Temat interpretacji

prawo do zastosowania stawki 0% do dostawy materiałów hutniczych dla armatora

ZMIANA INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) Minister Finansów, wobec stwierdzenia nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 8 lipca 2009 r. nr IPPP3/443-342/09-2/KT, wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, na wniosek z dnia 16 kwietnia 2009 r. (data wpływu 20 kwietnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania stawki 0% do dostawy materiałów hutniczych dla armatora, zmienia ww. interpretację z urzędu stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 kwietnia 2009 r. do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie został złożony ww. wniosek z dnia 16 kwietnia 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania stawki 0% do dostawy materiałów hutniczych dla armatora.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji okien z montażem w N. oraz prowadzi hurtownię materiałów hutniczych i budowlanych w G. W okresie od stycznia 2009 r. do 31 marca 2009 r. Hurtownia w G. otrzymała zamówienia od armatora S. AS z Norwegii (Wnioskodawca posiada certyfikat rezydencji) na dostawę materiałów hutniczych, które to (według oświadczenia S. AS) materiały hutnicze służą do budowy stalowych bloków okrętowych, np. w polskiej firmie, a następnie są ładowane na barkę i eksportowane do Norwegii celem końcowego wyposażenia okrętu. Armator norweski przekazał jako potwierdzenie tego faktu kserokopie dokumentu SAD, z którego wynika, że blok okrętowy do kadłuba statku nr 121 został wyeksportowany. Z treści tego Sad-u wynika, że następuje wywóz produktu kompensacyjnego po uszlachetnieniu czynnym.

Hurtownia w G. wystawia na każdą z dostaw materiałów hutniczych fakturę VAT ze stawką 0% na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT. Faktury VAT wystawiane są na firmę S. AS w Norwegii, a miejscem dostawy, zgodnie ze wskazaniem armatora, są firmy polskie, które wykorzystują ww. materiały do budowy stalowych bloków okrętowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca miał prawo traktować wyżej opisane dostawy materiałów hutniczych do S. AS jako dostawy części do środków transportu morskiego i rybołówstwa morskiego na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług... Czy Wnioskodawca mógł zastosować stawkę 0% do dostawy materiałów hutniczych do armatora S. AS...

Zdaniem Wnioskodawcy miał on prawo do zastosowania stawki VAT 0%. Zdaniem Wnioskodawcy materiały hutnicze (rury, profile, krawężniki), będące przedmiotem dostawy do armatora norweskiego, stanowiły części do budowy stalowych bloków okrętowych, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT.

W dniu 8 lipca 2009 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając na podstawie przepisów § 2 i 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), w imieniu Ministra Finansów wydał interpretację indywidualną nr IPPP3/443-342/09-2/KT, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w wydanej interpretacji indywidualnej przywołał przepisy art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 7 ust. 1, art. 41 ust. 1 oraz art. 83 ust. 1 pkt 1 i 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.). Ponadto, w związku z brakiem definicji ustawowej części i wyposażenia w przepisach wyżej wymienionej ustawy, Dyrektor Izby Skarbowej odniósł się do powszechnie przyjętego rozumienia tych pojęć, zgodnych z definicją zawartą w Słowniku języka polskiego PWN.

Organ, mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz wymienione powyżej przepisy, stwierdził, że jeżeli przedmiotem dostawy są części lub wyposażenie do statku wymienionego w art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, transakcja ta jako wypełniająca dyspozycję art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy podlegać będzie opodatkowaniu preferencyjną stawką VAT w wysokości 0%. Powyższe według Organu wydającego analizowaną interpretację dotyczy zarówno dostaw do gotowych środków transportu morskiego, rybołówstwa morskiego lub statków ratowniczych morskich, jak i będących w trakcie budowy o ile etap budowy pozwala je zaklasyfikować do jednostek pływających wymienionych w art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Minister Finansów stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 14e § 1 ustawy Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

W wyniku przeprowadzonej analizy przedmiotowej sprawy stwierdzono, że interpretacja indywidualna z dnia 8 lipca 2009 r. nr IPPP3/443-342/09-2/KT, wydana w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, jest nieprawidłowa, dlatego też uzasadnione jest dokonanie jej zmiany. Zdaniem Ministra Finansów stanowisko Wnioskodawcy wyrażone we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) dalej: ustawa o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do art. 41. ust. 1 ustawy o VAT stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 83 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do dostaw armatorom morskim:

1. statków wycieczkowych i tym podobnych, przeznaczonych głównie do przewozu osób; promów wszelkiego typu (PKWiU 35.11.21), z wyłączeniem liniowców pasażerskich pozostałych, statków (łodzi) wycieczkowych itp. pozostałych promów (PKWiU 35.11.21-90.00),
2. tankowców (PKWiU 35.11.22) z wyłączeniem tankowców pozostałych (PKWiU 35.11.22-90.00),
3. statków chłodniczych (PKWiU 35.11.23), z wyłączeniem statków chłodniczych pozostałych, innych niż tankowce (PKWiU 35.11.23-90.00),
4. statków przeznaczonych do przewozu towarów oraz statków przeznaczonych do przewozu zarówno osób jak i towarów (PKWiU 35.11.24), z wyłączeniem barek morskich bez napędu (PKWiU 35.11.24-20.3) oraz jednostek pływających wymienionych w podkategorii PKWiU 35.11.24-80 i 35.11.24-90.00,
5. statków rybackich itp. pełnomorskich (PKWiU 35.11.31-30),
6. pchaczy pełnomorskich (PKWiU 35.11.32-50.00), statków szkolnych rybołówstwa morskiego (PKWiU ex 35.11.33-93.30) i statków badawczych rybołówstwa morskiego (PKWiU ex 35.11.33-93.40),
7. statków ratowniczych morskich (PKWiU ex 35.11.33-53.40).

Z kolei w oparciu o art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do dostaw części do środków transportu morskiego, rybołówstwa morskiego i statków ratowniczych morskich, o których mowa w pkt 1, i wyposażenia tych środków, z wyłączeniem wyposażenia służącego celom rozrywki i sportu.

W tym miejscu należy wskazać, iż przepisy wyżej cytowanej ustawy o VAT rozróżniają pojęcia towarów oraz części do środków transportu morskiego. Pojęcie towarów zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT i zgodnie z tą definicją pojęcie towarów obejmuje rzeczy ruchome, wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Częściami do środków transportu morskiego są towary stanowiące gotowe elementy montowane na statkach, w tym także określone elementy zamienne lub robocze.

Pojęcie części do środków transportu morskiego jest pojęciem węższym w stosunku do zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT definicji towarów. Tym samym za części nie mogą być uznawane wszelkie towary, mogące znaleźć zastosowanie na statkach lub przy budowie statków. Przyjęcie odmiennego stanowiska w tej kwestii prowadziłoby do rozszerzającej wykładni przepisów prawa podatkowego, co byłoby odstępstwem od zasady, zgodnie z którą żaden przepis stanowiący odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania nie powinien być interpretowany w sposób rozszerzający.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika jednoznacznie, iż materiały hutnicze na zlecenie armatora norweskiego, dostarczane były do innych polskich firm w celu wykonania stalowych bloków okrętowych, a zatem nie były to gotowe elementy montowane na statku (czyli części statku), tylko były to materiały wykorzystywane do budowy bloków okrętowych do kadłuba. Należy zatem skonstatować, iż Wnioskodawca dokonując ww. dostaw nie może skorzystać z opodatkowania preferencyjną stawką podatku od towarów i usług w wysokości 0% na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT.

Prawidłowość wyżej wyrażonego stanowiska potwierdza brzmienie przepisu art. 148 lit. c dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), który przewiduje preferencje podatkowe w przypadku: dostawy, przebudowy, naprawy, konserwacji, czarterowania oraz wynajmu jednostek pływających, o których mowa w lit. a) oraz dostawy, wynajmu, naprawy i konserwacji sprzętu, łącznie ze sprzętem rybackim, będącego częścią tych jednostek lub służącego ich eksploatacji. Powołany przepis prawa unijnego nie pozwala zatem na przyjęcie rozszerzającej wykładni, tj. zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w przypadku dostawy wszelkich towarów przeznaczonych i faktycznie wykorzystywanych bezpośrednio przy budowie statków.

Mając powyższe na względzie stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Wnioskodawca miał prawo do zastosowania stawki VAT 0%, ponieważ materiały hutnicze (rury, profile, krawężniki), będące przedmiotem dostawy do armatora norweskiego, stanowiły części do budowy stalowych bloków okrętowych, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT, należało uznać za nieprawidłowe.

W świetle powyższego należało z urzędu zmienić interpretację indywidualną z dnia 8 lipca 2009 r. nr IPPP3/443-342/09-2/KT, wydaną w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

Zmiana interpretacji indywidualnej dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto należy wskazać, iż ze względu na treść wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, tj. przedstawiony stan faktyczny, pytania oraz stanowisko Wnioskodawcy, niniejsza zmiana odnosi się wyłącznie do możliwości zastosowania przez Wnioskodawcę art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT, i nie rozstrzyga czy opisane przez Wnioskodawcę czynności mogą skorzystać z preferencyjnej stawki podatku od towarów i usług na podstawie innego przepisu ustawy o VAT.

Wnioskodawcy przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację zmieniającą interpretację indywidualną. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów w terminie czternastu dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz.U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa (art. 47 i 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Minister Finansów, ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 292 kB

Minister Finansów