Temat interpretacji

Prawo do odliczenia całości podatku naliczonego z tytułu zakupu bankowozu oraz paliwa do tego samochodu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 28 maja 2013 r. (data wpływu 31 maja 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 lipca 2013 r. (data wpływu 17 lipca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o pełną kwotę podatku naliczonego w tytułu zakupu bankowozu oraz paliwa do tego samochodu jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 maja 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o pełną kwotę podatku naliczonego w tytułu zakupu bankowozu oraz paliwa do tego samochodu.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 12 lipca 2013 r. (data wpływu 17 lipca 2013 r.) o doprecyzowanie stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest czynnym podatnikiem podatku VAT i prowadzi działalność gospodarczą od 2005 roku polegającą na usługach, m.in. montażu szaf wnękowych, mebli. Usługi te wykonuje w różnych miejscowościach odległych od miejsca zamieszkania nawet do 200 km. Wnioskodawczyni posiada punkty ekspozycyjne w innych miastach , tj..,.

W dniu 28.04.2012 roku Wnioskodawczyni nabyła w salonie samochód specjalny bankowóz typu C Ford nr rej. .za kwotę zł netto. Zakup pojazdu był udokumentowany fakturą VAT. Zakupu samochodu Wnioskodawczyni dokonała w związku z przewożeniem znacznej gotówki od klientów, którzy nie zawsze dokonują zapłat przelewem bankowym za wykonane usługi.

Ponadto w związku zatrudnianiem pracowników w oddziałach w innych miejscowościach Wnioskodawczyni musi dowozić im pensje.

W związku z zakupem bankowozu Wnioskodawczyni dokonała również zmiany we wpisie działalności firmy poprzez dodanie kod PKD 80.10.Z, który dotyczy działalności związanej z transportem pieniędzy i zamierzam świadczyć usługi przewozu gotówki.

Zakupiony pojazd jest wykorzystywany do działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy (tj. od dnia 1 stycznia 2011 r.) do dnia 31 grudnia 2013 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1 (tj. ustawy o podatku od towarów i usług), stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z kolei art. 3 ust. 2 powyższej ustawy stanowi, iż powyższy przepis ust. 1 nie dotyczy, m.in. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym. Z powyższego przepisu wynika, że bankowóz jest samochodem specjalnym i tak został oznaczony w dowodzie rejestracyjnym (ksero w załączeniu).

Zakupiony pojazd będący przedmiotem wniosku spełnia wszystkie wymagania techniczne dla bankowozu określone w załącznikach do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 września 2010 r. w sprawie wymagań, jakimi powinna odpowiadać ochrona wartości pieniężnych przechowywanych i transportowanych przez przedsiębiorców i inne jednostki organizacyjne (Dz.U. Nr 166, poz. 1128) - w załączeniu Protokół z badań certyfikacyjnych Nr ..wydany przez...

Zakupiony bankowóz typu C jest wyposażony:

• modułowy samochodowy system alarmowy spełniający wymogi dyrektywy 74/61/EWG lub regulaminu Nr 116 EKG ONZ, posiadający co najmniej następujące właściwości:
  1. funkcję panika włączaną i wyłączaną jednym przyciskiem pilota radiowego i dodatkowym wyłącznikiem wewnątrz przedziału osobowego,
  2. rezerwowe zasilanie,
  3. dodatkową syrenę alarmową,
  4. czujniki ochrony wnętrza,
  5. blokadę pracy silnika,
  6. tryb serwisowy,
  7. sygnalizację alarmową wszystkimi światłami kierunkowskazów,

• monitorowany z zewnątrz system lokalizacji satelitarnej i system sygnalizacji napadu,

• system transmisji alarmu przekazujący co najmniej informacje o:
  1. położeniu i prędkości pojazdu,
  2. otwarciu i zamknięciu drzwi przedziału ładunkowego i osobowego,
  3. stanie alarmowania samochodowego systemu alarmowego,
  4. włączeniu i wyłączeniu silnika pojazdu,

• pojemnik specjalistyczny klasy D w stojaku umożliwiającym mocowanie i wyjmowanie pojemnika przez osoby uprawnione.

• w załączeni u pismo z firmy Sp. z o.o.

Urządzenia elektroniczne i elektryczne zamontowane w pojeździe spełniają, w zakresie kompatybilności elektromagnetycznej, wymagania dyrektywy Rady nr 72/245/EWG z dnia 20 czerwca 1972 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do tłumienia zakłóceń radioelektrycznych wywoływanych przez silniki z zapłonem iskrowym stosowane w pojazdach silnikowych (Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 1, str. 226) lub regulaminu nr 10 Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych - Jednolite przepisy dotyczące homologacji pojazdów w zakresie kompatybilności elektromagnetycznej. W zakupionym pojeździe nie będzie stosowana instalacja gazowa.

Wnioskodawczyni również zwraca uwagę, że Wyrok WSA w Warszawie z dnia 9 kwietnia 2013 r, sygn. akt III SA/Wa 31188/12 orzekł, że prawo do odliczenia całego VAT naliczonego przy zakupie samochodu osobowego typu bankowóz i paliwa do niego przysługuje wszystkim podatnikom, którzy nabyli tego rodzaju auto.

Wnioskodawczyni nadmienia również, że w okresie od dnia 17.12.2012 do dnia 21.01.2013 miała miejsce kontrola Urzędu Skarbowego., który w wydanym protokole z kontroli zakwestionował prawo do odliczenia podatku VAT w pełnej wysokości. Uznał bowiem w protokole z kontroli, że Wnioskodawczyni przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w wysokości 60%.

Wobec powyższego Wnioskodawczyni została zobligowana do zwrotu niesłusznie odliczonego podatku naliczonego.

W piśmie z dnia 12 lipca 2013 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawczyni wskazała, iż:

1. W przedmiotowej sprawie nie było prowadzone postępowanie podatkowe.
   1. Organ, który kontrolował Wnioskodawczynię był to Urząd Skarbowy w .
   2. Kontrola była w okresie od 17.12.2012 do 21.01.2013.
   3. Po zakończeniu kontroli podatkowej (...) Kontrolowanemu zgodnie z art. 81b Ordynacji podatkowej przysługuje prawo do skorygowania deklaracji podatkowej. Skorygowanie deklaracji następuje poprzez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty (art.81 § 2 Ordynacji podatkowej).

W wyniku przeprowadzonej kontroli Urząd Skarbowy stwierdził, że Wnioskodawczyni błędnie odliczała cały podatek VAT od zawarcia umowy leasingu, której przedmiotem jest samochód specjalny - Ford bankowóz ( umowa leasingu operacyjnego nr .z dnia 25.04.2012 r. nr. rej... Wobec powyższego Wnioskodawczyni została zobligowana do zwrotu niesłusznie odliczonego podatku naliczonego.

Wnioskodawczyni dokonała korekt rozliczenia rocznego i deklaracji VAT zgodnie z przeprowadzoną kontrolą, oraz dołączyła pisemne uzasadnienie. Po złożeniu korekt Wnioskodawczyni wyszedł do zapłaty podatek od towarów i usług.

W dniu 20.03.2013r. Wnioskodawczyni wystąpiła do Urzędu z prośbą odroczenia terminu płatności podatku VAT, gdyż w obecnej sytuacji Wnioskodawczyni jest to niemożliwe ze względów finansowych, oraz że wystąpiła dnia 12.02.2013 do Biura Krajowej Informacji Podatkowej celem wydania interpretacji potwierdzającej ustalenia kontroli.

Naczelnik Urzędu Skarbowego zaakceptował wniosek i odroczył termin do dnia wpłynięcia interpretacji.

Dnia 14.05.2013 r. wpłynął do Wnioskodawczyni wniosek bez rozpatrzenia.

W dniu 28.05.2013 Wnioskodawczyni wystąpiła o ponowną interpretację i o kolejne odroczenie do Naczelnika Urzędu Skarbowego, gdzie Urząd na pismo Wnioskodawczyni też odroczył termin.

Wnioskodawczyni wskazała ponadto, że zakupiony pojazd był udokumentowany fakturą VAT wystawioną na Firmę Wnioskodawczyni, oraz zakup paliwa do napędu ww. pojazdu jest udokumentowany fakturami VAT wystawionymi na Wnioskodawczynię.

Bankowóz został nabyty przez Wnioskodawczynię w celu przewożenia znacznej kwoty gotówki od kontrahentów i Wnioskodawczyni zaczęła świadczyć usługi przewozu gotówki.

Wnioskodawczyni powołuje, że w wyniku wprowadzonych zmian zasady dotyczące odliczania podatku od towarów i usług związanego z nabyciem samochodów i paliw, określone w art. 3 i 4 ustawy nowelizującej stosuje się do dnia 31 grudnia 2013r. Natomiast przepisy art. 86a ust. 1-10 ustawy o podatku od towarów i usług wchodzą w życie dopiero z dniem 1 stycznia 2014r.

Zgodnie z art. 3 ust. l ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy (tj. od dnia 1 stycznia 2011r.) do dnia 31 grudnia 2013r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. l (tj. ustawy od podatków i usług), stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z kolei art. 3 ust. 2 powyższej ustawy stanowi, iż powyższy przepis ust. l nie dotyczy, m.in. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa ruchu drogowym.

Z powyższego przepisu wynika, że bankowóz, który Wnioskodawczyni zakupiła jest samochodem specjalnym i tak został oznaczony w dowodzie rejestracyjnym.

Wnioskodawczyni podała, iż zakupiony pojazd będący przedmiotem wniosku spełnia wszystkie wymagania techniczne dla bankowozu typu C. Zakupiony bankowóz w salonie samochodowym dnia 28.04.2012 r. o nr rej. .w dowodzie rejestracyjnym termin kolejnego badania technicznego miał wyznaczony na dzień 26.04.2013 (gdzie zawsze nowe samochody dostają 3 letni termin badania). W dniu 25.04.2013 Wnioskodawczyni dokonała badanie techniczne przez Okręgową Stację Kontroli Pojazdów, gdzie dowód zawiera prawidłową adnotację - SAMOCHÓD SPECJALNY BANKOWÓZ.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy po dokonaniu zakupu samochodu spełniającego powyższe kryteria Wnioskodawczyni przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o pełną kwotę podatku naliczonego wynikającą z faktury zakupu oraz czy przy zakupie paliwa do ww. auta Wnioskodawczyni przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o wynikające z faktur zakupu kwoty podatku naliczonego w pełnej wysokości...

Zdaniem Wnioskodawcy, przy zakupie samochodu specjalnego typu bankowóz firmie będącej podatnikiem VAT przysługiwać będzie prawo obniżenia kwoty podatku należnego o pełną kwotę wynikającą z faktury podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ust. 1 powołanej ustawy, gdyż zakupiony samochód służyć będzie do wykonywania czynności opodatkowanych, co spełnia warunki ww. przepisu.

Ograniczenia w odliczaniu podatku naliczonego przy zakupie paliw silnikowych przeznaczonych do samochodów osobowych wynikające z art. 4 ustawy o VAT na okres przejściowy również nie dotyczą pojazdów specjalnych jakim jest bankowóz, gdyż stosowanie tego ograniczenia zostało wyłączone art. 3 ust. 2 tej ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, nie mając bezwarunkowego charakteru, przysługuje wyłącznie podatnikowi podatku od towarów i usług, występującemu w takim charakterze, przy czym podatek naliczony winien dotyczyć zakupów towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który związany jest z transakcjami opodatkowanymi, realizowanymi przez podatnika.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Należy ponadto zauważyć, iż w art. 88 ustawy wskazane zostały sytuacje, w przypadku wystąpienia których nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego.

W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych oraz paliwa wykorzystywanego do ich napędu, regulowały odpowiednio przepisy art. 3 oraz art. 4 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą nowelizującą.

W tym miejscu należy wskazać, iż od dnia 1 stycznia 2013 r., mocą art. 10 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. z 2012 r. poz. 1456) w ww. ustawie nowelizującej wprowadzono następujące zmiany:

1. użyte w art. 3 w ust. 1, w art. 4, w art. 5 oraz w art. 7 wyrazy 31 grudnia 2012 r. zastępuje się wyrazami 31 grudnia 2013 r.;
2. w art. 9 w pkt 2 wyrazy 1 stycznia 2013 r. zastępuje się wyrazami 1 stycznia 2014 r.

Zatem w wyniku wprowadzonych zmian zasady dotyczące odliczenia podatku od towarów i usług związanego z nabyciem samochodów i paliw, określone w art. 3 i 4 ustawy nowelizującej stosuje się do dnia 31 grudnia 2013 r.

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy tj. od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

W ust. 2 ww. art. 3 wskazano, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;
6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
   1. odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
   2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań (art. 3 ust. 3 ustawy nowelizującej).

Z powyższych regulacji wynika, że obowiązujące od dnia 1 stycznia 2011 r. ograniczenia wynikające z art. 3 ustawy nowelizującej nie mają zastosowania m.in. do pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do tej ustawy.

Ww. załącznik zawiera następujący wykaz przeznaczeń pojazdów specjalnych, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 5:

1. Agregat elektryczny/spawalniczy
2. Bankowóz
3. Do prac wiertniczych
4. Koparka, koparkospycharka
5. Ładowarka
6. Do oczyszczania dróg
7. Podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych
8. Pomoc drogowa
9. Do zimowego utrzymania dróg
10. Żuraw samochodowy
11. Pogrzebowy

W objaśnieniu do ww. załącznika wskazano, że wykaz ten dotyczy pojazdów specjalnych, które spełniają warunki i wymagania techniczne określone dla przeznaczeń tych pojazdów, zawartych w odrębnych przepisach.

W świetle art. 4 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2013 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Na podstawie art. 2 pkt 36 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 z późn. zm.), przez pojazd specjalny należy rozumieć pojazd samochodowy lub przyczepę przeznaczone do wykonywania specjalnej funkcji, która powoduje konieczność dostosowania nadwozia lub posiadania specjalnego wyposażenia; w pojeździe tym mogą być przewożone osoby i rzeczy związane z wykonywaniem tej funkcji.

W świetle § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 września 2010 r. w sprawie wymagań, jakim powinna odpowiadać ochrona wartości pieniężnych przechowywanych i transportowanych przez przedsiębiorców i inne jednostki organizacyjne (Dz. U. Nr 166, poz. 1128) - dalej rozporządzenie - użyte w rozporządzeniu określenia wartości pieniężne oznaczają:

1. krajowe i zagraniczne znaki pieniężne,
2. czeki, z wyjątkiem czeków zakreślonych, skasowanych lub opatrzonych indosem pełnomocniczym, zawierającym wzmiankę wartość do inkasa, należność do inkasa lub inną o podobnym charakterze,
3. weksle, z wyjątkiem weksli opatrzonych indosem pełnomocniczym zawierającym wzmiankę wartość do inkasa lub inną o podobnym charakterze,
4. inne dokumenty zastępujące w obrocie gotówkę,
5. złoto, srebro i wyroby z tych metali, kamienie szlachetne i perły, a także platynę i inne metale z grupy platynowców, z wyjątkiem przedmiotów będących muzealiami w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach (Dz. U. z 1997 r. Nr 5, poz. 24, z późn. zm.).

W świetle § 1 pkt 15 rozporządzenia, bankowozy to pojazdy samochodowe przeznaczone do transportu wartości pieniężnych, oznaczone w zależności od konstrukcji i zabezpieczenia technicznego jako typy: A, B i C.

Według § 10 ust. 1 rozporządzenia, wymagania techniczne bankowozów określają załączniki do rozporządzenia:

1. załącznik nr 3 - wymagania techniczne dla bankowozu typu A;
2. załącznik nr 4 - wymagania techniczne dla bankowozu typu B;
3. załącznik nr 5 - wymagania techniczne dla bankowozu typu C.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni jest czynnym podatnikiem podatku VAT i prowadzi działalność gospodarczą polegającą na usługach, m.in. montażu szaf wnękowych, mebli. Usługi te wykonuje w różnych miejscowościach odległych od miejsca zamieszkania nawet do 200 km. Wnioskodawczyni posiada punkty ekspozycyjne w innych miastach , tj...

W dniu 28.04.2012 roku Wnioskodawczyni nabyła w salonie samochód specjalny bankowóz typu C Ford. Zakupu samochodu Wnioskodawczyni dokonała w związku z przewożeniem znacznej gotówki od klientów, którzy nie zawsze dokonują zapłat przelewem bankowym za wykonane usługi.

Ponadto w związku zatrudnianiem pracowników w oddziałach w innych miejscowościach Wnioskodawczyni musi dowozić im pensje.

W związku z zakupem bankowozu Wnioskodawczyni dokonała również zmiany we wpisie działalności firmy poprzez dodanie kod PKD 80.10.Z, który dotyczy działalności związanej z transportem pieniędzy i zamierzam świadczyć usługi przewozu gotówki.

Zakupiony pojazd jest wykorzystywany do działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Zakupiony pojazd będący przedmiotem wniosku spełnia wszystkie wymagania techniczne dla bankowozu dla bankowozu typu C określone w załącznikach do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 września 2010 r. w sprawie wymagań, jakimi powinna odpowiadać ochrona wartości pieniężnych przechowywanych i transportowanych przez przedsiębiorców i inne jednostki organizacyjne. Zakup pojazdu był udokumentowany fakturą VAT wystawioną na Firmę Wnioskodawczyni, oraz zakup paliwa do napędu ww. pojazdu jest udokumentowany fakturami VAT wystawionymi na Wnioskodawczynię. Bankowóz który Wnioskodawczyni zakupiła jest samochodem specjalnym i tak został oznaczony w dowodzie rejestracyjnym.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku zaistniały stan faktyczny oraz powołane regulacje z zakresu podatku od towarów i usług, stwierdzić należy, że w związku z faktem nabycia bankowozu oraz nabyciem paliwa do tego pojazdu, Wnioskodawczyni nie nabyła prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej ww. czynności.

Powyższe wynika z faktu, iż zakup bankowozu do celów innych niż jego przeznaczenie, wyklucza możliwość skorzystania z pełnego odliczenia. Należy wskazać, że aby móc odliczyć podatek naliczony w całości przy zakupie pojazdu stanowiącego bankowóz pojazd ten winien być zakupiony celem przeznaczenia go do działalności opodatkowanej podatnika i to wyłącznie takiej, w której jego wykorzystywanie jest konieczne. Oznacza to, że zakup bankowozu powinien być uzasadniony i ściśle powiązany z przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej.

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą polegającą na usługach, m.in. montażu szaf wnękowych, mebli. Zakupu bankowozu Wnioskodawczyni dokonała w związku z przewożeniem znacznej gotówki od klientów oraz koniecznością dowozu pensji dla pracowników zatrudnionych w oddziałach w innych miejscowościach. Zatem zakup pojazdu nastąpił w celu wykorzystania go do działalności gospodarczej w zakresie montażu szaf wnękowych, mebli. Tym samym zakup pojazdu nie nastąpił w celu wykorzystywania go do czynności zgodnych z jego przeznaczeniem.

Usługi przewozu gotówki Wnioskodawczyni zaczęła świadczyć w późniejszym terminie.

Uwzględniając powyższe, jak również przywołane przepisy prawa stwierdzić należy, że ze względu na to, iż zakup bankowozu nastąpił dla celów związanych z własną działalnością gospodarczą Wnioskodawczyni (przewóz znacznej gotówki od klientów, dowóz pensji dla pracowników zatrudnionych w oddziałach w innych miejscowościach), to Wnioskodawczyni nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o pełną kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury zakupu pojazdu. Wnioskodawczyni przysługuje częściowe prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z otrzymanej faktury dokumentującej nabycie przedmiotowego samochodu, w oparciu o postanowienia zawarte w art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej, tj. jedynie 60% tej kwoty, nie więcej jednak niż 6.000 zł. Tym samym, Wnioskodawczyni nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu paliwa do ww. samochodu.

Reasumując, w przypadku nabycia bankowozu typu C, Wnioskodawczyni nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o pełną kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury zakupu tego pojazdu. Wnioskodawczyni natomiast przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w wysokości 60% kwoty podatku określonej w fakturze dokumentującej zakup tego pojazdu, nie więcej jednak niż 6.000 zł. W konsekwencji Zainteresowanej nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy zakupie paliwa do napędu powyższego samochodu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy wskazać, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytań) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Odnośnie dokumentów stanowiących załączniki do wniosku, tutejszy organ wyjaśnia, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny przesłanych załączników.

Należy podkreślić, iż na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii nie może wpłynąć powołany przez Wnioskodawczynię wyrok, bowiem stanowi on rozstrzygnięcie w konkretnej sprawie, osadzonej w określonym stanie faktycznym. Należy zauważyć, że moc obowiązująca wyroków zamyka się w obrębie spraw, w których zostały wydane.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 438 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi