Procedura uproszczona w imporcie towarów (art. 33a) brak zgłoszenia zamiaru jej stosowania do Urzędu Skarbowego. - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 07.03.2016, sygn. ILPP4/4512-1-17/16-4/KB, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Temat interpretacji

Procedura uproszczona w imporcie towarów (art. 33a) brak zgłoszenia zamiaru jej stosowania do Urzędu Skarbowego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z poźn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 4 stycznia 2016 r. (data wpływu 12 stycznia 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 16 lutego 2016 r. (data wpływu 17 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do stosowania procedury uproszczonej w imporcie towarów jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 stycznia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do stosowania procedury uproszczonej w imporcie towarów. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 16 lutego 2016 r. (data wpływu 17 lutego 2016 r.) informującym o wniesieniu opłaty od wniosku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 11 kwietnia 2014 r. Wnioskodawca złożył w Urzędzie Celnym w A. zawiadomienie o zamiarze skorzystania z zasad rozliczenia określonych art. 33a ustawy VAT od miesiąca maja 2014 r., oświadczenie o zarejestrowaniu Spółki jako czynnego podatnika VAT oraz podanie Urzędu Skarbowego właściwego do rozliczenia podatku VAT oraz upoważnienie do działania w formie przedstawicielstwa bezpośredniego Agencji Celnej.

Dnia 16 kwietnia 2014 r. złożono w Urzędzie Celnym w B. zawiadomienia o zamiarze skorzystania z zasad rozliczenia określonych art. 33a ustawy VAT od miesiąca maja 2014 r., oświadczenie o zarejestrowaniu Spółki jako czynnego podatnika VAT oraz podanie Urzędu Skarbowego właściwego do rozliczenie podatku VAT. Naczelnik Urzędu Celnego w B. w piśmie z dnia 24 kwietnia 2014 r. poinformował, iż Spółka spełniła warunki do stosowania przepisu 33a w przypadku, gdy towary zostaną objęte na terytorium kraju procedurą uproszczoną od dnia 1 maja 2014 r.

Zgodnie z przekazaną informacją od miesiąca lipca 2014 r. Spółka rozliczała podatek należny z tytułu importu towarów w deklaracji podatkowej VAT-7 odpowiednio za miesiąc lipiec, sierpień i grudzień 2014 r. z zachowaniem wymaganych przepisami terminów. O złożonych deklaracjach i wykazanych w nich kwotach od importu towarów w procedurze uproszczonej poinformowano przedstawiciela bezpośredniego Agencję Celną poprzez przekazanie drogą mailową ww. deklaracji oraz poświadczeń ich złożenia w Urzędzie Skarbowym.

W miesiącu wrześniu 2015 r. Spółka wystąpiła z wnioskiem do Naczelnika Urzędu Skarbowego o poświadczenie z oryginałem deklaracji VAT-7 za 2015 r., co skutkowało m.in. weryfikacją deklaracji za 2014 r. Organ skarbowy zakwestionował możliwość rozliczania podatku należnego od importu towarów metodą uproszczoną za miesiąc lipiec, sierpień i grudzień 2014 r. z uwagi na brak adnotacji o złożeniu w tut. urzędzie dokumentu świadczącego o zawiadomieniu Naczelnika o zamiarze korzystania z procedury określonej w art. 33a.

Spółka nie posiada potwierdzenia złożenia powyższego zawiadomienia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy brak dokumentów potwierdzających zawiadomienie Naczelnika Skarbowego o zamiarze skorzystania z procedury odbiera Spółce prawo do rozliczania importu dokonanego w 2014 r. w deklaracji VAT-7 zgodnie z art. 33a u.p.t.u....
Czy uchybienie art. 33a ust. 4 pkt 1 u.p.t.u. jedynie względem pisemnego zawiadomienia Organu Skarbowego obligatoryjnie odbiera prawo do rozliczenia importu w deklaracji VAT-7...
Czy złożenie deklaracji VAT-7, w której dokonano rozliczenia importu w myśl art. 33a u.p.t.u. może być uznane jako powiadomienie Naczelnika Urzędu Skarbowego...

Zdaniem Wnioskodawcy, przed zastosowaniem procedury uproszczonej przedstawiono w urzędzie celnym aktualne zaświadczenie o braku zaległości we wpłatach poszczególnych podatków stanowiących dochód budżetu państwa oraz składek na ubezpieczenie społeczne (należności wykazane w art. 33a ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT) do rozliczenia których zobowiązany jest podatnik, oraz potwierdzenie zarejestrowania podatnika jako podatnika VAT czynnego upoważnionego podmiotu gospodarczego. Spółka po uzyskaniu informacji od Naczelnika Urzędu Celnego o możliwości korzystania z procedury uproszczonej oraz wskazania obowiązywania terminu dla ww. procedury, rozliczała VAT od importu towarów zgodnie z art. 33a u.p.t.u. od lipca 2014 r.

Wnioskodawca przedstawił organowi celnemu rozliczenie kwoty podatku należnego z tytułu importu towarów w deklaracji podatkowej za miesiące, w których dokonano importu w terminie do 4 miesięcy po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy.

Spółka uważa, że dopełniła niezbędnych formalności związanych z zastosowaniem art. 33a u.p.t.u. Wnioskodawca nie zgadza się ze stanowiskiem Organu Skarbowego, który zakwestionował możliwość zastosowania ww. artykuły z uwagi na brak możliwości udowodnienia przez niego przekazania zawiadomienia o korzystaniu z procedury uproszczonej. Spółka jest zdania, iż organ był w posiadaniu informacji o stosowaniu przez nią importu zgodnie z art. 33a, gdyż nie zakwestionował prawidłowości rozliczania importu w składanych deklaracjach. Ponadto organ podatkowy nie podważył słuszności zastosowanej przez Wnioskodawcę procedury w bieżących terminach dla składania deklaracji. Podatek należny i naliczony od importu towarów został rozliczony w deklaracjach VAT-7 zgodnie z obowiązującym terminem, a metoda rozliczenia, którą zastosowano przy imporcie towarów nie spowodowała uszczuplenia należności w stosunku do budżetu państwa.

Spółka uważa, że zastosowanie przez nią procedury uproszczonej jest zgodne z obowiązującymi przepisami ustawy o podatku od towarów i usług i daje jej prawo do zachowania możliwości jej zastosowania w mocy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega import towarów na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 7 ustawy przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

Powyższa definicja kładzie nacisk przede wszystkim na czynność faktyczną, czyli przywóz towaru z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej. Dla zaistnienia importu nie ma znaczenia cel przywozu bądź stosunek prawny, w ramach którego dokonano przywozu.

Stosownie do art. 2 pkt 3 ustawy przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej ().

Natomiast przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzącego w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3 art. 2 pkt 5 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przepis art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy stanowi, że podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną.

W przypadku gdy podmioty, o których mowa w ust. 1 pkt 1, ustanowiły przedstawiciela podatkowego, o którym mowa w art. 18d ust. 1, podatnikiem jest ten przedstawiciel podatkowy w zakresie, w jakim działa w imieniu własnym na rzecz tych podmiotów (art. 17 ust. 1b ustawy).

W myśl art. 33 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 1b, są obowiązani do obliczenia i wykazania w zgłoszeniu celnym kwoty podatku, z uwzględnieniem obowiązujących stawek, z zastrzeżeniem art. 33b.

Stosownie do art. 33a ust. 1 ustawy w przypadku gdy towary zostaną objęte na terytorium kraju procedurą uproszczoną, o której mowa w art. 76 ust. 1 lit. b lub c rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 302 z 19.10.1992, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 4, str. 307), w której okresem rozliczeniowym jest miesiąc kalendarzowy, podatnik może rozliczyć kwotę podatku należnego z tytułu importu towarów w deklaracji podatkowej składanej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu tych towarów.

Zgodnie z art. 33a ust. 2 ustawy przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem:

przedstawienia przez podatnika naczelnikowi urzędu celnego, przed którym podatnik dokonuje formalności związanych z importem towarów, wydanych nie wcześniej niż 6 miesięcy przed dokonaniem importu:
1. zaświadczeń o braku zaległości we wpłatach należnych składek na ubezpieczenie społeczne oraz we wpłatach poszczególnych podatków stanowiących dochód budżetu państwa, przekraczających odrębnie z każdego tytułu, w tym odrębnie w każdym podatku, odpowiednio 3% kwoty należnych składek i należnych zobowiązań podatkowych w poszczególnych podatkach; udział zaległości w kwocie składek lub podatku ustala się w stosunku do kwoty należnych wpłat za okres rozliczeniowy, którego dotyczy zaległość,
2. potwierdzenia zarejestrowania podatnika jako podatnika VAT czynnego.
(uchylony).

Wymóg przedstawienia przez podatnika dokumentów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się za spełniony również w przypadku złożenia przez podatnika oświadczeń o tej samej treści (art. 33a ust. 2a ustawy).

Na podstawie art. 33a ust. 2b ustawy oświadczenia, o których mowa w ust. 2a, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.

Na mocy art. 33a ust. 3 ustawy warunku przedstawienia dokumentów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie stosuje się, jeżeli naczelnik urzędu celnego posiada złożone przez podatnika aktualne dokumenty.

W myśl art. 33a ust. 4 ustawy podatnik jest obowiązany do pisemnego zawiadomienia naczelnika urzędu celnego oraz naczelnika urzędu skarbowego o:

zamiarze rozliczania podatku na zasadach określonych w ust. 1 przed początkiem okresu rozliczeniowego, od którego będzie stosował takie rozliczenie;
rezygnacji z rozliczania podatku na zasadach określonych w ust. 1 przed początkiem okresu rozliczeniowego, w którym rezygnuje z takiego rozliczenia.

Podatnik jest obowiązany do przedstawienia organowi celnemu dokumentów potwierdzających rozliczenie kwoty podatku należnego z tytułu importu towarów w deklaracji podatkowej w terminie 4 miesięcy po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów (art. 33a ust. 6 ustawy).

Zgodnie z art. 33a ust. 7 ustawy w przypadku gdy podatnik, w terminie, o którym mowa w ust. 6, nie przedstawił dokumentów, o których mowa w tym przepisie, traci prawo do rozliczenia podatku na zasadach określonych w ust. 1, w odniesieniu do kwoty podatku należnej z tytułu importu towarów, którą miał rozliczyć w deklaracji podatkowej. Podatnik jest obowiązany do zapłaty organowi celnemu kwoty podatku wraz z odsetkami.

Przepis art. 33a ustawy umożliwia importerom będącym podatnikami rozliczenie podatku należnego od importu towarów poprzez ujęcie kwot tego podatku w deklaracji podatkowej. Innymi słowy, ustawa pozwala podatnikowi na uniknięcie określonej w art. 33 ust. 4 ustawy konieczności zapłacenia podatku w terminie 10 dni, co oznacza konieczność zamrożenia określonych kwot na kilkadziesiąt dni (a czasem i dłużej, jeżeli podatnik w deklaracji podatkowej wykazuje nadwyżkę podatku naliczonego do przeniesienia na kolejne okresy rozliczeniowe). Na podstawie omawianego przepisu uprawniony podatnik może rozliczyć podatek od importu towarów w okresowej deklaracji podatkowej. Istotą uproszczenia jest więc umożliwienie takiemu podatnikowi rozliczenia podatku jedynie poprzez wykazanie kwot podatku należnego w deklaracji podatkowej.

Przywołane przepisy pozwalają na zastosowanie mechanizmu rozliczania podatku od importu towarów w ramach deklaracji podatkowej tylko w razie łącznego spełnienia określonych w ustawie warunków. Warunki te można podzielić na następujące grupy:

po pierwsze są one związane z dopełnieniem określonych formalności celnych (dokonywanie importu towarów w ramach określonej procedury celnej);
po drugie są one związane z dokonaniem zawiadomienia naczelnika urzędu celnego oraz naczelnika urzędu skarbowego o zamiarze rozliczania podatku od importu towarów w ramach deklaracji podatkowej;
po trzecie są one związane z koniecznością przedstawienia pewnych dokumentów organowi celnemu, przed którym dokonywane są formalności związane z importem towarów.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w dniu 11 kwietnia 2014 r. złożył w Urzędzie Celnym w A. zawiadomienie o zamiarze skorzystania z zasad rozliczenia określonych art. 33a ustawy od miesiąca maja 2014 r., oświadczenie o zarejestrowaniu Spółki jako czynnego podatnika VAT oraz podanie Urzędu Skarbowego właściwego do rozliczenia podatku VAT, a także upoważnienie do działania w formie przedstawicielstwa bezpośredniego Agencji Celnej.

Dnia 16 kwietnia 2014 r. Wnioskodawca złożył w Urzędzie Celnym w B. zawiadomienia o zamiarze skorzystania z zasad rozliczenia określonych art. 33a ustawy od miesiąca maja 2014 r., oświadczenie o zarejestrowaniu Spółki jako czynnego podatnika VAT oraz podanie Urzędu Skarbowego właściwego do rozliczenie podatku VAT. Naczelnik Urzędu Celnego w Gdańsku w piśmie z dnia 24 kwietnia 2014 r. poinformował, że Wnioskodawca spełnił warunki do stosowania przepisu art. 33a w przypadku, gdy towary zostaną objęte na terytorium kraju procedurą uproszczoną od dnia 1 maja 2014 r.

Wnioskodawca wskazał, że Urząd Skarbowy nie posiada adnotacji o złożeniu dokumentu świadczącego o zawiadomieniu Naczelnika o zamiarze korzystania z procedury określonej w art. 33a ustawy. Jednocześnie Spółka nie posiada potwierdzenia złożenia tego zawiadomienia.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą potwierdzenia, czy uchybienie art. 33a ust. 4 pkt 1 ustawy jedynie względem pisemnego zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego obligatoryjnie odbiera prawo do rozliczenia importu towarów w deklaracji oraz czy brak dokumentów potwierdzających zawiadomienie naczelnika urzędu skarbowego o zamiarze skorzystania z procedury odbiera mu prawo do rozliczania importu towarów dokonanego w 2014 r. w deklaracji.

Biorąc po uwagę powołane przepisy w kontekście przedstawionego opisu sprawy należy stwierdzić, że brak zawiadomienia przez Spółkę naczelnika urzędu skarbowego o zamiarze skorzystania z procedury uproszczonej, o której mowa w art. 33a ustawy odbiera jej prawo do korzystania z tej procedury, ponieważ dokonanie zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego jest jednym z obligatoryjnych warunków do jej stosowania.

Tym samym Wnioskodawca nie miał prawa do rozliczenia importu towarów dokonanego w 2014 r. przy zastosowaniu procedury, o której mowa w art. 33a ust. 1 ustawy.

Jednocześnie należy wskazać, że ustawa nie uzależnia prawa do korzystania z procedury uproszczonej przy imporcie towarów od warunku posiadania przez Spółkę dokumentów potwierdzających zawiadomienie naczelnika urzędu skarbowego o zamiarze korzystania z tej procedury, gdyż istotna jest sama czynność dokonania pisemnego zawiadomienia właściwego dla Wnioskodawcy organu podatkowego, przy czym posiadanie takiego potwierdzenia może być pomocne w przypadku zaistnienia wątpliwości co do faktu złożenia takiego zawiadomienia.

Wątpliwości Spółki odnoszą się także do wskazania, czy złożenie deklaracji VAT-7, w której dokonano rozliczenia importu w myśl art. 33a ustawy może być uznane jako powiadomienie naczelnika urzędu skarbowego.

Stosownie do art. 99 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Minister Finansów, rozporządzeniem z dnia 18 marca 2013 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r., poz. 394) zwanego dalej rozporządzeniem określił wzory deklaracji wraz z objaśnieniami dotyczącymi sposobu ich wypełnienia.

W myśl § 1 pkt 1 rozporządzenia określa się wzory deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7), o której mowa w art. 99 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej ustawą, stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia ().

Zgodnie z objaśnieniami do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7, VAT-7K, VAT-7D) stanowiącymi załącznik nr 4 do rozporządzenia wskazano, że w części C. Rozliczenie podatku należnego wykazuje się wszystkie czynności podlegające opodatkowaniu, dla których obowiązek podatkowy powstał w okresie rozliczeniowym, za który składana jest deklaracja.

W poz. 25 i 26 deklaracji wykazuje się łączną kwotę podstawy opodatkowania importu towarów i podatku należnego od tego importu, wyłącznie w przypadku wyboru przez podatnika rozliczenia podatku należnego z tytułu importu towarów w deklaracji podatkowej, zgodnie z art. 33a ustawy.

Stosownie do art. 19a ust. 9 ustawy obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów powstaje z chwilą powstania długu celnego, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11.

Zgodnie z art. 201 ust. 2 Rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L z 19.10.1992, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 4, str. 307) dług celny powstaje w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego.

Należy zatem zauważyć, że deklaracja VAT-7 jest składana po okresie rozliczeniowym, w którym dokonywany jest import towarów, natomiast obowiązek zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego, w celu możliwości korzystania z procedury uproszczonej, powstaje przed początkiem okresu rozliczeniowego, od którego podatnik chce z takiego sposobu rozliczenia korzystać przy dokonywanym imporcie towarów.

W konsekwencji, złożenie przez Spółkę deklaracji VAT-7, w której został wykazany import towarów w procedurze uproszczonej, nie może zostać uznane za zawiadomienie naczelnika urzędu skarbowego, o którym mowa w art. 33a ust. 4 ustawy.

Zatem nieprawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym miał on prawo do korzystania z procedury uproszczonej, o której mowa w art. 33a ustawy przy dokonanym w 2014 r. imporcie towarów, z tego względu, że nie dopełnił on wymogu zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o zamiarze rozliczania podatku należnego zgodnie z tą procedurą przed początkiem okresu rozliczeniowego, od którego chciał stosować takie rozliczenie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie