Temat interpretacji

1. Czy faktura opisana jako faktura B będzie stanowiła dowód jednoznacznie potwierdzający (w rozumieniu art. 120 ust. 10 pkt 5 ustawy o podatku od towarów i usług), że przedmiot kolekcjonerski został nabyty na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 120 ust. 4 i 5 ustawy o podatku od towarów i usług?
2. Czy w takim przypadku Wnioskodawca będzie uprawniony do odsprzedaży towaru w Polsce przy zastosowaniu procedury VAT marża i przyjęcia, że wartość nabycia będzie stanowiła cena towaru bez marży sprzedawcy?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 maja 2013 r. (data wpływu 13 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sprzedaży towarów przy zastosowaniu procedury VAT marża, w sytuacji gdy Wnioskodawca otrzyma od sprzedawcy fakturę B jest:

1. prawidłowe w części dotyczącej faktury, jako dokumentu o którym mowa w art. 120 ust. 10 pkt 5 ustawy oraz uprawnienia Zainteresowanego do odsprzedaży towaru przy zastosowaniu procedury VAT marża,
2. nieprawidłowe w części dotyczącej ustalenia wartości nabycia towaru.

UZASADNIENIE

W dniu 13 maja 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sprzedaży towarów przy zastosowaniu procedury VAT marża, w sytuacji gdy

Wnioskodawca otrzyma od sprzedawcy fakturę B.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest zarejestrowany w Polsce jako czynny podatnik VAT. Prowadzi on działalność gospodarczą w zakresie nabywania i sprzedaży dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich, antyków oraz towarów używanych w rozumieniu art. 120 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności Zainteresowany zamierza nabyć przedmiot kolekcjonerski w antykwariacie w Niemczech w celu jego dalszej odsprzedaży w Polsce. Niemiecki sprzedawca będzie czynnym podatnikiem podatku od wartości dodanej zarejestrowanym w Niemczech. Sprzedaż nastąpi przy zastosowaniu procedury VAT marża.

Spółka może otrzymać dwa rodzaje faktury od niemieckiego sprzedawcy:

1. faktura A
   • fakturę na kwotę brutto zakupu towaru, tj. bez wyszczególnienia wartości netto, stawki podatku od wartości dodanej oraz bez wskazania kwoty podatku,
   • na której wskazana będzie również w osobnej pozycji wysokość marży sprzedawcy w kwocie brutto, tj. bez wyszczególnienia wartości netto, stawki podatku od wartości dodanej oraz bez wskazania kwoty podatku;
2. faktura B
   • fakturę na kwotę brutto zakupu towaru, tj. bez wyszczególnienia wartości netto, stawki podatku od wartości dodanej oraz bez wskazania kwoty podatku,
   • na której jednakże drugą pozycję będzie stanowiła wysokość marży niemieckiego sprzedawcy w kwocie netto oraz w kwocie brutto ze wskazaniem właściwej dla tej marży stawki podatku od wartości dodanej oraz kwoty tego podatku.

Przy czym na obydwu fakturach znajdzie się zapis odwołujący się do właściwych przepisów niemieckiej ustawy o podatku obrotowym (VAT) wskazujący na fakt, iż sprzedaż nastąpiła przy zastosowaniu procedury VAT marża, tj. procedury analogicznej do uregulowanej w art. 120 polskiej ustawy o podatku od towarów i usług. Dodatkowo, żadna z faktur nie będzie wskazywała tzw. unijnego numeru identyfikacyjnego VAT nabywcy (wnioskodawcy), ale numer bez poprzedzających go liter PL.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy faktura opisana jako faktura B będzie stanowiła dowód jednoznacznie potwierdzający (w rozumieniu art. 120 ust. 10 pkt 5 ustawy o podatku od towarów i usług), że przedmiot kolekcjonerski został nabyty na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 120 ust. 4 i 5 ustawy o podatku od towarów i usług...
2. Czy w takim przypadku Wnioskodawca będzie uprawniony do odsprzedaży towaru w Polsce przy zastosowaniu procedury VAT marża i przyjęcia, że wartość nabycia będzie stanowiła cena towaru bez marży sprzedawcy...

Zdaniem Wnioskodawcy, faktura B będzie stanowiła jednoznaczny dowód na to, że towar został nabyty na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 120 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zainteresowany stoi na stanowisku, że w przypadku otrzymania faktury B będzie uprawniony do jego odsprzedaży w Polsce przy zastosowaniu procedury VAT marża i przyjęcia jako wartości nabycia jedynie ceny nabycia towaru bez marży sprzedawcy.

W ocenie Spółki, warunki skorzystania z procedury VAT marża, tj. dokonania sprzedaży na zasadach określonych w art. 120 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług są następujące:

1. podatnik wykonuje czynności polegające na dostawie towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika dla celów prowadzonej działalności lub importowanych w celu odprzedaży,
2. sprzedaż dotyczy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków,
3. które podatnik nabył od podatnika podatku od wartości dodanej,
4. jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 120 ust. 4 i 5 ustawy o podatku od towarów i usług,
5. a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.

W przedmiotowej sprawie, zarówno nabycie towaru (przedmiotu kolekcjonerskiego) nastąpi przy spełnieniu warunków opisanych w pkt a) - d) powyżej. Jednocześnie Wnioskodawca będzie dysponował fakturą posiadającą zapis odwołujący się do właściwych przepisów niemieckiej ustawy o podatku obrotowym (VAT) wskazujący na fakt, iż sprzedaż nastąpiła przy zastosowaniu procedury VAT marża, tj. procedury analogicznej do uregulowanej w art. 120 polskiej ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponadto, cena nabycia towaru będzie ceną brutto bez wyszczególnienia kwoty ani stawki podatku od wartości dodanej. W związku z powyższym, zdaniem Zainteresowanego, faktury te będą jednoznacznie potwierdzały, że dostawa tego towaru (jego nabycie przez Spółkę) było opodatkowane podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 120 ust. 4 i 5 ustawy o podatku od towarów i usług.

Różnica pomiędzy fakturą A a fakturą B będzie miała natomiast znaczenie w zakresie wartości nabycia jaką będzie mógł uwzględnić wnioskodawca przy odsprzedaży towaru w Polsce. W przypadku faktury B, Zainteresowany jako wartość nabycia będzie mógł uwzględnić jedynie cenę nabycia towaru bez marży sprzedawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

• prawidłowe w części dotyczącej faktury B, jako dokumentu o którym mowa w art. 120 ust. 10 pkt 5 ustawy i uprawnienia Zainteresowanego do odsprzedaży towaru przy zastosowaniu procedury VAT marża
• nieprawidłowe w części dotyczącej ustalenia wartości nabycia towaru.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy).

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel () - art. 7 ust. 1 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jako zarejestrowany w Polsce czynny podatnik VAT, prowadzi działalność gospodarczą w zakresie nabywania i sprzedaży dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich, antyków oraz towarów używanych w rozumieniu art. 120 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności Zainteresowany zamierza nabyć przedmiot kolekcjonerski w antykwariacie w Niemczech w celu jego dalszej odsprzedaży w Polsce.

Na mocy art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Wskazać należy, że art. 120 ustawy przewiduje jedno z odstępstw od zasad ogólnych opodatkowania podatkiem VAT. Istotą szczególnego sposobu opodatkowania towarów wymienionych w art. 120 ust. 1 ustawy, jest opodatkowanie jedynie marży wartości dodanej przez podatnika (sprzedawcę).

Zgodnie z art. 120 ust. 1 ustawy, na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1. przez dzieła sztuki rozumie się:
   1. obrazy, kolaże i podobne płyty dekoracyjne, rysunki i pastele, wykonane w całości przez artystę, z wyłączeniem planów i rysunków do celów architektonicznych, inżynieryjnych, przemysłowych, komercyjnych, topograficznych lub podobnych, ręcznie zdobionych produktów rzemiosła artystycznego, tkanin malowanych dla scenografii teatralnej, do wystroju pracowni artystycznych lub im podobnych zastosowań (CN 9701), (PKWiU ex 90.03.13.0),
   2. oryginalne sztychy, druki i litografie, sporządzone w ograniczonej liczbie egzemplarzy, czarno-białe lub kolorowe, złożone z jednego lub kilku arkuszy, w całości wykonane przez artystę, niezależnie od zastosowanego przez niego procesu lub materiału, z wyłączeniem wszelkich procesów mechanicznych lub fotomechanicznych (CN 9702 00 00), (PKWiU ex 90.03.13.0),
   3. oryginalne rzeźby oraz posągi z dowolnego materiału, pod warunkiem że zostały one wykonane w całości przez artystę; odlewy rzeźby, których liczba jest ograniczona do 8 egzemplarzy, a wykonanie było nadzorowane przez artystę lub jego spadkobierców (CN 9703 00 00), (PKWiU ex 90.03.13.0),
   4. gobeliny (CN 5805 00 00), (PKWiU ex 13.92.16.0) oraz tkaniny ścienne (CN 6304), (PKWiU ex 13.92.16.0) wykonane ręcznie na podstawie oryginalnych wzorów dostarczonych przez artystę, pod warunkiem że ich liczba jest ograniczona do 8 egzemplarzy,
   5. fotografie wykonane przez artystę, opublikowane przez niego lub pod jego nadzorem, podpisane i ponumerowane, ograniczone do 30 egzemplarzy we wszystkich rozmiarach oraz oprawach;
2. przez przedmioty kolekcjonerskie rozumie się:
   1. znaczki pocztowe lub skarbowe, stemple pocztowe, koperty pierwszego obiegu, ostemplowane materiały piśmienne i im podobne, ofrankowane, a jeżeli nieofrankowane, to uznane za nieważne i nieprzeznaczone do użytku jako ważne środki płatnicze (CN 9704 00 00),
   2. kolekcje oraz przedmioty kolekcjonerskie o wartości zoologicznej, botanicznej, mineralogicznej, anatomicznej, historycznej, archeologicznej, paleontologicznej, etnograficznej lub numizmatycznej (CN 9705 00 00), a także przedmioty kolekcjonerskie, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7;
3. przez antyki rozumie się przedmioty, inne niż wymienione w pkt 1 i 2, których wiek przekracza 100 lat (CN 9706 00 00);
4. przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0).

W myśl art. 120 ust. 4 ustawy, w przypadku podatnika wykonującego czynności polegające na dostawie towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika dla celów prowadzonej działalności lub importowanych w celu odsprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Z ww. przepisów wynika, iż opodatkowanie w systemie marży jest ograniczone do pewnej kategorii towarów używanych, które podatnik nabył uprzednio w celu ich odsprzedaży. Istotne jest jednak przy tym, od kogo towary używane zostały nabyte.

Stosownie bowiem do art. 120 ust. 10 ustawy, przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

1. osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
2. podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
3. podatników, jeśli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
4. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
5. podatników od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.

Ustawa o podatku od towarów i usług przewiduje zatem stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy towarów, o których mowa w art. 120 ust. 1 ustawy, polegającej na opodatkowaniu marży, czyli różnicy między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszonej o kwotę podatku. Jest to wyjątek od ogólnej reguły opodatkowania obrotu, czyli kwoty należnej z tytułu sprzedaży pomniejszonej o kwotę należnego podatku.

Ta szczególna procedura dotyczy jednak tylko dostawy towarów używanych, które podatnik nabył od podmiotów wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy.

Jak wskazano w opisie sprawy, niemiecki sprzedawca będzie czynnym podatnikiem podatku od wartości dodanej zarejestrowanym w Niemczech. Sprzedaż nastąpi przy zastosowaniu procedury VAT marża. Spółka otrzyma od niemieckiego sprzedawcy fakturę B na kwotę brutto zakupu towaru, tj. bez wyszczególnienia wartości netto, stawki podatku od wartości dodanej oraz bez wskazania kwoty podatku, na której jednakże drugą pozycję będzie stanowiła wysokość marży niemieckiego sprzedawcy w kwocie netto oraz w kwocie brutto ze wskazaniem właściwej dla tej marży stawki podatku od wartości dodanej oraz kwoty tego podatku. Wnioskodawca poinformował ponadto, iż na fakturze tej znajdzie się zapis odwołujący się do właściwych przepisów niemieckiej ustawy o podatku obrotowym (VAT) wskazujący na fakt, iż sprzedaż nastąpiła przy zastosowaniu procedury VAT marża, tj. procedury analogicznej do uregulowanej w art. 120 polskiej ustawy o podatku od towarów i usług. Dodatkowo, faktura nie będzie wskazywała tzw. unijnego numeru identyfikacyjnego VAT nabywcy (Wnioskodawcy), ale numer bez poprzedzających go liter PL.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie art. 120 ust. 10 pkt 5 ustawy. Jak bowiem poinformował Zainteresowany, Niemiecki sprzedawca będzie czynnym podatnikiem podatku od wartości dodanej, a dostawa tych towarów będzie opodatkowana podatkiem od wartości dodanej przy zastosowaniu procedury VAT marża, na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 120 ustawy, co zostanie potwierdzone fakturą wystawioną przez niemieckiego sprzedawcę, zawierającą zapis odwołujący się do właściwych przepisów niemieckiej ustawy o podatku obrotowym (VAT) wskazujących ten fakt.

Zatem nabycie przez Spółkę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przedmiotu kolekcjonerskiego w antykwariacie w Niemczech (podatnika podatku od wartości dodanej) będzie uprawniało ją do odsprzedaży tego towaru w Polsce przy zastosowaniu procedury VAT marża.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również określenia kwoty nabycia ww. towaru, jaką będzie mógł on uwzględnić przy jego odsprzedaży w Polsce.

Formułując w art. 120 ustawy szczególne procedury w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków, ustawodawca, określając w ust. 4 tego artykułu podstawę opodatkowania, posłużył się sformułowaniem kwota nabycia.

Ustawa o podatku od towarów i usług, ani przepisy wykonawcze do tejże ustawy nie określają w treści definicji pojęcia kwota nabycia. Natomiast ustawa ta jest (winna być) wyrazem dążenia do dostosowania przepisów krajowych, w zakresie tego podatku, do przepisów unijnych. W zaistniałej sytuacji uzasadnione jest posiłkowanie się przepisami Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 2006 r. Nr 347, str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą, które dotyczą podatku od towarów i usług i odpowiadają użytemu pojęciu.

W art. 312 Dyrektywy zawarte są definicje:

cena sprzedaży która oznacza wszystkie składniki wynagrodzenia uzyskanego lub do uzyskania przez podatnika-pośrednika od nabywcy lub osoby trzeciej, włączając w to subwencje bezpośrednio związane z transakcją, podatki, cła, opłaty i należności oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizja, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik-pośrednik obciąża nabywcę, z wyłączeniem jednak kwot, o których mowa w art. 79;

cena nabycia która oznacza wszystkie składniki wynagrodzenia, określonego w pkt 1, uzyskanego lub do uzyskania przez dostawcę od podatnika-pośrednika.

Mając na uwadze powyższe regulacje stwierdzić należy, iż dla potrzeb zastosowania procedury opodatkowania marżą, przez cenę nabycia należy rozumieć wszystko, co stanowi wynagrodzenie, które pierwotny sprzedawca towaru otrzymał od podatnika.

Powyższe oznacza, że kwota nabycia to cena, którą nabywca płaci dostawcy towaru (sprzedającemu). Cena ta obejmuje wszystkie elementy związane bezpośrednio z transakcją, jeżeli nabywca towaru (kupujący) ponosi ich ciężar płacąc za nie dostawcy. Jest to równoznaczne z tym, że są one wliczone w cenę należną dostawcy. W skład kwoty nabycia mogą wchodzić wszelkie wydatki, ale tylko wówczas, gdy stanowią element ceny zapłaconej zbywcy.

Z opisu sprawy wynika, iż w związku z nabyciem od niemieckiego podatnika przy zastosowaniu procedury VAT marża przedmiotu kolekcjonerskiego, Zainteresowany otrzyma fakturę B na kwotę brutto zakupu towaru, tj. bez wyszczególnienia wartości netto, stawki podatku od wartości dodanej oraz bez wskazania kwoty podatku, na której jednakże drugą pozycję będzie stanowiła wysokość marży niemieckiego sprzedawcy w kwocie netto oraz w kwocie brutto ze wskazaniem właściwej dla tej marży stawki podatku od wartości dodanej oraz kwoty tego podatku.

Z treści art. 120 ust. 4 ustawy wynika, że marża stanowi różnicę pomiędzy całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszoną o kwotę podatku. Całkowita kwota, jaką ma zapłacić nabywca nie musi być zatem wykazana w jednej pozycji, lecz obejmuje całość kwot (należności), jakie ma zapłacić nabywca towaru, aby nabyć ten towar.

Mając na uwadze powyższy opis oraz ww. przepisy (wspólnotowe i krajowe) należy stwierdzić, iż określając podstawę opodatkowania (marżę) w związku ze stosowaniem procedury VAT marża dla dostawy przedmiotu kolekcjonerskiego Wnioskodawca winien wyliczyć różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia (zapłaconą pierwotnemu sprzedawcy), pomniejszoną o kwotę podatku od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie wartość nabycia przez Zainteresowanego przedmiotu kolekcjonerskiego stanowić będzie całkowita wartość pieniężna jaką będzie on zobowiązany zapłacić podatnikowi niemieckiemu, bez względu na formę zapisu jaką kontrahent ten zastosował wystawiając fakturę VAT marża na sprzedany towar. Wartość tą będzie stanowiła cena brutto towaru wraz z marżą sprzedawcy również w kwocie brutto, bowiem taka kwota zostanie uiszczona przez Spółkę za towar.

Odnosząc się zatem do zadanych pytań, na podstawie przedstawionego opisu sprawy stwierdzić należy, iż faktura B będzie stanowiła dowód jednoznacznie potwierdzający (w rozumieniu art. 120 ust. 10 pkt 5 ustawy), że przedmiot kolekcjonerski został nabyty na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 120 ust. 4 i 5 ustawy. I w takim przypadku Wnioskodawca będzie uprawniony do odsprzedaży towaru w Polsce przy zastosowania procedury VAT marża i przyjęcia, że wartość nabycia będą stanowiły wartości brutto towaru oraz marży sprzedawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W niniejszej interpretacji rozstrzygnięto wniosek w zakresie sprzedaży towarów przy zastosowaniu procedury VAT marża, w sytuacji gdy Wnioskodawca otrzyma od sprzedawcy fakturę B. Natomiast w zakresie sprzedaży towarów przy zastosowaniu procedury VAT marża, w sytuacji gdy Wnioskodawca otrzyma od sprzedawcy fakturę A, wydana została interpretacja indywidualna z dnia 26 lipca 2013 r. Nr ILPP4/443-211/13-2/EWW.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 3 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu