Temat interpretacji

Stawka podatku przy sprzedaży torfu leczniczego (borowiny).

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 listopada 2012 r. (data wpływu 3 grudnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla sprzedaży torfu leczniczego (borowiny) jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 grudnia 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla sprzedaży torfu leczniczego (borowiny).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest m.in. sprzedaż torfu leczniczego (borowiny), wydobywanego ze złoża w granicach obszaru górniczego ..., położonego na terenie Gminy K., z kopalni borowiny, na którego eksploatację posiada koncesję U. Borowina posiada świadectwo potwierdzające jej właściwości lecznicze wydane przez Państwowy Zakład Higieny Zakład Tworzyw Uzdrowiskowych. Przedmiotową borowinę Wnioskodawca nabywa od Spółki U. na podstawie umowy z dnia 12 kwietnia 2012 r. Po wydobyciu borowiny jest ona przez U. rozdrabniana. Borowina sprzedawana jest przez U. w workach foliowych o masie 30 kg. Wnioskodawca zakupioną borowinę poddaje dalszemu rozdrobnieniu, a następnie jest ona pakowana w opakowania foliowe o masie 450 g, tworzące tzw. plastry borowinowe. Tak przygotowany produkt sprzedawany jest dalej odbiorcom hurtowym i detalicznym. Zatem czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na torfie leczniczym są tożsame z czynnościami wykonywanymi przez Spółkę U., od której Wnioskodawca nabywa torf leczniczy. K. posiada status uzdrowiska i jest wpisany do rejestru uzdrowisk prowadzonego przez Ministra Zdrowia na mocy przepisu art. 42 ust. 3 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca, sprzedając torf leczniczy (borowinę), wydobywany ze złoża znajdującego się na terenie Miasta K., które posiada status uzdrowiska, może stosować obniżoną stawkę VAT w wysokości 8%, na podstawie przepisu art. 41 ust. 2 i art. 146a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z pozycją 104 załącznika nr 3 do ustawy...

Zdaniem Wnioskodawcy, jest on uprawniony do stosowania obniżonej stawki VAT w wysokości 8% zgodnie z pozycją 104 załącznika nr 3 do ustawy. Zgodnie z przepisem art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. Natomiast w myśl przepisu art. 146a pkt 2, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%. W pozycji nr 104 załącznika do ustawy, który zawiera wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, wymieniono, bez względu na symbol PKWiU, produkty uzdrowisk (bez napojów mineralnych) wyłącznie:

1. środki do kąpieli leczniczych: sól jodobromowa, szlam i ług,
2. środki do okładów leczniczych, w tym kostki borowinowe,
3. środki skoncentrowane do kuracji pitnej, w tym tabletki ....

Powyższe zdaniem Wnioskodawcy prowadzi do konkluzji, iż aby sprzedawany produkt mógł być opodatkowany wg preferencyjnej stawki VAT w wysokości 8%, muszą być spełnione łącznie 2 warunki musi on być produktem uzdrowisk oraz musi być wymieniony lub spełniać przesłanki określone w pozycji 104 załącznika nr 3 do ustawy. Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedawany torf leczniczy stanowi produkt uzdrowiska, ponieważ jest wydobywany ze złoża zlokalizowanego na terenie obszaru posiadającego status uzdrowiska. Ponadto torf leczniczy sprzedawany przez Wnioskodawcę jest środkiem służącym do okładów leczniczych, który jest powszechnie stosowany w lecznictwie uzdrowiskowym jest on dodatkowo sprzedawany w formie plastrów, które mają na celu ułatwienie robienia okładów. Zatem, w opinii Wnioskodawcy, w przypadku sprzedaży torfu leczniczego w okolicznościach opisanych powyżej, jest on uprawniony do stosowania preferencyjnej stawki VAT w wysokości 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Jak stanowi przepis art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku od towarów i usług w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

Stawka podatku, na postawie art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, pod pozycją 104 wskazano na bez względu na symbol PKWiU produkty uzdrowisk (bez napojów mineralnych) wyłącznie:

1. środki do kąpieli leczniczych: sól jodobromowa, szlam i ług,
2. środki do okładów leczniczych, w tym kostki borowinowe,
3. środki skoncentrowane do kuracji pitnej, w tym tabletki ....

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca sprzedaje torf leczniczy (borowinę), nabywany od Spółki. Borowina wydobywana jest ze złoża zlokalizowanego na terenie obszaru posiadającego status uzdrowiska. Torf leczniczy jest środkiem służącym do okładów leczniczych, powszechnie stosowanym w lecznictwie uzdrowiskowym jest on dodatkowo sprzedawany w formie plastrów, które mają na celu ułatwienie robienia okładów.

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że obniżoną 8% stawką podatku objęte są, bez względu na symbol PKWiU produkty uzdrowisk (bez napojów mineralnych). Nie wszystkie jednak produkty uzdrowisk mogą korzystać z opodatkowania tą stawką podatku, a jedynie te, które zostały enumeratywnie wymienione w poz. 104 załącznika nr 3 do ustawy.

Zgodnie z art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 651) uzdrowisko oznacza obszar, na terenie którego prowadzone jest lecznictwo uzdrowiskowe, wydzielony w celu wykorzystania i ochrony znajdujących się na jego obszarze naturalnych surowców leczniczych, spełniający warunki, o których mowa w art. 34 ust. 1, któremu został nadany status uzdrowiska.

W myśl art. 2 pkt 2 ww. ustawy, gmina uzdrowiskowa oznacza gminę, której obszarowi lub jego części został nadany status uzdrowiska w trybie określonym w ustawie.

Z art. 34 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy wynika natomiast, iż status uzdrowiska może być nadany obszarowi, który posiada złoża naturalnych surowców leczniczych o potwierdzonych właściwościach leczniczych na zasadach określonych w ustawie.

Z powyższych regulacji należy wynieść, że produktem uzdrowisk winien być taki produkt, który został wydobyty ze złóż znajdujących się na obszarze, terenie miejscowości, której nadano status uzdrowiska.

Mając tym samym na uwadze opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, iż w przypadku sprzedaży torfu leczniczego (borowiny), wydobywanego ze złoża znajdującego się na terenie Miasta K., które posiada status uzdrowiska, wykorzystywanego do okładów leczniczych, Wnioskodawca może zastosować stawkę obniżoną w wysokości 8%, zgodnie z art. 41 ust. 2 i poz. 104 załącznika nr 3 do ustawy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 920 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy