Temat interpretacji

W odpowiedzi na pismo z dnia 11 czerwca 2004 r. w sprawie udzielenia pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Bochni na podstawie art. 14a § 1, 2 i 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) informuje:

W art. 119 ust. 1 - 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535) określone zostały zasady szczególnej procedury przy świadczeniu usług turystycznych. Procedura ta ma zastosowanie przy świadczeniu usług turystycznych przez podatnika, który ma siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju (Rzeczypospolitej Polskiej), działa na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek, przy świadczeniu usługi nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty i prowadzi ewidencję, z której wynikają kwoty wydatkowane na nabycie towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, oraz posiada dokumenty, z których wynikają te kwoty (ust. 3 art. 119).

Przez usługi dla bezpośredniej korzyści rozumie się usługi stanowiące składnik świadczonej usługi turystyki, w szczególności: transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie (ust. 2 art. 119). Istota tej procedury polega na tym, że podstawę opodatkowania przy wykonaniu usługi turystyki stanowi kwota marży, pomniejszona o kwotę podatku należnego (ust. 1 art. 119). Dla potrzeb tej procedury ustawodawca określił, że marża to różnica między kwotą należności, którą ma zapłacić nabywca usługi, a ceną nabycia przez podatnika towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty (ust. 2 art. 119).

Jeżeli zatem przy organizacji imprezy turystycznej podatnik (biuro podróży) nabywa usługi od innych podmiotów (np. transport, wyżywienie, zakwaterowanie), podstawę opodatkowania tej usługi stanowi różnica pomiędzy ceną uzyskaną przez biuro podróży od nabywców usługi, a kosztami jej zorganizowania, na które składają się ceny za jakie zostały nabyte usługi obce.

Pamiętać należy, że w tej formie opodatkowania usług turystycznych podatnikowi świadczącemu te usługi nie przysługuje prawo do obniżenia wysokości podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od towarów i usług nabytych dla bezpośredniej korzyści turysty (ust. 4 art. 119).

W sytuacji, gdy składnikami świadczonej usługi turystycznej, obok nabytych przez biuro turystyczne od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty towarów i usług, są również tzw. usługi własne (np. transport własnym autokarem, zakwaterowanie we własnym hotelu), wówczas podatnik musi odrębnie ustalić podstawę opodatkowania dla usług własnych (stosując art. 29 ustawy) oraz dla usług nabytych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty (ust. 5 art. 119 ustawy). Z tych względów podatnik jest zobowiązany prowadzić ewidencję, z której wynika jaka część należności za usługę turystyczną przypada na usługi nabyte od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, a jaka na usługi własne, oraz posiadać dokumenty, z których wynikająte kwoty (ust. 3 pkt. 4 i ust. 6 art. 119 ustawy).

W ustawie o PTU dla usług turystyki przewidziana została co do zasady stawka podstawowa podatku od towarów i usług, czyli zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy - 22%. Niemniej, gdy usługi nabywane od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty są świadczone poza terytorium Wspólnoty, wówczas podlegają opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0% (ust. 7 art. 119).

Jeżeli usługi nabywane od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty są świadczone zarówno na terytorium Wspólnoty, jak i poza nim, to usługi turystyki podlegają opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0%, tylko w takiej części, która dotyczy usług świadczonych poza terytorium. Wspólnoty (ust. 8 art. 119). W takim przypadku konieczne jest wyodrębnienie podstawy opodatkowania do której ma zastosowanie stawka podatku 0% oraz stawka podatku w wysokości 22%.

Pamiętać jednak należy, że warunkiem niezbędnym do stosowania stawki 0% w powyższych przypadkach, jest posiadanie przez podatnika dokumentów potwierdzających świadczenie tych usług poza terytorium Wspólnoty (ust. 9 art. 119).

Stosownie do ust. 10 omawianego art. 119 ustawy o PTU, faktury dokumentujące świadczenie usługi turystycznej podlegającej szczególnej procedurze opodatkowania marży, wbrew wymogowi określonemu w art. 106 ust. 1 tejże ustawy, nie zawierają wyszczególnionej kwoty podatku.

Zgodnie zaś z § 12 ust. 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie maja zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr.97, poz. 971), faktury dokumentujące świadczenie usługi turystycznej podlegającej szczególnej procedurze opodatkowania marży zawierają dane określone w ust. 1 pkt 1 - 5 i 12 tegoż paragrafu oraz wyrazy ?VAT marża".

Ponadto, stosownie do postanowień ust. 9 § 12 ww. rozporządzenia, jeżeli usługa zgodnie omówionym wyżej art. 119 ust. 7 i 8 ustawy podlega opodatkowaniu według stawki 0%, a nabywcą tej usługi jest podatnik, w wystawionej fakturze oprócz kwoty należności ogółem wraz z należnym podatkiem wykazuje się odrębnie tę część kwoty należności, do której ma zastosowanie stawka 0%.