Temat interpretacji

Podatek od towarów i usług w zakresie ewidencjonowania na kasie rejestrującej usług pogrzebowych oraz stawki podatku dla świadczonych usług.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z 30 lipca 2015 r. (data wpływu 4 sierpnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ewidencjonowania na kasie rejestrującej usług pogrzebowych oraz stawki podatku dla świadczonych usług jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 sierpnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ewidencjonowania na kasie rejestrującej usług pogrzebowych oraz stawki podatku dla świadczonych usług.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka Miejski Zakład Usług Komunalnych Sp. z o.o. (dalej zwana: Wnioskodawcą) ma siedzibę na terytorium kraju i jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT. Wnioskodawca świadczy usługi pogrzebowe na rzecz usługobiorców, w szczególności na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Usługi pogrzebowe świadczone przez Wnioskodawcę polegają w szczególności na kompleksowej usłudze pogrzebowej tzn. sprzedaży trumny, krzyża, tabliczek, miejsca grzebalnego, wykopanie grobu, przechowaniu zwłok w prosektorium, przygotowanie zwłok do pogrzebu, przewiezienie zwłok, usługi modlitewnej, muzycznej, przewóz wieńców i trumny oraz usługi kremacyjnej. Wnioskodawca klasyfikuje ww. usługi zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2008 r. Nr 207, poz. 1293, dalej zwane: Rozporządzeniem w sprawie PKWiU) do grupowania oznaczonego symbolem PKWiU 96.03 Usługi pogrzebowe i pokrewne.

Wnioskodawca pobiera wynagrodzenie za świadczone usługi od usługobiorców zgodnie z obowiązującym cennikiem. Wynagrodzenie za usługę obejmuje kwotę podatku od towarów i usług według stawki 8%, zgodnie z poz. 180 załącznika nr 3 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 55, poz. 535 ze zm., dalej zwana: UoVAT).

Usługobiorcy uiszczają wynagrodzenie za usługę pogrzebową w różny sposób. Wynagrodzenie za usługę pogrzebową może zostać zapłacone w całości gotówką po zakończeniu uroczystości pogrzebowych. Wynagrodzenie może zostać również zapłacone w całości przelewem bankowym. Zdarzają się również sytuacje, w której usługobiorcy nie uiszczają całości lub części wynagrodzenia za świadczoną usługę po zakończonych uroczystościach pogrzebowych. Powyższe wynika z tego, że wynagrodzenie w całości lub części pokrywane jest z otrzymywanego zasiłku pogrzebowego. W takiej sytuacji, usługobiorca po zakończonych uroczystościach nie uiszcza wynagrodzenia za usługę pogrzebową albo uiszcza jedynie część tego wynagrodzenia, natomiast po otrzymaniu zasiłku pogrzebowego przez usługobiorcę, Wnioskodawca otrzymuje całość lub pozostałą do zapłaty część wynagrodzenia za usługę pogrzebową od usługobiorcy lub bezpośrednio od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Niezależnie od przedstawionych wyżej różnych wariantów otrzymywania wynagrodzenia za świadczone usługi pogrzebowe, Wnioskodawca świadcząc usługi pogrzebowe na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej rejestruje po zakończeniu uroczystości pogrzebowych organizowanych przez Wnioskodawcę w ramach świadczonej usługi pogrzebowej fakt wykonania usługi na kasie rejestrującej. W ocenie Wnioskodawcy bowiem, po zakończeniu wszystkich czynności zamówionych przez usługobiorcę i związanych z uroczystościami pogrzebowymi dochodzi do sprzedaży w rozumieniu art. 2 pkt 22 w zw. z art. 111 ust. 3a pkt 1 UoVAT, a konkretnie do wykonania usługi w rozumieniu art. 19a ust. 1 UoVAT. Z tym też momentem rozpoznawany jest przez Wnioskodawcę obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług. Wydawany usługobiorcy paragon fiskalny opiewa na całą kwotę wynagrodzenia za usługę, tj. wraz z należnym podatkiem od towarów i usług, niezależnie, czy Wnioskodawca otrzymał tę całą, umówioną kwotę wynagrodzenia od usługobiorcy po zakończeniu uroczystości pogrzebowych (gdyż cała kwota wynagrodzenia lub jej część zostaną zapłacone po otrzymaniu zasiłku pogrzebowego).

Wnioskodawca po fizycznym otrzymaniu całości lub części wynagrodzenia za usługę pogrzebową finansowaną z zasiłku pogrzebowego nie ewidencjonuje ponownie otrzymanych kwot na kasie rejestrującej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca postępuje prawidłowo, w przypadku gdy w momencie zakończenia wszystkich czynności składających się na zamówioną usługę pogrzebową ewidencjonuje na kasie rejestrującej wykonanie tej usługi pogrzebowej na rzecz osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, traktując ten moment jako moment sprzedaży w rozumieniu art. 2 pkt 22 w zw. z art. 111 ust. 3a pkt 1 UoVAT i jednocześnie jako moment wykonania usługi w rozumieniu art. 19a ust. 1 UoVAT...
2. Czy Wnioskodawca postępuje prawidłowo, w przypadku gdy w momencie zakończenia wszystkich czynności składających się na zamówioną usługę pogrzebową ewidencjonuje na kasie rejestrującej wykonanie tej usługi pogrzebowej na rzecz osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej w ten sposób, że wystawiony paragon fiskalny opiewa na całą, umówioną kwotę wynagrodzenia za usługę, nawet jeżeli na ten moment usługobiorca nie uiścił Wnioskodawcy całości lub części umówionej kwoty wynagrodzenia za wykonaną usługę pogrzebową, gdyż zapłatę całości lub części umówionego wynagrodzenia Wnioskodawca otrzyma po otrzymaniu przez usługobiorcę zasiłku pogrzebowego...
3. Czy Wnioskodawca postępuje prawidłowo, w przypadku gdy po zaewidencjonowaniu na kasie rejestrującej wykonania usługi pogrzebowej, za którą na ten moment nie uiszczono Wnioskodawcy całości umówionego wynagrodzenia, nie ewidencjonuje ponownie na kasie rejestrującej faktu otrzymania całości lub części umówionej zapłaty za usługę pogrzebową, która uiszczana jest przez usługobiorcę w pewien czas po wykonaniu usługi pogrzebowej w związku z otrzymaniem przez usługobiorcę zasiłku pogrzebowego...
4. Czy Wnioskodawca postępuje prawidłowo, stosując do wykonywanych przez siebie usług pogrzebowych stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 8%...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Postępuje on prawidłowo, gdy w momencie zakończenia wszystkich czynności składających się na zamówioną usługę pogrzebową ewidencjonuje na kasie rejestrującej wykonanie tej usługi pogrzebowej na rzecz osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, traktując ten moment jako moment sprzedaży w rozumieniu art. 2 pkt 22 w zw. z art. 111 ust. 3a pkt 1 UoVAT i jednocześnie jako moment wykonania usługi w rozumieniu art. 19a ust. 1 UoVAT.

Świadczenie przez Wnioskodawcę usług pogrzebowych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej stanowi odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Powyższe wynika z art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 w zw. z art. 28c ust. 1 UoVAT. W konsekwencji świadczone przez Wnioskodawcę usługi należy traktować jako sprzedaż w rozumieniu art. 2 pkt 22 UoVAT.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 w zw. z art. 111 ust. 3a pkt 1 UoVAT, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. Podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego z każdej sprzedaży oraz wydawać ten dokument nabywcy.

Skoro sprzedażą, o której mowa w ww. przepisach jest odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, w celu prawidłowego określenia momentu sprzedaży i w konsekwencji w celu prawidłowego określenia momentu, w którym należy zaewidencjonować na kasie rejestrującej sprzedaż, czyli w tym przypadku odpłatne świadczenie usług pogrzebowych, niezbędne jest określenie momentu, w którym usługa pogrzebowa świadczona przez Wnioskodawcę jest wykonana.

W ocenie Wnioskodawcy, usługa pogrzebowa jest wykonana w momencie, w którym zakończone zostaną wszystkie czynności składające się na zamówioną przez usługobiorcę usługę pogrzebową. Moment ten będzie tożsamy z chwilą zakończenia uroczystości pogrzebowych organizowanych przez Wnioskodawcę w ramach świadczonej usługi pogrzebowej. Z tym momentem dochodzi do wykonania usługi w rozumieniu art. 19a ust. 1 UoVAT. Z tym też momentem powstaje po stronie Wnioskodawcy obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.

Ad. 2

W ocenie Wnioskodawcy postępuje on prawidłowo, w przypadku gdy w momencie zakończenia wszystkich czynności składających się na zamówioną usługę pogrzebową ewidencjonuje na kasie rejestrującej wykonanie tej usługi pogrzebowej na rzecz osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej w ten sposób, że wystawiony paragon fiskalny opiewa na całą, umówioną kwotę wynagrodzenia za usługę, nawet jeżeli na ten moment usługobiorca nie uiścił Wnioskodawcy całości lub części umówionej kwoty wynagrodzenia za wykonaną usługę pogrzebową, gdyż zapłatę całości lub części umówionego wynagrodzenia Wnioskodawca otrzyma po otrzymaniu przez usługobiorcę zasiłku pogrzebowego.

W ocenie Wnioskodawcy, do sprzedaży w rozumieniu art. 2 pkt 22 UoVAT dokonywanej przez Wnioskodawcę dochodzi w momencie wykonania przez niego usługi pogrzebowej niezależnie od tego, czy w momencie wykonania tej usługi Wnioskodawca jako usługodawca otrzymał wynagrodzenie za usługę pogrzebową. Przepisy UoVAT są w tym zakresie jednoznaczne, aby doszło do sprzedaży, czynność, np. usługa musi być odpłatna. Przy czym nie oznacza to, że wynagrodzenie musi zostać zapłacone w momencie wykonania usługi. Wystarczające jest bowiem, że usługodawca może domagać się zapłaty wynagrodzenia za usługę, nawet jeżeli otrzymają po pewnym czasie od wykonania usługi.

W konsekwencji Wnioskodawca stoi na stanowisku, że nawet jeżeli na moment wykonania usługi pogrzebowej nie otrzymał od usługobiorcy całości wynagrodzenia, to i tak ciąży na nim obowiązek zewidencjonowania na kasie rejestrującej faktu wykonania usługi pogrzebowej (sprzedaży) w ten sposób, że na paragonie fiskalnym powinna widnieć cała, umówiona kwota wynagrodzenia za usługę pogrzebową.

Ad. 3

W ocenie Wnioskodawcy postępuje on prawidłowo, w przypadku gdy po zaewidencjonowaniu na kasie rejestrującej wykonania usługi pogrzebowej, za którą na ten moment nie uiszczono Wnioskodawcy całości umówionego wynagrodzenia, nie ewidencjonuje ponownie na kasie rejestrującej faktu otrzymania całości lub części umówionej zapłaty za usługę pogrzebową, która uiszczana jest przez usługobiorcę w pewien czas po wykonaniu usługi pogrzebowej w związku z otrzymaniem przez usługobiorcę zasiłku pogrzebowego.

W ocenie Wnioskodawcy kasa rejestrująca służy do ewidencjonowania sprzedaży, nie zaś wpływu środków pieniężnych za dokonaną sprzedaż. Skoro Wnioskodawca zaewidencjonował sprzedaż w postaci usługi pogrzebowej na kasie rejestrującej, w tym zaewidencjonował kwotę należnego podatku od towarów i usług w momencie wykonania usługi, pomimo tego, że na ten moment nie otrzymał całości wynagrodzenia, ponowne zaewidencjonowanie na kasie rejestrującej otrzymanych kwot stanowiących wynagrodzenie za usługę pogrzebową powodowałoby podwójne opodatkowanie tej samej czynności, co jest sprzeczne z zasadami ogólnymi podatku od towarów i usług.

Ad. 4

W ocenie Wnioskodawcy postępuje on prawidłowo, stosując do wykonywanych przez siebie usług pogrzebowych stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 8%.

Wnioskodawca klasyfikuje świadczone przez siebie usługi do grupowania oznaczonego w Rozporządzeniu w sprawie PKWiU symbolem PKWiU 96.03 Usługi pogrzebowe i pokrewne. Zgodnie z poz. 180 załącznika nr 3 do UoVAT takie usługi opodatkowane są obniżoną stawką podatku od towarów i usług wynoszącą 8%. W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, prawidłowo stosuje on do swoich usług obniżoną stawką podatku od towarów usług wynoszącą 8%. Powyższe potwierdzają organy podatkowe w wydawanych przez siebie interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego.

Tak w szczególności:

• Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 29 stycznia 2015 r., znak: IBPP2/443-1049/14/AB,
• Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 4 lutego 2014 r., znak: IBPP2/443-1039/13/IK,
• Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 3 września 2014 r., znak: ITPP1/443-725/14/BK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel () art. 7 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług czynności, które podlegają opodatkowaniu, tj. dostawa towarów oraz świadczenie usług powinny mieć charakter odpłatny, z tym, że pomiędzy otrzymaną zapłatą, a wykonanym świadczeniem powinien istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonanego świadczenia, a zatem wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia. Pod pojęciem odpłatności dostawy towarów lub odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu dokonującego dostawy towaru lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

Czynność uznaje się za odpłatną gdy są spełnione następujące warunki:

• istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne,
• wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy,
• istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi,
• odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem,
• istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.

Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Pod pojęciem odpłatności dostawy towarów lub odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego). W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie usługą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza na mocy art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z treści art. 111 ust. 1 ustawy który stanowi, że podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W myśl art. 111 ust. 1a ustawy do obrotu wykazywanego w ewidencji, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się kwoty podatku należnego.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Stosownie do art. 111 ust. 3a ustawy pkt 1 podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy.

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa ().

Zatem stosownie do powyższego, kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji, ustawodawca reguluje na mocy wydawanych rozporządzeń w tym zakresie.

W obecnym stanie prawnym obowiązują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2014 r., poz. 1544), zwanego dalej rozporządzeniem.

Zwolnienie z obowiązku instalowania kas rejestrujących zostało określone w § 2 i § 3 rozporządzenia.

Powyższe zwolnienia wskazują na dwojakiego rodzaju zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących, mianowicie: zwolnienie dla określonych grup podatników (zwolnienie podmiotowe) i zwolnienie dla konkretnych czynności (zwolnienie przedmiotowe).

I tak, stosownie do zapisu § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie później jednak niż do dnia 31 grudnia 2016 r. podatników, u których obrót realizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty 20.000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli obrót z tego tytułu nie przekroczył, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20.000 zł.

Z kolei § 3 ust. 2 rozporządzenia stanowi, że zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie stosuje się do podatników, którzy w poprzednim roku podatkowym byli obowiązani do ewidencjonowania lub przestali spełniać warunki do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania.

W przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót realizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w kwocie 20.000 zł (§ 5 ust. 1 rozporządzenia).

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem podmiotowym, tj. dotyczącym podmiotu.

Na mocy § 2 ust. 1 rozporządzenia zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2016 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

W poz. 38 tego załącznika wymieniono świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem przedmiotowym, tj. dotyczącym niektórych czynności wykonywanych przez podatnika.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT, świadczy na rzecz usługobiorców, w szczególności na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej kompleksowe usługi pogrzebowe. Wnioskodawca klasyfikuje ww. usługi zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług do grupowania oznaczonego symbolem PKWiU 96.03 Usługi pogrzebowe i pokrewne. Wnioskodawca pobiera wynagrodzenie za świadczone usługi od usługobiorców zgodnie z obowiązującym cennikiem. Wynagrodzenie za usługę obejmuje kwotę podatku od towarów i usług według stawki 8%, zgodnie z poz. 180 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług. Usługobiorcy uiszczają wynagrodzenie za usługę pogrzebową w różny sposób. Wynagrodzenie za usługę pogrzebową może zostać zapłacone w całości gotówką po zakończeniu uroczystości pogrzebowych. Wynagrodzenie może zostać również zapłacone w całości przelewem bankowym. Zdarzają się również sytuacje, w której usługobiorcy nie uiszczają całości lub części wynagrodzenia za świadczoną usługę po zakończonych uroczystościach pogrzebowych. Powyższe wynika z tego, że wynagrodzenie w całości lub części pokrywane jest z otrzymywanego zasiłku pogrzebowego. W takiej sytuacji, usługobiorca po zakończonych uroczystościach nie uiszcza wynagrodzenia za usługę pogrzebową albo uiszcza jedynie część tego wynagrodzenia, natomiast po otrzymaniu zasiłku pogrzebowego przez usługobiorcę, Wnioskodawca otrzymuje całość lub pozostałą do zapłaty część wynagrodzenia za usługę pogrzebową od usługobiorcy lub bezpośrednio od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Niezależnie od przedstawionych wyżej różnych wariantów otrzymywania wynagrodzenia za świadczone usługi pogrzebowe, Wnioskodawca świadcząc usługi pogrzebowe na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej rejestruje po zakończeniu uroczystości pogrzebowych organizowanych przez Wnioskodawcę w ramach świadczonej usługi pogrzebowej fakt wykonania usługi na kasie rejestrującej. Wydawany usługobiorcy paragon fiskalny opiewa na całą kwotę wynagrodzenia za usługę, tj. wraz z należnym podatkiem od towarów i usług, niezależnie, czy Wnioskodawca otrzymał tę całą, umówioną kwotę wynagrodzenia od usługobiorcy po zakończeniu uroczystości pogrzebowych (gdyż cała kwota wynagrodzenia lub jej część zostaną zapłacone po otrzymaniu zasiłku pogrzebowego). Wnioskodawca po fizycznym otrzymaniu całości lub części wynagrodzenia za usługę pogrzebową finansowaną z zasiłku pogrzebowego nie ewidencjonuje ponownie otrzymanych kwot na kasie rejestrującej.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą m.in. kwestii ustalania momentu powstania obowiązku podatkowego w związku ze świadczeniem kompleksowej usługi pogrzebowej oraz określenia momentu, w którym Zainteresowany ma obowiązek zaewidencjonowania tej usługi na kasie rejestrującej.

Zauważyć należy, że co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem VAT powinno być traktowane jak odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy kilka świadczeń obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Jeżeli zatem dwa lub więcej niż dwa świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie do celów stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Ważne jest, czy świadczenia są ze sobą ściśle powiązane w taki sposób, że samodzielnie nie przynoszą wymaganej praktycznej korzyści z punktu widzenia przeciętnego konsumenta. Nie ma znaczenia subiektywny punkt widzenia dostawcy lub odbiorcy świadczenia. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

Kwestia kompleksowości usług była rozstrzygana przez Trybunał Sprawiedliwości UE, który wypowiedział się w tym zakresie m.in. w sprawach C-349/96 CPP, C-41/04 Levob, C-111/05 Aktiebolaget NN. Zgodnie z dorobkiem orzeczniczym, w przypadku czynności powiązanych ekonomicznie i funkcjonalnie ze sobą w taki sposób, że stanowią jedno świadczenie z ekonomicznego i gospodarczego punktu widzenia, to nie należy dla celów podatkowych sztucznie dzielić takiego świadczenia.

W związku z powyższym, świadczone przez Wnioskodawcę usługi pogrzebowe polegające m.in. na sprzedaży trumny, krzyża, tabliczek, miejsca grzebalnego, wykopanie grobu, przechowaniu zwłok w prosektorium, przygotowanie zwłok do pogrzebu, przewiezienie zwłok, usługi modlitewnej, muzycznej, przewóz wieńców i trumny oraz usługi kremacyjnej stanowią jedno świadczenie złożone, tj. kompleksową usługę pogrzebową.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.

Zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Powyższy przepis formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres. Unormowanie zawarte w cyt. art. 19a ust. 1 ustawy pozostaje w zgodzie z art. 63 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE, serii L, Nr 347, str. 1 ze zm.), zgodnie z którym zdarzenie powodujące powstanie obowiązku podatkowego ma miejsce, a VAT staje się wymagalny w momencie dostarczenia towarów lub wykonania usług.

Odstępstwem od zasady ogólnej zawartej w art. 19a ust. 1 ustawy są szczególne momenty powstania obowiązku podatkowego, które mają zastosowanie w przypadku spełnienia szczególnych warunków określonych ustawą.

Wskazać należy, że dla kompleksowych usług pogrzebowych ustawodawca nie przewidział szczególnego momentu powstania obowiązku podatkowego, zatem w przedmiotowej sprawie obowiązek podatkowy powstanie zgodnie z ogólną zasadą wynikającą z art. 19a ust. 1 ustawy.

Podkreślenia wymaga fakt, że ewidencja obrotu i kwot podatku należnego prowadzona z zastosowaniem kas rejestrujących stanowi dowód, co do wysokości obrotu oraz kwot podatku należnego od dokonanych przez podatnika transakcji sprzedaży. W świetle powyższego paragony fiskalne, a zarazem raporty fiskalne, muszą odzwierciedlać wartość sprzedaży, a zarazem potwierdzać faktyczny przebieg operacji gospodarczej.

Wobec powyższego, w przedmiotowej sprawie, ewidencjonowanie kwot obrotu i podatku należnego przy pomocy kasy rejestrującej świadczonych przez Wnioskodawcę kompleksowych usług pogrzebowych, powinno odbyć się z chwilą wykonania tej usługi, zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy.

Ad. 1

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Wnioskodawca odpłatnie świadczy na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej usługi pogrzebowe, za które pobiera wynagrodzenie. Wynagrodzenie za usługę pogrzebową może zostać zapłacone w całości gotówką po zakończeniu uroczystości pogrzebowych lub zapłacone w całości przelewem bankowym. Zdarzają się również sytuacje, w której usługobiorcy nie uiszczają całości lub części wynagrodzenia za świadczoną usługę po zakończonych uroczystościach pogrzebowych. Powyższe wynika z tego, że wynagrodzenie w całości lub części pokrywane jest z otrzymywanego zasiłku pogrzebowego.

Wobec powyższego w przedmiotowej sytuacji dojdzie do odpłatnego świadczenia usług na rzecz osób fizycznych oraz rolników ryczałtowych, w myśl art. 8 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, które stanowi sprzedaż w myśl art. 2 pkt 22 ustawy. Należy przy tym wskazać, że świadczenie usług pogrzebowych, nie zostało wyszczególnione w § 2 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Jednakże w przypadku, gdy Wnioskodawca świadcząc przedmiotową usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła, Zainteresowany może skorzystać ze zwolnienia zawartego w § 2 ust. 1 w zw. z poz. 38 załącznika do rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących. Z kolei, w przypadku, gdy płatności za wykonywane usługi dokonywana są gotówką a Wnioskodawca otrzymuje całość lub pozostałą do zapłaty część wynagrodzenia za usługę pogrzebową po otrzymaniu zasiłku pogrzebowego przez usługobiorcę lub bezpośrednio od ZUS nie znajdzie w tej sytuacji zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej zawarte w ww. rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Biorąc pod uwagę powyższe, w sytuacji, gdy Wnioskodawca ma obowiązek zaewidencjonowania świadczenia kompleksowej usługi pogrzebowej na kasie fiskalnej, to prawidłowym jest zarejestrowanie tej sprzedaży w momencie wykonania tej usługi.

Ad. 2

Z opisu sprawy wynika, że dochodzi do sytuacji, w której usługobiorcy nie uiszczają całości lub części wynagrodzenia za świadczoną usługę po zakończonych uroczystościach pogrzebowych. Powyższe wynika z tego, że wynagrodzenie w całości lub części pokrywane jest z otrzymywanego zasiłku pogrzebowego. W takiej sytuacji, usługobiorca po zakończonych uroczystościach nie uiszcza wynagrodzenia za usługę pogrzebową albo uiszcza jedynie część tego wynagrodzenia, natomiast po otrzymaniu zasiłku pogrzebowego przez usługobiorcę, Wnioskodawca otrzymuje całość lub pozostałą do zapłaty część wynagrodzenia za usługę pogrzebową od usługobiorcy lub bezpośrednio od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

W związku z powyższym, Wnioskodawca ma wątpliwości czy postępuje prawidłowo, wystawiając paragon fiskalny opiewający na całą, umówioną kwotę wynagrodzenia za usługę, nawet jeżeli na ten moment usługobiorca nie uiścił Wnioskodawcy całości lub części umówionej kwoty wynagrodzenia za wykonaną usługę pogrzebową, gdyż zapłatę całości lub części umówionego wynagrodzenia Wnioskodawca otrzyma po otrzymaniu przez usługobiorcę zasiłku pogrzebowego.

Jak wskazano powyżej, po zakończeniu całej usługi pogrzebowej zamówionej przez usługobiorcę dochodzi do sprzedaży w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy (do wykonania usługi) i obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wykonania całej kompleksowej usługi pogrzebowej. Zatem obowiązek podatkowy w podatku VAT w przedmiotowej sprawie powstanie niezależnie od tego czy w momencie wykonania tej usługi (moment wykonania całej usługi pogrzebowej) Wnioskodawca otrzymał za świadczenie tej usługi wynagrodzenie.

Wobec powyższego obowiązek podatkowy w opisanej we wniosku sprawie powstaje niezależnie od tego czy usługobiorca dokonał zapłaty za świadczone usługi, czy też nie.

Przepisy o podatku od towarów i usług nie regulują wprost kwestii, czy aby doszło do sprzedaży w myśl art. 2 pkt 22 ustawy, czynność ta (dostawa towarów/świadczenie usług) musi być odpłatna w momencie jej wykonania. Z powyższego wynika, że wynagrodzenie za dokonaną dostawę towarów/świadczenie usług nie musi być zapłacone w momencie wykonania tej czynności.

Jak wskazał Wnioskodawca, wydawany usługobiorcy paragon fiskalny opiewa na całą kwotę wynagrodzenia za usługę, tj. wraz z należnym podatkiem od towarów i usług, niezależnie, czy Wnioskodawca otrzymał tę całą, umówioną kwotę wynagrodzenia od usługobiorcy po zakończeniu uroczystości pogrzebowych (gdyż cała kwota wynagrodzenia lub jej część zostaną zapłacone po otrzymaniu zasiłku pogrzebowego).

Jednak w momencie wykonania usługi pogrzebowej, pomimo, że usługobiorca nie uiścił w całości lub w części wynagrodzenia za świadczone usługi - na Wnioskodawcy ciąży obowiązek ewidencjonowania na kasie rejestrującej obrotu ze sprzedaży za wykonanie usługi pogrzebowej i na paragonie fiskalnym powinna widnieć cała kwota za wykonaną usługę.

Wobec powyższego, Wnioskodawca postępuje prawidłowo ewidencjonując na kasie rejestrującej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych wykonanie usługi pogrzebowej w momencie jej zakończenia w ten sposób, że wystawiony paragon fiskalny opiewa na całą, umówioną kwotę wynagrodzenia za usługę, nawet jeśli na ten moment usługobiorca nie uiścił Wnioskodawcy całości lub części umówionej kwoty wynagrodzenia za wykonaną usługę pogrzebową.

Ad. 3

Wnioskodawca wskazał, że wydawany usługobiorcy paragon fiskalny zawiera całą kwotę wynagrodzenia za usługę, niezależnie od tego, czy Zainteresowany otrzymał umówioną kwotę wynagrodzenia od usługobiorcy po zakończeniu uroczystości pogrzebowych (gdyż cała kwota wynagrodzenia lub jej część zostaną zapłacone po otrzymaniu zasiłku pogrzebowego).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy postępuje prawidłowo, gdy po fizycznym otrzymaniu całości lub części wynagrodzenia za usługę pogrzebową finansowaną z zasiłku pogrzebowego nie ewidencjonuje ponownie otrzymanych kwot na kasie rejestrującej.

Wskazać należy, że jeśli Wnioskodawca zaewidencjonował sprzedaż (usługę pogrzebową) na kasie rejestrującej, w tym zaewidencjonował kwotę należnego podatku od towarów i usług w momencie wykonania tej usługi mimo, że na ten moment nie otrzymał całości wynagrodzenia, ponowne zaewidencjonowanie na kasie rejestrującej otrzymanych kwot stanowiących wynagrodzenie za usługę pogrzebową powodowałoby podwójne opodatkowanie tej samej czynności.

Należy bowiem zaznaczyć, że późniejsze zaewidencjonowanie nie będzie oddawać stanu rzeczywistego sprzedaży (w danym dniu) i może prowadzić do podwójnego opodatkowania tej samej sprzedaży, tj. raz w momencie powstania obowiązku podatkowego czyli z chwilą wykonania usługi, drugi raz (w terminie późniejszym) na podstawie paragonu w momencie wpływu całości lub części środków pieniężnych za dokonaną sprzedaż.

Wobec powyższego, Wnioskodawca postępuje prawidłowo, gdy po zaewidencjonowaniu na kasie rejestrującej wykonanej usługi pogrzebowej, za którą na ten moment nie uiszczono Wnioskodawcy całości umówionego wynagrodzenia, nie ewidencjonuje ponownie na kasie rejestrującej faktu otrzymania całości lub części umówionej zapłaty za usługę pogrzebową, która uiszczana jest przez usługobiorcę po upływie jakiegoś czasu od wykonania usługi pogrzebowej w związku z otrzymaniem przez usługobiorcę zasiłku pogrzebowego.

Ad. 4

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca świadczy usługi pogrzebowe polegające m.in. na: sprzedaży trumny, krzyża, tabliczek, miejsca grzebalnego, wykopanie grobu, przechowaniu zwłok w prosektorium, przygotowanie zwłok do pogrzebu, przewiezienie zwłok, usługi modlitewnej, muzycznej, przewóz wieńców i trumny oraz usługi kremacyjnej. Zainteresowany klasyfikuje świadczone przez siebie usługi zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2008 r. Nr 207, poz. 1293) do grupowania oznaczonego symbolem PKWiU 96.03 Usługi pogrzebowe i pokrewne i powziął wątpliwość czy stosuje dla świadczonych usług prawidłową stawkę podatku w wysokości 8%.

Na mocy art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zatem dla prawidłowego określenia wysokości stawki podatku od towarów i usług od czynności, których przedmiotem są poszczególne towary lub usługi, ustawodawca odsyła do klasyfikacji statystycznych wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, powołując w przepisach dotyczących obniżonych stawek podatku oraz w załącznikach do ustawy symbole PKWiU.

W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r., wykorzystywana jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.). Jednocześnie należy wskazać, że to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem wykonywanych czynności.

Stawka podatku, na postawie art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W poz. 180 załącznika nr 3 do ustawy wymieniono usługi pogrzebowe i pokrewne, wraz z dostawą trumien, urn i utensyliów pogrzebowych dostarczanych wraz z trumną lub urną PKWiU 96.03.

Jak wcześniej rozstrzygnięto w interpretacji, świadczone przez Wnioskodawcę usługi składające się na usługę pogrzebową dotyczące m.in.: sprzedaży trumny, krzyża, tabliczek, miejsca grzebalnego, wykopanie grobu, przechowaniu zwłok w prosektorium, przygotowanie zwłok do pogrzebu, przewiezienie zwłok, usługi modlitewnej, muzycznej, przewóz wieńców i trumny oraz usługi kremacyjnej stanowią kompleksową usługę pogrzebową.

Mając na uwadze powyższe należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia towaru lub usługi (grupy towarów lub usług) opodatkowanych stawką obniżoną, a określonych w załączniku nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, należy interpretować ściśle, zważywszy, że możliwość zastosowania stawki preferencyjnej stanowi odstępstwo od ogólnej zasady, zgodnie z którą towary i usługi opodatkowane są stawką podstawową (art. 41 ust. 1 ustawy). Stosowanie stawki podstawowej ma zatem charakter reguły ogólnej. Wszelkie wyjątki od tej reguły nie powinny być interpretowane w sposób rozszerzający.

Zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług, wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r., w analizowanym grupowaniu 96.03 mieszczą się Usługi pogrzebowe i pokrewne, wraz z dostawą trumien, urn i utensyliów pogrzebowych dostarczanych wraz z trumną lub urną.

Z wyjaśnień do PKWiU wynika natomiast, że stanowiące rozszerzenie powyższej klasy 96.03:

• grupowanie 96.03.11.0 Usługi cmentarzy i usługi związane z przeprowadzeniem kremacji obejmuje:
  • usługi zarządzania i utrzymywania cmentarzy,
  • usługi związane z opieką i pielęgnacją grobów i miejsc pochówku,
  • usługi związane z przeprowadzaniem kremacji,
  • usługi w zakresie liternictwa nagrobkowego wykonywane przez obsługę cmentarza,
  • usługi dzierżawy lub sprzedaży grobów;
• grupowanie 96.03.12.0 Usługi pogrzebowe obejmuje:
  • usługi związane z przygotowaniem ceremonii pogrzebowych lub kremacyjnych,
  • usługi związane z przeprowadzeniem pochówku lub ekshumacji,
  • usługi balsamowania zwłok,
  • usługi instytucji pogrzebowych,
  • przewóz zwłok związany z ceremonią pogrzebową,
  • usługi pogrzebowe dla zwierząt domowych.

Jak wskazano powyżej czynności sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU 96.03 podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 8% na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy w związku z art. 146a pkt 2 i w związku z poz. 180 załącznika nr 3 do ustawy.

Mając zatem na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że o ile usługi będące przedmiotem zapytania które świadczy Wnioskodawca, mieszczą się w grupowaniu PKWiU 96.03, to podlegają one opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy w związku z art. 146a pkt 2 i w związku z poz. 180 załącznika nr 3 do ustawy.

Końcowo zaznacza się, że Minister Finansów nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się bowiem w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z czym niniejszej interpretacji udzielono wyłącznie w oparciu o klasyfikację przedstawioną we wniosku.

Zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy ponadto zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Tutejszy Organ informuje ponadto, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu