1. Jak należy rozumieć sformułowanie w art. 86 ust. 7b. W przypadku nakładów, których nie da się w całości przypisać działalności gospodarczej?2. Cz... - Interpretacja - ILPP2/443-750/12-6/AK

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 19.10.2012, sygn. ILPP2/443-750/12-6/AK, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Temat interpretacji

1. Jak należy rozumieć sformułowanie w art. 86 ust. 7b. W przypadku nakładów, których nie da się w całości przypisać działalności gospodarczej?
2. Czy w przypadku nakładów w rozbudowywanym budynku usługowo-mieszkalnym poniesionych dokładnie na część usługową należy podatek naliczony obliczyć według wskaźnika procentowego czy można w 100% odliczyć w deklaracji VAT-7?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 16 lipca 2012 r. (data wpływu 18 lipca 2012 r.) uzupełnionym pismami z dnia 28 września 2012 r. (data wpływu 1 października 2012 r.) oraz z dnia 11 października 2012 r. (data wpływu 12 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku naliczonego przy zastosowaniu proporcji jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lipca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku naliczonego przy zastosowaniu proporcji. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 28 września 2012 r. (data wpływu 1 października 2012 r.) o podpis Wnioskodawczyni, doprecyzowanie opisu stanu faktycznego i własne stanowisko w sprawie oraz pismem z dnia 11 października 2012 r. (data wpływu 12 października 2012 r.) o informację, dotyczącą prowadzonego postępowania i decyzji wydanej przez Urząd Skarbowy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. W części usługowej budynku będą świadczone usługi opodatkowane podatkiem od towarów i usług dzierżawa najemcy prowadzącemu działalność gospodarczą.

Na podstawie zatwierdzonego projektu budowlanego i pozwolenia na budowę wiosną 2011 r. podjęte zostały prace budowlane. Istniejący parterowy budynek usługowy zakupiony w 2004 r. aktem notarialnym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej sklep wpisany do ewidencji środków trwałych o wartości początkowej 76.685 zł został częściowo wyburzony, poszerzony i nadbudowane zostało piętro z poddaszem jako mieszkalne. Faktury za prace związane z częścią usługową czyli parter były oddawane do biura rachunkowego i księgowane jako ulepszenie środka trwałego i VAT naliczony od tych zakupów był wykazywany w deklaracjach VAT-7 w pozycji 49 i 50 nabycie towarów i usług zaliczanych u podatnika do środków trwałych. Zainteresowana kierowała się art. 86 ust. 7B te faktury uważa ona za niepodważalnie w całości związane z częścią budynku przeznaczoną na działalność gospodarczą. Cztery faktury związane z częścią usługową i mieszkalną rozliczone zostały wskaźnikiem procentowym.

Na jesieni 2011 r. w październiku został złożony w Urzędzie Skarbowym wniosek VZM-1 o zwrot niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym, w którym ujęto wydatki związane z nadbudowaną częścią mieszkalną nie związaną z działalnością gospodarczą. Te faktury nie były ujęte w ewidencji VAT i nie został odliczony VAT w deklaracji VAT-7. Został złożony wniosek VZM-1 w dobrej wierze tak jak przysługuje każdemu podatnikowi budującemu dom na własny użytek nie związany z działalnością gospodarczą. Kwota do zwrotu 5.313 zł.

W Urzędzie Skarbowym zakwestionowano VZM-1 i poproszono o dostarczenie faktur ujętych w rejestrach VAT prowadzonej działalności gospodarczej. Faktury zostały dostarczone i z pomocą urzędniczki został sporządzony nowy VZM-1, w którym ujęto wszystkie faktury te wpisane do ewidencji VAT i z których został odliczony podatek VAT oraz te nie ujęte w ewidencji VAT czyli związane z częścią mieszkalną. Wartości zostały skorygowane wskaźnikiem procentowego udziału części mieszkalnej i usługowej wynoszącym 68,38% część mieszkalna i 31,62% część usługowa. Kwota do zwrotu 6.654 zł. Ta kwota 6.654 zł została przelana na konto Zainteresowanej w styczniu 2012 r.

W Urzędzie Skarbowym nakazano dokonać korekty VAT-7 związanych z budową. Korekta ma polegać na ujęciu wszystkich faktur, to jest tych już ujętych w rejestrach i tych nie ujętych, które Wnioskodawczyni uważała za niezwiązane z działalnością gospodarczą i przeliczenie wskaźnikiem procentowym wynikającym z udziału części usługowej, to jest 31,62%. I tak, w deklaracji VAT-7 odliczono z tytułu zakupu środków trwałych w miesiącach maj-październik 2011 r. VAT 25.257 zł.

Faktury nie ujęte w rej. VAT część mieszkalna VAT 8.832,85 zł.

Wynik korekt: łączny VAT 34.380 zł x 31,62% (wskaźnik wynikający z udziałów powierzchni części usługowej w całości budynku) daje 10.871 zł czyli po dokonaniu korekt Zainteresowana będzie musiała dopłacić kilkanaście tysięcy zł. Wnioskodawczyni nie może zgodzić się z takim stanowiskiem. Szczególnie, że część usługowa pochłonęła większość środków ze względu na planowany wynajem. A część mieszkalna jest w stanie surowym zamkniętym. Zainteresowana chce dokonać korekty VZM-1 do stanu pierwotnego czyli ująć tylko faktury związane z częścią mieszkalną nie ujętą w środkach trwałych.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 28 września 2012 r. Zainteresowana wskazała, że w przedmiotowej sprawie 20 października 2011 r. został złożony wniosek VZM-1 (o zwrot niektórych wydatków) z kwotą zwrotu 5.313 zł obejmujący tylko faktury związane z częścią mieszkalną budynku. 18 stycznia 2012 r. została złożona korekta VZM-1 z kwotą zwrotu ponad 6 tys. obejmująca wszystkie faktury związane z częścią mieszkalną oraz usługową uwzględniająca wskaźnik udziału powierzchni części mieszkalnej w całości budynku. Urząd Skarbowy wydał decyzję systemową, na podstawie której wypłacono kwotę ze skorygowanego wniosku VZM-1. Ze wskazaniem dokonania korekt deklaracji VAT-7 za okresy w których ujęte były faktury związane z rozbudową budynku. Korekta powinna zmniejszyć odliczony podatek w proporcji udziału części związanej z działalnością gospodarczą.

Ponadto Wnioskodawczyni potwierdziła, że jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz że w budynku będą świadczone usługi opodatkowane podatkiem od towarów i usług dzierżawa najemcy prowadzącemu działalność gospodarczą.

Z kolei w uzupełnieniu z dnia 11 października 2012 r. Zainteresowana wyjaśniła, że w poruszanej sprawie została wydana decyzja systemowa dotycząca VZM-1. Jeśli chodzi o VAT-7 nie wydano żadnej decyzji i nie prowadzono żadnego postępowania zgodnie z oświadczeniem w uzupełnieniu I i podpisanym prawidłowo wniosku o interpretację. Sformułowanie Ze wskazaniem dokonania korekty VAT-7 oznacza, że doradzono podpowiedziano jedynie żeby uniknąć sprzeczności w VZM-1 i deklaracjach VAT-7 należałoby te deklaracje skorygować. Nic poza to. Nie rozpoczęto żadnego postępowania w VAT-7 i nie wydano żadnej decyzji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

  1. Jak należy rozumieć sformułowanie w art. 86 ust. 7b. W przypadku nakładów, których nie da się w całości przypisać działalności gospodarczej...
  2. Czy w przypadku nakładów w rozbudowywanym budynku usługowo-mieszkalnym poniesionych dokładnie na część usługową należy podatek naliczony obliczyć według wskaźnika procentowego czy można w 100% odliczyć w deklaracji VAT-7...

Zdaniem Wnioskodawczyni, wysłała ona wniosek o interpretację indywidualną ponieważ dokładnie analizując zapisy prawa podatkowego uważa, że pierwsza deklaracja VZM-1 obejmująca tylko faktury związane z częścią mieszkalną i ujęcia faktur związanych w 100% z częścią usługową w VAT-7 (kilka faktur związanych z całością budynku zostało rozliczonych proporcjonalnie do powierzchni w VAT-7) jest poprawna. Chce ona złożyć korektę VZM-1 do stanu jaki został złożony 20 października 2011 r. i nie dokonywać korekt deklaracji VAT-7. Bowiem stanowisko Zainteresowanej jest takie, że faktury związane jednoznacznie z częścią usługową ujmuje w deklaracji VAT-7 w 100%, faktury związane z całością budynku rozliczy ona w deklaracji VAT-7 proporcjonalnie do udziału powierzchni części usługowej. Faktury związane jednoznacznie z częścią mieszkalną są ujęte w 100% w VZM-1, a związane z całością budynku w proporcji wynikającej z udziału powierzchni części mieszkalnej. Tak Wnioskodawczyni uważa na podstawie art. 86 ust. 7b ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego wynika, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Oznacza to, iż można odliczyć w całości podatek naliczony, który związany jest z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy).

Ustawodawca stworzył podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Stosownie do art. 86 ust. 7b ustawy, w przypadku nakładów ponoszonych na nabycie, w tym na nabycie praw wieczystego użytkowania gruntów, oraz wytworzenie nieruchomości, stanowiącej majątek przedsiębiorstwa danego podatnika, wykorzystywanej zarówno do celów prowadzonej przez tego podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, których nie da się w całości przypisać działalności gospodarczej, podatek naliczony oblicza się według udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość wykorzystywana jest do celów działalności gospodarczej.

Przy czym przez wytworzenie nieruchomości, stosownie do art. 2 pkt 14a ustawy, rozumie się wybudowanie budynku, budowli lub ich części, lub ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Cytowany wyżej przepis art. 86 ust. 7b ustawy, reguluje sposób obliczania podatku naliczonego od nabycia bądź wytworzenia nieruchomości (w tym nakładów ponoszonych na nieruchomość) w sytuacji, w której dana nieruchomość ma być używana zarówno na cele działalności gospodarczej, jak i na cele niezwiązane z prowadzoną działalnością. Niniejsza regulacja ma zastosowanie wówczas, gdy dana nieruchomość (której dotyczy podatek naliczony) nie jest wykorzystywana wyłącznie na cele działalności. Obejmuje ona sytuacje, w których nieruchomość ma przeznaczenie mieszane, to znaczy jest wykorzystywana zarówno na cele związane z działalnością, jak i na inne cele, w tym cele prywatne podatnika bądź jego pracowników, czyli cele nie związane z czynnościami opodatkowanymi.

Powyższy przepis, wprowadza szczególny tryb odliczeń podatku naliczonego w przypadku nieruchomości i nakłada obowiązek określenia wysokości udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość została lub zostanie wykorzystana do celów prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

Unormowanie to ma charakter doprecyzowujący ogólną zasadę w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT i znajduje zastosowanie w sytuacji, gdy nabyta, bądź wytworzona nieruchomość stanowi majątek przedsiębiorstwa podatnika, i jest wykorzystywana przez niego zarówno do działalności gospodarczej, jak również np. do celów osobistych (mieszkaniowych). Wówczas w odniesieniu do tej części nieruchomości, w stosunku do której podatnik nie jest w stanie przypisać w całości do działalności gospodarczej, podatek naliczony oblicza się przy zastosowaniu udziału procentowego.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na podstawie zatwierdzonego projektu budowlanego i pozwolenia na budowę wiosną 2011 r. podjęte zostały prace budowlane. Istniejący parterowy budynek usługowy zakupiony w 2004 r. aktem notarialnym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej sklep wpisany do ewidencji środków trwałych o wartości początkowej 76.685 zł został częściowo wyburzony, poszerzony i nadbudowane zostało piętro z poddaszem jako mieszkalne. Faktury za prace związane z częścią usługową czyli parter były oddawane do biura rachunkowego i księgowane jako ulepszenie środka trwałego i VAT naliczony od tych zakupów był wykazywany w deklaracjach VAT-7 w pozycji 49 i 50 nabycie towarów i usług zaliczanych u podatnika do środków trwałych. Zainteresowana kierowała się art. 86 ust. 7b te faktury uważa ona za niepodważalnie w całości związane z częścią budynku przeznaczoną na działalność gospodarczą. Cztery faktury związane z częścią usługową i mieszkalną rozliczone zostały wskaźnikiem procentowym. W części usługowej budynku będą świadczone usługi opodatkowane podatkiem od towarów i usług dzierżawa najemcy prowadzącemu działalność gospodarczą. W październiku 2011 r. został złożony w Urzędzie Skarbowym wniosek VZM-1 o zwrot niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym, w którym ujęto wydatki związane z nadbudowaną częścią mieszkalną nie związaną z działalnością gospodarczą. Te faktury nie były ujęte w ewidencji VAT i nie został odliczony VAT w deklaracji VAT-7. W Urzędzie Skarbowym zakwestionowano VZM-1 i poproszono o dostarczenie faktur ujętych w rejestrach VAT prowadzonej działalności gospodarczej. Faktury zostały dostarczone i następnie został sporządzony nowy VZM-1, w którym ujęto wszystkie faktury te wpisane do ewidencji VAT i z których został odliczony podatek VAT oraz te nie ujęte w ewidencji VAT czyli związane z częścią mieszkalną. Wartości zostały skorygowane wskaźnikiem procentowego udziału części mieszkalnej i usługowej wynoszącym 68,38% część mieszkalna i 31,62% część usługowa. Kwota do zwrotu 6.654 zł. została przelana na konto Zainteresowanej w styczniu 2012 r. W Urzędzie Skarbowym nakazano dokonać korekty VAT-7 związanych z budową. Korekta ma polegać na ujęciu wszystkich faktur, to jest tych już ujętych w rejestrach i tych nie ujętych, które Wnioskodawczyni uważała za niezwiązane z działalnością gospodarczą i przeliczenie wskaźnikiem procentowym wynikającym z udziału części usługowej, to jest 31,62%. I tak, w deklaracji VAT-7 odliczono z tytułu zakupu środków trwałych w miesiącach maj-październik 2011 r. VAT 25.257 zł. Faktury nie ujęte w rej. VAT część mieszkalna VAT 8.832,85 zł. Wynik korekt: łączny VAT 34.380 zł x 31,62% (wskaźnik wynikający z udziałów powierzchni części usługowej w całości budynku) daje 10.871 zł czyli po dokonaniu korekt Zainteresowana będzie musiała dopłacić kilkanaście tysięcy zł. Wnioskodawczyni nie może zgodzić się z takim stanowiskiem. Szczególnie, że część usługowa pochłonęła większość środków ze względu na planowany wynajem, a część mieszkalna jest w stanie surowym zamkniętym.

Ze złożonego wniosku wynika zatem, że przedmiotowy budynek Wnioskodawczyni przeznaczy na prowadzenie opodatkowanej działalności gospodarczej, wykorzystując jednocześnie jego część na zaspokojenie potrzeb osobistych (mieszkaniowych).

Odnosząc przedstawione wyżej okoliczności do powołanych przepisów prawa podatkowego, stwierdzić należy, w odniesieniu do wydatków związanych z rozbudową przedmiotowego budynku, przeznaczonego zarówno do prowadzenia działalności gospodarczej, jak i do celów prywatnych (mieszkaniowych), przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących poniesione wydatki tylko w takim zakresie, w jakim będą one związane z prowadzoną działalnością opodatkowaną.

W przypadku wydatków, które mogą zostać jednoznacznie przypisane do części budynku, która będzie wykorzystywana do działalności gospodarczej, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących te wydatki.

Natomiast odnośnie wydatków, które nie mogą zostać jednoznacznie przypisane do części budynku, która będzie wykorzystywana do działalności gospodarczej lub do części przeznaczonej na cele mieszkaniowe, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących te wydatki w określonej wysokości, tj. od części, która będzie wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej, związanej z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

Mając na uwadze okoliczności przedstawione w złożonym wniosku, w zakresie wydatków, których nie da się jednoznacznie przypisać do konkretnych części budynku (tj. części usługowej bądź mieszkaniowej), zdaniem tutejszego Organu zastosowanie metody klucza powierzchniowego budynku jest właściwe z uwagi na fakt, iż umożliwi to alokację podatku wg powierzchni wykorzystywanej do czynności opodatkowanych oraz czynności, w związku z którymi nie przysługuje prawo do odliczenia. Jak już wspomniano najważniejsze znaczenie w tym względzie ma rzeczywiste, faktyczne przyporządkowanie nabywanych towarów i usług do wykonywanych czynności.

Reasumując, Wnioskodawczyni w odniesieniu do wydatków, które będzie w stanie przyporządkować do części usługowej budynku, będzie miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w całości. Natomiast w odniesieniu do wydatków, których Wnioskodawczyni nie jest w stanie przyporządkować do konkretnych części budynku, będzie miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego według udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość wykorzystywana jest do celów działalności gospodarczej, związanej z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT, zgodnie z art. 86 ust. 1 i art. 86 ust. 7b ustawy.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanej. Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego oraz we własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej w wydanej interpretacji rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 903 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu