Temat interpretacji

zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT aportu samochodu osobowego

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 13 listopada 2014 r. (data wpływu 17 listopada 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 6 lutego (data wpływu 11 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT aportu samochodu osobowego jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 listopada 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku od towarów i usług w zakresie:

• uznania przekazania, w formie aportu, zespołu składników stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa za czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT,

• zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT aportu sieci telekomunikacyjnej,

• zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT aportu wydzielonej części budynku stanowiącej odrębną nieruchomość lokalową, w której znajduje się Centrum Zarządzania Siecią,

• zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT aportu samochodu osobowego,

• braku opodatkowania podatkiem VAT czynności nieodpłatnego udostępniania sieci telekomunikacyjnej, wydzielonej części budynku stanowiącej odrębną nieruchomość lokalową, w której znajduje się Centrum Zarządzania Siecią oraz samochodu osobowego.

Wniosek uzupełniono w dniu 11 lutego 2015 r. w zakresie doprecyzowania opisanego zdarzenia

przyszłego, przeformułowania pytań 1-3, przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego do przeformułowanych pytań oraz o uiszczenie dodatkowej opłaty.

We wniosku przedstawiono następujący stan zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku)

W dniu 26 marca 2010 r. pomiędzy Powiatem Ł. Powiatem Ś. Powiatem W. , Gminą C., Gminą L., Gminą Ł., Gminą M., Gminą P., Gminą S. Gminą M., Gminą P., Gminą R, Gminą H, Gminą W, Gminą S, Gminą U, Gminą H, Gminą W, Gminą W (dalej jako Partnerzy") została zawarta umowa partnerstwa (dalej jako Porozumienie") dla realizacji wspólnego projektu w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013, Osi Priorytetowej IV Społeczeństwo informacyjne, Działanie 4.1 Społeczeństwo Informacyjne. Przedmiotem Porozumienia jest wspólna realizacja projektu . (dalej jako Projekt") w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013, Osi Priorytetowej IV Społeczeństwo informacyjne, Działanie 4.1 Społeczeństwo informacyjne, polegająca na jego przygotowaniu, uzyskaniu dofinansowania ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego oraz realizacji i utrzymaniu, co najmniej przez wymagany okres trwałości projektu. Celem Projektu jest zwiększenie dostępności do szerokopasmowego Internetu oraz wykorzystania technik informacyjnych na terenie jednostek samorządu terytorialnego biorących udział w realizacji Projektu.

Projekt obejmuje:

1. budowę regionalnej sieci szerokopasmowej współdziałającej ze szkieletowymi sieciami regionalnymi lub krajowymi;
2. budowę i wyposażenie inwestycyjne centrum zarządzania siecią regionalną;
3. budowę, rozbudowę i zakup systemów wspierających zarządzanie realizacji zadań publicznych w zakresie administracji publicznej, edukacji, kultury i turystyki na poziomie regionalnym;
4. przygotowanie instytucji publicznych do elektronicznego obiegu dokumentów, elektronicznej archiwizacji dokumentów, rozwoju systemów baz danych oraz rozwoju elektronicznych usług dla ludności z wykorzystaniem podpisu elektronicznego;
5. tworzenie Publicznych Punktów Dostępu do Internetu tj.: telecentra, hot spoty;
6. opracowanie i utworzenie systemów informacji kulturalnej i turystycznej;
7. budowę i rozbudowę systemów wspomagających/służących digitalizacji zasobów dziedzictwa kulturowego, w tym zasobów bibliotecznych i archiwalnych (w połączeniu z tworzeniem PIAP-ów).

Pierwotnie Partnerzy postanowili, że realizację wspólnego przedsięwzięcia będzie koordynować Lider, który będzie uprawniony do składania oświadczeń woli oraz zaciągania zobowiązań także w imieniu pozostałych Partnerów. Liderem wspólnego przedsięwzięcia jest Wnioskodawca. Jednocześnie Partnerzy postanowili, że zobowiązują się utworzyć Stowarzyszenie .".

Partnerzy mieli powierzyć Stowarzyszeniu, zarządzanie i utrzymanie zrealizowanej w ramach projektu regionalnej sieci szerokopasmowej, w tym świadczenie usług z jej wykorzystaniem. W tym celu Stowarzyszeniu miała zostać nieodpłatnie udostępniona regionalna sieć szerokopasmowa, jak również miały zostać na Stowarzyszenie przeniesione wszelkie uprawnienia wynikające z decyzji o rezerwacji częstotliwości. Zgodnie z pierwotną wersją porozumienia majątek powstały w trakcie realizacji projektu miał należeć wyłącznie do Partnerów w zakresie rzeczowym wskazanym w harmonogramie rzeczowo- finansowym. Przekazanie poszczególnych składników majątkowych Stowarzyszeniu miało nastąpić nieodpłatnie na podstawie stosownych uchwał Zarządu Powiatu o przekazaniu majątku poszczególnym Partnerom. Nieodpłatne przekazanie majątku miało zostać dokonane na cel związany z realizacją projektu.

W trakcie wykonywania Porozumienia Partnerzy postanowili, że zostanie zawarty aneks zmieniający treść Porozumienia w ten sposób, iż zamiast Stowarzyszenia zostanie utworzona jednostka budżetowa (dalej jako Jednostka Budżetowa), o jakiej mowa w art. 9 ust. 3 i nast. ustawy o finansach publicznych z dnia 27 sierpnia 2009 r. (Dz. U. 157, poz. 1240 ze zm.) przy Wnioskodawcy, co skutkować miało także zmianą innych postanowień Porozumienia rzutujących na sposób ulokowania majątku powstałego w trakcie realizacji projektu. Tym samym Partnerzy postanowili zmienić Porozumienie tak, aby w miejsce Stowarzyszenia wprowadzić Jednostkę Budżetową. Zgodnie z planowanymi zmianami Jednostce Budżetowej - powołanej przez Radę Powiatu w , powierzone miało być zarządzanie i utrzymanie zrealizowanej w ramach Projektu regionalnej sieci szerokopasmowej, w tym świadczenie usług z jej wykorzystaniem. W związku z tym, cały majątek dotyczący realizacji zadania miałby być własnością Partnerów Projektu przez okres co najmniej 5 lat od daty zakończenia realizacji projektu. Partnerzy mieli się zobowiązać, iż majątek powstały w trakcie realizacji Projektu nie będzie podlegać znacznym modyfikacjom i będzie wykorzystywany w celu realizacji wspólnego przedsięwzięcia objętego Porozumieniem jedynie przez Jednostkę Budżetową.

Jednostka Budżetowa miała zarządzać i utrzymywać regionalną sieć szerokopasmową, w tym miała prowadzić działalność telekomunikacyjną w zakresie dopuszczalnym przez przepisy prawa. Przychody Jednostki Budżetowej miały być odprowadzane na rachunek budżetu Wnioskodawcy i w tej samej wysokości przekazywane na wydatki Jednostki Budżetowej. W przypadku braku środków na sfinansowanie wydatków Partnerzy mieli zobowiązać się do udzielenia pomocy finansowej Wnioskodawcy z przeznaczeniem na pokrycie wydatków Jednostki Budżetowej.

Ostatecznie nie doszło do wprowadzenia planowanych zmian, mimo iż w związku z planowaną ich realizacją Wnioskodawca uzyskał dwie indywidualne interpretacje podatkowe w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania majątku Jednostce Budżetowej wydane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 22 lutego 2012 roku (nr IPTPP1/443-940/11-4/MW, IPTPP1/443-940/11-5/MW).

Obecnie w związku z możliwością prowadzenia działalności telekomunikacyjnej przez samorządy (zob. art. 3 ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych), Partnerzy ustalili, iż optymalnym rozwiązaniem będzie powołanie spółki komunalnej (dalej jako Spółka Komunalna), której wyłącznymi udziałowcami będą Partnerzy. Partnerzy doszli do wniosku, iż należy zmienić Porozumienie tak, aby w miejsce Stowarzyszenia wprowadzić Spółkę Komunalną (w formie spółki z o.o.).

Dlatego Partnerzy postanowili, że zostanie zawarty aneks zmieniający treść Porozumienia w ten sposób, iż zamiast Stowarzyszenia zostanie utworzony Podmiot Zarządzający, co skutkować będzie także zmianą innych postanowień Porozumienia rzutujących na sposób ulokowania majątku powstałego w trakcie realizacji Projektu. Podmiotem Zarządzającym w intencji Partnerów miałaby być Spółka Komunalna. Zmiany te wprowadzono do Porozumienia aneksem nr 6 zawartym w dniu 15 kwietnia 2014 r.

Tym samym zgodnie z aneksem nr 6 do Porozumienia to Spółce Komunalnej - powołanej przez Partnerów - powierzone ma być zarządzanie i utrzymanie zrealizowanej w ramach Projektu regionalnej sieci szerokopasmowej, w tym świadczenie usług związanych z jej wykorzystaniem.

Spółka Komunalna powołana przez Partnerów zobowiąże się do zapewnienia utrzymania przekazanych przez Partnerów składników majątku Projektu przez wymagany okres co najmniej 5 lat licząc od daty zakończenia realizacji Projektu. Spółka Komunalna będzie zatem prowadzić działalność telekomunikacyjną w zakresie dopuszczalnym przez przepisy prawa. Przychody Spółki Komunalnej będą w pierwszym rzędzie przeznaczane na utrzymanie, modernizację i rozwój regionalnej sieci szerokopasmowej.

Spółka Komunalna, jako spółka użyteczności publicznej, będzie poprzez prowadzenie działalności telekomunikacyjnej wykonywać zadania publiczne Partnerów o charakterze użyteczności publicznej, których celem będzie bieżące i nieprzerwane zaspokajanie zbiorowych potrzeb ludności w drodze świadczenia usług w zakresie dostępu do Internetu. Udziałowcami Spółki Komunalnej będą wyłącznie Partnerzy projektu, a zatem jednostki samorządu terytorialnego wskazane na wstępie stanu faktycznego.

W przypadku braku środków na sfinansowanie wydatków Spółki Komunalnej, Partnerzy będą zobowiązani się do udzielenia dopłat lub pożyczek Spółce Komunalnej.

Zatem po stronie Wnioskodawcy na majątek powstały w wyniku realizacji Projektu, składa się:

• sieć telekomunikacyjna na którą składają się: wolnostojący maszt telekomunikacyjny (stacja bazowa SB 1) oraz światłowód stanowiące całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami telekomunikacyjnymi (anteny, radiolinie) ewentualnie udziały w sieci telekomunikacyjnej będącej współwłasnością Wnioskodawcy i innych Partnerów.

• wydzielona część budynku stanowiąca odrębną nieruchomość lokalową wraz z wyposażeniem pełniąca funkcję Centrum Zarządzania Siecią.

W wydzielonej części budynku znajduje się serwerownia (centrum techniczne) oraz centrum administracyjne zarządzania siecią i na ich wyposażenie składa się:

• Stanowiące wyłączną własność Wnioskodawcy: urządzenie wielofunkcyjne (ilość -1), kamera cyfrowa (1), projektor (1), zestaw komputerowy (78), laptop (10), program graficzny (3), macierz dyskowa (2), ekran plazmowy, komputer (4), urządzenie do bezprzewodowego przesyłania obrazu i dźwięku (3), stacja abonencka (6), szafka plastikowa (12), system faksowy, punkt dostępowy WiFi dwuzakresowy zewnętrzny (12), router dostępowy (22), punkt dostępowy wewnętrzny (17), przełącznik (39), kasety blade (8), moduły do urządzeń DELL ME 1000e o (6), oprogramowanie do serwerów, oprogramowanie do desktopów, system operacyjny serwerów (8), oprogramowanie Cale Windows (200), system operacyjny zwirtualizowanych desktopów (140), brama głosowa, centrala abonencka, adapter analogowy (23), terminal dla użytkowników podstawowych (3), terminal IP zaawansowany (20), terminal sekretarski (2), terminal mobilny (5), terminal wideo (4), urządzenie i oprogramowanie WLAN, system autentyfikacji (2), urządzenie do bezprzewodowego backupu, tablet (3),

• Stanowiące współwłasność Wnioskodawcy wraz z innymi Partnerami: zestaw WS (5), serwer (2), system archiwizacji, system antywirusowy desktopów i serwerów, system hostingowy, CMS, system zarządzania do systemu radiowego WiMAX, oprogramowanie serwera mediów strumieniowych (2), drzwi antywłamaniowe, klatka wentylacyjna do podłogi technicznej (12), oprogramowanie do helpdesk, system gaszenia gazem, system pocztowy, sieciowa pamięć masowa, KVM, szafa Rack (6), system operacyjny serwerów, system wspomagający zarządzanie, agregat, maszt teleskopowy z przyczepką, miernik (2), dokumentacja projektowa, oprogramowanie do konwersji plików PDF do formatu FLASH, kontroler Wi-Fi (2), stacja czterosektorowa z montażem i instalacją i sprzętem dodatkowym, dokumentacja powykonawcza, punkt styku z Internetem.

Wskazane wyżej obiekty sieć telekomunikacyjna oraz wydzielona część budynku nie były dotąd przedmiotem oddania w użytkowanie w wykonaniu czynności objętych zakresem podatku VAT podmiotowi zewnętrznemu względem Wnioskodawcy. Są to obiekty nowe stąd też nie przewiduje się ponoszenia nakładów na ich ulepszenie.

• rzecz ruchoma w postaci samochodu osobowego. Samochód jest używany od prawie dwóch lat przez Wnioskodawcę na cele realizacji projektu.
• przypisane do Projektu prawa i obowiązki związane z następującymi decyzjami i umowami:

1. rezerwacja częstotliwości: Decyzje Urzędu Komunikacji Elektronicznej (dalej jako UKE) nr:
1. z dnia 12 marca 2013r.- termin rezerwacji do dnia 1 lipca 2020r.;
2. z dnia z dnia 12 marca 2013r.-termin rezerwacji do dnia 1 lipca 2020r.;
3. z dnia 12 marca 2013r.- termin rezerwacji do dnia 1 lipca 2020r.;
4. z dnia 17 listopada 2008 r.- termin rezerwacji do dnia 31 grudnia 2022r.;
2. umowa na dostawę energii elektrycznej do budynku Centrum Zarządzania Siecią (umowa nr z dnia 08 lipca 2011r.);
3. umowa na dostawę energii cieplnej do budynku Centrum Zarządzania Siecią (umowa nr z dnia 14 lutego 2012r.);
4. umowa na konserwację dźwigu -windy w budynku Centrum Zarządzania Siecią (umowa nr z dnia 31 grudnia 2013 r.);
5. Polisy ubezpieczeniowe samochodu zakupionego w ramach Projektu na potrzeby działania sieci szerokopasmowej WP3 (polisa nr z dnia 07 marca 2014r. oraz z dnia 03 kwietnia 2014 r.)
6. dzierżawa pasa drogowego za umieszczenie w pasie drogi wojewódzkiej, linii światłowodowej wraz z przyłączami (Decyzja nr z dnia 30 listopada 2011r.). Światłowód jako element sieci szerokopasmowej łączy 19 jednostek publicznych na terenie miasta .
7. umowy na świadczenie usług telekomunikacyjnych (umowy nr z dnia 30 maja 2012r., z dnia 30 maja 2012r.).

Zespół przedmiotowych składników może zostać powiększony w najbliższym czasie o kolejne składniki nabyte celem realizacji Projektu.

Ze względu na efektywność wykorzystania oraz względy ekonomiczne Partnerzy zdecydowali o budowie wspólnego centrum zarządzania siecią. Dlatego też infrastruktura serwerowni centralnej oraz urządzeń sieciowych jest wykorzystywana wspólnie przez Partnerów.

Z powyższego względu Partnerzy posiadają komplet urządzeń pozwalających na samodzielne funkcjonowanie budowanej sieci bezprzewodowej szerokopasmowej na obszarze Powiatów: Ł., Ś. oraz W. Taki model budowy sieci jest najbardziej funkcjonalnym i elastycznym rozwiązaniem mającym na celu bieżące i nieprzerwane zaspokajanie zbiorowych potrzeb ludności w drodze świadczenia usług w zakresie dostępu do Internetu na terytorium działania danego Partnera.

Powyższe składniki majątkowe będą wykorzystane w celu prowadzenia działalności telekomunikacyjnej. Zatem są to składniki przeznaczone do realizacji określonego zadania gospodarczego.

Zgodnie z przyjętymi u Wnioskodawcy zasadami polityki rachunkowości, odnoszącymi się jednocześnie do projektów i programów realizowanych przez Wnioskodawcę, wprowadzonymi w trybie przepisów Zarządzenia Nr Starosty z dnia 31 grudnia 2010 roku, obowiązującymi od dnia 01 stycznia 2011 r., wydatki ponoszone na realizację projektów i programów współfinansowanych ze środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej dokonywane są z wyodrębnionego rachunku bankowego. Realizacja Projektu również przebiega w ramach wyodrębnionej grupy kont księgowych oraz z wyodrębnionego rachunku bankowego. Prowadzona jest także odrębna ewidencja środków trwałych oraz wyposażenia związanych z Projektem. Pozwala to na prawidłowe ujęcie i wykazanie wydatków, sporządzenie wymaganych sprawozdań, rozliczenie otrzymanych środków na dofinansowanie oraz ustalenie wyniku Projektu. Tym samym zespół składników majątkowych oraz niemajątkowych związanych z Projektem jest wyodrębniony finansowo w ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

Wyodrębnienie finansowe składników finansowych związanych z Projektem będzie utrzymywane przez Wnioskodawcę w związku z planowanym przekazaniem tego majątku do Spółki Komunalnej. Majątek związany z Projektem jest wyodrębniony w strukturze organizacyjnej Wnioskodawcy (co wynika z Regulaminu Organizacyjnego) w ramach Wydziału Funduszy Europejskich, Informatyzacji, Rozwoju i Promocji Powiatu.

Ponadto, zgodnie z Porozumieniem Wnioskodawca powołał zespół zadaniowy na czas realizacji projektu, składający się z: osoby odpowiedzialnej za informatyzację urzędu, osoby odpowiedzialnej za obsługę finansowo-księgową oraz osoby merytorycznej odpowiedzialnej za realizację projektu, w szczególności monitoring, promocje i sprawozdawczość. Zespół ds. Realizacji Projektu został powołany Zarządzeniem Starosty nr z dnia 21 stycznia 2010r. w sprawie powołania Zespołu zadaniowego ds. realizacji projektu Zespół ten składa się z 6 osób, w tym 3 osób stanowiących personel techniczny posiadający odpowiednie przeszkolenie, które będą odpowiedzialne za nadzorowanie poprawnego działania sieci. Ponadto w skład zespołu wchodzą 3 osoby pełniące funkcje administracyjne.

Wnioskodawca jest wpisany na listę operatorów telekomunikacyjnych prowadzoną przez UKE (Zaświadczenie nr ) z dnia 14 lipca 2011 r., nr z rejestru , data dokonania wpisu 7 lipca 2011 r.). Wnioskodawca prowadzi działalność telekomunikacyjną w zakresie dopuszczalnym przez przepisy prawa.

W związku z tym, rozważane są przez Wnioskodawcę i Partnerów następujące formy udostępnienia majątku związanego z Projektem Spółce Komunalnej:

1. założenie Spółki Komunalnej i wniesienie do niej wkładów pieniężnych przez Partnerów, po czym nastąpi podwyższenie kapitału zakładowego Spółki Komunalnej, a nowe udziały powstałe w ramach podwyższenia kapitału zostaną pokryte przez Partnerów wkładem niepieniężnym - w zależności od sytuacji - w postaci:
   • składników majątkowych stanowiących zorganizowane części przedsiębiorstwa w rozumieniu prawa podatkowego od poszczególnych Partnerów składających się w zależności od sytuacji z posiadanego majątku, udziałów w majątku powstałym w związku z realizacją Projektu, praw i zobowiązań wynikających z umów dotyczących Projektu, personelu związanego z projektem, uprawnień z decyzji o rezerwacji częstotliwości.
   • posiadanych poszczególnych składników majątkowych związanych z Projektem nie mających jednak charakteru zorganizowanej części przedsiębiorstwa (np. sieć telekomunikacyjna, nieruchomości, wybrane elementy sieci, udziały w majątku powstałym w związku z realizacją Projektu).

Tym samym, to Spółka Komunalna będzie właścicielem majątku powstałego w związku z realizacją Projektu będącego obecnie własnością Partnerów. Wniesienie wkładów na pokrycie nowo wyemitowanych udziałów w Spółce Komunalnej nastąpi na podstawie uchwały wspólników w przedmiocie podwyższenia kapitału zakładowego oraz zmiany umowy Spółki Komunalnej.

Partnerzy obejmą udziały w Spółce Komunalnej w zamian za wniesienie tytułem aportu poszczególnych zorganizowanych części przedsiębiorstwa, względnie poszczególnych składników majątku w zależności od danej sytuacji. W związku z wniesieniem do Spółki Komunalnej składników majątkowych mających charakter zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu prawa podatkowego Wnioskodawca podpisze z podmiotami trzecimi umowy cesji- przejęcia długu, w wyniku których na Spółkę Komunalną zostaną przeniesione wszelkie prawa i obowiązki Wnioskodawcy w zakresie umów zawartych z podmiotami trzecimi przez Wnioskodawcę celem realizacji Projektu. Ponadto personel Wnioskodawcy, który odpowiada za realizację Projektu w zakresie zarządzania i utrzymania regionalnej sieci szerokopasmowej zostanie przeniesiony na Spółkę Komunalną. Na takich samych zasadach na Spółkę Komunalną zostaną przeniesione prawa i obowiązki Partnerów w zakresie umów zawartych z podmiotami trzecimi przez nich celem realizacji Projektu.

1. założenie Spółki Komunalnej i wniesienie do niej wkładów pieniężnych przez Partnerów, po czym nastąpi podwyższenie kapitału zakładowego Spółki Komunalnej, a nowe udziały powstałe w ramach podwyższenia kapitału zostaną pokryte przez Partnerów wkładem niepieniężnym w postaci posiadanych poszczególnych składników majątkowych związanych z Projektem nie mających jednak charakteru zorganizowanej części przedsiębiorstwa (np. sieć telekomunikacyjna, nieruchomości, wybrane elementy sieci, udziały w majątku powstałym w związku z realizacją Projektu).

Tym samym, to Spółka Komunalna będzie właścicielem przeniesionego do niej majątku powstałego w związku z realizacją Projektu. Wniesienie wkładów na pokrycie nowo wyemitowanych udziałów w Spółce Komunalnej nastąpi na podstawie uchwały wspólników w przedmiocie podwyższenia kapitału zakładowego oraz zmiany umowy Spółki Komunalnej. Partnerzy obejmą udziały w Spółce Komunalnej w zamian za wniesienie tytułem aportu poszczególnych składników regionalnej sieci szerokopasmowej, lub udziałów w tych składnikach, które zostały wybudowane lub nabyte przez nich w ramach realizacji Projektu. Ponadto Wnioskodawca przeniesie na Spółkę Komunalną również uprawnienia z decyzji o rezerwacji częstotliwości.

Wnioskodawca oraz Partnerzy podpiszą - w zakresie określonym przez nich z podmiotami trzecimi umowy cesji - przejęcia długu, w wyniku których na Spółkę Komunalną zostaną przeniesione prawa i obowiązki Wnioskodawcy oraz Partnerów w zakresie umów zawartych z podmiotami trzecimi przez Wnioskodawcę czy Partnerów celem realizacji Projektu. Ponadto personel Wnioskodawcy, który odpowiada za realizację Projektu w zakresie zarządzania i utrzymania regionalnej sieci szerokopasmowej zostanie przeniesiony na Spółkę Komunalną.

1. założenie Spółki Komunalnej i wniesienie do niej wkładów pieniężnych przez Partnerów, po czym powierzone zostanie Spółce Komunalnej zarządzanie oraz utrzymanie udostępnionej w tym celu regionalnej sieci szerokopasmowej.

Wybrane składniki mienia ruchomego, jak i nieruchomego powstałe w wyniku realizacji Projektu, zostaną przekazane przez Wnioskodawcę i Partnerów do nieodpłatnego używania Spółce Komunalnej na podstawie umowy użyczenia - a zatem Spółka Komunalna będzie używać nieodpłatnie przekazanego majątku. Ponadto Wnioskodawca nieodpłatnie przeniesie na Spółkę Komunalną również uprawnienia z Decyzji o rezerwacji częstotliwości.

Wnioskodawca oraz Partnerzy podpiszą - w zakresie określonym przez nich z podmiotami trzecimi umowy cesji - przejęcia długu, w wyniku których na Spółkę Komunalną zostaną przeniesione prawa i obowiązki Wnioskodawcy oraz Partnerów w zakresie umów zawartych z podmiotami trzecimi przez Wnioskodawcę czy Partnerów celem realizacji Projektu. Ponadto personel Wnioskodawcy, który odpowiada za realizację Projektu w zakresie zarządzania i utrzymania Regionalnej sieci szerokopasmowej zostanie przeniesiony na Spółkę Komunalną.

Partnerzy rozważają także połączenie rozwiązań wskazanych wyżej - w zależności od Partnera - poprzez aport składników majątkowych stanowiących w rozumieniu prawa podatkowego zorganizowane części przedsiębiorstwa albo wybranych składników majątkowych do Spółki Komunalnej oraz oddanie jej do nieodpłatnego używania innych składników majątkowych.

Bardzo możliwym jest także, iż w pierwszej fazie realizacji zakładanych scenariuszy postępowania składniki majątkowe zostaną oddane do nieodpłatnego używania Spółce Komunalnej (rozwiązanie nr 3) po czym zostaną one wniesione do Spółki Komunalnej w formie aportu (rozwiązanie nr 1 lub 2).

Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług ani w całości ani w części w związku z realizacją Projektu. W związku z tym podatek ten stanowi dla Wnioskodawcy koszt kwalifikowany w rozumieniu regulacji dotyczących dotacji unijnych.

W skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa wchodzić będą następujące składniki:

• Nieruchomości:
  • sieć telekomunikacyjna, na którą składają się wolnostojący maszt telekomunikacyjny (stacja bazowa SB 1) oraz światłowód stanowiące całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami telekomunikacyjnymi (anteny, radiolinie), ewentualnie udziały w sieci telekomunikacyjnej będącej współwłasnością Wnioskodawcy i innych Partnerów.
  • wydzielona część budynku stanowiąca odrębną nieruchomość lokalową (Centrum Zarządzania Siecią) wraz z wyposażeniem opisanym we wniosku, które stanowi elementy sieci telekomunikacyjnej.
• Ruchomości:
  • samochód osobowy.
• Prawa, wartości niematerialne i prawne:

1. Prawo do rezerwacji częstotliwości na podstawie Decyzji Urzędu Komunikacji Elektronicznej (dalej jako UKE) nr:
   1. . z dnia 12 marca 2013r.-termin rezerwacji do dnia 1 lipca 2020r.;
   2. z dnia z dnia 12 marca 2013r.- termin rezerwacji do dnia 1 lipca 2020r.;
   3. z dnia 12 marca 2013r.-termin rezerwacji do dnia 1 lipca 2020r.;
   4. z dnia 17 listopada 2008 r.- termin rezerwacji do dnia 31 grudnia 2022r.;
2. Prawa i obowiązki z umowy na dostawę energii elektrycznej do budynku Centrum Zarządzania Siecią (umowa nr z dnia 08 lipca 2011r.);
3. Prawa i obowiązki z umowy na dostawę energii cieplnej do budynku Centrum Zarządzania Siecią (umowa nr .. z dnia 14 lutego 2012r.);
4. Prawa i obowiązki z umowy na konserwację dźwigu -windy w budynku Centrum Zarządzania Siecią (umowa nr z dnia 31 grudnia 2013 r.);
5. Prawa z polis ubezpieczeniowych dot. samochodu wskazanego wyżej;
6. Prawo dzierżawy pasa drogowego dot. umieszczenia w pasie drogi wojewódzkiej, linii światłowodowej wraz z przyłączami (na podstawie Decyzji nr z dnia 30 listopada 201lr.);
7. Prawa i obowiązki z umowy na świadczenie usług telekomunikacyjnych (umowy nr z dnia 30 maja 2012r., z dnia 30 maja 2012r.

Ponadto w ramach składników wnoszone będzie także odpowiednie oprogramowanie komputerowe i związane z nim prawa i obowiązki. Dodatkowo personel techniczny Wnioskodawcy, który odpowiada za zarządzanie i utrzymanie regionalnej sieci szerokopasmowej zostanie przeniesiony na Spółkę Komunalną.

Infrastruktura ta jest organizacyjnie i finansowo wyodrębnionym w istniejącym przedsiębiorstwie zespołem składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, przeznaczonym do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Starostwo Powiatowe nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT i nie dokonywało odliczenia podatku naliczonego z tytułu realizacji projektu.

Sieć telekomunikacyjna jako całość stanowi sieć techniczną, czyli budowlę w rozumieniu ustawy Prawo budowlane z dnia 7 lipca 1994 r. Dostawa (aport) sieci telekomunikacyjnej będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług. Pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a planowana dostawą ww. budowli nie upłynie okres krótszy niż 2 lata, ponieważ pierwsze zasiedlenie dopiero będzie mieć miejsce. Sieć jeszcze nie była wykorzystywana dla celów działalności zwolnionej, jak i opodatkowanej podatkiem VAT. Do tej pory Wnioskodawca nie wykazał dostawy, jak i świadczenia usług. Dostawa i świadczenie usług związanych z siecią nie będą mieć miejsca, aż do momentu wniesienia sieci do Spółki Komunalnej. Od momentu wniesienia sieci aportem do Spółki Komunalnej będzie ona już wykorzystywana dla celów działalności objętej zakresem podatku VAT, nie będzie to działalność zwolniona z VAT.

Wnioskodawcy w stosunku do przedmiotowej sieci nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w całości lub w części, gdyż Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem VAT i zakładał, iż środek trwały zostanie wykorzystany do czynności nie objętych zakresem podatku VAT. Przedmiotowa sieć nie była przedmiotem najmu, dzierżawy, itp.

Wnioskodawca nie będzie przed dostawą ww. sieci ponosił wydatków na jej ulepszenie, w stosunku do których, będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego.

Dostawa (aport) części budynku stanowiącej odrębną nieruchomość lokalową będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004r.o podatku od towarów i usług. Pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a planowana dostawą ww. budowli nie upłynie okres krótszy niż 2 lata, ponieważ pierwsze zasiedlenie dopiero będzie mieć miejsce.

Lokal jeszcze nie był wykorzystywany dla celów działalności zwolnionej, jak i opodatkowanej podatkiem VAT. Do tej pory Wnioskodawca nie wykazał dostawy, jak i świadczenia usług. Dostawa i świadczenie usług związanych z lokalem nie będą mieć miejsca, aż do momentu wniesienia lokalu do Spółki Komunalnej. Od momentu wniesienia lokalu aportem do Spółki Komunalnej będzie on już wykorzystywany dla celów działalności objętej zakresem podatku VAT, nie będzie to działalność zwolniona z VAT.

Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w całości lub w części przy wytworzeniu przedmiotowego środka trwałego, gdyż Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem VAT i zakładał, iż środek trwały zostanie wykorzystany do czynności nieobjętych, zakresem podatku VAT. Przedmiotowa część budynku nie była przedmiotem najmu, dzierżawy, itp.

Wnioskodawca nie będzie przed dostawą, ww. części budynku ponosił wydatków na jego ulepszenie, w stosunku do których będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego.

Samochód jeszcze nie był wykorzystywany dla celów działalności zwolnionej, jak i opodatkowanej podatkiem VAT. Do tej pory Wnioskodawca nie wykazał dostawy, jak i świadczenia usług. Dostawa i świadczenie usług związanych z samochodem nie będą mieć miejsca, aż do momentu wniesienia samochodu do Spółki Komunalnej. Od momentu wniesienia samochodu aportem do Spółki Komunalnej będzie on już wykorzystywany dla celów działalności objętej zakresem podatku VAT, nie będzie to działalność zwolniona z VAT.

W stosunku do ww. samochodu, Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, gdyż Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem VAT i zakładał, iż samochód zostanie wykorzystany do czynności nieobjętych zakresem podatku VAT. Przedmiotowe ruchomości i nieruchomości są wykorzystywane jedynie do działalności telekomunikacyjnej Wnioskodawcy. Jednakże do tej pory Wnioskodawca nie wykazał dostawy, jak i świadczenia usług. Faktyczne świadczenie usług telekomunikacyjnych w postaci usług zapewnienia dostępu do Internetu rozpocznie się po wniesieniu składników majątkowych do Spółki Komunalnej, czyli będą to już czynności wykonywane przez Spółkę Komunalną, a nie Wnioskodawcę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

(we wniosku wskazane jako nr 7) Czy wniesienie do spółki komunalnej aportem samochodu osobowego jest czynnością zwolnioną z podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, wniesienie aportem samochodu osobowego do majątku Spółki Komunalnej w formie aportu będzie stanowić czynność zwolnioną z podatku VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary", w myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Tym samym wniesienie aportu rzeczowego (samochód osobowy) do spółki komunalnej (spółki z o.o.) spełnia definicję dostawy zawartą w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, a tym samym stanowi sprzedaż w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, gdyż czynność ta odbywa się za wynagrodzeniem (wynagrodzenie stanowią udziały obejmowane w kapitale zakładowym spółki w zamian za aport), a jej efektem jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania wnoszonym towarem jak właściciel.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak wynika ze stanu faktycznego Wnioskodawca nie miał prawa do odliczenia podatku VAT związanego z nabyciem przedmiotowego samochodu.

Wynika to z faktu, iż Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT w zakresie prowadzonej przez siebie działalności. Ponadto nawet w sytuacji w jakiej Wnioskodawca byłby czynnym podatnikiem VAT to i tak nie przysługiwałoby mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do przedmiotowego samochodu.

Jak wynika ze stanu faktycznego, Wnioskodawca dokonywał wydatków związanych z Projektem celem przekazania nabytego w związku z Projektem majątku do nieodpłatnego używania stowarzyszeniu, względnie jednostce budżetowej.

A zatem wydatki na te składniki majątkowe nie były ponoszone celem dokonywania czynności opodatkowanych, gdyż oddanie składników majątku w nieodpłatne przekazanie na podstawie umowy użyczenia składników majątkowych, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, z uwagi na nieodpłatność tej czynności oraz fakt, iż nie będzie miał w tym przypadku zastosowania art. 8 ust. 2 ustawy - nieodpłatne przekazanie mienia na podstawie umowy użyczenia w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością wykonywaną we własnym Imieniu i na własną odpowiedzialność.

Ponadto w ocenie Wnioskodawcy ustawodawca celowo posłużył się w art. 43 ust 1 pkt 2 czasem przeszłym dokonanym, używając słów nie przysługiwało", aby wyraźnie zaakcentować, że to prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony nie przysługiwało podatnikowi na etapie ponoszenia wydatków na nabycie samochodu.

W ocenie Wnioskodawcy ustawa o VAT ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego (zob. orzeczenie ETS z dnia 15 stycznia 1998 r. w sprawie C-37/95 Państwo Belgijskie v. Ghent Coal Terminal NV). Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest zatem intencja nabycia - jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy o VAT wymogów formalnych - odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

W każdym więc przypadku należy dokonać oceny, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było wykonywanie czynności opodatkowanych. Z ogólnie przyjętej definicji zamiaru" wynika, że jest to projekt, plan czy intencja zrealizowania czegoś. Istotą zamiaru są intencje jakie przyświecają dokonywanym czynnościom, jak i cel, który dana osoba ma osiągnąć dokonując tych czynności.

Zatem a contrario w sytuacji w jakiej zamiarem, intencją Wnioskodawcy było dokonanie przy użyciu przedmiotowego majątku czynności niepodatkowych VAT (przekazanie do nieodpłatnego używania) to Wnioskodawcy nie przysługiwało" prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu/samochodu. Fakt istnienia takiego zamiaru wynikał z treści Porozumienia, gdyż do momentu ustalenia nowej jego treści przez Partnerów wszystkie jego strony były związane jego treścią, zgodnie z którą przewidywano oddanie majątku związanego z Projektem do nieodpłatnego używania.

Należy także wskazać, iż na etapie zawierania Porozumienia oraz ponoszenia części wydatków związanych z Projektem Wnioskodawca nie mógł prowadzić działalności telekomunikacyjnej - taką możliwość stworzyła dopiero ustawa z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych, która (zob. art. 69 ww. ustawy) wprowadziła także zmiany w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym wprowadzając możliwość prowadzenia działalności w zakresie telekomunikacji.

Ponadto w przedmiotowej sytuacji samochód nie był nigdy wykorzystywany do działalności objętej zakresem podatku VAT przez Wnioskodawcę, co wynika z faktu, iż Wnioskodawca nie prowadzi działalności objętej zakresem podatku VAT.

Skoro zatem samochód nie był w ogóle wykorzystywany w działalności opodatkowanej zakresem podatku VAT to tym samym jego zbycie nie może generować podatku VAT tak samo jak zbycie samochodu wykorzystywanego jedynie do czynności zwolnionych z podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Wniesienie aportu rzeczowego do spółki prawa cywilnego lub handlowego spełnia definicję dostawy zawartą w art. 7 ust. 1 ustawy, a tym samym uznawane jest za sprzedaż w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, gdyż czynność ta odbywa się za wynagrodzeniem (wniesienie aportu wiąże się z odpłatnością, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą mającą charakter rzeczowy, a otrzymanym wynagrodzeniem w formie udziałów lub akcji w podwyższonym kapitale zakładowym), a jej efektem jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania wnoszonym towarem jak właściciel.

Wniesienie aportu rzeczowego skutkuje więc powstaniem obowiązku podatkowego po stronie wnoszącego aport, jako podmiotu dokonującego odpłatnej dostawy towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Podmiot wnoszący aport zobowiązany jest do udokumentowania czynności za pomocą faktury VAT, a także do rozliczenia podatku należnego na ogólnych zasadach, tj. z zastosowaniem stawek podatku właściwych dla towarów wnoszonych aportem lub zastosowaniem zwolnienia, o ile takie wynika z przepisów.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

W każdych okolicznościach podmioty prawa publicznego są uważane za podatników w związku z czynnościami określonymi w załączniku I, chyba że niewielka skala tych działań sprawia, że mogą być one pominięte.

Zgodnie z ust. 2 tego artykułu, państwa członkowskie mogą uznać działalność podmiotów prawa publicznego, zwolnioną na podstawie art. 132, 135, 136 i 371, art. 374-377, art. 378 ust. 2, art. 379 ust. 2 lub art. 380-390b (Dyrektywy 2006/112/WE), za działalność, którą podmioty te podejmują jako organy władzy publicznej.

Kryterium rozróżniającym działanie organu samorządowego w charakterze organu władzy publicznej od działania w charakterze podatnika jest to, czy organ ten działa jako organ władzy, czy też zachowuje się jak przedsiębiorca (zob. wyroki NSA z dnia 21 czerwca 2012 r., I FSK 1594/11 i z dnia 25 listopada 2011 r., I FSK 145/11). W wskazanych wyrokach NSA powołał się na orzecznictwo TSUE, z którego wynika, że działalnością wykonywaną w charakterze organu władzy publicznej jest działalność wykonywana przez podmioty prawa publicznego w ramach właściwego dla nich reżimu prawnego, z wyłączeniem tej działalności, która jest wykonywana przez nie na tych samych warunkach prawnych, co prywatni przedsiębiorcy (zob. wyroki ETS w sprawach 107/84, 235/85, C-446/98, C-288/07, C-260/98, C-408/97). NSA zauważył, że TSUE w wyroku C-4/89 stwierdził ponadto, że jedynym kryterium pozwalającym na rozróżnienie dwóch rodzajów działalności, tj. wykonywanych w oparciu o reżim publicznoprawny lub prywatnoprawny, jest sposób ich traktowania przez prawo poszczególnych państw członkowskich, a także, że przepis art. 4 (5) VI Dyrektywy (obecnie art. 13 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady) służy zapewnieniu przestrzegania zasady neutralności podatkowej, która sprzeciwia się w szczególności temu, aby świadczenie podobnych usług, które są względem siebie konkurencyjne, było traktowane w różny sposób z punktu widzenia podatku od towarów i usług (C-430/04, C-498/03).

W wyroku z dnia 16 września 2008 r. w sprawie C-288/07 TSUE wyjaśnił, że podmiot prawa publicznego może być zobowiązany na podstawie prawa krajowego do wykonywania określonej działalności o charakterze czysto gospodarczym w ramach właściwego mu reżimu prawnego, podczas gdy ta sama działalność może być wykonywana równolegle przez podmioty prywatne, tak że nieopodatkowanie podatkiem od wartości dodanej tego podmiotu może skutkować pojawieniem się pewnych zakłóceń konkurencji. Przepis art. 4 ust. 5 akapit drugi VI Dyrektywy powinien być interpretowany w związku z tym w ten sposób, że znaczące zakłócenia konkurencji, do których prowadziłoby nieopodatkowanie podmiotów prawa publicznego działających w charakterze organów władzy publicznej, powinny być oceniane w odniesieniu do danej działalności jako takiej, przy czym ocena ta nie musi dotyczyć w szczególności danego rynku. Opodatkowanie podmiotów prawa publicznego podatkiem od wartości dodanej, niezależnie od tego, czy następuje na podstawie akapitu drugiego art. 4 ust. 5 VI Dyrektywy, czy na podstawie akapitu trzeciego tego przepisu, wynika z wykonywania danej działalności jako takiej, niezależnie od tego, czy podmioty te napotykają na konkurencję na szczeblu rynku lokalnego, na którym wykonują tę działalność. Z przytoczonego wyroku wynika zatem, że zarówno regulacje art. 4, VI Dyrektywy, jak i art. 13 Dyrektywy 112/2006/WE Rady zmierzają do opodatkowania podatkiem od wartości dodanej podmiotów prawa publicznego także wówczas, gdy działają one w charakterze organów władzy publicznej i prowadzą każdy rodzaj działalności mającej charakter gospodarczy. Jeśli zatem organ władzy publicznej wykonuje określoną działalność o charakterze gospodarczym w ramach właściwego mu reżimu prawnego, to wówczas należy traktować go jako podatnika VAT.

W dniu 20 marca 2014 r. TSUE wydał postanowienie w sprawie C-72/13 Gmina Wrocław przeciwko Ministrowi Finansów, w którym orzekł, że dyrektywę 2006/112 należy interpretować w ten sposób, że nie sprzeciwia się ona opodatkowaniu podatkiem VAT transakcji takich jak te zamierzone przez gminę Wrocław, o ile sąd odsyłający stwierdzi, iż transakcje te stanowią działalność gospodarczą w rozumieniu art. 9 ust. 1 tej dyrektywy oraz iż nie są wykonywane przez rzeczoną gminę w charakterze organu władzy publicznej w rozumieniu art. 13 ust. 1 akapit pierwszy owej dyrektywy. Jeśli jednak należałoby uznać te transakcje za wykonywane przez wspomnianą gminę działającą w charakterze organu władzy publicznej, przepisy dyrektywy 2006/112 nie sprzeciwiałyby się ich opodatkowaniu, gdyby sąd odsyłający stwierdził, że ich zwolnienie mogłoby prowadzić do znaczących zakłóceń konkurencji w rozumieniu art. 13 ust. 2 tej dyrektywy.

Powiat zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. 1998 r. Nr 91 poz. 578 ze zm.) wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 23 ustawy o samorządzie powiatowym, Powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie działalności w zakresie telekomunikacji.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności, czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Jak wynika z okoliczności sprawy, że w dniu 26 marca 2010 r. pomiędzy Powiatem Ł. Powiatem Ś. Powiatem W. , Gminą C., Gminą L., Gminą Ł., Gminą M., Gminą P., Gminą S. Gminą M., Gminą P., Gminą R, Gminą H, Gminą W, Gminą S, Gminą U, Gminą H, Gminą W, Gminą W (dalej jako Partnerzy") została zawarta umowa partnerstwa (dalej jako Porozumienie")dla realizacji wspólnego projektu w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013, Osi Priorytetowej IV Społeczeństwo informacyjne, Działanie 4.1 Społeczeństwo Informacyjne. Przedmiotem Porozumienia jest wspólna realizacja projektu . w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013. Celem Projektu jest zwiększenie dostępności do szerokopasmowego Internetu oraz wykorzystania technik informacyjnych na terenie jednostek samorządu terytorialnego biorących udział w realizacji Projektu. Obecnie w związku z możliwością prowadzenia działalności telekomunikacyjnej przez samorządy (zob. art. 3 ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych), Partnerzy ustalili, iż optymalnym rozwiązaniem będzie powołanie spółki komunalnej (dalej jako Spółka Komunalna), której wyłącznymi udziałowcami będą Partnerzy. Partnerzy doszli do wniosku, iż należy zmienić Porozumienie tak, aby w miejsce Stowarzyszenia wprowadzić Spółkę Komunalną (w formie spółki z o.o.). Dlatego Partnerzy postanowili, że zostanie zawarty aneks zmieniający treść Porozumienia w ten sposób, iż zamiast Stowarzyszenia zostanie utworzony Podmiot Zarządzający, co skutkować będzie także zmianą innych postanowień Porozumienia rzutujących na sposób ulokowania majątku powstałego w trakcie realizacji Projektu. Podmiotem Zarządzającym w intencji Partnerów miałaby być Spółka Komunalna. Zmiany te wprowadzono do Porozumienia aneksem nr 6 zawartym w dniu 15 kwietnia 2014 r. Tym samym zgodnie z aneksem nr 6 do Porozumienia to Spółce Komunalnej - powołanej przez Partnerów - powierzone ma być zarządzanie i utrzymanie zrealizowanej w ramach Projektu regionalnej sieci szerokopasmowej, w tym świadczenie usług związanych z jej wykorzystaniem. Spółka Komunalna powołana przez Partnerów zobowiąże się do zapewnienia utrzymania przekazanych przez Partnerów składników majątku Projektu przez wymagany okres co najmniej 5 lat licząc od daty zakończenia realizacji Projektu. Spółka Komunalna będzie zatem prowadzić działalność telekomunikacyjną w zakresie dopuszczalnym przez przepisy prawa.

W związku z tym, rozważana jest przez Wnioskodawcę i Partnerów następująca formy udostępnienia majątku związanego z Projektem Spółce Komunalnej założenie Spółki Komunalnej i wniesienie do niej wkładów pieniężnych przez Partnerów, po czym nastąpi podwyższenie kapitału zakładowego Spółki Komunalnej, a nowe udziały powstałe w ramach podwyższenia kapitału zostaną pokryte przez Partnerów wkładem niepieniężnym - w zależności od sytuacji - w postaci: posiadanych poszczególnych składników majątkowych związanych z Projektem nie mających jednak charakteru zorganizowanej części przedsiębiorstwa (np. sieć telekomunikacyjna, nieruchomości, wybrane elementy sieci, udziały w majątku powstałym w związku z realizacją Projektu).

Rzecz ruchoma w postaci samochodu osobowego - jest używany od prawie dwóch lat przez Wnioskodawcę na cele realizacji projektu.

Przy czym, samochód jeszcze nie był wykorzystywany dla celów działalności zwolnionej, jak i opodatkowanej podatkiem VAT. Do tej pory Wnioskodawca nie wykazał dostawy, jak i świadczenia usług. Dostawa i świadczenie usług związanych z samochodem nie będą mieć miejsca, aż do momentu wniesienia samochodu do Spółki Komunalnej. Od momentu wniesienia samochodu aportem do Spółki Komunalnej będzie on już wykorzystywany dla celów działalności objętej zakresem podatku VAT, nie będzie to działalność zwolniona z VAT.

W stosunku do ww. samochodu, Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, gdyż Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem VAT i zakładał, iż samochód zostanie wykorzystany do czynności nieobjętych zakresem podatku VAT. Przedmiotowe ruchomości i nieruchomości są wykorzystywane jedynie do działalności telekomunikacyjnej Wnioskodawcy. Jednakże do tej pory Wnioskodawca nie wykazał dostawy, jak i świadczenia usług. Faktyczne świadczenie usług telekomunikacyjnych w postaci usług zapewnienia dostępu do Internetu rozpocznie się po wniesieniu składników majątkowych do Spółki Komunalnej, czyli będą to już czynności wykonywane przez Spółkę Komunalną, a nie Wnioskodawcę.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy stwierdzić, że pomimo, że Powiat jak wskazał Wnioskodawca - nabywając przedmiotowy samochód nie działał w charakterze podatnika, gdyż nabycia nie były dokonywane na potrzeby działalności gospodarczej, to jednak dokonując jego wniesienia aportem do spółki działa w charakterze podatnika VAT, gdyż sprzedaż (wniesienie aportem) samochodu należy traktować w kategorii działalności gospodarczej.

Odmienne rozstrzygnięcie niniejszej kwestii prowadziłby do nierównego traktowania podmiotów dokonujących sprzedaży samochodów, co stałoby nie tylko w sprzeczności z powszechnym obowiązkiem przepisów prawa, ale również z jedną z naczelnych zasad Unii Europejskiej, zasadą konkurencyjności.

Należy wskazać, że umożliwienie nieopodatkowania transakcji aportu samochodu przez Powiat (w przypadku uznania, że działa w charakterze organu władzy publicznej) znacznie pogorszyłoby sytuację podmiotów prywatnych dokonujących podobnych transakcji i prowadziłoby do znaczących zakłóceń konkurencji na rynku sprzedaży obrotu tymi pojazdami.

Ponadto, jak wynika z orzecznictwa TSUE, działalność podmiotów prawa publicznego powinna być wykonywana w ramach właściwego dla nich reżimu prawnego. Natomiast jeżeli działają one na tych samych warunkach prawnych co prywatni przedsiębiorcy, nie wykonują takiej działalności jak organ władzy publicznej (wyrok TSUE z dnia 17 października 1989 r. w sprawach połączonych C- 231/87 i C-129/88).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

I tak na mocy art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Powyższy przepis umożliwia zastosowanie zwolnienia od podatku dla dostawy towarów wykorzystywanych wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku, jeżeli przy nabyciu lub wytworzeniu tych towarów nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego. Zatem zwolnienie to dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że dla aportu samochodu, o którym mowa we wniosku, zastosowanie nie znajdzie zastosowanie zwolnienia od podatku przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż nie został spełniony w opisanych okolicznościach warunek wykorzystywania tego samochodu wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku.

Z uwagi na okoliczność, iż Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT należy wskazać, iż zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W myśl art. 113 ust. 2 - do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
   1. transakcji związanych z nieruchomościami,
   2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
   3. usług ubezpieczeniowych
   • jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę (art. 113 ust. 5 ustawy).

W świetle art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę (art. 113 ust. 10 ustawy).

Jak wynika, z art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1. dokonujących dostaw:
1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:

• energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),
• wyrobów tytoniowych,
• samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,

1. świadczących usługi:
   1. prawnicze,
   2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
   3. jubilerskie;
2. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Przez nowe środki transportu zgodnie z art. 2 pkt 10 ustawy - rozumie się przeznaczone do transportu osób lub towarów:

1. pojazdy lądowe napędzane silnikiem o pojemności skokowej większej niż 48 centymetrów sześciennych lub o mocy większej niż 7,2 kilowata, jeżeli przejechały nie więcej niż 6000 kilometrów lub od momentu dopuszczenia ich do użytku upłynęło nie więcej niż 6 miesięcy; za moment dopuszczenia do użytku pojazdu lądowego uznaje się dzień, w którym został on pierwszy raz zarejestrowany w celu dopuszczenia do ruchu drogowego lub w którym po raz pierwszy podlegał on obowiązkowi rejestracji w celu dopuszczenia do ruchu drogowego w zależności od tego, która z tych dat jest wcześniejsza; jeżeli nie można ustalić dnia pierwszej rejestracji pojazdu lądowego lub dnia, w którym podlegał on pierwszej rejestracji, za moment dopuszczenia do użytku tego pojazdu uznaje się dzień, w którym został on wydany przez producenta pierwszemu nabywcy, lub dzień, w którym został po raz pierwszy użyty dla celów demonstracyjnych przez producenta,
2. jednostki pływające o długości większej niż 7,5 metra, jeżeli były używane nie dłużej niż 100 godzin roboczych na wodzie lub od momentu ich dopuszczenia do użytku upłynęło nie więcej niż 3 miesiące, z wyjątkiem statków morskich, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 1; za moment dopuszczenia do użytku jednostki pływającej uznaje się dzień, w którym została ona wydana przez producenta pierwszemu nabywcy, lub dzień, w którym została po raz pierwszy użyta dla celów demonstracyjnych przez producenta,
3. statki powietrzne o maksymalnej masie startowej większej niż 1550 kilogramów, jeżeli były używane nie dłużej niż 40 godzin roboczych lub od momentu ich dopuszczenia do użytku upłynęło nie więcej niż 3 miesiące, z wyjątkiem środków transportu lotniczego, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 6; za moment dopuszczenia do użytku statku powietrznego uznaje się dzień, w którym został on wydany przez producenta pierwszemu nabywcy, lub dzień, w którym został po raz pierwszy użyty dla celów demonstracyjnych przez producenta;

W sytuacji więc gdy wartość sprzedaży Wnioskodawcy nie przekroczy kwoty 150.000 zł i dostawa przedmiotowego samochodu osobowego nie będzie objęta zakresem regulacji art. 113 ust. 13 ustawy, to aport samochodu do spółki komunalnej będzie podlegał zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy. W przeciwnym wypadku, w rozpatrywanej sprawie zastosowanie znajdzie podstawowa stawka VAT w wysokości 23%, zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, wynikające z opisu sprawy bądź własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w zakresie zwolnienia z opodatkowania aportu samochodu osobowego. Natomiast wniosek w pozostałym zakresie został załatwiony odrębnymi rozstrzygnięciami.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 475 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi