Temat interpretacji

Przepis art. 86 ust. 7 z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) stanowi, że w przypadku usługobiorców użytkujących samochody, o których mowa w ust. 3 i 5 art. 86 - (są to samochody osobowe lub inne pojazdy samochodowe o dopuszczalnej ładowności mniejszej niż wynikającej ze wzoru w ust. 3 art. 86), na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 50 % kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Przy czym suma kwot w całym okresie użytkowania samochodu, o którym mowa powyżej, dotycząca jednego samochodu, nie może jednak przekroczyć kwoty 5 000 zł.

Powyższy przepis został skierowany do usługobiorców, użytkujących na podstawie między innymi umowy najmu określony samochód nie spełniający warunków, o których mowa w ust. 3 i 5 art. 86 ustawy. Bez znaczenia zatem jest ilu usługobiorców będzie użytkowało wynajęty przez usługodawcę - Spółkę określony samochód. Nie można pozbawić każdego z nich prawa do odliczenia 50 % kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Przy czym dla usługobiorcy, mającego w użytkowaniu kilka samochodów jednocześnie (np. od kilku usługodawców), suma kwot w całym okresie użytkowania jednego samochodu nie może przekroczyć 5 000 zł.

Zatem ustawodawca nie nakłada na podatnika zawierającego umowę najmu (dzierżawy, leasingu) obowiązku prowadzenia ewidencji, z której wynika wartość podatku należnego zawartego w fakturach dokumentujących wynajem określonego samochodu, oraz kwoty podatku, która pozostaje do odliczenia przez kolejnych najemców (dzierżawców).