiorstwa, przewidzianej odrębnymi przepisami, w ramach jednego przedsiębiorstwa podatnika. Obowiązkiem podatnika jest jednak zapewnienie rejestrowania całego obrotu dokonywanego z określonymi podmiotami, niezależnie od tego za pomocą jakich elementów majątku własnego przedsiębiorstwa są świadczone usług będące przedmiotem dostawy.

Odnosząc powyższe okoliczności do przedstawionego stanu faktycznego należy dojść do wniosku, iż zakup przez Wnioskodawczynię drugiej (kolejnej) kasy rejestrującej nie jest konieczny.

Przedsiębiorstwo podmiotu leczniczego będącego osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą nie posiada odrębnego statusu podatnika VAT, gdyż nie prowadzi samodzielnej działalności leczniczej i jako takie nie może prowadzić za pomocą kasy rejestrującej ewidencji odrębnej od ewidencji prowadzonej przez osobę fizyczną będącą przedsiębiorcą podmiotem leczniczym prowadzącym to przedsiębiorstwo. Ustawa o działalności leczniczej nie daje przedsiębiorstwu podmiotu leczniczego odrębnej osobowości prawnej. Przedsiębiorstwo to nie jest również oddziałem działalności gospodarczej Wnioskodawczyni, gdyż działalność prowadzona przy jego wykorzystaniu prowadzona będzie w głównym miejscu wykonywania działalności gospodarczej przedsiębiorcy. Ponadto działalność lecznicza wykonywana w ramach przedsiębiorstwa podmiotu leczniczego jak i indywidualna praktyka lekarska prowadzona przez Wnioskodawczynię stanowią w całości, w rozumieniu przepisów kodeksu cywilnego jedno przedsiębiorstwo za pomocą którego Wnioskodawczyni prowadzi we własnym imieniu działalność gospodarczą, w ramach której nie występują dwie odrębne firmy. W związku z tym, na płaszczyźnie ustawy o podatku VAT, Wnioskodawczyni jest jedynym podatnikiem występującym w obrocie. Nie ma również potrzeby zakupu kolejnej kasy rejestrującej dla rejestrowania całego obrotu, jeżeli będzie można zarejestrować cały obrót za pomocą jednej kasy rejestrującej.

Powyższe wnioski znajdują potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 26 kwietnia 2012 r. IBPP3/443-127/12/AZ oraz z 18 lutego 2014 r. IBPP1/443-1105/13/KJ.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Do obrotu wykazanego w ewidencji, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się kwoty podatku należnego, stosownie do art. 111 ust. 1a ustawy.

Przez sprzedaż należy rozumieć, w myśl art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jak wynika z treści wniosku, Wnioskodawczyni od 1994 r. prowadzi Prywatną Praktykę Stomatologiczną. Obrót ewidencjonuje z wykorzystaniem kasy rejestrującej. Wnioskodawczyni zarejestrowała NZOZ, w którym zatrudnia lekarzy. NZOZ i Prywatna Praktyka Stomatologiczna są formami prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawczynię, obie są prowadzone na jej nazwisko i obie są prowadzone pod tym samym adresem. Obie formy działalności leczniczej (prowadzenie podmiotu leczniczego oraz wykonywanie działalności leczniczej) prowadzone są w ramach jednego wpisu w CEIDG, w którym ujawniona jest jednolita firma przedsiębiorstwa Wnioskodawczyni: . W ramach Prywatnej Praktyki Stomatologicznej świadczone są usługi na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Planowane jest również świadczenie usług na rzecz takich osób w ramach NZOZ. Wnioskodawczyni nie przewiduje ubiegania się o zawarcie kontraktu z NFZ. Prowadzenie ewidencji za pomocą jednej kasy rejestrującej dla obu form świadczenia udzielania świadczeń zdrowotnych (praktyka zawodowa oraz prowadzenie podmiotu leczniczego) pozwoli na pełną i całkowitą rejestrację obrotu usług świadczonych na rzecz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej.

Wątpliwości Wnioskodawczyni budzi, czy w związku z rozpoczęciem działalności w formie NZOZ powinna zakupić drugą kasę rejestrującą.

Wskazać w tym miejscu należy, ze zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. (art. 15 ust. 2 ustawy o VAT).

Biorąc pod uwagę definicję działalności gospodarczej art. 15 ust. 2 należy uznać, że czynności Wnioskodawczyni, zarówno w formie Prywatnej Praktyki Stomatologicznej jak i NZOZ, wykonywane są w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na własne nazwisko. Wnioskodawczyni wyraźnie wskazała, że obie formy działalności leczniczej (prowadzenie podmiotu leczniczego oraz wykonywanie działalności leczniczej) prowadzone są w ramach jednego wpisu w CEIDG, w którym ujawniona jest jednolita firma przedsiębiorstwa Wnioskodawczyni: . Jeśli więc Wnioskodawczyni wykonuje czynności stanowiące przedmiot opodatkowania podatkiem od towarów i usług, w tym przypadku w ramach Prywatnej Praktyki Stomatologicznej oraz w ramach NZOZ, dla celów rozliczenia podatku od towarów i usług nie wyodrębnia się sprzedaży wynikającej z różnego, pod względem funkcjonalnym, przedmiotu działalności gospodarczej. Prowadząc bowiem samodzielną działalność gospodarczą w zakresie wskazanych we wniosku usług, rozdzielne pod względem organizacyjnym źródła przychodów, dla potrzeb podatku VAT stanowią jeden obrót (podstawę opodatkowania).

W sytuacji więc dokonywania sprzedaży przez osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, podmiotem w rozumieniu art. 15 ust. 1 jest co do zasady ta osoba fizyczna.

W konsekwencji, w sytuacji gdy posiadana przez Wnioskodawczynię z tytułu prowadzenia Prywatnej Praktyki Stomatologicznej kasa rejestrująca umożliwi ewidencjonowanie całego obrotu na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, tj. obrotu uzyskanego w Prywatnej Praktyce Stomatologicznej oraz w NZOZ, Wnioskodawczyni nie musi zakupić drugiej kasy celem ewidencjonowania obrotu w NZOZ.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawczyni, zgodnie z którym dla prawidłowej rejestracji obrotu świadczonych usług w ramach prywatnej praktyki lekarskiej oraz podmiotu leczniczego zakup drugiej kasy fiskalnej nie jest konieczny, jest prawidłowe.

Z uwagi na uznanie stanowiska w zakresie braku obowiązku instalowania drugiej kasy za prawidłowe, odpowiedź na pytanie dotyczące możliwości otrzymania dofinansowania do zakupu drugiej kasy jest bezprzedmiotowa.

Niniejszą interpretacją indywidualną załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług. Odpowiedź na pytanie w części dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych (pytanie oznaczone nr 2) zostanie udzielona w odrębnym rozstrzygnięciu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo należy zaznaczyć, że w przypadku zmiany stanu prawnego lub zmiany któregokolwiek elementy stanu faktycznego, udzielona interpretacja traci ważność.

Ponadto Organ informuje, że w zakresie pytania nr 2 wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach