Temat interpretacji

Czy, Gmina ma możliwość prawną odzyskania podatku od towaru i usług (VAT) w związku z zakupem pojemników do selektywnej zbiórki odpadów komunalnych.?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 2 września 2013 r. (data wpływu 12 września 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku od towarów i usług w związku zakupem pojemników do selektywnej zbiórki odpadów komunalnych jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 września 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku od towarów i usług w związku zakupem pojemników do selektywnej zbiórki odpadów komunalnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina - wnioskodawca - jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina, jako Jednostka samorządu terytorialnego posiadająca zdolność prawną i zdolność do wykonywania czynności prawnych, będzie występować o pożyczkę z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej na zakup pojemników do selektywnej zbiórki odpadów komunalnych. Zakupione pojemniki przeznaczone będą na selektywne zbieranie następujących frakcji: papier, tworzywo sztuczne, szkło i metal. Pojemniki zostaną ustawione w miejscach ogólnodostępnych dla mieszkańców naszej gminy. Pojemniki służyć będą mieszkańcom naszej gminy nieodpłatnie.

Jednym z obligatoryjnych załączników do wniosku o udzielenie pożyczki jest złożenie interpretacji indywidualnej w sprawie możliwości odzyskania podatku od towarów i usług (VAT) w związku z realizacją ww. przedsięwzięcia.

Realizowane przedsięwzięcie ma związek z wykonywaniem zadań własnych gminy, o których mowa w ustawie o samorządzie gminnym (art 7 ust. 1 pkt 3) oraz w ustawie o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (art. 3 ust. 2 pkt 6) tj. m.in. utrzymanie czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, unieszkodliwianie odpadów komunalnych, a także tworzenie punktów selektywnego zbierania odpadów komunalnych w sposób zapewniający łatwy dostęp dla wszystkich mieszkańców gminy.

Zakupione pojemniki do selektywnego zbierania odpadów komunalnych będą stanowiły własność Gminy i będą na stanie środków trwałych Gminy. Faktury VAT dokumentujące poniesione wydatki będą wystawione na Gminę.

Gmina nie ma możliwości odliczenia podatku VAT od zapłaconych faktur.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy, Gmina ma możliwość prawną odzyskania podatku od towaru i usług (VAT) w związku z zakupem pojemników do selektywnej zbiórki odpadów komunalnych....

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma możliwości prawnej odzyskania podatku od towarów i usług (VAT) w związku z zakupem pojemników do selektywnej zbiórki odpadów komunalnych.

Wnioskodawca uważa, że nie może skorzystać z możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie w jakim nabywane towary lub usługi wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Dokonane zakupy towarów i usług, będących przedmiotem wniosku będą służyć do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zrealizowane przedsięwzięcie nie będzie wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Zatem Gmina, nie będzie miała możliwości dokonania odliczenia podatku VAT i przy ubieganiu się o pożyczkę z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony środowiska i Gospodarki Wodnej podatek VAT będzie kosztem kwalifikowalnym.

Nie istnieje obiektywna możliwość odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Proporcja, o której mowa w art. 90 ust. 2-10 ustawy z 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług, wynosi 0%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Według regulacji ust. 2 pkt 1 lit. a) powyższego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Jednocześnie przedstawiona powyżej zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług oraz niepodlegających temu podatkowi.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza na mocy ust. 2 powołanego artykułu obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r., poz. 594 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują m. in. sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym).

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych.

Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina zamierza zakupić pojemniki do selektywnej zbiórki odpadów. Przedsięwzięcie to wiąże się z realizacją zadań własnych Gminy, o których mowa w ustawie o samorządzie gminnym. W ramach tego zakupu Wnioskodawca ubiegać się będzie o pożyczkę z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i gospodarki Wodnej. Pojemniki zostaną ustawione w miejscach ogólnodostępnych dla mieszkańców Gminy. Pojemniki będą służyć mieszkańcom nieodpłatnie.

Zakupione pojemniki do selektywnego zbierania odpadów będą stanowiły własność Gminy i będą na stanie środków trwałych Wnioskodawcy.

Faktury dokumentujące poniesione wydatki będą wystawione na Gminę.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca wskazał we wniosku, że dokonane zakupy, które są przedmiotem wniosku będą służyć do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak wskazano wyżej obniżenie podatku należnego o podatek naliczony może nastąpić jedynie na ściśle określonych przez ustawodawcę zasadach, a jedną z podstawowych przesłanek pozytywnych jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. W przedmiotowej sprawie warunek wskazany w art. 86 ust. 1 ustawy nie będzie spełniony, gdyż zakup pojemników do selektywnej zbiórki odpadów nie będzie związany z czynnościami opodatkowanymi. Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało więc prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją ww. zakupu. Tym samym Wnioskodawca nie będzie miał prawa do otrzymania z tytułu realizowanego zakupu zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Reasumując, Gmina nie będzie miała prawa do odzyskania podatku od towarów i usług w związku z zakupem pojemników do selektywnej zbiórki odpadów komunalnych ponieważ przedsięwzięcie to nie będzie związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

Natomiast odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę art. 90 ust. 2-10 należy zauważyć, że przywołane przepisy regulują odliczenie podatku w sytuacji występowania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje i braku możliwości jednoznacznego przyporządkowania poszczególnych czynności do jednej z tych kategorii.

W przedmiotowej sprawie nie mamy do czynienia z powyższą sytuacją i przepisy te pozostają bez wpływu na podjęte rozstrzygnięcie w przedmiotowej sprawie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pojęcie kosztu kwalifikowalnego nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Końcowo wskazać należy, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 201 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi