Temat interpretacji

W dniu 7 stycznia 2005 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego Wrocław Stare Miasto wpłynął wniosek S. dotyczący udzielenia interpretacji, co do zakresu i zastosowania prawa podatkowego.

W przedmiotowym wniosku oraz pismach uzupełniających S przedstawiając stan faktyczny wskazała, że otrzymuje na swój adres faktury VAT Marża za wczasy od profesjonalnych biur podróży, faktury VAT wystawiane przez obce ośrodki wczasowe i biura podróży, które traktują wczasy jako usługi hotelowe opodatkując je 7% podatkiem oraz faktury lub rachunki od innych jednostek i ośrodków, w których wykazane są kwoty ze stawką 0% lub zwolnione od podatku VAT. Wartość brutto tych faktur lub rachunków obciąża w całości zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, natomiast pracownik korzysta z dofinansowania do wczasów, które zgodnie z podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega opodatkowaniu tym podatkiem oraz wpłaca gotówką do kasy część środków stanowiących odpłatność (ustalona na podstawie kryterium dochodowości) lub odpłatność ta jest potrącana w ratach w liście płac. Spółdzielnia wskazuje, że nie opodatkowuje tych należności, jak również nie odlicza podatku naliczonego od podatku należnego. Zdaniem Spółdzielni, odpłatność dokonywana przez pracownika za wczasy finansowane w części z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych nie podlega podatkowi VAT. Podatnik wskazuje, iż wyłączenie prawa do obniżenia kwoty podatku VAT o kwotę podatku naliczonego dotyczy min. towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów podatku dochodowego od osób prawnych z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego (art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy VAT). Z kolei, w myśl art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do wydatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów zalicza się wydatki pracodawcy na działalność socjalną, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Tym samym, w ocenie S, nie przysługuje jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy zakupie towarów czy usług sfinansowanych z ZFŚS w związku z tym przekazanie tych towarów czy usług pracownikom, zarówno w całości sfinansowanych lub z częściową odpłatnością, nie stanowi dostawy towarów ani świadczenia usług opodatkowanych podatkiem VAT.

Naczelnik Urzędu Skarbowego Wrocław Stare Miasto po przeanalizowaniu wniosku S postanowieniem z dnia 23 marca 2005 r. Nr PP/443/1/889/05 stwierdził, iż stanowisko podatnika jest nieprawidłowe.

W uzasadnieniu przedmiotowego postanowienia, organ podatkowy wskazał, iż zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i usług. Jednocześnie zgodnie z art. 8 ust. 1 cytowanej ustawy przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz odbiorcy, które nie stanowi dostawy towarów. Zgodnie z kolei z art. 8 ust. 2 ustawy, jako odpłatne świadczenie usług traktuje się nieodpłatne świadczenie usług, niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami.

Uwzględniając przytoczone przepisy Naczelnik Urzędu Skarbowego Wrocław Stare Miasto stwierdził, że przekazanie pracownikom lub członkom ich rodzin towarów lub świadczenia usług za częściową odpłatnością stanowi, zgodnie z art. 5 ust. 1 powoływanej ustawy o podatku od towarów i usług, w części, która jest opłacana przez pracownika, czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, przy czym podstawę opodatkowania stanowi wyłącznie kwota otrzymana od pracownika - odbiorcy usługi. Jednocześnie Naczelnik odniósł się do zapytania w zakresie stawki opodatkowania stwierdzając, że jest ona tożsama ze stawką, jaka figuruje na fakturze dokumentującej zakup usługi.

Dokonując analizy przedstawionego w pismach S stanu faktycznego, mających w sprawie zastosowanie przepisów prawa podatkowego oraz ich korelacji z udzieloną przez Naczelnika Urzędu Skarbowego Wrocław Stare Miasto odpowiedzią, Dyrektor Izby Skarbowej we Wrocławiu stwierdził, iż uzasadnienie powołanego w sentencji postanowienia wykracza poza zakres wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie podatnika bowiem odnosi się też, do kwestii podatku naliczonego, wynikającego z zakupów usług finansowanych z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych i czyni to nieprawidłowo.

Zgodnie z art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej, stosownie do swej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta lub marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem. Takie brzmienie przepisu, w ocenie organu II instancji, oznacza, iż zakres udzielanej interpretacji winien być zakreślony zadanym pytaniem i opisanym przez podatnika stanem faktycznym oraz jego stanowiskiem w sprawie. A tym samym uzasadnienie postanowienia zawierającego ocenę prawną - art. 14 § 3 Ordynacji podatkowej - stanowiska przedstawionego przez podatnika nie może wykraczać poza zakres wytyczony powołanymi przepisami.

Natomiast w postanowieniu będącym przedmiotem niniejszej decyzji Naczelnik Urzędu Skarbowego Wrocław Stare Miasto wykroczył poza zakres zapytania, co powoduje, iż zawiera ono wadę, której organ II instancji nie może usunąć poprzez zmianę postanowienia tym samym - na mocy art. 14b ust. 5 pkt 2 Ordynacji podatkowej w związku z art. 14b ust. 2 Ordynacji podatkowej - należało orzec o jego uchyleniu.

Ponadto przedmiotowe postanowienie, w zakresie w jakim wykracza poza zadane pytanie, czyli odnosząc się do podatku naliczonego zmniejszającego podatek należny, jest nieprawidłowe bowiem nie uwzględnia postanowień art. 88 ust. 1 pkt 2 powoływanej ustawy.

Podjęte rozstrzygnięcie powoduje konieczność ponownego rozpatrzenia, przez Naczelnika Urzędu Skarbowego Wrocław Stare Miasto, wniosku S będącego podstawą uchylonego postanowienia.

Decyzja niniejsza jest ostateczna w toku postępowania instancyjnego. Stronie służy na nią prawo wniesienia skargi (wraz z odpisem) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79 za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu w terminie 30 dni od daty jej doręczenia.