Temat interpretacji

Czy Wnioskodawca w związku z wydaniem pojedynczych egzemplarzy Wyrobów innym podmiotom celem umożliwienia tym podmiotom określenia czy posiadają zdolność do wyprodukowania dla Wnioskodawcy wyrobów o takim wyglądzie, walorach estetycznych i użytkowych jak przekazany im nieodpłatnie Wyroby, ma obowiązek naliczenia podatku należnego na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 26 czerwca 2013 r. (data wpływu 1 lipca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku naliczenia podatku należnego w związku z nieodpłatnym przekazaniem wyrobów do testów i badań jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 lipca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku naliczenia podatku należnego w związku z nieodpłatnym przekazaniem wyrobów do testów i badań.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jako producent i dystrybutor wyrobów sanitarnych, planuje nieodpłatne przekazywanie podmiotom, z którymi współpracuje lub chciałby nawiązać współpracę, pojedynczych egzemplarzy (próbek) materiałów, bądź towarów, zakupionych od innych podmiotów, celem umożliwienia tym podmiotom określenia, czy posiadają zdolność do wyprodukowania wyrobów o takim wyglądzie, walorach estetycznych i użytkowych jak przekazany im nieodpłatnie wyrób. Przekazania miałyby dotyczyć materiałów, towarów, które Wnioskodawca aktualnie kupuje od dostawców zewnętrznych, ale jednocześnie poszukuje alternatywnych dostawców, celem zabezpieczenia ciągłości powadzonej działalności gospodarczej. Przy nabyciu danego materiału, towaru, przed jego przekazaniem przez Wnioskodawcę innemu podmiotowi, Wnioskodawcy przysługiwać będzie prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu ich nabycia, gdyż nabyty materiał, towar służy do dalszego przetwarzania przez Wnioskodawcę, ewentualnie do dalszej odsprzedaży.

W dalszej części wniosku opisane wyżej materiały i towary przekazywane nieodpłatnie innym podmiotom nazywane będą Wyrobami.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca w związku z wydaniem pojedynczych egzemplarzy Wyrobów innym podmiotom celem umożliwienia tym podmiotom określenia czy posiadają zdolność do wyprodukowania dla Wnioskodawcy wyrobów o takim wyglądzie, walorach estetycznych i użytkowych jak przekazane im nieodpłatnie Wyroby, ma obowiązek naliczenia podatku należnego na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazanie pojedynczych egzemplarzy Wyrobów w warunkach i na cele opisane w stanie faktycznym nie zaktualizuje obowiązku naliczenia podatku należnego VAT na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, mimo że przy nabyciu Wyrobów lub przy ich wytworzeniu (w odniesieniu do zakupionych na potrzeby wytworzenia Wyrobu towarów i usług) Wnioskodawca odliczy podatek naliczony. Wynika to z tego, że przekazanie Wyrobów nie nastąpi na cele osobiste Wnioskodawcy jako podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia. Przekazanie takie nie będzie też stanowiło darowizny.

Przekazanie pojedynczych egzemplarzy Wyrobów w sposób oczywisty jest związane z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Wnioskodawcę, w ramach której Wnioskodawca musi nieustannie poszukiwać nowych kontrahentów zdolnych wyprodukować Wyroby o takich walorach estetycznych i użytkowych jak tego wymaga Wnioskodawca. Właśnie dzięki przekazywaniu Wyrobu możliwe jest dokonywanie przez kontrahentów Wnioskodawcy czy też potencjalnych kontrahentów oceny opartej na przeprowadzonych przez nich testach, badaniu walorów estetycznych, użytkowych i właściwości danego Wyrobu i w rezultacie udzielenie Wnioskodawcy przez podmiot, któremu przekazany zostanie taki Wyrób odpowiedzi, czy dany podmiot jest zdolny pod względem organizacyjnym i technologicznym wyprodukować na zamówienie Wnioskodawcy wyroby takie jak przekazany Wyrób.

Pośrednio na poprawność takiego rozumowania wskazują interpretacje Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 4 kwietnia 2013 r., sygn. IPPP1 /443-24/13-2/PR; z 15 marca 2013 r., sygn. IPPP2/443-88/13-2/MM oraz IPPP2/443-88/13-3/MM. Z powołanych interpretacji wynika, że o ile towary przekazywane do badań (w stanie faktycznym na rzecz laboratoriów, co jednak nie zmienia istoty sprawy z punktu widzenia braku obowiązku naliczenia podatku VAT przez Wnioskodawcę) nie mieszczą się w definicji próbki (przekazanie nie ma charakteru promocji, a laboratoriów nie można uznać za konsumentów namawianych do nabycia towarów), o tyle laboratoria nie mogą być uznane za konsumentów, a więc nie następuje nabycie przez laboratoria prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W konsekwencji organy podatkowe stwierdziły, że wydanie towarów na rzecz laboratoriów nie stanowi dostawy towarów i nie podlega opodatkowaniu VAT. Także w opisanym na wstępie stanie faktycznym sprawy podmioty, którym będą przekazywane pojedyncze egzemplarze Wyrobów nie mogą być uznane za konsumentów tych Wyrobów.

Wyroby te będą przez takie podmioty wszechstronnie testowane, badane pod względem poszczególnych parametrów użytkowych i uwarunkowań technologicznych niezbędnych do wyprodukowania wyrobu o takich samych parametrach. Nie będzie więc miała miejsce konsumpcja Wyrobu przez podmiot, któremu on zostanie przekazany przez Wnioskodawcę. Przekazanie będzie miało charakter celowy, bez nabycia prawa do rozporządzania tym Wyrobem jak właściciel. W wielu przypadkach podczas testów Wyrób ulegnie zniszczeniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Z kolei, w myśl art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika art. 7 ust. 3 ustawy.

Jak stanowi art. 7 ust. 4 ustawy, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1. o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.

Zgodnie z art. 7 ust. 7 ustawy, przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się identyfikowalne jako próbka egzemplarz towaru lub jego niewielką ilość, które pozwalają na ocenę cech i właściwości towaru w jego końcowej postaci, przy czym ich przekazanie (wręczenie) przez podatnika:

1. ma na celu promocję tego towaru oraz
2. nie służy zasadniczo zaspokojeniu potrzeb odbiorcy końcowego w zakresie danego towaru, chyba że zaspokojenie potrzeb tego odbiorcy jest nieodłącznym elementem promocji tego towaru i ma skłaniać tego odbiorcę do zakupu promowanego towaru.

Jak wynika z powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego towaru lub ich części składowych, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących prezenty o małej wartości (niebędące przedmiotem niniejszej interpretacji) lub próbki. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jako producent i dystrybutor wyrobów sanitarnych, planuje nieodpłatne przekazywanie podmiotom, z którymi współpracuje lub chciałby nawiązać współpracę, pojedynczych egzemplarzy (próbek) materiałów, bądź towarów, zakupionych od innych podmiotów, celem umożliwienia tym podmiotom określenia, czy posiadają zdolność do wyprodukowania wyrobów o takim wyglądzie, walorach estetycznych i użytkowych jak przekazany im nieodpłatnie wyrób. Przekazania miałyby dotyczyć materiałów, towarów, które Wnioskodawca aktualnie kupuje od dostawców zewnętrznych, ale jednocześnie poszukuje alternatywnych dostawców, celem zabezpieczenia ciągłości powadzonej działalności gospodarczej. Przy nabyciu danego materiału, towaru, przed jego przekazaniem przez Wnioskodawcę innemu podmiotowi, Wnioskodawcy przysługiwać będzie prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu ich nabycia, gdyż nabyty materiał, towar służy do dalszego przetwarzania przez Wnioskodawcę, ewentualnie do dalszej odsprzedaży.

W związku z powyższym Wnioskodawca ma wątpliwości czy nieodpłatne przekazywanie podmiotom, z którymi współpracuje lub chciałby nawiązać współpracę, pojedynczych egzemplarzy materiałów, bądź towarów, celem umożliwienia tym podmiotom określenia, czy posiadają zdolność do wyprodukowania wyrobów o takim wyglądzie, walorach estetycznych i użytkowych jak przekazany im nieodpłatnie wyrób podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Przy badaniu, czy nieodpłatnie przekazane towary w ogóle podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT należy w pierwszej kolejności określić czy przekazywany towar ma wartość użytkową (konsumpcyjną) z punktu widzenia nabywcy. Jeżeli przekazywany nieodpłatnie towar nie miałby dla nabywcy żadnej wartości użytkowej (konsumpcyjnej) to wówczas przekazanie takiego towaru nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Bowiem, u podstaw podatku VAT leży obciążenie tym podatkiem konsumpcji, co jest realizowane poprzez doliczanie go do ceny nabywanych przez konsumentów dóbr. Faktyczny ciężar podatku jest przerzucany na kolejnych nabywców, aby w końcu obciążyć ostatniego nabywcę konsumenta, który nie uczestniczy już w tym systemie i nie ma możliwości dalszego przerzucenia podatku. Mając powyższe na uwadze, podatek VAT obciąża konsumpcję danego towaru (lub usługi), przez którą należy rozumieć użycie nabytego towaru (lub usługi) ze skutkiem zaspokojenia jakiejkolwiek potrzeby przez konsumenta.

Należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia wartości użytkowej (konsumpcyjnej). Zgodnie ze słownikową definicją (według Internetowego Słownika Języka Polskiego http://www.sjp.pwn.pl) wartość to ile coś jest warte pod względem materialnym; cecha tego, co jest dobre pod jakimś względem.

Z kolei użytkowy (według Internetowego Słownika Języka Polskiego http://www.sjp.pl) to: mający praktyczne zastosowanie, przeznaczony do użytku (np. drewno użytkowe), konsumpcja to wykorzystywanie dóbr i usług do zaspokojenia potrzeb.

Zatem, wartość użytkowa (konsumpcyjna) towaru oznacza zdolność danego towaru do zaspokojenia potrzeb jego nabywcy.

W świetle powołanych wyżej norm prawnych oraz opisu sprawy należy stwierdzić, że Wyroby będące przedmiotem wniosku nie mają dla nabywcy (kontrahenta) wartości użytkowej, gdyż nie mają one waloru konsumpcyjnego, bowiem istotą przekazania ww. Wyrobów jest wyłącznie ich wszechstronne testowanie, badanie pod względem poszczególnych parametrów użytkowych i uwarunkowań technologicznych niezbędnych do wyprodukowania wyrobu o takich samych parametrach. W rezultacie jak wskazano we wniosku, nie będzie miała miejsca konsumpcja Wyrobu, przez podmiot, któremu zostanie on przekazany przez Wnioskodawcę. Przekazanie to będzie miło charakter celowy, a w wielu wypadkach podczas testów i badań Wyrób zostanie zniszczony.

Podsumowując, uznać należy, że odbiorca przekazywanych Wyrobów nie konsumuje ich, nie jest też w wyniku dokonanej dostawy zaspokojona jakakolwiek potrzeba, ani też nie pojawia się wskutek tego przysporzenie majątkowe. Przekazane Wyroby służą jedynie jako materiał do wykonania na nich testów, badań, analiz, itp.

Zatem biorąc pod uwagę opis sprawy oraz wskazane przepisy prawa tut. Organ stwierdza, że w związku z wydaniem pojedynczych egzemplarzy Wyrobów innym podmiotom celem umożliwienia im określenia czy posiadają zdolność do wyprodukowania dla Wnioskodawcy wyrobów o określonym wyglądzie, walorach estetycznych i użytkowych, nie ma obowiązku naliczenia podatku należnego, gdyż przedmiotowe nieodpłatne przekazanie nie wypełnia dyspozycji art. 7 ust. 2 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu