Temat interpretacji

Odpowiadając na zapytanie Spółki zawarte w piśmie z dnia 01.10.2004 r. (data wpływu do tut. Urzędu 04.10.2004 r.) w sprawie udzielenia pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w trybie art. 14 a § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.) w przedmiocie sposobu udokumentowania szkód w towarze i reklamacji oraz napraw gwarancyjnych z tytułu sprzedaży mebli zarówno odbiorcom w kraju jak i zagranicą, Naczelnik Warmińsko-Mazurskiego Urzędu Skarbowego w Olsztynie wyjaśnia, co następuje.

Z pisma Spółki wynika, że zajmuje się ona produkcją i sprzedażą mebli tapicerowanych. Transport tych towarów do odbiorców jednostka zleca przewoźnikowi, w związku z czym mają miejsce następujące zdarzenia opisane przez jednostkę:

1. Szkody w transporcie towarów

1. 1. W czasie transportu z winy przewoźnika nastąpiło uszkodzenie towaru i wyrób powrócił do zakładu w celu jego naprawy. Spółka wystawiła odbiorcy fakturę korygującą, natomiast przewoźnika obciążono na podstawie faktury VAT za naprawę uszkodzonego mebla.

1. 2. Przewoźnik nie dostarczył do odbiorcy towaru , ponieważ towar z nie znanych przyczyn zaginął. Spółka odbiory towaru wystawiła fakturę korygującą, natomiast przewoźnika obciążono za utracony towar wystawiając notę obciążeniową bez podatku VAT.

1.3. W czasie transportu z winy przewoźnika nastąpiło uszkodzenie wyrobu, jednak odbiorca odebrał towar uzgadniając z dostawcą, że zostanie wystawiona faktura korygująca na zmniejszenie ceny, a różnica zostanie zwrócona przez przewoźnika na podstawie wystawionej noty obciążeniowej bez podatku VAT.

1. 4. W czasie transportu z winy przewoźnika nastąpiło uszkodzenie towaru, odbiorca jednak odebrał towar uzgadniając z dostawcą, że zostanie dosłany uszkodzony element do wyrobu. Na przewoźnika wystawiono notę obciążeniową za załatwienie reklamacji bez podatku VAT.

2. W ramach napraw gwarancyjnych Spółka naprawia klientom meble, które uległy uszkodzeniu z powodu ukrytych wad materiałów zużytych do ich produkcji. Kosztami napraw jednostka obciąża dostawców wadliwych materiałów wystawiając im faktury VAT.

Spółka pyta czy prawidłowo dokumentuje dla celów podatku od towarów i usług przedstawione zdarzenia gospodarcze?

Jednostka, w celu udokumentowania sprzedaży produkowanych mebli tapicerowanych, zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) jest zobowiązana jako podatnik VAT wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonanej sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W związku z art. 29 wyżej wymienionej ustawy podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia pieniężnego od nabywcy. Zapis ust. 4 art. 29 wskazuje, że obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, rabatów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur.

Zasady wystawiania faktur korygujących określają § 19 i § 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 roku w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 971 z późn. zm.).

Mając na względzie wskazane przepisy, zdaniem tut. Urzędu wystawione faktury korygujące dla odbiorców towarów przy zdarzeniach określonych w pkt 1.1., 1.2., 1.3. pisma Spółki, odnoszących się do powstałych szkód przy transportowaniu towarów są dokumentem właściwym.

Kwestie dotyczące przewozu rzeczy i odpowiedzialności przewoźnika za powierzony mu towar regulują przepisy art. 779-793 Kodeksu cywilnego Istotne są postanowienia umowy cywilnoprawnej, jaką zawiera wysyłający z przewoźnikiem. Przekazanie towarów do transportu przewoźnikowi nakłada na niego odpowiedzialność na powstałe szkody w czasie transportu wyrobów.

W razie przypadkowej utraty lub uszkodzenia rzeczy przez przewoźnika wysokość odszkodowania wynikać powinna z zawartej umowy przewozu.

Przy określaniu wartości powierzonego towaru, zdaniem tut. Urzędu przyjąć należy wartość ustaloną w oparciu o cenę w rozumieniu ustawy z dnia 5 lipca 2001 roku o cenach (Dz. U. Nr 97, poz. 1050), zgodnie z którą cena towaru lub usługi opodatkowanej podatkiem od towarów i usług obejmuje należność, którą nabywca zobowiązany jest zapłacić sprzedawcy za towar lub usługę, wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług. W świetle powołanej definicji ceny uznać należy, iż przy ustalaniu odszkodowania należy brać pod uwagę cenę brutto (wraz z podatkiem).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku (Dz. U. Nr 54, poz. 535) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają :

1. odpłatna dostawa towarów i usług na terytorium kraju,
2. eksport towarów,
3. import towarów,
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Przepis art. 7 cytowanej ustawy o podatku od towarów i usług definiuje pojęcie dostawy towarów, przez którą rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzenia towarem jak właściciel.

Natomiast art. 2 pkt 6 wskazanej ustawy określa pojęcie towaru przez który należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zatem w myśl powołanych przepisów odszkodowanie lub kara w postaci pieniądza płacona przez przewoźnika na rzecz Spółki za nienależyte wykonanie usługi transportu towaru powierzonego przez tę jednostkę nie jest towarem w rozumieniu ustawy, a zatem nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podatnik, który usuwa szkodę, dokonując naprawy towaru we własnym zakresie, a następnie żąda od przewoźnika zwrotu kosztów poniesionych w związku z tymi czynnościami, nie dokonuje czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, w szczególności nie świadczy usługi na rzecz przewoźnika. Obciąża on jedynie przewoźnika kosztami za samodzielne dokonane naprawy np. w części zamiennych zużytych do naprawy. Pobranej przez Spółkę kwoty tytułem odszkodowania za poczynioną szkodę nie można zakwalifikować do kategorii towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze, czynności niepodlegające opodatkowaniu powinny być udokumentowane przez podatnika innymi niż faktura dowodami księgowymi. W związku z powyższym Spółka rozliczając się z przewoźnikiem może wystawić notę obciążeniową.

Dlatego też, zdaniem tut. Urzędu dokumentem prawidłowym w celu udokumentowania uzyskanego od przewoźnika zwrotu kosztów poniesionych z tytułu utraconego towaru, z tytułu uszkodzenia towaru w czasie transportu t.j. przypadków określonych w pkt 1.2., 1.3., 1.4. pisma Spółki jest nota obciążeniowa umożliwiająca prawidłowe ujęcie powstałego zdarzenia gospodarczego w księgach rachunkowych firmy.

Napraw gwarancyjnych gotowych wyrobów może dokonać zarówno sam producent jak i zakład serwisowy, któremu naprawę zleci producent.

Producent mebli wykonując naprawy w ramach gwarancji w przypadku naprawy lub wymiany podzespołów lub materiałów dostarczonych przez inne podmioty - pełni rolę "serwisanta" działającego na rzecz dostawców tych wadliwych materiałów. Dlatego należy uznać zgodnie z art. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, że Spółka świadczy usługi na rzecz ww. dostawców.

Zdaniem tut. Urzędu właściwym dokumentem z tytułu naprawy mebli w ramach gwarancji jest faktura VAT wystawiona zgodnie z przepisami wskazanego rozporządzenia Ministerstwa Finansów z dnia 27.04.2004 r.