Temat interpretacji

Stan faktyczny

Podatnik zawarł umowę z kontrahentem niemieckim na produkcję filmu reklamowego. Cena nagranego na nośnikach kasetowych Beta filmu obejmuje również sprzedaż praw autorskich majątkowych twórców, co jest wyszczególnione w umowie.

Ocena prawna stanu faktycznego

Stosownie do treści art. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają, m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 8 ust. 1 pkt 1 przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

W myśl art. 27 ust. 3 pkt 1 i 2 w zw. z art. 4 pkt 1 ustawy w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz:

1. osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego, lub
2. podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę

• miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Zgodnie z art. 1 ust. 1i ust. 2 pkt 9 ustawy z dnia 4 lutego 1994r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jednolity Dz. U. z 2000r., Nr 80, poz. 904 ze zm.) przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory audiowizualne.

W wyjaśnieniach Ministerstwa Kultury i Sztuki z 21 marca 1996 r., nr. DPA.024/94/96 podano, że stosownie do definicji przyjętej w traktacie ustanawiającym Związek do Spraw Międzynarodowej Rejestracji Utworów Audiowizualnych (podpisanego w Genewie w dniu 20 kwietnia 1989 r.) za utwór audiowizualny rozumieć należy każdy utwór, złożony z serii utrwalonych, następujących po sobie obrazów, z dźwiękiem lub bez dźwięku, odbieranych za pomocą wrażeń wzrokowych, a gdy są udźwiękowione także za pomocą wrażeń słuchowych.

Film reklamowy, jako utwór w rozumieniu prawa autorskiego musi spełniać trzy elementy oryginalności, aby podlegał ochronie praw autorskich:

• proces doprowadzający do powstania dzieła musi być twórczy, tj. nie może to być rutynowa, mechaniczna działalność;
• utwór musi przejawiać cechy osobowości autora, nosić jego piętno osobiste;
• jest możliwe wyróżnienie cech pozwalających na odróżnienie danego utworu od innych utworów tego typu; cech decydujących o odmienności utworu, jego oryginalności, wyróżniającym charakterze, posiadaniu cech artystycznych czy estetycznych tylko jemu właściwych

W konsekwencji film reklamowy stanowiący utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim, a także przeniesienie autorskiego prawa majątkowego do stworzonego utworu będącego jego rezultatem należy tratować, jako usługę.

Zatem w świetle cytowanych wyżej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług produkcja filmu reklamowego wraz z przeniesieniem autorskiego prawa majątkowego do tego filmu wykonana na rzecz podatnika podatku od towarów i usług mającego swoją siedzibę na terytorium Wspólnoty (tu Niemiec) jest usługą wykonywaną na terytorium Niemiec i stosownie do art. 27 ust. 3 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie podlega opodatkowaniu w Polsce. Usługa ta powinna być rozliczana zgodnie z przepisami obowiązującymi w Niemczech.

Polski podmiot nie jest w tym przypadku podatnikiem , o czym stanowi art. 17 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wskazać należy, iż zgodnie z art. 106 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Przepis ten stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

Wymogi formalne, jakie powinny spełniać faktury zostały wymienione w § 30 rozporządzeniu z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz.971). Przepisy § 12 i § 14-26 oraz § 29 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

Faktury, o których mowa w§ 30 ust. 1, powinny zawierać dane określone w § 12, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem, a mogą nie zawierać danych określonych w § 12 ust. 1 pkt 2, dotyczących nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 4.

W przypadku świadczenia usług, o których mowa w art. 27 ust. 3 pkt 2 oraz art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7 ustawy, faktura dokumentująca wykonanie tych czynności powinna zawierać numer, pod którym nabywca usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego, innym niż terytorium kraju.