Temat interpretacji
Odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wykonanie usług naprawy pojazdów samochodowych.
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015, poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony - przedstawione we wniosku z dnia 27 lipca 2015 r. (data wpływu 31 lipca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wykonanie usług naprawy pojazdów samochodowych jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 31 lipca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wykonanie usług naprawy pojazdów samochodowych.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:
Spółka zajmuje się produkcją, dystrybucją i sprzedażą napojów bezalkoholowych, soków owocowych i warzywnych, wód oraz nektarów opatrzonych zastrzeżonymi znakami towarowymi. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka wykorzystuje samochody użytkowane na podstawie umowy leasingu.
Spółka posiada flotę samochodową złożoną z pojazdów samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT (konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne) oraz samochody osobowe wykorzystywane do tzw. celów mieszanych, czyli do działalności gospodarczej i celów prywatnych.
Spółka zawarła umowę ubezpieczenia pojazdów (m.in. w zakresie ubezpieczenia AC) w imieniu i na rzecz Leasingodawcy właściciela pojazdów użytkowanych w ramach działalności gospodarczej przez Spółkę. Ponadto Spółka, w ramach optymalizacji kosztów napraw, zawarła z siecią warsztatów samochodowych (w dalszej części zwanej Warsztat) umowę na świadczenie usług naprawy samochodów użytkowanych przez pracowników Spółki, a będących przedmiotem leasingu. Jednocześnie Leasingodawca i Spółka zawarły porozumienie, w którym Leasingodawca ceduje wszelkie prawa i obowiązki związane z rozliczaniem likwidacji szkód na Spółkę.
W chwili obecnej proces likwidacji szkód wygląda w następujący sposób:
- po wystąpieniu szkody Spółka zgłasza szkodę do Ubezpieczyciela;
- Ubezpieczyciel kieruje samochód do odpowiedniego Warsztatu mogącego wykonać kompleksową naprawę szkody;
- po wykonaniu usługi Warsztat wystawia Spółce fakturę za wykonaną usługę (faktura pokrywa zarówno koszt części zamiennych jak i robocizny);
- po zgromadzeniu wszelkiej dokumentacji niezbędnej w celu wypłaty roszczenia, Ubezpieczyciel wypłaca należne odszkodowanie Spółce (w wysokości kosztów netto naprawy pomniejszonych o udział własny w szkodzie);
- Spółka rozpoznaje koszty z tytułu likwidacji szkody i odlicza podatek VAT naliczony wynikający z faktury za usługę naprawy, z zastosowaniem ograniczeń wynikających z postanowień art. 86a ustawy o VAT, oraz rozpoznaje przychód z tytułu otrzymania zwrotu ubezpieczenia.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy, w świetle art. 86 ustawy VAT, Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawianych przez Warsztat, dokumentujących wykonanie usług naprawy, z uwzględnieniem aktualnie obowiązujących ograniczeń w prawie do odliczenia podatku VAT dotyczących wydatków związanych z eksploatacją lub używaniem pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86a ustawy o VAT...
Zdaniem Wnioskodawcy:
Spółka ma prawo do odliczenia 50% kwoty VAT naliczonego, zgodnie z art. 86a ust. 1, 2 i 3 ustawy o VAT, wykazanego na fakturze dokumentującej naprawę pojazdów samochodowych, które nie są pojazdami służącymi wyłącznie do działalności gospodarczej oraz pełnej kwoty VAT wykazanej na fakturze dokumentującej naprawę pojazdów, które są pojazdami służącymi wyłącznie do działalności gospodarczej Spółki, wskazanymi w art. 86a ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, w ramach ubezpieczenia AC.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o VAT należy stwierdzić, że odpłatną dostawę towarów stanowi przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast zgodnie z art . 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie (...), które nie stanowi dostawy towarów (...).
W myśl art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i ust. 19 oraz art. 124.
Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikająca z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
Spółka jest czynnym podatnikiem VAT. W związku z działalnością gospodarczą Spółki używane są samochody leasingowane, od których podatek VAT naliczony od wydatków związanych z tymi pojazdami może być przez Spółkę odliczony w pełnej kwocie, ale również inne pojazdy samochodowe, wobec których VAT naliczony może być odliczony jedynie w wysokości 50%.
Opisane wyżej samochody posiadają ubezpieczenie AC, w związku z czym, w przypadku zaistnienia określonych zdarzeń (np. uszkodzenia samochodu w wyniku działania zdarzeń losowych), Ubezpieczyciel pokrywa koszt naprawy pojazdu. Zlecającym naprawę jest Spółka, natomiast zgodnie z umową ubezpieczenia oraz porozumieniem zawartym pomiędzy Spółką, Leasingodawcą i Ubezpieczycielem, Ubezpieczyciel pokrywa koszt netto naprawy pojazdu pomniejszony o udział własny w szkodzie, przekazując środki bezpośrednio do Spółki.
Spółka natomiast otrzymuje od Warsztatu fakturę VAT na całkowity koszt naprawy.
Zdaniem Spółki, w opisanym wyżej stanie faktycznym spełnione są warunki wynikające z art. 86 ust. 1, tj. odliczenia dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku VAT, a wydatki przez niego poniesione związane są z jego działalnością opodatkowaną. W związku z tym, iż niektóre pojazdy samochodowe nie służą wyłącznie do działalności gospodarczej Spółki, przy korzystaniu z prawa do odliczenia VAT Spółka uwzględnia ograniczenia w prawie do odliczenia wynikające z art. 86a ustawy o VAT.
W związku z powyższym, Spółka wnosi o potwierdzenie prezentowanego przez nią stanowiska.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT.
Na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7 ustawy o VAT.
Z powyższych przepisów wynika, ze prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko zarejestrowanym, czynnym podatnikom podatku od towarów i usług oraz w przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tj. takimi, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązanie podatkowe). Przedstawiona w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT zasada wyłącza możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.
Kwestie dotyczące zasad odliczania na gruncie podatku VAT wydatków dotyczących pojazdów samochodowych zostały uregulowane przepisami art. 86a ustawy.
W myśl art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.
Zgodnie z art. 86a ust. 2 ustawy do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:
- nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
- używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
- nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.
Stosownie do art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a) ustawy przepis ust. 1 nie ma zastosowania w przypadku gdy pojazdy samochodowe są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.
Na podstawie art. 86a ust. 4 ustawy pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:
- sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
- konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.
Przez pojazdy samochodowe, stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy, rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.
Ww. przepisy wprowadzają ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego w odniesieniu do wszystkich wydatków, m.in. zakupu paliw do napędu, czy też innych wydatków eksploatacyjnych, napraw dotyczących pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, przeznaczonych do użytku mieszanego, tj. wykorzystywanych zarówno do celów związanych z opodatkowaną działalnością gospodarczą, jak i do celów użytku prywatnego.
Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT; zajmuje się produkcją, dystrybucją i sprzedażą napojów bezalkoholowych, soków owocowych i warzywnych, wód oraz nektarów opatrzonych zastrzeżonymi znakami towarowymi.
W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka wykorzystuje samochody użytkowane na podstawie umowy leasingu.
Spółka posiada flotę samochodową złożoną z pojazdów samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT (konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne) oraz samochody osobowe wykorzystywane do tzw. celów mieszanych, czyli do działalności gospodarczej i celów prywatnych.
Spółka zawarła umowę ubezpieczenia pojazdów (m.in. w zakresie ubezpieczenia AC) w imieniu i na rzecz Leasingodawcy właściciela pojazdów użytkowanych w ramach działalności gospodarczej przez Spółkę.
Ponadto Spółka, w ramach optymalizacji kosztów napraw, zawarła z siecią warsztatów samochodowych (w dalszej części zwanej Warsztat) umowę na świadczenie usług naprawy samochodów użytkowanych przez pracowników Spółki, a będących przedmiotem leasingu. Jednocześnie Leasingodawca i Spółka zawarły porozumienie, w którym Leasingodawca ceduje wszelkie prawa i obowiązki związane z rozliczaniem likwidacji szkód na Spółkę.
W chwili obecnej proces likwidacji szkód wygląda w następujący sposób: po wystąpieniu szkody Spółka zgłasza szkodę do Ubezpieczyciela; Ubezpieczyciel kieruje samochód do odpowiedniego Warsztatu mogącego wykonać kompleksową naprawę szkody; po wykonaniu usługi Warsztat wystawia Spółce fakturę za wykonaną usługę (faktura pokrywa zarówno koszt części zamiennych jak i robocizny); po zgromadzeniu wszelkiej dokumentacji niezbędnej w celu wypłaty roszczenia, Ubezpieczyciel wypłaca należne odszkodowanie Spółce (w wysokości kosztów netto naprawy pomniejszonych o udział własny w szkodzie).
Spółka rozpoznaje koszty z tytułu likwidacji szkody i odlicza podatek VAT naliczony wynikający z faktury za usługę naprawy, z zastosowaniem ograniczeń wynikających z postanowień art. 86a ustawy o VAT, oraz rozpoznaje przychód z tytułu otrzymania zwrotu ubezpieczenia.
Wątpliwości Wnioskodawcy budzi, czy Spółka ma prawo do odliczenia 50% kwoty VAT naliczonego, wykazanego na fakturze dokumentującej naprawę pojazdów samochodowych, które nie są pojazdami służącymi wyłącznie do działalności gospodarczej oraz pełnej kwoty VAT wykazanej na fakturze dokumentującej naprawę pojazdów, które są pojazdami służącymi wyłącznie do działalności gospodarczej Spółki, w ramach ubezpieczenia AC.
Wnioskodawca w związku z działalnością gospodarczą używa leasingowanych samochodów, które nie są pojazdami służącymi wyłącznie do działalności gospodarczej Spółki jak i pojazdy służące wyłącznie do działalności gospodarczej Spółki. Opisane samochody posiadają ubezpieczenie AC. W przypadku zaistnienia określonych zdarzeń ubezpieczyciel pokrywa koszt naprawy pojazdu. Zlecającym naprawę uszkodzonego samochodu jest Spółka, natomiast zgodnie z umową ubezpieczenia oraz porozumieniem zwartym pomiędzy Spółką, Leasingodawcą i Ubezpieczycielem, Ubezpieczyciel pokrywa koszt netto naprawy pojazdu pomniejszony o udział własny w szkodzie, przekazując środki bezpośrednio do Spółki. Spółka natomiast otrzymuje od Warsztatu fakturę VAT na całkowity koszt naprawy.
Należy zauważyć, że w analizowanej sprawie podmiotem nabywającym usługi naprawy leasingowanych pojazdów jest Wnioskodawca, pomimo że część należności wypłacana jest przez ubezpieczyciela. Nabycie usług jest dokumentowane fakturą wystawioną na Spółkę.
Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT do wykonywania czynności opodatkowanych.
W wyniku analizy okoliczności niniejszej sprawy w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa należy uznać, że w niniejszej sytuacji zostały spełnione przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, warunkujące prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, albowiem Zainteresowany jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Ww. prawo do odliczenia podatku naliczonego zostało jednak ograniczone regulacjami określonymi m.in. w art. 86a ustawy tj. dotyczące wydatków związanych z pojazdami samochodowymi.
W omawianej sprawie zwrócić należy uwagę, że niektóre pojazdy samochodowe nie służą wyłącznie do działalności gospodarczej Spółki, dlatego też w takiej sytuacji należy uwzględnić ograniczenia dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego określone w art . 86a ustawy o VAT. Dlatego też w tej sytuacji Wnioskodawcy w odniesieniu do nabywanych usług naprawy pojazdów samochodowych, które nie są pojazdami służącymi wyłącznie do działalności gospodarczej Spółce przysługuje na podstawie art. 86a ust. 1 ustawy prawo do odliczenia 50% kwoty VAT naliczonego z faktury dokumentującej naprawę ww. pojazdów samochodowych w ramach ubezpieczenia AC. Natomiast w odniesieniu do pojazdów samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej Spółki, Wnioskodawcy przysługuje pełne prawo do odliczenia kwoty VAT naliczonego z faktury dokumentującej naprawę ww. pojazdów samochodowych w ramach ubezpieczenia AC, zgodnie z art . 86 ust. 1 w zw. z art . 86a ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT.
Tym samym należy uznać, że Wnioskodawca zaprezentował prawidłowe stanowisko w sprawie.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.
Wniosek ORD-IN (PDF)
Treść w pliku PDF 335 kB
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie