Temat interpretacji

opodatkowania transakcji sprzedaży nieruchomości nabytej w drodze dziedziczenia

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15.10.2013 r. (data wpływu 21.10.2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży nieruchomości nabytej w drodze dziedziczenia jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21.10.2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży nieruchomości nabytej w drodze dziedziczenia

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest współwłaścicielem nieruchomości, dla których prowadzona jest księga wieczysta (w udziale 1/20). Przedmiotem zapytania są działki ewidencyjne o numerze dz. 6/5 i 13/5, które powstały w wyniku podziału działek 6/2 i 13/1. Wnioskodawca nabył udział w przedmiotowych nieruchomościach w wyniku spadkobrania po ciotce, Izie L., która zmarła w dniu 3 sierpnia 2013 r. Działki te były objęte działaniem dekretu z 26.10.1945 roku o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy, wobec tego z dniem 21.11.1945 rok przeszły na własność gminy m. st. Warszawy, a od 1950 roku na własność Skarbu Państwa. Działki były częścią dawnej nieruchomości Nieruchomość G. rej hip nr 3701 dział A, należącej do Heleny P. w 11/12 udziału i w 1/12 do osób trzecich. Postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 31.10.1990 roku, spadek po Helenie P. nabyły z mocy ustawy jej dzieci: Konstanty P., Iza L. (ciotka Wnioskodawcy), Mirosława R. i Helena D., po 1/4 części każde (spadkodawczyni Helena P. zmarła w dniu 11 stycznia 1984 roku). Decyzją z dnia 21.12.1998 roku Prezydent miasta w rozpoznaniu wniosku dekretowego z 15.02.1949 ustanowił w drodze decyzji wydanej w dniu 21 grudnia 1998 r. prawo użytkowania wieczystego m.in. przedmiotowych działek na okres 99 lat na rzecz Heleny D. w 11/48 części, Izy L. w 11/48 części, Mirosławy R. w 11/48 części, Konstantego P. w 11/48 części i osoby trzeciej w 4/48 części do, między innymi, dz. 6/2 i 13/1. Nieruchomości zostały przekazane w użytkowanie wieczyste umową (aktem notarialnym), objętą z 7.01.1999.

Decyzją nr 176/2002 z dnia 24.10.2002 roku Burmistrz Gminy przekształcił nieodpłatnie prawo użytkowania wieczystego dz. 6/2 i 13/1 (była już wydana decyzja zatwierdzająca projekt podziału tych działek na, między innymi, 6/5 i 13/5, podział nie był ujawniony w księdze wieczystej do 2006 roku) w prawo własności na rzecz Heleny D. w 11/48 części, Izy L. (ciotce Wnioskodawcy) w 11/48 części, Mirosławy R. w 11/48 części, Konstantego P. w 11/48 części i Natalii W. w 4/48 części.

Dnia 7.09.2001 Burmistrz Gminy wydał decyzję, zatwierdzającą projekt podziału dz. 6/2 i 13/1, wskutek którego powstały dz. 6/5 i 13/5, a także dz. 6/6, 6/7, 6/8 113/6 cztery ostatnie działki przeznaczono pod drogę publiczną. Podział ten został dokonany z urzędu, w związku z realizacją celu publicznego budowy ulicy. Działki przeznaczone pod drogę publiczną zostały sprzedane miastu w ten sposób że na podstawie umowy sprzedaży objętej aktem notarialnym w dniu 4.10.2005 r. Poprzednik prawny Wnioskodawcy sprzedał miastu przysługujące mu udziały w dz. 6/6, 6/7, 6/8 i 13/6 (4 działkach przeznaczonych pod drogę) to jest każdy 11/48 udziału w każdej z tych działek na realizację celu publicznego to jest budowę ulicy. Dnia 17.07.2013 r. na podstawie umowy sprzedaży osoba trzecia, działając przez kuratora dla osoby nieznanej z miejsca pobytu sprzedała swoje udziały w dz. 6/5 i 13/5, to jest 4/48 w następujący sposób l/48 udziału sprzedała Izie L. 2/48 udziału Helenie D. i 1/48 udziału Konstantemu P. Helena D. podarowała następnie 11/48 udziału Mirosławie R.

Następnie dz. 6/5 uległa na podstawie decyzji Prezydenta miasta z dnia 05.11.2012 roku podziałowi na dz. 6/17 i 6/18. Podział ten był dokonywany z wniosku poprzednika prawnego Wnioskodawcy. Dla działki nr 13/5 oraz dla działki nr 6/18 prowadzone było postępowanie z wniosku Wnioskodawcy o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i decyzja taka została już wydana (na kilka miesięcy przed tym jak Wnioskodawca nabył udział w przedmiotowych nieruchomościach w drodze spadkobrania. Według wypisu z rejestru gruntów, rodzaj użytku dla działek 6/17, 6/18 to Bz, 13/5 to Bp. Uzyskana decyzja o warunkach zabudowy pozwała zlokalizować na działce zespół zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej z usługami w parterze.

Wnioskodawca planuje dokonać sprzedaży udziałów w ww. działkach w następujący sposób: planowana jest sprzedaż:

1. działki nr 13/5 oraz działki nr 6/18 po uzyskaniu decyzji o warunkach zabudowy przez wnioskodawcę,
2. działki nr 6/17 powstałej z podziału działki nr 6/5 po uzyskaniu decyzji o warunkach zabudowy (nie z wniosku wnioskodawcy).

Poza tym Wnioskodawca nie podejmował wymagających zaangażowania własnych środków finansowych czynności, zmierzających do podniesienia wartości gruntu (jak w szczególności ogrodzenie, uzbrojenie terenu, doprowadzenie mediów, wydzielenie dróg, działania zmierzające do uzyskania decyzji o warunkach zabudowy terenu). Wnioskodawca nie podejmował żadnych aktywnych działań marketingowych w zakresie obrotu nieruchomościami, wykraczających poza zwykłe formy ogłoszenia mające na celu dokonanie sprzedaży przedmiotowej nieruchomości (jak np. reklama). Wnioskodawca informuje, że nie prowadzi działalności gospodarczej w żadnym zakresie, a w szczególności w zakresie obrotu nieruchomościami. Działki będące przedmiotem sprzedaży nie były w przeszłości wykorzystywana do wykonywania działalności gospodarczej przez wnioskodawcę, w szczególności wnioskodawca nie wynajmował ich, nie dzierżawił ani nie zawarł innej umowy o podobnym charakterze. Działki nie były w przeszłości udostępniane odpłatnie lub nieodpłatnie innym osobom, jak również nie były wykorzystywane do działalności rolniczej.

Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT. Wnioskodawca nie występował wcześniej o wydanie interpretacji podatkowej, takie interpretacje uzyskiwał w przeszłości poprzednik prawny Wnioskodawcy, Pani Iza L., Wnioskodawca wskazuje ponadto, że nie dokonywał zniesienia współwłasności

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy tytułu opisanej powyżej sprzedaży powstanie obowiązek, podatkowy w podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy: z tytułu dokonania czynności sprzedaży opisanej powyżej Wnioskodawca nie stanie się podatnikiem podatku od towarów i usług, ponieważ nabył przedmiotowe nieruchomości w drodze spadkobrania kupna (bądź zamiany) od m. st. Warszawy dokona w celu umożliwienia sprzedaży swojej nieruchomości.

Art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 kwietnia 2004 r., o podatku od towarów usług stanowi wyraźnie, że warunkiem niezbędnym do uznania danego podmiotu za podatnika VAT jest ustalenie, że działa on niezależnie jako producent, handlowiec, usługodawca, pozyskujący zasoby naturalne, rolnik lub osoba wykonująca wolny zawód. Innymi słowy, aby czynność polegała opodatkowaniu, musi być realizowana przez podmiot działający zawodowo Wnioskodawca nie jest takim podmiotem, a własność udziału przedmiotowej działki posiada dopiero od sierpnia 2013 r.

Pani Iza L. wystąpiła już o interpretację odnośnie działek 6/5 i 13/5 z obrębu 3-06-05, lecz zmarła przed dokonaniem transakcji. Interpretacja indywidualna przepisów prawa podatkowego dotycząca podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży wskazanej nieruchomości została wydana dnia 28 czerwca 2013 r, (sygn. IPPP1/443-566/13-2/MPe).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m. in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca planuje dokonać sprzedaży udziałów w ww. działkach w następujący sposób: planowana jest sprzedaż: działki nr 13/5 oraz działki nr 6/18 po uzyskaniu decyzji o warunkach zabudowy przez wnioskodawcę, działki nr 6/17 powstałej z podziału działki nr 6/5 po uzyskaniu decyzji o warunkach zabudowy na wniosek osób trzecich. Działki ewidencyjne o numerze dz. 6/5 i 13/5, powstały w wyniku podziału działek 6/2 i 13/1. Wnioskodawca nabył udział w przedmiotowych nieruchomościach w wyniku spadkobrania po ciotce, która zmarła w dniu 3 sierpnia 2013 r. Burmistrz Gminy w drodze decyzji podzielił działki 6/2 i 13/1 na działki 6/5 i 13/5 (będące przedmiotem sprzedaży), a także dz. 6/6, 6/7, 6/8 i 13/6 - cztery ostatnie działki przeznaczono pod drogę publiczną. Podział ten został dokonany z urzędu, w związku z realizacją celu publicznego - budowy ulicy, w związku z czym poprzednik prawny Wnioskodawcy sprzedał przysługujące mu udziały w 4 działkach przeznaczonych pod drogę. Dnia 17.07.2013 r. na podstawie umowy sprzedaży objętej Repertorium osoba trzecia, działając przez kuratora dla osoby nieznanej z miejsca pobytu sprzedała swoje udziały w dz. 6/5 i 13/5, to jest 4/48. Według wypisu z rejestru gruntów, rodzaj użytku dla działek 6/17, 6/18 to Bz, 13/5 to Bp. Uzyskana decyzja o warunkach zabudowy pozwała zlokalizować na działce zespół zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej z usługami w parterze.

W związku z powyższym wątpliwości Wnioskodawcy wiążą się z ustaleniem, czy z tytułu sprzedaży udziału w opisanych działkach powstanie obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.

Jak stanowi art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) rzeczami są tylko przedmioty materialne. Wyjaśnić jednocześnie należy, że przedmiotami stosunków prawnych są dobra materialne i niematerialne. Wśród dóbr materialnych wyróżniamy m. in. rzeczy. Rzeczy dzieli się na nieruchomości i rzeczy ruchome. Natomiast w myśl art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Zgodnie zatem z ww. przepisami grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Należy wskazać, że na gruncie przepisów ustawy zarówno sprzedaż udziału we współwłasności nieruchomości na podstawie art. 198 Kodeksu cywilnego, jak i sprzedaż wspólnej nieruchomości za zgodą wszystkich współwłaścicieli na podstawie art. 199 Kodeksu cywilnego, stanowi odpłatną dostawę towarów.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza mocą ust. 2 powołanego artykułu obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma na tyle uniwersalny charakter, że pozwala na objęcie pojęciem podatnika te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy dla uznania określonych zachowań podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu statusu podatnika.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym.

Podkreślić przy tym należy, że pod pojęciem handel należy rozumieć dokonywany w sposób zorganizowany zakup towarów w celu ich odsprzedaży. Jeżeli zatem dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2 ustawy nie można podmiotu dokonującego dostawy uznać za podatnika VAT z tytułu wykonania takiej czynności.

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał również, że nie podejmował wymagających zaangażowania własnych środków finansowych czynności, zmierzających do podniesienia wartości gruntu (jak w szczególności ogrodzenie, uzbrojenie terenu, doprowadzenie mediów, wydzielenie dróg, działania zmierzające do uzyskania decyzji o warunkach zabudowy terenu). Wnioskodawca nie podejmował żadnych aktywnych działań marketingowych w zakresie obrotu nieruchomościami, wykraczających poza zwykłe formy ogłoszenia mające na celu dokonanie sprzedaży przedmiotowej nieruchomości (jak np. reklama). Wnioskodawca informuje, że nie prowadzi działalności gospodarczej w żadnym zakresie, a w szczególności w zakresie obrotu nieruchomościami. Działki będące przedmiotem sprzedaży nie były w przeszłości wykorzystywane do wykonywania działalności gospodarczej przez wnioskodawcę, w szczególności wnioskodawca nie wynajmował ich, nie dzierżawił ani nie zawarł innej umowy o podobnym charakterze. Działki nie były w przeszłości udostępniane odpłatnie lub nieodpłatnie innym osobom, jak również nie były wykorzystywane do działalności rolniczej.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest również ustalenie czy w świetle zaprezentowanego we wniosku stanu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Natomiast okoliczność podjęcia m. in. takich czynności jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek była sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10.

Z tezy powyższego orzeczenia wynika m. in., że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby. Trybunał zwrócił uwagę, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Trybunał orzekł ponadto, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych. Zatem jak wynika z powyższego, kryterium decydującym o zaliczeniu transakcji sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne do działalności gospodarczej jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. W konsekwencji powyższego, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W przypadku gdy brak jest przesłanek świadczących o aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia gruntu, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem zbycie działki budowlanej nie stanowi działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz mieści się w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT podmiot dokonujący dostawy w związku z przedmiotową sprzedażą musi wystąpić jako podatnik podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie takie przesłanki nie zostały spełnione. Wnioskodawca nabył przedmiotową nieruchomość w wyniku dziedziczenia po ciotce, która zmarła 3 sierpnia 2013 roku.

Ponadto z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że przedmiotowa nieruchomość nie była w przeszłości wykorzystywana do wykonywania działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę, w szczególności Wnioskodawca nie wynajmował jej, nie dzierżawił ani nie zawarł innej umowy o podobnym charakterze. Działki nie były w przeszłości udostępniane odpłatnie lub nieodpłatnie innym osobom, jak również nie były wykorzystywane do działalności rolniczej. Po uzyskaniu decyzji o warunkach zabudowy na wniosek Wnioskodawcy dla działki nr 13/5 oraz 6/18, (wydanej na kilka miesięcy przed nabyciem udziału przez Wnioskodawcę przedmiotowych działek w drodze spadku) Wnioskodawca nie podejmował wymagających zaangażowania własnych środków finansowych czynności, zmierzających do podniesienia wartości gruntu (jak w szczególności ogrodzenie, uzbrojenie terenu, doprowadzenie mediów, wydzielenie dróg). Ponadto Wnioskodawca nie podejmował żadnych aktywnych działań marketingowych w zakresie obrotu nieruchomościami, wykraczających poza zwykłe formy ogłoszenia mające na celu dokonanie sprzedaży przedmiotowej nieruchomości (jak np. reklama).

Zatem sprzedaż przedmiotowych nieruchomości gruntowych stanowi zwykłe wykonywanie prawa własności. Skutkiem powyższego, z uwagi na fakt, że Wnioskodawca z tytułu transakcji zbycia udziału w przedmiotowych nieruchomości nie będzie podatnikiem podatku od towarów i usług w myśl art. 15 ust. 1 ustawy nie wystąpi obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze przywołane uregulowania prawne oraz przedstawioną treść wniosku stwierdzić należy, że pomimo, że grunt spełnia definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6. ustawy, z okoliczności niniejszej sprawy nie wynika, aby dokonując sprzedaży udziału w nieruchomości, Wnioskujący działał w charakterze handlowca.

Reasumując należy uznać, że Wnioskodawca w wyniku dokonania czynności sprzedaży należącej do Wnioskodawcy części nieruchomości nie będzie działał w charakterze podatnika podatku VAT, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. W konsekwencji powyższego, dla Wnioskodawcy z tytułu dokonania przedmiotowej sprzedaży nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. 2012, poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 781 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie