Temat interpretacji

W zakresie zwolnienia od podatku VAT czynności pośrednictwa w sprzedaży złotych sztabek lub monet.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 23 lipca 2015 r. (data wpływu 3 sierpnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 września 2015 r. (data wpływu 21 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT czynności pośrednictwa w sprzedaży złotych sztabek lub monet jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 sierpnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT czynności pośrednictwa w sprzedaży złotych sztabek lub monet.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 15 września 2015 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Bank Spółdzielczy w . (dalej: BSS lub Bank, Wnioskodawca) prowadzi działalność gospodarczą polegającą m.in. na usługach finansowych i pośrednictwie pieniężnym. Bank jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

W dniu 29 maja 2015 r. Wnioskodawca podpisał umowę z przedsiębiorcą (sp. z o.o., również czynnym podatnikiem podatku VAT) zajmującym się dystrybucją na terenie Rzeczpospolitej Polski sztabek ze złota Au o próbie 999,9 posiadających Certyfikat Menniczy oraz monet ze złota Au. Głównym przedmiotem umowy jest m.in. pośrednictwo Banku (w tym poszczególnych jego Oddziałów) w sprzedaży produktów dystrybutora klientom Banku. Zakres współpracy dotyczy sprzedaży sztabek złota o gramaturach: 1g, 2g, 5g, 10g, 20g, 31,1g, 50g, 100g, a na specjalne zamówienie o gramaturze 250g i 500g oraz złotych monet o gramaturze 1/10 t oz, ¼ t oz, ½ t oz, 1 t oz.

Zgodnie z § 1 ust. 2 umowy stron - Sprzedaż sztabek złota, złotych monet (...) dokonywana będzie przez BANK w imieniu i na rzecz MENNICY ().

Procedura sprzedaży rozpoczyna się od złożenia zamówienia przez klienta Banku na zakup sztabek złota lub złotych monet. Kolejno pracownik Banku składa w imieniu klienta zamówienie, podając przy tym dane klienta potrzebne do wystawienia faktury VAT i dokonuje przelewu kwoty należnej za złożone zamówienie. Następnie kontrahent Banku wystawia Klientowi fakturę VAT i realizuje zamówienie. Bank jest zobowiązany także do przyjmowania wpłat od Klientów za złożone zamówienie i do chwili ich zaksięgowania na rachunku dystrybutora gwarantuje właściwe opłacenie należności przez Klienta (§ 1 ust. 5 i n. umowy).

Ponadto strony ustaliły, że wynagrodzeniem Wnioskodawcy, będzie prowizja ze sprzedaży realizowanej w ciągu danego miesiąca w wysokości zgodnej z tabelą zawartą w § 3 ust. 4 umowy, przy czym tak obliczona kwota prowizji zostanie powiększona o podatek VAT w obowiązującej stawce. Rozliczenie sprzedaży odbywa się na podstawie wystawionej przez Bank faktury VAT, w terminie 5 dni po zakończeniu każdego miesiąca kalendarzowego (§ 3 ust. 4 umowy stron).

W piśmie z dnia 15 września 2015 r. stanowiącym uzupełnienie przedmiotowego wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

1. Sztabki złota i złote monety, o których mowa w opisie sprawy spełniają definicję złota inwestycyjnego zawartą w art. 121 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Sztabki złota posiadają próbę 999,9 zaś monety bulionowe spełniają warunki opisane w art. 121 ust. 1 pkt 2) cyt. ustawy z mocy art. 121 ust. 2.
2. W ramach zawartej umowy Wnioskodawca zobowiązany jest do:
3. udostępnienia przedsiębiorcy stanowiska komputerowego z dostępem do internetu,
4. wyznaczenia pracownika odpowiedzialnego za realizację procedury sprzedaży,
5. składania w imieniu klienta zamówienia za zakup złota u kontrahenta Wnioskodawcy,
6. przyjmowania od klienta wpłaty za zamówione złoto inwestycyjne i przekazywania tych środków kontrahentowi,
7. przekazywania informacji na temat warunków i procedury zakupu złota oraz informowania klientów o ofercie kontrahenta.
8. Klasyfikacja statystyczna czynności wykonywanej przez Wnioskodawcę, o której mowa w opisie sprawy, zgodnie z PKWiU z 2008 r. to 66.19.99 (Pozostałe usługi wspomagające usługi finansowe, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca będąc czynnym płatnikiem podatku VAT ma naliczać podatek VAT od uzyskanej prowizji za pośrednictwo w sprzedaży złotych sztabek lub monet, czy czynności te będą korzystały ze zwolnienia od podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT, Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W oparciu o art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stawka podatku, w myśl art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 - art. 41 ust. 1 ustawy o VAT. Stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r. z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Obniżone stawki podatku oraz zwolnienia od podatku dla dostaw niektórych towarów i świadczenia niektórych usług znajdują się w ustawie o VAT, gdzie określono warunki ich stosowania. Odstępstwem od zasady powszechności i równości opodatkowania jest zastosowanie zwolnienia od podatku od VAT. Jest to możliwe tylko w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

W ocenie Wnioskodawcy, takim przypadkiem jest art. 122 ust. 1 ustawy o VAT, który przewiduje zwolnienie od podatku złota inwestycyjnego. Według jego treści zwalnia się od podatku dostawę, wewnątrzwspólnotowe nabycie i import złota inwestycyjnego, w tym również złota inwestycyjnego reprezentowanego przez certyfikaty na złoto asygnowane lub nieasygnowane, lub złota, którym prowadzony jest obrót na rachunkach złota, oraz w szczególności pożyczki w złocie i operacje typu swap w złocie, z którymi wiąże się prawo własności lub roszczenie w odniesieniu do złota inwestycyjnego, a także transakcje dotyczące złota inwestycyjnego związane z kontraktami typu futures i forward, powodujące przeniesienie prawa własności lub roszczenia w odniesieniu do złota inwestycyjnego. W ust. 2 ww. przepisu wskazano, że przedmiotowe zwolnienie znajduje zastosowanie do usług świadczonych przez agentów działających w imieniu i na rzecz innych osób, pośredniczących w dostawie złota inwestycyjnego dla swojego zleceniodawcy.

Zdaniem Banku, dla zachowania spójności wywodu niezbędnie jest powołanie się na treść art. 121 ustawy o VAT, czyli definicję legalną złota inwestycyjnego.

Jest nim:

1. złoto w postaci sztabek lub płytek o próbie co najmniej 995 tysięcznych oraz złoto reprezentowane przez papiery wartościowe;
2. złote monety, które spełniają łącznie następujące warunki:
3. posiadają próbę co najmniej 900 tysięcznych,
4. zostały wybite po roku 1800,
5. są lub były obowiązującym środkiem płatniczym w kraju pochodzenia,
6. są sprzedawane po cenie, która nie przekracza o więcej niż 80% wartości rynkowej złota zawartego w monecie.

Jak wynika z umowy Wnioskodawca działając jako pośrednik będzie zawierał w imieniu i na rzecz swojego kontrahenta umowy z klientami Banku zainteresowanymi nabyciem sztabek złota lub złotych monet. Sprzedawane złoto spełnia wymogi przewidziane do zakwalifikowania go do kategorii złota inwestycyjnego.

Znaczenie pośrednictwa jako świadczenie usług zwolnionych z podatku VAT wyjaśniono w wyroku Trybunału Sprawiedliwości z dnia 21 czerwca 2007 r. (sygn. akt C-453/05, Publikator: LEX) pośrednictwo stanowi działalność polegającą na pośredniczeniu, która może obejmować między innymi wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy, przy czym celem takiej działalności jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę (). Zatem pojęcie pośrednictwa nie wymaga koniecznie, aby pośrednik działający jako subagent agenta głównego kontaktował się bezpośrednio z dwiema stronami umowy, aby negocjować wszystkie klauzule, jednakże pod warunkiem, że jego działalność nie ogranicza się do zobowiązania do wykonania części czynności faktycznych związanych z umową (pkt 38 wyroku).

Według zaaprobowanego przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (interpretacja indywidualna z dnia 26 czerwca 2013 r., sygn. akt ILPP4/443-153/13-2/ISN) pośrednictwo występuje więc, gdy spełnione są następujące przesłanki:

• podmiot pośredniczący przyjmuje rolę którejkolwiek ze stron umowy,

• działalność pośrednika polega na świadczeniu usług wchodzących w zakres umowy dotyczącej produktu,

• działalność pośrednika polega na świadczeniu usług wchodzących w zakres umowy, typowo wykonywanych przez strony takich umów.

Pośrednik powinien wykonywać czynności sprowadzające się do dania stronie danej umowy okazji do jej zawarcia, zrobienia wszystkiego co w tym celu jest konieczne np. podjęcia się prowadzenia negocjacji, nawiązywania kontaktu z drugą stroną itp. Pośrednik nie zajmuje roli jakiejkolwiek ze stron umowy, a świadczona usługa podlega odrębnej opłacie.

W ocenie Wnioskodawcy, przytoczone uwagi oraz treść łączącej strony umowy nie pozostawiają wątpliwości, że Bank występuje w charakterze pośrednika w sprzedaży złota inwestycyjnego. Działalność ta sprowadza się do podjęcia szeregu czynności prowadzących do skojarzenia stron transakcji: dystrybutora złota i klientów Banku, zawarcia umowy, a w końcu jej realizacji. Stronami umowy pozostaje w dalszym ciągu Klient Banku i dystrybutor, co potwierdzają dane ujawnione na fakturze VAT wystawionej klientowi (§ 1 ust. 5 lit. b) i d) umowy).

Z cytowanych przepisów głównie art. 122 ust. 2 w zw. z art. 121 ust. 1 ustawy o VAT wynika, iż sprzedaż złota inwestycyjnego korzysta ze zwolnienia od podatku.

Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy stwierdzić należy, że czynności Banku jako pośrednika w zakupie złota inwestycyjnego będą korzystały ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie cyt. powyżej przepisów. Wynagrodzenie należne Wnioskodawcy - prowizja uzyskana z tytułu pośrednictwa w sprzedaży złota inwestycyjnego powinna korzystać ze zwolnienia z VAT, tak jak sprzedaż tego metalu korzysta ze zwolnienia. Wynika to z faktu, że ustawa o VAT zawiera szczególną procedurę dotyczącą złota inwestycyjnego. Z art. 122 ust. 2 ustawy o VAT wynika, że zwolnienie dotyczące dostawy, wewnątrzwspólnotowego nabycia i importu złota inwestycyjnego stosuje się odpowiednio do usług świadczonych przez agentów działających w imieniu i na rzecz innych osób, pośredniczących w dostawie złota inwestycyjnego dla swojego zleceniodawcy. Wskazane zwolnienie dotyczy zatem sytuacji, w której w transakcji występuje pośredniczący agent.

Pośrednictwo w przedmiotowej sprawie to zlecenie o podjęcie czynności, które poprzedzają zawarcie umowy i mają do zawarcia umowy doprowadzić. Czynności świadczone przez BSS prowadzą do skojarzenia stron transakcji obrotu złotem inwestycyjnym. Z tego względu otrzymywane przez Bank wynagrodzenie powinno korzystać ze zwolnienia od podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
2. eksport towarów,
3. import towarów na terytorium kraju,
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Cechą wspólną wszystkich czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług jest ich przedmiot, czyli towar lub usługa, w rozumieniu ustawy.

Towarami, według art. 2 pkt 6 ustawy są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust.1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Natomiast stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,
2. zobowiązanie do powstrzymywania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Jak wynika z przywołanych powyżej przepisów, usługą jest tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Zatem, aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyznacza czynnik przedmiotowy - opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług oraz czynnik podmiotowy - czynności muszą być wykonywane przez podatnika działającego w takim charakterze.

I tak, na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - w oparciu o art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższego wynika, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23 %.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

I tak, w myśl art. 121 ust. 1 ustawy, ilekroć w przepisach rozdziału - Szczególne procedury dotyczące złota inwestycyjnego - jest mowa o złocie inwestycyjnym, rozumie się przez to:

1. złoto w postaci sztabek lub płytek o próbie co najmniej 995 tysięcznych oraz złoto reprezentowane przez papiery wartościowe;
2. złote monety, które spełniają łącznie następujące warunki:
3. posiadają próbę co najmniej 900 tysięcznych,
4. zostały wybite po roku 1800,
5. są lub były obowiązującym środkiem płatniczym w kraju pochodzenia,
6. są sprzedawane po cenie, która nie przekracza o więcej niż 80% wartości rynkowej złota zawartego w monecie.

Złotych monet, o których mowa w ust. 1 i 2, nie traktuje się jako przedmiotów kolekcjonerskich o wartości numizmatycznej (art. 121 ust. 3 ustawy).

W świetle art. 122 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę, wewnątrzwspólnotowe nabycie i import złota inwestycyjnego, w tym również złota inwestycyjnego reprezentowanego przez certyfikaty na złoto asygnowane lub nieasygnowane, lub złota, którym prowadzony jest obrót na rachunkach złota, oraz w szczególności pożyczki w złocie i operacje typu swap w złocie, z którymi wiąże się prawo własności lub roszczenie w odniesieniu do złota inwestycyjnego, a także transakcje dotyczące złota inwestycyjnego związane z kontraktami typu futures i forward, powodujące przeniesienie prawa własności lub roszczenia w odniesieniu do złota inwestycyjnego.

Z kolei w oparciu o art. 122 ust. 2 ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio do usług świadczonych przez agentów działających w imieniu i na rzecz innych osób, pośredniczących w dostawie złota inwestycyjnego dla swojego zleceniodawcy.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawca (Bank) będący czynnym podatnikiem VAT, w dniu 29 maja 2015 r. podpisał umowę z przedsiębiorcą (sp. z o.o., również czynnym podatnikiem podatku VAT) zajmującym się dystrybucją na terenie Rzeczpospolitej Polski sztabek ze złota Au o próbie 999,9 posiadających Certyfikat Menniczy oraz monet ze złota Au. Głównym przedmiotem umowy jest m.in. pośrednictwo Banku (w tym poszczególnych jego Oddziałów) w sprzedaży produktów dystrybutora klientom Banku. Procedura sprzedaży rozpoczyna się od złożenia zamówienia przez klienta Banku na zakup sztabek złota lub złotych monet. Kolejno pracownik Banku składa w imieniu klienta zamówienie, podając przy tym dane klienta potrzebne do wystawienia faktury VAT i dokonuje przelewu kwoty należnej za złożone zamówienie. Następnie kontrahent Banku wystawia klientowi fakturę VAT i realizuje zamówienie. Sztabki złota i złote monety, o których mowa spełniają definicję złota inwestycyjnego zawartą w art. 121 ust. 1 ustawy. W ramach zawartej umowy Wnioskodawca zobowiązany jest do:

• udostępnienia przedsiębiorcy stanowiska komputerowego z dostępem do internetu,

• wyznaczenia pracownika odpowiedzialnego za realizację procedury sprzedaży,

• składania w imieniu klienta zamówienia za zakup złota u kontrahenta Wnioskodawcy,

• przyjmowania od klienta wpłaty za zamówione złoto inwestycyjne i przekazywania tych środków kontrahentowi,

• przekazywania informacji na temat warunków i procedury zakupu złota oraz informowania klientów o ofercie kontrahenta.

Strony ustaliły, że wynagrodzeniem Wnioskodawcy, będzie prowizja ze sprzedaży realizowanej w ciągu danego miesiąca.

W związku z powyższym, w celu wskazania co należy rozumieć pod pojęciem pośrednictwa, warto odnieść się do wyroku w sprawie pomiędzy Volker Ludwig a Finanzamt Luckenwalde C-453/05, gdzie TSUE stwierdził, że pośrednictwo stanowi działalność polegającą na pośredniczeniu, która może obejmować między innymi wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy, przy czym celem takiej działalności jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy. Zatem pojęcie pośrednictwa nie wymaga koniecznie, aby pośrednik działający jako subagent agenta głównego kontaktował się bezpośrednio z dwiema stronami umowy, aby negocjować wszystkie klauzule, jednakże pod warunkiem, że jego działalność nie ogranicza się do zobowiązania do wykonania części czynności faktycznych związanych z umową.

Natomiast w sprawie C-235/00 TSUE wskazał, że znaczenia słowa negocjacje, w kontekście art. 13B(d)(5), odnosi się ono do działalności pośrednika, który nie przyjmuje roli którejkolwiek ze stron umowy dotyczącej produktu finansowego oraz którego działalność polega na czymś innym, niż świadczenie usług wchodzących w zakres umowy, typowo wykonywanych przez strony takich umów. Negocjacje stanowią usługę świadczoną na rzecz strony umowy oraz wynagradzane przez nią, polegającą na jednoznacznie określonym akcie mediacji. Mogą one polegać m.in. na wskazywaniu odpowiednich możliwości zawarcia takiej umowy, nawiązywaniu kontaktu z drugą stroną lub negocjowaniu, w imieniu i na rzecz klienta, warunków płatności, jakich ma dokonać jedna ze stron. Celem negocjacji jest zatem wykonanie wszystkich czynności niezbędnych w celu zawarcia przez dwie strony umowy, przy jednoczesnym braku jakiegokolwiek własnego zaangażowania negocjatora określonego w warunkach umowy.

Z powyższego wynika, że nie wystąpi pośrednictwo gdy zaistnieją następujące przesłanki:

• podmiot pośredniczący przyjmuje rolę którejkolwiek ze stron umowy,

• działalność pośrednika polega na świadczeniu usług wchodzących w zakres umowy dotyczącej produktu,

• działalność pośrednika polega na świadczeniu usług wchodzących w zakres umowy, typowo wykonywanych przez strony takich umów.

Ponadto, żeby uznać daną działalność za pośrednictwo konieczne jest aby pośrednik wykonał przynajmniej niektóre z niżej wymienionych czynności:

• wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy,

• uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę,

• prowadzenie negocjacji polegających na jednoznacznie określonym akcie mediacji,

• nawiązywanie kontaktu z drugą stroną lub negocjowanie, w imieniu i na rzecz klienta warunków płatności, jakich ma dokonać jedna ze stron.

Odnosząc się do powyższego stwierdzić należy, iż działalność pośrednictwa dotyczy działalności wykonywanej przez pośrednika, który nie zajmuje miejsca jakiejkolwiek strony umowy. Powinna to być usługa wykonana na rzecz strony umowy oraz opłacona przez nią jako odrębna działalność pośrednictwa. Pośrednictwo to ma zatem na celu dokonanie wszelkich niezbędnych czynności, które umożliwiłyby zawarcie przez obie strony umowy, przy czym pośrednik nie realizuje w stosunku do treści umowy żadnego własnego interesu.

Mając zatem na uwadze powyższe oraz przedstawiony opis sprawy, z którego wynika, iż w okolicznościach niniejszej sprawy Wnioskodawca występuje jako pośrednik działający w imieniu i na rzecz zleceniodawcy zajmującego się sprzedażą złotych sztabek lub monet stanowiących - jak wskazał Bank - złoto inwestycyjne w rozumieniu art. 121 ust. 1 ustawy, uznać należy, że czynności wykonywane przez Zainteresowanego, jako pośrednika w sprzedaży złota korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 122 ust. 2 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). ). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 3 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi