Temat interpretacji

Skuteczność doręczenia zastępczego zawiadomienia o zamiarze skorygowania podatku należnego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 6 czerwca 2013 r. (data wpływu 12 czerwca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania skuteczności doręczenia zastępczego zawiadomienia o zamiarze skorygowania podatku należnego jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 czerwca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania skuteczności doręczenia zastępczego zawiadomienia o zamiarze skorygowania podatku należnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność leasingową. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. W związku z prowadzoną działalnością powstała nieściągalna wierzytelność przysługująca Wnioskodawcy względem jego klienta (podatnika dłużnika). Wierzytelność nie została uregulowana ani zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 180 dni od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub fakturze. Termin płatności tej wierzytelności przypadł przed 1 stycznia 2013 r. a dokładnie w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 30 czerwca 2012 r.

W związku, z tym w przedmiotowej sprawie znajdują zastosowanie przepisy obowiązujące do 31 grudnia 2012 r. Jednym z warunków uprawdopodobnienia nieściągalności takiej wierzytelności zgodnie z art. 89a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej ustawa o VAT) w brzmieniu do 31 grudnia 2012 r. jest zawiadomienie dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego. Wnioskodawca wysyłał do podatnika dłużnika list polecony za zwrotnym potwierdzeniem odbioru, z informacją o zamiarze skorygowania podatku należnego, na podstawie art. 89a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej ustawa o VAT). Przesyłka została adresatowi (podatnikowi dłużnikowi) doręczona w formie zastępczej przewidzianej w przepisach art. 150 Ordynacji podatkowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dopuszczalne jest uznanie, iż doręczenie podatnikowi dłużnikowi informacji o zamiarze skorygowania podatku należnego w formie zastępczej przewidzianej w art. 150 Ordynacji podatkowej oznacza, iż Wnioskodawca uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6 i ust. 3 ustawy o VAT w brzmieniu do 31 grudnia 2012 r....

Zdaniem Wnioskodawcy, dopuszczalne jest uznanie, iż doręczenie podatnikowi dłużnikowi informacji o zamiarze skorygowania podatku należnego w formie zastępczej przewidzianej w art. 150 Ordynacji podatkowej oznacza, iż Wnioskodawca uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6 ustawy o VAT w brzmieniu do 31 grudnia 2012 r.

Zgodnie z art. 89a ustawy o VAT w brzmieniu do 31 grudnia 2012 r.:

1. Podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z zastrzeżeniem ust. 2-5. Korekta podatku dotyczy również kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności odpisanej jako nieściągalna lub której nieściągalność została uprawdopodobniona.

1a. Nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

1. Przepis ust. 1 stosuje się w przypadku, gdy spełnione są następujące warunki:
2. dostawa towaru lub świadczenie usług jest dokonana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;
3. wierzytelności zostały uprzednio wykazane w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek należny;
4. wierzyciel i dłużnik na dzień dokonania korekty, o której mowa w ust. 1, są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni;
5. wierzytelności nie zostały zbyte;
6. od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelności nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona;
7. wierzyciel zawiadomił dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na wystąpienie okoliczności, o których mowa w ust. 1, a dłużnik w ciągu 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia nie uregulował należności w jakiejkolwiek formie.

Skorzystanie z ulgi na złe długi, polega na obniżeniu przez podatnika wierzyciela podatku należnego o kwoty, które odpowiadają podatkowi należnemu od wierzytelności opisanej jako nieściągalna. Korekta (zmniejszenie podatku należnego) dokonywana jest na bieżąco. Przepisy określają, że następuje to w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął 14 dniowy termin na uregulowanie zaległych należności, nie wcześniej jednak niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru zawiadomienia przez dłużnika.

Przepisy zastrzegają, że warunkiem dokonania korekty podatku należnego w ramach ulgi jest uzyskanie przez wierzyciela potwierdzenia odbioru zawiadomienia przez dłużnika.

Zgodnie z art. 89b ust. 5 ustawy o VAT, do zawiadomienia, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6 ustawy o VAT stosuje się odpowiednio przepisy Ordynacji podatkowej o doręczeniach.

Przepisy Ordynacji podatkowej w pewnych sytuacjach dopuszczają możliwość przyjęcia, iż doszło do doręczenia zastępczego. Dzieje się tak np. w sytuacji, kiedy przesyłka jest dwukrotnie awizowana (art. 150 Ordynacji podatkowej) na adres zamieszkania dłużnika będącego osobą fizyczną lub adres siedziby dla spółek prawa handlowego wpisany do Krajowego Rejestru Sądowego.

W takim bowiem przypadku przepisy Ordynacji podatkowej zezwalają na zastosowanie fikcji doręczenia. Uznać zatem trzeba, że w przypadku próby zawiadomienia dłużnika przez pocztę potwierdzeniem odbioru przez dłużnika zawiadomienia jest także zwrot przesyłki po 14 dniach od dnia jej niepodjęcia. Wówczas bowiem przyjmuje się fikcję doręczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z zastrzeżeniem ust. 2-5. Korekta podatku dotyczy również kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności odpisanej jako nieściągalna lub której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze (art. 89a ust. 1a ustawy).

W myśl art. 89a ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się w przypadku, gdy spełnione są następujące warunki:

1. dostawa towaru lub świadczenie usług jest dokonana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji,
2. wierzytelności zostały uprzednio wykazane w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek należny,
3. wierzyciel i dłużnik na dzień dokonania korekty, o której mowa w ust. 1, są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni,
4. wierzytelności nie zostały zbyte,
5. od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona,
6. wierzyciel zawiadomił dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na wystąpienie okoliczności, o których mowa w ust. 1, a dłużnik w ciągu 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia nie uregulował należności w jakiejkolwiek formie.

W myśl art. 89a ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, korekta podatku należnego może nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin określony w ust. 2 pkt 6, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa ust. 2 pkt 6. Warunkiem dokonania korekty jest uzyskanie przez wierzyciela potwierdzenia odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa ust. 2 pkt 6.

Przepis ten wprost wskazuje, że warunkiem niezbędnym dla dokonania korekty jest otrzymanie przez dłużnika zawiadomienia.

Z kolei art. 89b ust. 1 ustawy stanowi, że w przypadku otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6, i nieuregulowania należności w terminie 14 dni od dnia otrzymania tego zawiadomienia, podatnik (dłużnik) jest obowiązany do odpowiedniego pomniejszenia podatku naliczonego podlegającego odliczeniu lub w przypadku jego braku, do odpowiedniego powiększenia kwoty podatku należnego, o kwotę podatku wynikającą z nieuregulowanych faktur, poprzez korektę deklaracji za okres, w którym dokonał odliczenia.

Zgodnie z art. 89b ust. 5 ustawy, do zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy Ordynacji podatkowej o doręczeniach.

Zatem, podatnik chcąc skorzystać z uprawnienia do korekty podatku należnego, o którym mowa w art. 89a ust. 1 ustawy, jest obowiązany dowieść, że dłużnik został w sposób prawidłowy zawiadomiony, posiadając odpowiednie pokwitowanie odbioru.

Stosownie do zapisu art. 148 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012, poz. 749, z późn. zm.), pisma doręcza się osobom fizycznym w ich mieszkaniu lub miejscu pracy.

Art. 148 § 2 ustawy Ordynacja podatkowa stanowi, iż pisma mogą być również doręczone:

1. w siedzibie organu podatkowego;
2. w miejscu pracy adresata osobie upoważnionej przez pracodawcę do odbioru korespondencji.

W razie niemożności doręczenia pisma w sposób określony w § 1 i 2, a także w innych uzasadnionych przypadkach pisma doręcza się w każdym miejscu, gdzie się adresata zastanie (art. 148 § 3 Ordynacji podatkowej).

W przypadku nieobecności adresata w mieszkaniu pisma doręcza się za pokwitowaniem pełnoletniemu domownikowi, sąsiadowi lub dozorcy domu, gdy osoby te podjęły się oddania pisma adresatowi. Zawiadomienie o doręczeniu pisma sąsiadowi lub dozorcy domu umieszcza się w oddawczej skrzynce pocztowej lub na drzwiach mieszkania adresata lub w widocznym miejscu przy wejściu na posesję adresata (art. 149 ustawy Ordynacja podatkowa).

Zgodnie z art. 150 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, w razie niemożności doręczenia pisma w sposób wskazany w art. 148 § 1 lub art. 149:

1. poczta przechowuje pismo przez okres 14 dni w swojej placówce pocztowej w przypadku doręczenia pisma przez pocztę;
2. pismo składa się na okres 14 dni w urzędzie gminy (miasta) w przypadku doręczania pisma przez pracownika organu podatkowego lub przez inną upoważnioną osobę.

Adresata zawiadamia się dwukrotnie o pozostawaniu pisma w miejscu określonym w § 1. Powtórne zawiadomienie następuje w razie niepodjęcia pisma w terminie 7 dni (art. 150 § 1a Ordynacji podatkowej).

W myśl art. 150 § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, zawiadomienie o pozostawaniu pisma w miejscu określonym w § 1 umieszcza się w oddawczej skrzynce pocztowej lub, gdy nie jest to możliwe, na drzwiach mieszkania adresata, jego biura lub innego pomieszczenia, w którym adresat wykonuje swoje czynności zawodowe, bądź w widocznym miejscu przy wejściu na posesję adresata. W tym przypadku doręczenie uważa się za dokonane z upływem ostatniego dnia okresu, o którym mowa w § 1, a pismo pozostawia się w aktach sprawy.

Natomiast osobom prawnym oraz jednostkom organizacyjnym niemającym osobowości prawnej na podstawie art. 151 Ordynacji podatkowej pisma doręcza się w lokalu ich siedziby lub w miejscu prowadzenia działalności osobie upoważnionej do odbioru korespondencji. Przepisy art. 146, art. 148 § 2 pkt 1 oraz art. 150 stosuje się odpowiednio.

W art. 151a ustawy Ordynacja podatkowa postanowiono, że jeżeli podany przez osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej adres jej siedziby nie istnieje lub jest niezgodny z odpowiednim rejestrem i nie można ustalić miejsca prowadzenia działalności, pismo pozostawia się w aktach sprawy ze skutkiem doręczenia.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność leasingową. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. W związku z prowadzoną działalnością powstała nieściągalna wierzytelność przysługująca Wnioskodawcy względem jego klienta (podatnika dłużnika). Wierzytelność nie została uregulowana ani zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 180 dni od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub fakturze. Termin płatności tej wierzytelności przypadł przed 1 stycznia 2013 r. a dokładnie w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 30 czerwca 2012 r. Wnioskodawca wysyłał do podatnika dłużnika list polecony za zwrotnym potwierdzeniem odbioru, z informacją o zamiarze skorygowania podatku należnego, na podstawie art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług. Przesyłka została adresatowi (podatnikowi dłużnikowi) doręczona w formie zastępczej przewidzianej w przepisach art. 150 Ordynacji podatkowej.

Odnosząc się do przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego, zauważyć należy, że możliwość skorzystania z tzw. ulgi na złe długi powstaje wówczas, gdy spełnione są warunki dotyczące zarówno samej wierzytelności, jej powstania, jak i osoby dłużnika i wierzyciela.

Zatem, podatnik chcąc skorzystać z uprawnienia do korekty podatku należnego, o którym mowa w art. 89a ust. 1 ustawy, jest obowiązany dowieść, że dłużnik został w sposób prawidłowy zawiadomiony, posiadając odpowiednie pokwitowanie odbioru.

Jednym z warunków do skorzystania z ww. ulgi jest obowiązek poinformowania dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na wystąpienie okoliczności, o których mowa w art. 89a ust. 1 ustawy. Odwołanie się w art. 89b ust. 5 ustawy wprost do przepisów Ordynacji podatkowej dotyczących doręczeń, ma na celu zabezpieczenie wierzyciela przed negatywnymi konsekwencjami nieodbierania przez dłużników kierowanej do nich korespondencji.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, iż w przypadku, jeśli dłużnik nie odbierze przesłanego pocztą za potwierdzeniem odbioru zawiadamiania o zamiarze skorygowania podatku należnego z tytułu niezapłaconych wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, należy przeanalizować sposób doręczenia przesyłki w świetle przesłanek art. 150 Ordynacji podatkowej. Jeżeli, doręczenie przesyłki jest dokonane zgodnie z uregulowaniami wskazanymi w ww. przepisie, to doręczenie będzie skuteczne wraz z upływem 14. dnia od pozostawienia przez pocztę zawiadomienia o przechowywaniu pisma w placówce pocztowej.

Reasumując, doręczenie podatnikowi dłużnikowi informacji o zamiarze skorygowania podatku należnego w formie zastępczej przewidzianej w art. 150 Ordynacji podatkowej oznacza, iż Wnioskodawca uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6 i ust. 3 ustawy o VAT w brzmieniu do 31 grudnia 2012 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Mając na uwadze przedstawione przez Wnioskodawcę okoliczności sprawy, zakres pytania oraz uiszczenie opłaty w kwocie 40 zł, tut. Organ rozpatrzył wniosek w zakresie zaistniałego stanu faktycznego.

Należy wskazać, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego i własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku nie mogą być zgodnie z art. 14 b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone. Zgodnie z art. 14b § 1 Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 278 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi