Temat interpretacji

w zakresie określenia obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia linii demonstracyjnej przez Instytut

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 06.06.2013 r. (data wpływu 07.06.2013 r.), uzupełnionym w dniu 5.09.2013 r. (data wpływu 6.09.2013 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 30.08.2013 r. (skutecznie doręczone w dniu 04.09.2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia linii demonstracyjnej przez Instytut jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 07.06.2013 r. do wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia linii demonstracyjnej przez Instytut. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 5.09.2013 r., złożonym w dniu 5.09.2013 r. (data wpływu 6.09.2013 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 30.08.2013 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (w skrócie X.) jest instytutem badawczym. Organem sprawującym nadzór jest Minister Gospodarki. Przedmiotem działania X. jest prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych, doświadczalnych i wdrożeniowych związanych z mechanizacją i automatyzacją przemysłu, budownictwa, górnictwa skalnego, gospodarka odpadami oraz upowszechnianie i wdrażanie nowych rozwiązań technologicznych, technicznych i organizacyjnych w praktyce gospodarczej, w tym:

• prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych oraz działalności prototypowodoświadczalnej,

• prowadzenie działalności w zakresie badań i certyfikacji w ramach posiadanych uprawnień,

• prowadzenie działalności usługowej w zakresie ekspertyz technicznych i technologicznych: badan, atestacji, oceny stosowanych procesów i organizacji,

• prowadzenie działalności w zakresie doskonalenia metod i technik prowadzenia badań naukowych i prac rozwojowych, projektowanie i budowa stanowisk badawczych, aparatury badawczej i kontrolno-pomiarowej,

• prowadzenia współpracy naukowej w kraju i za granicą w zakresie realizacji prac naukowo-badawczych i wdrożeniowych,

• prowadzenie działalności szkoleniowej, normalizacyjnej, ochrony własności przemysłowej oraz informacji naukowo-technicznej,

• upowszechnianie wyników prowadzonych badań naukowych i prac badawczo-rozwojowych.

Działalność naukowo-badawcza Instytutu ma głównie charakter stosowany, ukierunkowany na rozwiązywanie problemów gospodarczych leżących w obszarze specjalizacji statutowej. Udział prac podstawowych, które dotyczą głównie mechaniki konstrukcji, teorii rozdrabniania i przesiewania surowców mineralnych, stanowi również znaczącą część ogółu realizowanych prac. LIFE+ jest jedynym instrumentem finansowym Unii Europejskiej koncentrującym się wyłącznie na współfinansowaniu projektów w dziedzinie ochrony środowiska. Jego głównym celem jest wspieranie procesu wdrażania wspólnotowego prawa ochrony środowiska, realizacja polityki ochrony środowiska oraz identyfikacja i promocja nowych rozwiązań dla problemów dotyczących ochrony środowiska. W szczególności LIFE+ wspiera wdrażanie szóstego Programu Działania Środowiskowego Wspólnoty (6th EAP, 2002-2012) włącznie z jego strategiami tematycznymi oraz zapewnia wsparcie finansowe dla środków i przedsięwzięć wnoszących wartość dodaną w dziedzinie ochrony przyrody i środowiska państw członkowskich UE. W ramach instrumentu instytut otrzymał dofinansowanie na realizację projektu Mobilna linia demonstracyjna do produkcji energii elektrycznej z odnawialnych źródeł - zmikronizowanej biomasy LIFE11 ENV/PL/442. Głównym celem projektu jest zademonstrowanie funkcjonowania innowacyjnej technologii produkcji energii elektrycznej ze zmikronizowanej biomasy.

Cel główny projektu osiągnięty zostanie poprzez realizację celów strategicznych projektu, którymi są:

• wykonanie i uruchomienie prototypowej instalacji demonstracyjnej tj. opracowanie łącznie z fazą projektową oraz zakup i adaptacja urządzeń i ich wkomponowanie w instalację produkcyjna. Stworzenie prototypu instalacji demonstracyjnej potwierdza potencjalnym inwestorom rentowność oraz bezpieczeństwo ekologiczne opracowanej technologii;

• przeprowadzenie kampanii informacyjnej skierowanej do potencjalnych uczestników projektu, jak również do ogółu społeczeństwa.

Realizacja projektu przyczyni się również do:

• sprawdzenia opracowanej technologii w skali technicznej,

• zwiększenia świadomości społeczeństwa na temat problemu wykorzystania odnawialnych źródeł energii.

Źródłem pokrycia kosztów generowanych przez ośrodki w związku z realizowanymi usługami (realizacja projektu LIFE+) są:

• dotacja z Komisji Europejskiej ze środków instrumentu LIFE+ pokrywająca 46,11% ponoszonych kosztów,

• dotacja ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej pokrywająca 45% ponoszonych kosztów.

W uzupełnienie wniosku z dnia 05.09.2013 r. (data wpływu 06.09.2013 r.) Instytut wskazał, że jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w UE a wartość nabywanych towarów w UE przekracza wartość 50.000,00 PLN.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie

sprecyzowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku z dnia 05.09.2013 r. (data wpływu 06.09.2013 r.):

Czy w związku z realizacją przedmiotowego projektu Life + i dokonywania zakupów towarów w Krajach Unii Europejskiej operacja ta jest rozpoznawalna jako WNT a w związku z powyższym istnieje obowiązek naliczenia podatku należnego/samoopodatkowanie/ mimo, że nie może odliczyć podatku naliczonego...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (WNT) oznacza nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są dostarczane z innego kraju członkowskiego Unii do Polski. Przepisy uznają za WNT jedynie nabycie odpłatne, czyli dokonywane za wynagrodzeniem. Istotą opodatkowania nabycia towarów od kontrahenta unijnego jest przewidziana przez dyrektywy Rady zasada, zgodnie z którą opodatkowanie następuje w kraju przeznaczenia towaru. Nabywca towaru dokonuje jego samoopodatkowania. Mimo, iż z założenia podatek należny od WNT jest jednocześnie naliczonym, w przypadku braku możliwości odliczenia podatku naliczonego, będzie kosztem Instytutu.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 05.09.2013 r. (data wpływu 06.09.2013 r.) Wnioskodawca wskazał, że dostawcą linii demonstracyjnej jest firma z Wielkiej Brytanii która jest czynnym podatnikiem VAT UE. Efekt końcowy umowy, czyli przedmiotowa linia, zostanie przyjęta protokolarnie na stan majątku trwałego Instytutu. Wartość transakcji wynosi 8 050 000 PLN. Wobec powyższego Instytut przyjął stanowisko, że jest to wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów WNT i nabywca towaru dokonuje samoopodatkowania. Ponieważ zakup nie jest związany ze sprzedażą opodatkowaną Podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego i w tym przypadku staje się on jego kosztem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy, to nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:
   1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
   2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a z zastrzeżeniem art. 10;
2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest instytutem badawczym, zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w UE, którego przedmiotem działań jest prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych, doświadczalnych i wdrożeniowych związanych z mechanizacją i automatyzacją przemysłu, budownictwa, górnictwa skalnego, gospodarka odpadami oraz upowszechnianie i wdrażanie nowych rozwiązań technologicznych, technicznych i organizacyjnych w praktyce gospodarczej. W ramach tej działalności, Wnioskodawca otrzymał dofinansowanie na realizację projektu: Mobilna linia demonstracyjna do produkcji energii elektrycznej z odnawialnych źródeł - zmikronizowanej biomasy, którego głównym celem jest zademonstrowanie funkcjonowania innowacyjnej technologii produkcji energii elektrycznej ze zmikronizowanej biomasy. Źródłem pokrycia kosztów jest dotacja pochodzące od Komisji Europejskiej oraz dotacja ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. W ramach tego projektu, Wnioskodawca dokonuje zakupu linii demonstracyjnej z firmy z Wielkiej Brytanii a wartość transakcji wynosi 8 050 000 zł.

W związku z tak przedstawionym stanem sprawy, wątpliwości Wnioskodawca dotyczą kwestii rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów i w związku z powyższym obowiązku naliczenia podatku należnego w ramach samonaliczenia podatku, mimo, że nie będzie możliwości odliczenia podatku naliczonego.

Zdaniem Wnioskodawcy, jako polski podatnik VAT UE i nabywca, ma obowiązek rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia linii demonstracyjnej w deklaracji podatkowej, lecz ponieważ przedmiotowy zakup nie jest związany ze sprzedażą opodatkowaną, nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Z przywołanej wyżej definicji ustawowej wynika, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru ma miejsce wówczas, gdy towar będący przedmiotem dostawy jest wysłany bądź przetransportowany z jednego państwa członkowskiego do drugiego państwa członkowskiego, po spełnieniu warunków odnośnie podmiotów biorących udział w danej transakcji.

Aby daną transakcję uznać za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów wymagane jest spełnienie dwóch podstawowych warunków:

1. podmiot z jednego państwa członkowskiego (nie zawsze musi być podatnikiem VAT) musi nabyć prawo do rozporządzania towarami jak właściciel; tak więc na rzecz tego podmiotu musi być dokonana dostawa;
2. po nabyciu towary są przemieszczane na terytorium innego państwa członkowskiego niż państwo wysyłki, przy czym nie ma tu znaczenia, kto faktycznie przewozi towar i na czyje zlecenie jest to czynione, gdyż towary w wyniku dokonanej dostawy mogą być wysyłane lub transportowane przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Wnioskodawca wskazuje, że jako polski podatnik VAT UE nabywa od brytyjskiej firmy towar, który przemieszczony zostanie do Polski i przyjęty protokolarnie na stan majątku trwałego. Zatem, biorąc pod uwagę powyższe przesłanki, Wnioskodawca jako podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, winien rozpoznać przedmiotową transakcje jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru.

Wskazać jednocześnie należy, że nawet w przypadku, gdy wymienione w art. 9 ust. 1 i 2 ustawy przesłanki są spełnione, ustawodawca wyłączył niektóre przypadki z wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Możemy podzielić je na wyłączenia przedmiotowe, czyli uzależnione od rodzaju towarów, które są przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz na podmiotowe, czyli przysługujące podmiotom spełniającym określone przez ustawodawcę warunki.

I tak, zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9, nie występuje w przypadku, gdy:

1. dotyczy towarów, do których miałyby odpowiednio zastosowanie przepisy art. 45 ust. 1 pkt 9, art. 80, art. 83 ust. 1 pkt 1, 3, 6, 10 i 18, z uwzględnieniem warunków określonych w tych przepisach;
2. dotyczy towarów innych niż wymienione w pkt 1 nabywanych przez:
   1. rolników ryczałtowych dla prowadzonej przez nich działalności rolniczej,
   2. podatników, którzy wykonują jedynie czynności inne niż opodatkowane podatkiem i którym nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług,
   3. podatników zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
   4. osoby prawne, które nie są podatnikami
   - jeżeli całkowita wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju nie przekroczyła w trakcie roku podatkowego kwoty 50.000 zł;()

Z powołanego wyżej przepisu wynika, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9, nie występuje w przypadku, gdy dotyczy towarów innych niż wymienione w pkt 1 nabywanych przez osoby prawne, które nie są podatnikami, jeżeli całkowita wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju nie przekroczyła w trakcie roku podatkowego kwoty 50.000 zł. A zatem przepis ten dotyczy podmiotów niemających statusu podatnika VAT. W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca - jako instytut badawczy - jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT UE, zatem wyłączenie to nie odnosi się do niego.

Wnioskodawca jako podatnik VAT UE nabywa linię demonstracyjną od brytyjskiej firmy w ramach działalności naukowo-badawczej a zakup ten nie będzie służył czynnościom opodatkowanym.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Stosownie natomiast do treści art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. c ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Jak wynika z powyższego, prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom VAT oraz tylko w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu. Tym samym, skoro Wnioskodawca nabywa linię demonstracyjną z Wielkiej Brytanii dla celów realizowanego projektu naukowo-badawczego, uznać należy, że zakup ten nie będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych i Wnioskodawcy nie będzie przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Mając na uwadze powyższy opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że Wnioskodawca, mający status czynnego podatku od towarów i usług, również w zakresie transakcji wewnątrzwspólnotowych, nabywając przedmiotowa linię demonstracyjną od brytyjskiego podatnika dla celów realizacji projektu badawczego, dokonuje wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy, natomiast nie będzie miał prawa do odliczenia podatku należnego z tytułu rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia przedmiotowych towarów, gdyż zakup ten nie będzie służył do czynności opodatkowanych. W przedmiotowej sprawie nie znajdą zastosowania wyłączenia wynikające z art. 10 ust. 1 ustawy.

Z uwagi na powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 286 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie