Temat interpretacji
w zakresie określenia miejsca świadczenia dla nabywanej usługi złożonej oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 10.07.2013 r. (data wpływu 16.07.2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia dla nabywanej usługi złożonej oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 16.07.2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia dla nabywanej usługi złożonej oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:
Na podstawie art. 14a par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja Podatkowa (tekst jedn. Dz.U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.), Sp. z o.o. zwraca się z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji o zakresie stosowania art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 roku (t.jedn. z 29.07.2011 r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) - zwanej dalej Ustawą VAT oraz o ocenę poprawności przyjętego przez Spółkę stanowiska.
Sp. z o.o. (zwana dalej Spółką lub C ) zajmuje się produkcją, dystrybucją i sprzedażą napojów bezalkoholowych, soków owocowych i warzywnych, wód oraz nektarów opatrzonych zastrzeżonymi znakami towarowymi.
W związku z potrzebą przebudowy układu produkcji syropu cukru prostego dla jednego z zakładów produkcyjnych Spółki (zastąpienie istniejącego układu opartego na niemodyfikowalnej automatyce), Spółka zleciła umową z dnia 17 października 2012 roku Kontrahentowi - spółce z siedzibą w Niemczech, zarejestrowaną jako podatnik VAT UE w Niemczech, następujące zadania:
- opracowanie i uzgodnienie projektu inwestycji,
- produkcję/nabycie komponentów niezbędnych do realizacji zlecenia,
- dostawę elementów (2 silosów, 2 urządzeń do rozpuszczania cukru oraz transporterów cukru, automatyki i instalacji),
- montaż, rozruch i testy nowego układu produkcji cukru prostego.
Montaż silosów na cukier oraz urządzeń do rozpuszczania cukru rozpocznie się w lipcu 2013 roku, a jego zakończenie planowane jest na wrzesień 2013 roku. Silosy cukru zostaną zamontowane na terenie Spółki na fundamentach wykonanych przez Spółkę i zostaną połączone z urządzeniami do rozpuszczania cukru, które będą zainstalowane w jednym z istniejących budynków produkcyjnych na terenie zakładu, za pomocą transporterów.
Prace montażowe będą prowadzone na terenie Spółki przez pracowników i podwykonawców Kontrahenta. Montaż ww. urządzeń nie stanowi robót budowlanych w rozumieniu ustawy Prawo budowlane.
Rozliczenie zlecenia przebiega w następujący sposób:
- w grudniu 2012 roku, zgodnie z umową, Spółka dokonała przedpłaty na poczet przyszłego zlecenia. Przedpłata ta została udokumentowana fakturą kontrahenta z opodatkowaniem na zasadzie odwrotnego obciążenia;
-w styczniu 2013 roku Spółka została poinformowana przez Kontrahenta o fakcie jego rejestracji na VAT w Polsce;
- w lipcu 2013 roku Spółka otrzymała korektę do faktury zaliczkowej z grudnia 2012 oraz fakturę VAT tytułem częściowego wykonania usługi. Zaliczka z grudnia 2012 roku została udokumentowana fakturą VAT, na której podatek VAT został wyliczony metodą od stu tj. zaliczka otrzymana w grudniu 2012 została potraktowana jako płatność kwoty netto, VAT został doliczony w wystawionej fakturze korygującej.
Jednocześnie Spółka pragnie poinformować, iż obecnie korzysta z usług Kontrahenta przy realizacji innego projektu, którego zakres został uznany dla celów VAT za usługi związane z nieruchomością (patrz interpretacja indywidualna z dnia 5 czerwca 2013 r., o sygn. IPPP3/443-186/13-4/SM).
W związku z powyższym zadano następujące pytania:
- Czy, w przedstawionym stanie faktycznym, świadczenia nabywane przez Spółkę stanowią usługi związane z nieruchomością, dla których zastosowanie ma art. 28e ustawy VAT... Czy też opisane powyżej świadczenie stanowi dostawę towarów, w szczególności dostawę towarów instalowanych lub montowanych, o której mowa w art. 22. ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT...
- Czy Spółka ma prawo do odliczenia podatku VAT wykazanego na fakturach, zaliczkowej i tytułem częściowego wykonania usługi, otrzymanych od Kontrahenta...
Stanowisko Wnioskodawcy;
Ad. 1) Zgodnie z art. 28e ustawy VAT miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami jest miejsce położenia nieruchomości. Zakres i sposób wykonania zlecenia przez Kontrahenta oznaczają, że jego przedmiot odpowiada wykonaniu dzieła - montowane urządzenia wraz instalacją i automatyką są ściśle określone co do tożsamości a zakres świadczenia nie ogranicza się do przeniesienia prawa dysponowania dostarczonym towarem jak właściciel, lecz obejmuje złożenie kompleksowej instalacji przemysłowej ze sprowadzonych części, jej rozruch i przekazanie po końcowym odbiorze w stanie pełnej zdolności do podjęcia pracy. Z punktu widzenia VAT na każde świadczenie należy patrzeć kompleksowo i nie dzielić go sztucznie na poszczególne elementy. W konsekwencji nabywane przez Spółkę świadczenie nie stanowi dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ustawy VAT, lecz stanowi świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ustawy VAT, rozumiane jako każde świadczenie (...) które nie stanowi dostawy towarów.
Jednocześnie należy zauważyć, iż nabywane przez Spółkę świadczenie związane jest z nieruchomością Spółki. Urządzenia do rozpuszczania cukru wraz z systemem instalacji i automatyką będą instalowane w budynku dostosowanym do potrzeb powyższej inwestycji, zaś silosy na cukier zostaną zamontowane na terenie zakładu. Instalacja została zamówiona dla potrzeb zakładu produkcyjnego, wg ściśle określonych parametrów. Ustawa o VAT nie określa, jak silny ma być związek usługi z lokalizacją. Jednakże w sprawie C-166/05 ETS zauważył, że usługi muszą być w bezpośrednim związku z nieruchomością. Taki bezpośredni związek tutaj istnieje, ponieważ instalacja została zamówiona dla konkretnego zakładu produkcyjnego, w określonej lokalizacji, w której nastąpi jej montaż i rozruch.
W świetle powyższego, zdaniem Spółki, nabywane przez Spółkę świadczenie stanowi usługę związaną z nieruchomością, do której ma zastosowanie art. 28e ustawy VAT.
Ad. 2) Art. 86 ust. 1 Ustawy VAT mówi, iż w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W związku tym, iż z realizacja przez Kontrahenta zlecenia w postaci finalnego wykonania instalacji układu produkcji cukrowego syropu prostego, zdaniem Spółki jest świadczeniem usług związanych z nieruchomościami i instalacją, o której mowa wyżej będzie przez Spółkę wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych, Spółka jest uprawniona do dokonania odliczenia podatku VAT naliczonego w otrzymanych od Kontrahenta fakturach VAT, dokumentujących zarówno otrzymanie zaliczki jak i tytułem częściowego wykonanie usługi, w rozliczeniu za okres, w którym Spółka otrzymała fakturę lub w deklaracji za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (zgodnie z art. 86 ust. 11).
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().
W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().
Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że w związku z potrzebą przebudowy układu produkcji syropu cukru prostego dla jednego z zakładów produkcyjnych Wnioskodawcy, zlecił on Kontrahentowi - spółce z siedzibą w Niemczech, zarejestrowanej jako podatnik VAT UE w Niemczech, zadania polegające na opracowaniu i uzgodnieniu projektu inwestycji, produkcji/nabyciu komponentów niezbędnych do realizacji zlecenia, dostawę elementów (2 silosów, 2 urządzeń do rozpuszczania cukru oraz transporterów cukru, automatyki i instalacji) oraz montaż, rozruch i testy nowego układu produkcji cukru prostego.
Silosy cukru zostaną zamontowane na terenie zakładu Wnioskodawcy na fundamentach wykonanych przez Wnioskodawcę i zostaną połączone z urządzeniami do rozpuszczania cukru, które będą zainstalowane w jednym z istniejących budynków produkcyjnych na terenie zakładu, za pomocą transporterów.
Prace montażowe będą prowadzone na terenie zakładu Wnioskodawcy przez pracowników i podwykonawców Kontrahenta. Montaż ww. urządzeń nie stanowi robót budowlanych w rozumieniu ustawy Prawo budowlane.
Wątpliwości Wnioskodawcy sformułowane w pytaniu pierwszym dotyczą możliwości uznania nabywanego zlecenia za świadczenie usługi związanej z nieruchomością lub dostawę towarów instalowanych lub montowanych i tym samym określenia miejsca świadczenia tej usługi.
Słusznie Wnioskodawca wskazuje w swoim uzasadnieniu, że w opisanej sytuacji nabywa od niemieckiego Kontrahenta świadczenie złożone.
Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego sytemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 2006 r. Nr 347 str. 1 ze zm.) nie regulują przedmiotowej kwestii. Jednakże, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podatkiem VAT oraz na podstawie polskiego i europejskiego orzecznictwa można stwierdzić, iż świadczenie obejmujące z ekonomicznego i gospodarczego punktu widzenia jedną czynność nie powinno być sztucznie dzielone.
W przypadku gdy wykonywana czynność stanowi dla klienta całość, nie należy jej rozbijać na poszczególne elementy składowe, lecz traktować jako jedno świadczenie, zgodnie z elementem, który nadaje całemu świadczeniu charakter dominujący. Jeśli więc wykonywanych jest więcej czynności, a są one ze sobą ściśle powiązane oraz stanowią całość pod względem ekonomicznym i gospodarczym, to wówczas dla potrzeb VAT należy potraktować je jako jedną czynność opodatkowaną. Stosownie do powyższego, świadczeniami powiązanymi ze sobą pod względem ekonomicznym i gospodarczym będą świadczenia pomocnicze oraz świadczenie główne uzasadniające ekonomiczne istnienie świadczeń pomocniczych.
Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, że niemiecki kontrahent realizując przedmiotowe zlecenie Wnioskodawcy wykonuje świadczenie złożone, na które składają się wszystkie czynności będące przedmiotem umowy. Jak wskazano we wniosku, realizacja całego zlecenia, obejmującego projekt inwestycji, produkcję/nabycie komponentów niezbędnych do realizacji zlecenia, dostawę elementów - 2 silosów, 2 urządzeń do rozpuszczania cukru oraz transporterów cukru, automatyki i instalacji jak również montaż, rozruch i testy nowego układu produkcji cukru prostego, stanowi w istocie jedno świadczenie i nie należy go sztucznie dzielić na odrębne czynności.
Dla Wnioskodawcy, jako nabywcy przedmiotowego świadczenia złożonego, istotne jest prawidłowe określenie miejsca świadczenia danej usługi.
W myśl art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy, miejscem dostawy towarów w przypadku towarów, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz - miejsce, w którym towary są instalowane lub montowane; nie uznaje się za instalację lub montaż prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem.
Natomiast zgodnie z art. 28e ustawy, miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.
Dla zakwalifikowania określonej usługi jako usługi związanej z nieruchomością konieczne jest, zgodnie z wytycznymi orzecznictwa unijnego, aby zarówno usługa, jak i nieruchomość były skonkretyzowane, a związek pomiędzy nimi wystarczająco bezpośredni. Art. 28e przyjmuje jako kryterium, nie usytuowanie podmiotu, lecz przedmiotu, którym jest nieruchomość, a usługi, które jej wprost dotyczą, mają być opodatkowane według jej miejsca położenia.
Nieruchomość jako pojęcie można odnaleźć nie tylko w odniesieniu do kwestii miejsca świadczenia usług. Fakt, iż nie ma jednoznacznej definicji nieruchomości w odniesieniu do zagadnień związanych z podatkiem VAT, nie oznacza jednak, że taka definicja w ogóle nie istnieje.
Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej uznać należy, iż nieruchomość można zdefiniować jako określoną część powierzchni ziemi, włącznie z budynkami mocno na niej stojącymi, dla których wytworzyć można tytuł i posiadanie. Budynki muszą być wykonane ze stałych konstrukcji przytwierdzonych lub zamocowanych w ziemi, nie mogą zostać łatwo zdemontowane lub przeniesione. Jeżeli obiekt jest częścią budynku i nie może zostać przeniesiony bez jego zniszczenia lub zmiany wprowadzonej w nieruchomości, obiekt ten również mieści się w definicji nieruchomości. To ta definicja, a nie prawo cywilne lub handlowe każdego państwa członkowskiego, ma decydujący charakter w ustalaniu, co kwalifikuje się jako nieruchomość. Pojęcia zdefiniowane dla celów prawa VAT UE muszą być stosowane w taki sam sposób w całości przepisów.
Każda usługa może być ostatecznie związana z nieruchomością, ale związek ten jest często niepewny i jeżeli każde świadczenie usług zostałoby objęte artykułem 28e, byłoby to sprzeczne z intencją przepisów dotyczących miejsca świadczenia usług. Tylko w przypadkach, gdy występuje wystarczająco bezpośredni związek, świadczenie usług może zostać uznane za związane z nieruchomością.
Jeżeli nieruchomość jest istotną częścią, przez co staje się głównym i zasadniczym elementem świadczonych usług, usługi będą również związane z tą własnością.
W przypadku, gdy usługi świadczone na rzecz lub skierowane ku samej nieruchomości mają na celu prawne lub fizyczne zmiany tej nieruchomości, w każdym przypadku należy uznać ten fakt za bezpośrednio związany z nieruchomością.
Odnosząc powyższe do sytuacji przedstawionej w złożonym wniosku, opisane świadczenie należy uznać za świadczenie usługi, która to usługa będzie usługą związaną z nieruchomością.
Należy bowiem zauważyć, iż z zawartej umowy pomiędzy Wnioskodawcą a niemieckim kontrahentem wynika, że zlecenie nie ogranicza się do dostawy określonych towarów, a obejmuje wykonanie projektu instalacji, jej montaż ze sprowadzonych elementów oraz rozruch. Jak wskazuje sam Wnioskodawca, zakres nabywanego świadczenia nie obejmuje wyłącznie przeniesienia prawa do dysponowania dostarczonym towarem jak właściciel, lecz obejmuje złożenie kompleksowej instalacji przemysłowej ze sprowadzonych części w konkretnej lokalizacji.
Przedmiotowa instalacja jest również jednoznacznie i nierozerwalnie związana z lokalizacją, w której znajduje się zakład Wnioskodawcy, tj. z jego budynkiem. Przedmiotowe urządzenia do rozpuszczania cukru wraz z systemem instalacji i automatyką dostosowane są do celów i potrzeb określonego zakładu, znajdującego się w ściśle określonym miejscu. Istnieje bezpośredni związek między świadczoną usługą a nieruchomością, bowiem instalacja została zamówiona do celów i dla potrzeb określonego zakładu w określonej lokalizacji, tam także ma miejsce montaż i rozruch urządzenia. Potwierdza to także fakt, że instalacja jest w sposób trwały związana z budynkiem.
Uwzględniając powyższe, nabywane przez Wnioskodawcę świadczenie kompleksowe będzie usługą związaną z nieruchomością, do której ma zastosowanie art. 28e ustawy.
Nie będzie zatem stanowić dostawy towarów, w szczególności dostawy towarów instalowanych lub montowanych, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Zatem stanowisko w zakresie pytania pierwszego należy uznać za prawidłowe.
Pytanie drugie sformułowane przez Spółkę dotyczy prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT wystawionych przez Kontrahenta z tytułu świadczenia przedmiotowych usług, dokumentujących zaliczki oraz częściowe wykonanie usługi.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymywanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
Z powyższych regulacji wynika, iż podstawowym warunkiem dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek poniesionych wydatków z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Zatem, aby podatnik miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z otrzymanych faktur VAT, zakupy dokumentowane tymi fakturami muszą być związane z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi, jak i niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych m. in. w art. 88 ustawy.
Do podstawowych zasad wspólnego systemu VAT należy między innymi zasada neutralności podatku, rozumiana jako stosowanie podatku od towarów i usług na wszystkich etapach obrotu gospodarczego z równoczesnym prawem do potrącenia podatku zawartego w poprzedniej fazie obrotu. Prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynika z samej konstrukcji podatku od towarów i usług i ma na celu zapewnienie neutralności tego podatku dla czynnych podatników VAT.
Terminy, w których powstaje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego ustawodawca określił w art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, prawo do tego obniżenia powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.
Ponadto, zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.
Zatem, prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego przy zakupach towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych (art. 86 ust. 1 ustawy), kształtuje się w danym okresie rozliczeniowym. Zdarzeniem uprawniającym do obniżenia podatku należnego - co wprost wynika z cyt. wyżej art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy - jest otrzymanie faktury lub dokumentu celnego, a ewentualne późniejsze rozliczenie podatku jest konsekwencją już nabytego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego.
Z wniosku wynika, że nabycie przez Wnioskodawcę opisanych usług, polegających na instalacji silosów na cukier oraz urządzeń do rozpuszczania cukru wraz z całą automatyką jak wyżej wskazano podlega opodatkowaniu na terytorium kraju i ma niewątpliwie związek z wykonywaną przez Wnioskodawcę opodatkowaną działalnością gospodarczą. Zatem, na podstawie przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach otrzymanych od świadczącego na Jego rzecz Kontrahenta niemieckiego, które dokumentują zaliczki oraz częściowe wykonanie usług. Wnioskodawca jako podatnik VAT może zrealizować swoje uprawnienie we wskazanych wyżej okresach rozliczeniowych, zgodnie z przepisami art. 86 ust. 10 i ust. 11 ustawy o VAT.
Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania drugiego również jest prawidłowe.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.
Wniosek ORD-IN (PDF)
Treść w pliku PDF 329 kB
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie