Temat interpretacji

Czy w przypadku sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z pomieszczeniem przynależnym stanowiącym boks garażowy, do całej transakcji zastosowanie ma stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy o VAT?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 19 września 2013 r. (data wpływu 30 września 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku w przypadku sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z pomieszczeniem przynależnym stanowiącym boks garażowy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 września 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku w przypadku sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z pomieszczeniem przynależnym stanowiącym boks garażowy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi inwestycje polegające na budowie budynków mieszkalnych wielorodzinnych. Budynki będą podpiwniczone, a na poziomie -1 znajdą się podziemne pomieszczenia - garaże wielostanowiskowe, stanowiące jedną powierzchnię, z odpowiednio oznaczonymi miejscami postojowymi oraz zamknięte boksy garażowe (garaż dla jednego pojazdu zabudowany ścianami), które stanowią pomieszczenia i docelowo będą pomieszczeniami przynależnymi do lokali mieszkalnych w rozumieniu ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali. Na kondygnacjach naziemnych budynku usytuowane będą lokale mieszkalne, których jednostkowa powierzchnia użytkowa nie będzie przekraczać 150 m ². Garaże wielostanowiskowe oraz boksy garażowe stanowić będą części wspólne nieruchomości. Ponadto, miejsca postojowe wyznaczone będą także poza budynkami, na powierzchni działki, w ramach zagospodarowania terenu nieruchomości wspólnej. Prawo korzystania z poszczególnych miejsc postojowych (wewnątrz i na zewnątrz budynków) oraz z boksów garażowych przypisane będzie właścicielom oznaczonych lokali na podstawie umowy quad usum (podział do użytkowania).

Przewidywane jest ponadto wybudowanie budynku garażowego wielostanowiskowego, w którym znajdować się będą miejsca parkingowe, funkcjonalnie połączonego z określonymi budynkami mieszkalnymi. Budynek garażowy stanowił będzie część nieruchomości wspólnej należącej do właścicieli lokali mieszkalnych w budynkach mieszkalnych, a na rzecz nabywców tych lokali ustanawiane będą prawa do wyłącznego korzystania z określonych miejsc postojowych znajdujących się w tym budynku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z pomieszczeniem przynależnym stanowiącym boks garażowy, do całej transakcji zastosowanie ma stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy o VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 41 ust. 2 i ust. 12 ustawy o VAT, do dostawy obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym stosuje się stawkę 7%. Zgodnie natomiast z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. stawka podatku, o której mowa m.in. w art. 41 ust. 2, wynosi 8%.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, w myśl art. 41 ust. 12a ustawy o VAT, rozumie się m.in. obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części z wyłączeniem lokali użytkowych.

Art. 41 ust. 12b ustawy o VAT stanowi natomiast, że do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2. Ponadto zgodnie z art. 2 pkt 12 ustawy o VAT, obiektami budownictwa mieszkaniowego są budynki mieszkalne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Lokale mieszkalne, które będą sprzedawane przez Wnioskodawcę, stanowić będą części obiektów budownictwa mieszkaniowego w powyższym rozumieniu, a ponieważ powierzchnia użytkowa żadnego z tych lokali nie przekroczy 150 m ², ich dostawa objęta będzie w całości stawką, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali, samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Stosownie natomiast do ust. 4 powołanego artykułu, do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej pomieszczeniami przynależnymi.

Ustawa o własności lokali wprowadza również pojęcie nieruchomości wspólnej, określa warunki, jakimi obwarowane jest jej powstanie i zasady obliczania w niej udziału. Według art. 3 ust. 1 tej ustawy, w razie wyodrębnienia własności lokali, właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali. Nie można żądać zniesienia współwłasności nieruchomości wspólnej, dopóki trwa odrębna własność lokali.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawierać będzie umowy sprzedaży lokalu mieszkalnego w budynku mieszkalnym wraz z udziałem w części wspólnej nieruchomości, a także z prawem do korzystania z miejsca postojowego zlokalizowanego w podziemnym garażu wielostanowiskowym, na powierzchni działki (na zewnątrz budynku) lub w budynku garażowym zaliczanym co części wspólnych nieruchomości. Wymienione miejsca postojowe nie stanowią odrębnych przedmiotów własności, albowiem dla poszczególnych miejsc, dla całego podziemnego pomieszczenia garażowego, ani dla budynku garażowego nie zostaną założone odrębne księgi wieczyste. Prawo do korzystania z miejsca postojowego zostanie przyznane na zasadzie podziału do korzystania (quad usum), w sposób powodujący przyporządkowanie określonego miejsca postojowego do konkretnego lokalu mieszkalnego, wraz z wpisem tego prawa w dziale III Księgi Wieczystej.

Transakcje dokonywane przez Wnioskodawcę polegać będą na łącznej sprzedaży stanowiącego odrębną nieruchomość lokalu mieszkalnego wraz z pomieszczeniami przynależnymi oraz udziałem w częściach wspólnych nieruchomości, jak również powiązanego z własnością tego lokalu udziału w nieruchomości, na której zostaną wyodrębnione m.in. miejsca postojowe wewnątrz i na zewnątrz budynków. Udział w częściach wspólnych nieruchomości nie może stanowić odrębnego przedmiotu własności, a więc nie jest możliwa sprzedaż miejsca postojowego bez sprzedaży lokalu. Lokal mieszkalny jest na stałe związany z częściami wspólnymi, w tym z przypisanym mu miejscem postojowym.

W ocenie Wnioskodawcy, skoro miejsca postojowe nie mogą być odrębnymi przedmiotami obrotu, to nie stanowią odrębnych towarów w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT. Miejsca postojowe, pomimo, że nie pełnią funkcji mieszkaniowych są jednak integralnie związane z samodzielnym lokalem mieszkalnym. Przedmiotem sprzedaży, obok własności lokalu mieszkalnego nie jest miejsce postojowe, lecz jedynie prawo do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego.

Sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z prawem do korzystania z miejsca postojowego jest traktowana jako jedna czynność dla potrzeb rozliczenia VAT. Bez znaczenia pozostaje przy tym, w jakiej części nieruchomości wspólnej zlokalizowane będą miejsca postojowe, tj. czy będą się one znajdowały na zewnątrz, czy w części wspólnej budynku mieszkalnego, czy w opisanym budynku garażowym. Istota związku prawa do korzystania z miejsca postojowego z prawem własności lokalu pozostanie bowiem taka sama, o ile tylko miejsce to będzie zlokalizowane w ramach części wspólnej nieruchomości, na której posadowiony jest budynek mieszkalny.

Wobec tego sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z prawem do korzystania z wydzielonych miejsc postojowych, podlegać będzie jednej stawce podatku od towarów i usług, właściwej dla lokalu mieszkalnego; sprzedaży tej nie można rozpatrywać dla potrzeb rozliczenia podatku VAT jako złożonej z dwóch odrębnych czynności, podlegających innym stawkom podatku. Analogiczne zasady dotyczą pomieszczeń przynależnych, jakimi będą boksy garażowe, znajdujące się w budynkach. Boksy takie, jako części składowe lokalu mieszkalnego, nie mogą być uznane za odrębny towar, więc podlegają opodatkowaniu VAT łącznie z tym lokalem.

Poglądy zbieżne z przyjętymi przez Wnioskodawcę wyrażane były wielokrotnie w orzecznictwie sądów administracyjnych (np. wyroki NSA z 3 listopada 2010 r., sygn. I FSK 1931/09/ z 21 grudnia 2010 r., sygn. I FSK 75/10).

Biorąc powyższe pod uwagę, stanowisko Wnioskodawcy odnośnie pytania będącego przedmiotem niniejszego wniosku jest następujące.

W przypadku sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z pomieszczeniem przynależnym, stanowiącym boks garażowy, do całej transakcji zastosowanie ma stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się - zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy - każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

W myśl przepisu art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przepis art. 41 ust. 2 ustawy określa, iż dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast stosownie do art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, stosuje się - w myśl art. 41 ust. 12 ustawy - do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się - w oparciu o art. 41 ust. 12a ustawy - obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Natomiast w myśl art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, określonego w ust. 12a, nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej ww. limity, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Stosownie do art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Dla celów podatku VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz.U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), która to klasyfikacja stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z ww. rozporządzeniem, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków: 111 - mieszkalnych jednorodzinnych, 112 - o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, 113 - zbiorowego zamieszkania.

W celu zastosowania prawidłowej stawki niezbędnym jest zatem określenie, czy dany obiekt jest obiektem wymienionym w art. 2 pkt 12 ustawy i jakie spełnia funkcje - mieszkalne czy użytkowe.

Z uwagi na fakt, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niniejszej ustawy nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego, dlatego też należy posiłkować się w tym zakresie przepisami ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t.j. Dz.U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 ze zm.).

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o własności lokali, samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu ustawy, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne.

Na mocy art. 2 ust. 3 ustawy o własności lokali, spełnienie wymagań, o których mowa w ust. 2, stwierdza starosta w formie zaświadczenia.

Stosownie natomiast do art. 2 ust. 4 ustawy o własności lokali, do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej pomieszczeniami przynależnymi.

Według art. 3 ust. 1 ustawy o własności lokali, w razie wyodrębnienia własności lokali właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali. Nie można żądać zniesienia współwłasności nieruchomości wspólnej, dopóki trwa odrębna własność lokali.

W myśl art. 3 ust. 2 ustawy o własności lokali, nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali.

Ponadto należy wskazać, że zgodnie z art. 50 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), za część składową nieruchomości uważa się także prawa związane z jej własnością. Z kolei art. 47 § 1 k.c. stanowi, że część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.

Ustalenie właściwej stawki podatku VAT dla zbycia lokalu mieszkalnego wraz z pomieszczeniem przynależnym stanowiącym boks garażowy, wymaga analizy okoliczności, w których dochodzi do tego zbycia. Istotne znaczenie dla ustalenia właściwej stawki VAT ma sposób sprzedaży pomieszczenia przynależnego stanowiącego boks garażowy i przynależność do lokalu mieszkalnego. Analizie poddać należy okoliczność, czy boks garażowy jest, czy też nie może być przedmiotem odrębnej własności, a przez to czy może stanowić przedmiot samodzielnego obrotu, a więc czy taki boks garażowy może być sprzedawany i nabywany tylko i wyłącznie z lokalem mieszkalnym, do którego został przypisany, czy też odrębnie.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi inwestycje polegające na budowie budynków mieszkalnych wielorodzinnych. Budynki będą podpiwniczone, a na poziomie -1 znajdą się podziemne pomieszczenia - garaże wielostanowiskowe, stanowiące jedną powierzchnię, z odpowiednio oznaczonymi miejscami postojowymi oraz zamknięte boksy garażowe (garaż dla jednego pojazdu zabudowany ścianami), które stanowią pomieszczenia i docelowo będą pomieszczeniami przynależnymi do lokali mieszkalnych w rozumieniu ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali. Na kondygnacjach naziemnych budynku usytuowane będą lokale mieszkalne, których jednostkowa powierzchnia użytkowa nie będzie przekraczać 150 m². Garaże wielostanowiskowe oraz boksy garażowe stanowić będą części wspólne nieruchomości. Ponadto, miejsca postojowe wyznaczone będą także poza budynkami, na powierzchni działki, w ramach zagospodarowania terenu nieruchomości wspólnej. Prawo korzystania z poszczególnych miejsc postojowych (wewnątrz i na zewnątrz budynków) oraz z boksów garażowych przypisane będzie właścicielom oznaczonych lokali na podstawie umowy quad usum (podział do użytkowania).

Z treści złożonego wniosku wynika ponadto, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawierać będzie umowy sprzedaży lokalu mieszkalnego w budynku mieszkalnym wraz z udziałem w części wspólnej nieruchomości, a także z prawem do korzystania z miejsca postojowego w podziemnym garażu wielostanowiskowym oraz z miejsca postojowego na powierzchni działki, na zewnątrz budynku. Wymienione miejsca postojowe nie stanowią odrębnych przedmiotów własności, albowiem, ani dla poszczególnych miejsc, ani dla całego podziemnego pomieszczenia garażowego nie zostaną założone odrębne księgi wieczyste. Prawo do korzystania z miejsca postojowego zostanie przyznane na zasadzie podziału do korzystania (quad usum), w sposób powodujący przyporządkowanie określonego miejsca postojowego do konkretnego lokalu mieszkalnego, wraz z wpisem tego prawa w dziale III Księgi Wieczystej. Transakcje dokonywane przez Wnioskodawcę polegać będą na łącznej sprzedaży stanowiącego odrębną nieruchomość lokalu mieszkalnego wraz z pomieszczeniami przynależnymi oraz udziałem w częściach wspólnych nieruchomości, jak również powiązanego z własnością tego lokalu udziału w nieruchomości, na której zostaną wyodrębnione m.in. miejsca postojowe wewnątrz i na zewnątrz budynków. Udział w częściach wspólnych nieruchomości nie może stanowić odrębnego przedmiotu własności, a więc nie jest możliwa sprzedaż miejsca postojowego bez sprzedaży lokalu. Lokal mieszkalny jest na stałe związany z częściami wspólnymi, w tym z przypisanym mu miejscem postojowym.

Wątpliwości Zainteresowanego dotyczą stawki podatku w przypadku sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z pomieszczeniem przynależnym stanowiącym boks garażowy.

Zatem, jeżeli w ramach jednej nieruchomości budynkowej następuje sprzedaż na odrębną własność lokalu mieszkalnego wraz z pomieszczeniem przynależnym stanowiącym boks garażowy, integralnie związanego z prawem własności lokalu mieszkalnego, to sprzedaż ta stanowi jednolite świadczenie. Boks garażowy nie może być wówczas odrębnym od lokalu mieszkalnego przedmiotem obrotu. Tylko w takim przypadku sprzedaż ta ma charakter jednej transakcji zbycia lokalu mieszkalnego wraz z pomieszczeniem przynależnym stanowiącym boks garażowy i w całości stanowi przedmiot jednej czynności cywilnoprawnej, tj. umowy sprzedaży opodatkowanej - na podstawie art. 41 ust. 12 w związku z art. 41 ust. 2 i art. 146a pkt 2 ustawy - obniżoną stawką podatku VAT w wysokości 8%.

W konsekwencji, odnosząc powołane regulacje do opisanego zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że planowana sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z pomieszczeniem przynależnym stanowiącym boks garażowy znajdujący się w części wspólnej budynku, przy założeniu, że przedmiotowy boks garażowy, nie może być przedmiotem samodzielnego obrotu (sprzedawany będzie zawsze wraz z lokalem mieszkalnym), ma charakter jednej transakcji i na podstawie art. 41 ust. 12 w związku z art. 41 ust. 2 i art. 146a pkt 2 ustawy podlegać będzie opodatkowaniu preferencyjną stawką podatku w wysokości 8%.

Podsumowując, w przypadku sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z pomieszczeniem przynależnym, stanowiącym boks garażowy, do całej transakcji zastosowanie ma stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy o VAT.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie stawki podatku w przypadku sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z pomieszczeniem przynależnym stanowiącym boks garażowy.

Natomiast kwestie dotyczące:

• stawki podatku w przypadku sprzedaży lokalu mieszkalnego z udziałem w nieruchomości wspólnej, wraz z jednoczesnym ustanowieniem prawa do korzystania z miejsc postojowych wewnątrz i na zewnątrz budynków.
• stawki podatku w przypadku sprzedaży lokalu mieszkalnego, wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej, w ramach której znajduje się wielostanowiskowe pomieszczenie garażowe bez ustanowienia prawa do korzystania z miejsca postojowego na podstawie umowy quad usum,
• stawki podatku w przypadku sprzedaży lokalu mieszkalnego z udziałem w nieruchomości wspólnej, wraz z jednoczesnym ustanowieniem na podstawie umowy quad usum, prawa do korzystania z miejsc postojowych w budynku garażowym (należącym do części wspólnej nieruchomości należącej do właścicieli lokali mieszkalnych w budynkach mieszkalnych),

w zdarzeniu przyszłym zostały rozstrzygnięte w interpretacjach indywidualnych z dnia 30 grudnia 2013 r. nr: ILPP1/443-891/13-2/MK, ILPP1/443-891/13-3/MK i ILPP1/443-891/13-5/MK.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu