Temat interpretacji

w zakresie zwolnienia od podatku importu usługi kształcenia zawodowego

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23 lutego 2016 r. (data wpływu 4 marca 2016 r.), uzupełnionym pismami z dnia 1 kwietnia 2016 r. (data wpływu 4 kwietnia 2016 r.) oraz z dnia 21 kwietnia 2016 r. (data wpływu 25 kwietnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku importu usługi kształcenia zawodowego jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 marca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku importu usługi kształcenia zawodowego, konieczności rejestracji na formularzu VAT-R oraz złożenia deklaracji VAT-9M od importu ww. usługi. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismami z dnia 1 kwietnia 2016 r. oraz z dnia 21 kwietnia 2016 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy, własnego stanowiska w zakresie pytania nr 2 oraz opłatę.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Zespół Szkół Ekonomicznych im. w to samorządowa jednostka budżetowa. Szkoła realizuje cele i zadania określone w ustawie o systemie oświaty oraz w przepisach wydanych na jej podstawie.

W 2015 r. Szkoła podpisała umowę finansową z Fundacją Rozwoju Systemów Edukacji na realizację projektu pt.: w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój (PO WER) 2014-2020 współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Społecznego.

Projekt zakłada wyjazd 30 uczniów technikum na praktyki zawodowe w terminie 06.05.2016 do 05.06.2016 roku. Uczniowie Zespołu Szkół Ekonomicznych w uczący się w zawodzie technik hotelarstwa, technik żywienia i usług gastronomicznych, technik logistyk i technik informatyk będą odbywać 4-tygodniowe bezpłatne praktyki zawodowe we Włoszech. Ponieważ uczestnikami projektu będzie młodzież szkolna i Szkoła będzie organizatorem całego przedsięwzięcia, uczniom towarzyszyć będzie 2 opiekunów (nauczycieli) - których zadaniem będzie zapewnienie bezpieczeństwa uczniom i właściwych warunków pobytu, a także współpraca z miejscem praktyk i nadzór nad przebiegiem praktyki zawodowej. Zgodnie ze złożonym wnioskiem o dofinansowanie, nadrzędnym celem projektu jest odbycie przez uczniów miesięcznej praktyki zawodowej, określonej w programie nauczania technikum, doskonalenie znajomości języka angielskiego, podstaw języka włoskiego oraz zdobycie nowych umiejętności i kompetencji zawodowych. Ponadto pokonanie barier językowych, kulturowych i społecznych wśród uczniów oraz realizacja europejskiego wymiaru kształcenia młodego człowieka jako obywatela świata.

Organizacją partnerską i jednocześnie kontrahentem świadczącym usługę organizacji w pełnym zakresie praktyk zawodowych na rzecz Zespołu Szkół Ekonomicznych w będzie , z siedzibą we Włoszech. Kontrahent z Włoch nie posiada na terenie Rzeczypospolitej Polskiej stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej i nie jest podmiotem zarejestrowanym w Polsce. Jest to akredytowane centrum szkoleniowe, które zajmuje się promocją, organizacją oraz zarządzaniem stażami zawodowymi oraz programami edukacyjnymi dla uczniów, kadry nauczycielskiej, młodych pracowników oraz organizacji z całej Europy.

Misją jest zapewnianie doświadczeń z zakresu edukacji w miejscach, które ze względu na swą gospodarczą, historyczną oraz społeczną specyfikę umożliwiają rozwój kariery zawodowej beneficjentów. Zgodnie z misją firmy, agencje w i pełnią rolę ścieżek zapewniających dostęp do świata nauki, gdzie istnieje możliwość łączenia potrzeb organizacji i każdego klienta z wiedzą specjalistyczną oraz życiem towarzyskim na terenie danego miejsca.

W ramach umowy, która będzie podpisana z partnerem, ma zapewnić:

• zorganizowanie praktyk zawodowych w instytucjach o profilu zgodnym z kierunkiem kształcenia uczestników (30 uczniów) w wymiarze 4 tygodni,

• zorganizowanie transportu wewnętrznego dla uczestników projektu zgodnie z rozlokowaniem zakładów, w których odbywać się będą praktyki,

• zorganizowanie zakwaterowania z wyżywieniem (śniadanie i obiadokolacja) dla uczniów i opiekunów,

• zorganizowanie intensywnego 10-cio godzinnego kursu języka włoskiego,

• zorganizowanie wycieczek kulturoznawczych dla uczestników projektu i opiekunów,

• zorganizowanie zakwaterowania z wyżywieniem (śniadanie i obiadokolacja) oraz transportu wewnętrznego dla nauczycieli w czasie wizyty monitorującej,

• zapewnienie na miejscu () obecności osoby odpowiedzialnej za zarządzanie sytuacjami kryzysowymi i opiekę nad projektem od strony administracyjnej.

Usługi praktyk zawodowych:

• będą świadczone na rzecz Zespołu Szkół Ekonomicznych im. ,

• będą usługami kształcenia zawodowego prowadzonymi w formach i na zasadach przewidzianych w § 3 ust. 1, § 4 ust. 1, ust. 3, ust. 4, ust. 6, § 6 ust. 1, ust. 2, § 8 ust. 1, ust. 2, § 9 ust. 1 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 15 grudnia 2010 r. w sprawie praktycznej nauki zawodu (Dz. U., Nr 244, poz. 1626),

• będą usługami w całości finansowanymi ze środków publicznych,

• będą świadczone w ramach kształcenia zawodowego uczniów szkół ponadgimnazjalnych,

• pozostają w bezpośrednim związku z zawodem uczestników i mają na celu uzyskanie wiedzy do celów zawodowych,

• będą usługami niezbędnymi do wykonania przez Wnioskodawcę usługi kształcenia w Technikum, odbycie tych praktyk jest niezbędne do ukończenia przez ucznia szkoły.

Środki otrzymane przez Zespół Szkół Ekonomicznych im. , na realizacje praktyk wymienione są w kategorii środków publicznych w rozumieniu ustawy z 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych art. 5 ust. 1 i służą bezpośrednio nauce zawodu w Dziale Oświata i Wychowanie.

Szkoła w zakresie prowadzonej działalności podstawowej nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu przepisów art. 28a ustawy o VAT. Korzysta ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust.1 pkt 26 lit. a) i art. 43 pkt 29 lit. c) ustawy o VAT. Oprócz działalności edukacyjnej Szkoła wykonuje usługi najmu, korzystając przy tym ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Ponadto, w uzupełnieniach wniosku, Wnioskodawca wskazał, iż:

1. nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.
2. Faktura potwierdzająca wykonanie usług opisanych we wniosku będzie wystawiona na Zespół Szkół Ekonomicznych im. .
3. Szkoła w zakresie prowadzonej działalności podstawowej nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu przepisów art. 28a ustawy o VAT. Korzysta ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) i art. 43 pkt 29 lit. c) ustawy o VAT. Jednak oprócz działalności edukacyjnej Szkoła wykonuje usługi najmu, korzystając przy tym ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, a zatem spełnia definicję podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT.
4. Kontrahent Wnioskodawcy nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, gdyż nie jest instytucją polską i nie podlega prawu polskiemu.
5. Kontrahent Wnioskodawcy nie ma statusu uczelni, jednostki naukowej Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowej w zakresie kształcenia na poziomie wyższym.
6. Kontrahent nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - posiada akredytację regionu Basilicata - w rozumieniu przepisów prawa włoskiego (akredytacja ).
7. Szkoła posiada Umowę finansową z Fundacją Rozwoju Systemów Edukacji na realizację projektu pt.: potwierdzającą przyznanie dofinansowania projektu w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój (PO WER) 2014-2020 współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Społecznego. Przyznane środki na realizację praktyk wymienione są w kategorii środków publicznych w rozumieniu ustawy z 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych art. 5 ust. 1 i służą bezpośrednio nauce zawodu w Dziale Oświata i Wychowanie. Przyznane środki wprowadzone zostały do planu finansowego Szkoły Uchwałą Rady Powiatu w i będą służyły finansowaniu usług wskazanych we wniosku.
8. Wycieczki kulturoznawcze obejmują zarówno zwiedzanie zakładów pracy, takich jak: hotele, restauracje, punkty gastronomiczne, biura turystyczne i punkty informacji turystycznej, firmy transportowe, przedsiębiorstwa logistyczno-spedycyjne, firmy komputerowe i świadczące usługi reklamowe oraz z zakresu dostępu do Internetu i serwisowania sprzętu ICT, jak i zwiedzanie zabytków oraz poznawanie architektury i kultury włoskiej. Wycieczki kulturoznawcze będą miały następujący przebieg: Podczas zwiedzania włoskich zakładów pracy uczniowie będą: obserwować pracę i wykonywane zadania zawodowe przez pracowników oraz panujące relacje społeczne i interpersonalne; będą z nimi przeprowadzać wywiady, zadawać im pytania dotyczące specyfiki pracy na włoskim, europejskim rynku pracy; będą prowadzić dokumentację fotograficzną i merytoryczną; będą poznawać nowe rozwiązania techniczno-technologiczne oraz ICT w odwiedzanych zakładach. Podczas zwiedzania zabytków uczniowie będą dokumentować historię poprzez robienie notatek i zdjęć do prezentacji; będą poznawać architekturę europejskiego kraju; będą się uczyć i poszerzać znajomość nowożytnego języka; będą poznawać też kulturę społeczną i pokonywać bariery językowe, kulturowe i społeczne.
9. Wycieczki kulturoznawcze zapewnią prawidłowy i właściwy przebieg praktyki zawodowej, która ma umożliwić uczniom poznanie rzeczywistych warunków pracy jakie panują w różnych regionach Włoch, jako jednego z europejskich krajów. W czasie zwiedzania zakładów pracy uczniowie będą poznawać i obserwować specyfikę pracy we włoskich firmach, obserwować relacje panujące pomiędzy pracownikami, poznawać i obejmować postawy i komunikację społeczną oraz interpersonalną we włoskich hotelach, restauracjach, firmach branży transportowo-spedycyjno-logistycznej oraz informatycznej. Zwiedzanie włoskich zakładów pracy położonych w różnych obszarach geograficznych umożliwi odbycie praktyki zawodowej zapewniającej uczniom realizację europejskiego wymiaru kształcenia i przygotowanie go do bycia mobilnym, kreatywnym, umiejącym się dostosować do wymagań stawianych przez zjednoczony europejski rynek pracy. Pozwoli to też na poznanie kultury społecznej i szeroko rozumianej kultury pracy. Poznanie architektury, kultury włoskiej oraz ich historii pozwoli uczniom w pełni stać się obywatelem świata, który będzie potrafił umiejętnie pokonywać bariery kulturowe i społeczne. Wycieczki kulturoznawcze stanowią znakomite uzupełnienie dla codziennej pracy uczniów służącej podnoszeniu umiejętności zawodowych. Pozwalają też lepiej zrozumieć specyfikę lokalnego rynku pracy, poszerzają horyzonty myślowe uczniów i zwiększają ich wrażliwość na piękno architektury i dzieł sztuki. Poznając kulturę narodów wpływa się na zwiększenie świadomości kulturowej młodego człowieka, co przyczynia się do propagowania postaw tolerancji i szacunku wobec innych kultur. Uczniowie w zawodzie technik logistyk w czasie wycieczek kulturoznawczych do i będą poznawać historię i zasady organizacji transportu lądowego, miejskiego, wodnego śródlądowego, zasady zarządzania systemami logistycznymi miasta, transportu miejskiego i logistyki miejskiej. W czasie wycieczek kulturoznawczych uczniowie zapoznają się również z tematyką ochrony środowiska, gospodarki odpadami komunalnymi i przemysłowymi. Uczniowie będą mieli możliwość zaobserwowania wykorzystania różnorodnych środków transportu drogowego, kolejowego, wodnego i morskiego oraz nowych rozwiązań techniczno-technologicznych stosowanych w zwiedzanych zakładach pracy i obiektach kulturalno-historycznych. Uczniowie w zawodzie technik informatyk w czasie wycieczek kulturoznawczych do i będą poznawać historię i zasady stosowania systemów komputerowych, systemów baz danych oraz tworzenia i wykorzystania aplikacji internetowych w celu ułatwienia turystom zwiedzania wyżej wymienionych miast. Uczniowie będą też mieli możliwość zaobserwowania w zwiedzanych zakładach pracy i obiektach kulturalno-historycznych nowych rozwiązań z zakresu technologii ICT i TIK. Uczniowie w zawodzie technik hotelarstwa w czasie wycieczek kulturoznawczych do i będą poznawać historię miejsc, wiedzę praktyczną z zakresu funkcjonowania hoteli, restauracji, biur podróży, punktów informacji turystycznej. Poznają też zasady współżycia społecznego w społeczeństwie wielokulturowym jak również relacje interpersonalne między pracownikami i gośćmi obiektów hotelarsko-gastronomicznych. Zapoznają się z informatycznymi systemami obsługi gościa hotelowego, rezerwacji miejsc noclegowych, planowania organizacji pracy w różnych obiektach. Uczniowie w zawodzie technik żywienia i usług gastronomicznych w czasie wycieczek kulturoznawczych do i będą poznawać w zwiedzanych obiektach hotelarskich, restauracjach oraz innych obiektach gastronomicznych zasady funkcjonowania kuchni oraz poznają regionalne i włoskie tradycyjne potrawy, np. w - tiramisu, jego przygotowanie, serwowanie i zasady obsługi gościa. Zaobserwują też wykorzystywane nowe rozwiązania techniczne, technologiczne i organizacyjne w funkcjonowaniu placówek gastronomicznych.
10. Głównym celem wycieczek kulturoznawczych będzie poznanie specyfiki włoskiego rynku pracy oraz zasad organizacji pracy i stosunków międzyludzkich na przykładzie zwiedzanych hoteli, restauracji, punktów i lokali gastronomicznych, biur turystycznych i punktów informacji turystycznej, firm branży transportowo-logistyczno-spedycyjnej, firm komputerowych i świadczących usług z zakresu serwisowania sprzętu komputerowego oraz dostępu do Internetu. Będą również poznawać włoską kulturę, kuchnię, mentalność, postawy społeczne i zawodowe oraz interpersonalne, zgłębiać i kształtować umiejętności zawodowe oraz poszerzać wiedzę z zakresu historii i architektury jak również przełamywać szeroko rozumiane bariery językowe, kulturowe, społeczne i zawodowe. Celem wycieczek kulturoznawczych będzie też kształtowanie odpowiedzialności zawodowej oraz dowartościowanie praktycznego wymiaru uczenia się (jakim są staże i praktyki zagraniczne), zwiększenie mobilności młodych osób na europejskim rynku pracy, poprawa wizerunku kształcenia i szkolenia zawodowego, jak również zwiększenie szans młodzieży na zatrudnienie.
11. W okresach rozliczeniowych, w których będzie nabywana usługa od firmy włoskiej, Szkoła będzie odrębnym podatnikiem podatku VAT od jednostki samorządu terytorialnego.
12. Jednostka samorządu terytorialnego za okresy rozliczeniowe, w których Szkoła będzie nabywała usługę od firmy włoskiej, w swoich rozliczeniach w zakresie podatku od towarów i usług będzie uwzględniała fakt odrębności rozliczeń podatkowych dokonywanych przez Szkołę.
13. W zakresie dotychczasowych czynności Szkoła nie ma obowiązku składania deklaracji, VAT-7, VAT-7K, VAT-7D, VAT-8.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy usługi, które będą świadczone przez kontrahenta zagranicznego, w związku z realizacją projektu, finansowane w całości ze środków publicznych będą zwolnione z VAT... (oznaczone we wniosku jako pytanie nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, środki otrzymane przez Zespół Szkół Ekonomicznych w na realizację praktyk wymienione są w kategorii środków publicznych w rozumieniu art. 5 ust. 1 ustawy z 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych i służą bezpośrednio nauce zawodu w dziale oświata wychowanie. Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy o VAT usługi kształcenia zawodowego finansowane w całości ze środków publicznych są zwolnione od podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznaczyć należy, iż w dniu 29 września 2015 r. zapadł wyrok TSUE C-276/14, zgodnie z którym gminna jednostka organizacyjna, której działalność gospodarcza nie spełnia kryterium samodzielności w rozumieniu art. 9 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE, nie może być uznana za podatnika podatku od wartości dodanej odrębnie od gminy, w której skład jednostka ta wchodzi.

Z wyroku TSUE w sprawie C-276/14 wynika zatem, że samorządowe jednostki budżetowe nie posiadają odrębności podatkowej na gruncie przepisów o VAT, co oznacza, że wszelkie czynności przez nie dokonywane powinny być rozliczane przez jednostkę samorządu terytorialnego, która je utworzyła.

Mając powyższe na uwadze oraz wystosowany przez Ministerstwo Finansów komunikat z dnia 29 września 2015 r. w sprawie objętej ww. wyrokiem TSUE, w którym wskazano, że zostaną podjęte odpowiednie prace legislacyjne w celu uregulowania przedmiotowych zagadnień oraz z uwagi na fakt, że stosowany obecny model rozliczeń nie będzie kwestionowany, Organ udziela odpowiedzi na złożony wniosek.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które stosownie do definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel () art. 7 ust. 1 ustawy.

Art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy ruchome oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 () art. 8 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 2 pkt 9 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o imporcie usług - rozumie się przez to świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza w myśl art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,
2. usługobiorcą jest:
3. w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b - podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4,
4. w pozostałych przypadkach - podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4.

Przepisy ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 2 stosuje się również, w przypadku gdy usługodawca lub dokonujący dostawy towarów posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, przy czym to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej lub inne miejsce prowadzenia działalności gospodarczej usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów, jeżeli usługodawca lub dokonujący dostawy towarów posiada takie inne miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, nie uczestniczy w tych transakcjach (art. 17 ust. 1a ustawy).

W myśl art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

W przypadku świadczenia usług, bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały w rozdziale 3 działu V ustawy. Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania ww. rozdziału:

1. ilekroć jest mowa o podatniku rozumie się przez to:
2. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
3. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

Wskazany powyżej art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Jak stanowi art. 28b ust. 2 ustawy w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Natomiast w przypadku gdy podatnik będący usługobiorcą nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, o którym mowa w ust. 2, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu (art. 28b ust. 3 ustawy).

Jednakże od ogólnej zasady zawartej w powyższych przepisach, ustawodawca przewidział szereg odstępstw, na podstawie których miejsce świadczenia pewnych usług, ściśle określonych w przepisach ustawy, ustala się w sposób szczególny.

Zgodnie z art. 28g ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych związanych z usługami wstępu na te imprezy, świadczonych na rzecz podatnika, jest miejsce, w którym te imprezy faktycznie się odbywają.

Stosownie do art. 28g ust. 2 ustawy, miejscem świadczenia usług w dziedzinie kultury, sztuki, sportu, nauki, edukacji, rozrywki oraz podobnych usług, takich jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych do tych usług, w tym świadczenia usług przez organizatorów usług w tych dziedzinach, świadczonych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, jest miejsce, w którym ta działalność faktycznie jest wykonywana.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca zamierza podpisać umowę, w ramach której Partner ma zapewnić:

• zorganizowanie praktyk zawodowych w instytucjach o profilu zgodnym z kierunkiem kształcenia uczestników (30 uczniów) w wymiarze 4 tygodni,

• zorganizowanie transportu wewnętrznego dla uczestników projektu zgodnie z rozlokowaniem zakładów, w których odbywać się będą praktyki,

• zorganizowanie zakwaterowania z wyżywieniem (śniadanie i obiadokolacja) dla uczniów i opiekunów,

• zorganizowanie intensywnego 10-cio godzinnego kursu języka włoskiego,

• zorganizowanie wycieczek kulturoznawczych dla uczestników projektu i opiekunów,

• zorganizowanie zakwaterowania z wyżywieniem (śniadanie i obiadokolacja) oraz transportu wewnętrznego dla nauczycieli w czasie wizyty monitorującej,

• zapewnienie na miejscu () obecności osoby odpowiedzialnej za zarządzanie sytuacjami kryzysowymi i opiekę nad projektem od strony administracyjnej.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy, w pierwszej kolejności należy przeanalizować, czy usługi, o których mowa powyżej, będą stanowić usługi kompleksowe.

W tym miejscu wskazać należy, iż aby móc wskazać, iż dana usługa jest usługą złożoną (kompleksową), winna składać się ona z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na usługę złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza usługa traktowana jest zatem jak element usługi kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać usługi głównej bez usługi pomocniczej.

Co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

Należy zauważyć, że koncepcję opodatkowania świadczeń kompleksowych wypracował Trybunał Sprawiedliwości UE, w wydanych orzeczeniach na podstawie pierwotnie obowiązującej Szóstej Dyrektywy Rady (77/388/EWG) oraz obecnie obowiązującej Dyrektywy 2006/112/WE Rady. W szczególności w wyroku w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd Trybunał uznał, że jeżeli dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów podatku od wartości dodanej. Pogląd ten znajduje również potwierdzenie w wyroku w sprawie C-2/95 Sparekassernes Datacenter (SDC), czy też w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen BV i OV Bank NV.

Zatem odnośnie opodatkowania usług o charakterze złożonym istotnym jest to, czy w danych okolicznościach mamy do czynienia z jedną usługą kompleksową, czy też z szeregiem jednostkowych usług. Ocena tej okoliczności winna odbywać się więc w oparciu o to, czy dokonywane czynności (świadczenia) wykazują ze sobą tak ścisłe powiązanie, że w sensie gospodarczym tworzą jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy wskazać, że w ocenie tut. Organu opisane we wniosku poszczególne usługi, tj.

• zorganizowanie praktyk zawodowych w instytucjach o profilu zgodnym z kierunkiem kształcenia uczestników (30 uczniów) w wymiarze 4 tygodni,

• zorganizowanie transportu wewnętrznego dla uczestników projektu zgodnie z rozlokowaniem zakładów, w których odbywać się będą praktyki,

• zorganizowanie zakwaterowania z wyżywieniem (śniadanie i obiadokolacja) dla uczniów i opiekunów,

• zorganizowanie intensywnego 10-cio godzinnego kursu języka włoskiego,

• zorganizowanie wycieczek kulturoznawczych dla uczestników projektu i opiekunów,

• zorganizowanie zakwaterowania z wyżywieniem (śniadanie i obiadokolacja) oraz transportu wewnętrznego dla nauczycieli w czasie wizyty monitorującej,

• zapewnienie na miejscu () obecności osoby odpowiedzialnej za zarządzanie sytuacjami kryzysowymi i opiekę nad projektem od strony administracyjnej.

będą służyć wykonaniu czynności zasadniczej, jaką w przedmiotowej sprawie będzie jak wskazał Wnioskodawca usługa kształcenia zawodowego świadczona na rzecz Zainteresowanego przez firmę włoską. Jak wynika z zaistniałych okoliczności intencją Zainteresowanego będzie nabycie usługi kształcenia zawodowego, a nie wyłącznie pobytu z zakwaterowaniem i wyżywieniem dla uczniów i nauczycieli, wycieczek kulturoznawczych czy też transportu. Wnioskodawca nabywając przedmiotową usługę będzie zainteresowany uzyskaniem końcowego efektu ekonomicznego, jakim będzie odbycie praktyk zawodowych grupy młodzieży w ramach otrzymanego dofinansowania na realizację projektu pt. .

Biorąc powyższe pod uwagę nie sposób uznać, że ww. usługi mają charakter samoistny. Każda z nabytych przez Wnioskodawcę ww. usług będzie stanowić element usługi złożonej (kompleksowej) związanej z kształceniem zawodowym w ramach przedmiotowego projektu i nie powinny być sztucznie dzielone dla celów podatkowych.

Zatem - skoro Wnioskodawca spełnia definicję podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy to miejscem świadczenia i opodatkowania kompleksowej usługi kształcenia zawodowego świadczonej przez firmę włoską będzie - stosownie do art. 28b ust. 1 ustawy - miejsce, w którym usługobiorca posiada siedzibę działalności gospodarczej, tj. terytorium Polski. W konsekwencji Zainteresowany, stosownie do warunków wymienionych w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, z tytułu nabycia przedmiotowej usługi, zobowiązany będzie do rozpoznania importu usług.

Stawka podatku, jak wynika z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Stosownie do brzmienia art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Według regulacji art. 43 ust. 17 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe (art. 43 ust. 17a ustawy).

Zgodnie z treścią § 3 ust. 1 pkt 13 i 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2015 r., poz. 736), zwalnia się od podatku:

• usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane,

• usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Stosownie do § 3 ust. 8 rozporządzenia, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 13, 14, 18 i 19, stosuje się do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Na mocy § 3 ust. 9 rozporządzenia, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 13, 14, 18 i 19, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 13, 14, 18 i 19, lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Należy zaznaczyć, że w dniu 1 lipca 2011 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77/1). Rozporządzenie to wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio.

Definicja zawarta w art. 44 tego rozporządzenia określa, iż usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

W wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 19 listopada 2009 r. w sprawie C-461/08 wyrażony został pogląd, iż pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 Dyrektywy 77/388/EWG powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwo od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika. Również w wyroku z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie C-287/00 Trybunał w swym orzeczeniu wskazał, jak należy interpretować zwolnienia przedmiotowe w VAT uregulowane w Dyrektywie 77/388/EWG. W wyroku tym podkreślono, że pojęcia używane do doprecyzowania zakresu zwolnienia powinny być interpretowane ściśle m.in. dlatego, że zwolnienia stanowią wyjątek od zasady powszechności opodatkowania i choćby z tych przyczyn muszą być interpretowane jednolicie.

Mając na uwadze powyższe, dokonując wykładni ww. przepisów przez pryzmat definicji usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania, określonej w art. 44 ww. rozporządzenia należy mieć na uwadze dosłowne brzmienie tych przepisów.

Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN (dostępnym w Internecie), użyte w art. 44 rozporządzenia słowo bezpośredni oznacza dotyczący kogoś lub czegoś wprost, słowo branża oznacza gałąź produkcji lub handlu obejmująca towary lub usługi jednego rodzaju, natomiast słowo zawód oznacza wyuczone zajęcie wykonywane w celach zarobkowych.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że przez kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie zawodowe, o których mowa w ww. przepisach, obejmujące nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, należy rozumieć takie kształcenie, w wyniku którego dana osoba podnosi swoje kwalifikacje, a bezpośrednio po jej ukończeniu jest w stanie podjąć pracę zarobkową, lub wykonywać określony zawód.

Dokonując oceny, czy świadczona przez firmę włoską na rzecz Wnioskodawcy usługa kształcenia zawodowego będzie objęta zwolnieniem należy zbadać, czy spełnione będą warunki określone w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, gdyż przepis art. 43 ust. 1 pkt 29 zwalnia od podatku usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego inne niż wymienione w pkt 26.

Zatem z uwagi na okoliczność, że jak wynika treści wniosku - świadcząca ww. usługę firma włoska nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, jak również nie posiada statusu uczelni, jednostki naukowej Polskiej Akademii Nauk ani jednostki badawczo-rozwojowej, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) i b) ustawy, to świadczona usługa kształcenia zawodowego nie będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie tego przepisu.

Z kolei dla zastosowania zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego inną niż wymienione w pkt 26, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia, lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego należy zauważyć, że jak wskazał Wnioskodawca przedmiotowa usługa świadczona przez firmę włoską na rzecz Wnioskodawcy będzie usługą kształcenia zawodowego, o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy. Planowana usługa kształcenia zawodowego i świadczenie usług ściśle z tą usługą związanych będzie finansowana w całości ze środków publicznych. Wnioskodawca będzie posiadał stosowną dokumentację, potwierdzającą, że źródłem finansowania przedmiotowej usługi są środki publiczne.

Wobec powyższego, należy stwierdzić, że import usługi kształcenia zawodowego świadczonej przez firmę włoską, finansowanej w całości ze środków publicznych będzie podlegał zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie zwolnienia od podatku importu usługi kształcenia zawodowego. Natomiast wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie konieczności rejestracji na formularzu VAT-R oraz złożenia deklaracji VAT-9M od importu ww. usługi, został rozpatrzony odrębną interpretacją Nr 1061-IPTPP2.4512.96.2016.3.PRP.

Ponadto tut. Organ zauważa, iż niniejsza interpretacja traci również aktualność w przypadku scentralizowania przez jednostkę samorządu terytorialnego rozliczeń w zakresie podatku od towarów i usług, tj. rozliczania zarówno podatku należnego, jak i naliczonego od czynności dokonywanych przez wszystkie jej jednostki organizacyjne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi