Temat interpretacji

Brak możliwości odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem nieruchomości.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 10 maja 2011r. sygn. akt I SA/Rz 141/11 uchylającym postanowienie w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania o udzielenie interpretacji indywidualnej z dnia 18 listopada 2010r. znak IBPP3/443-639/10/BWo (data wpływu do BKIP prawomocnego orzeczenia 30 sierpnia 2011r.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 24 sierpnia 2010r. (data wpływu 26 sierpnia 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 listopada 2010 r. (data wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z zakupu nieruchomości - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 sierpnia 2010r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 4 listopada 2010r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z zakupu nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT, zarejestrowanym także dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych. Przedmiotem działalności Spółki jest sprzedaż detaliczna w niewyspecjalizowanych sklepach z przewagą żywności (52.11Z). Dnia 17 marca 2010 r. Spółka zakupiła działkę zabudowaną budynkiem usługowym. Budynek ten wybudowano w latach 70-tych ubiegłego stulecia i do dnia zakupu miał wielu właścicieli. Ostatni właściciel odsprzedał nieruchomość przed upływem dwóch lat od nabycia. Dokonujący dostawy nie poniósł wydatków na ulepszenie, które przekraczałoby 30% wartości początkowej, w stosunku do tych obiektów przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, dostawa nie była dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia a także pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku upłynęło więcej niż dwa lata. Sprzedawca wystawił transakcję ze stawką 22%. Nie złożył przed dniem dokonania dostawy właściwemu Naczelnikowi Urzędu Skarbowego oświadczenia, iż wybiera opodatkowanie dostawy budynku (art. 43 ust. 10 pkt 2 lit. ustawy o podatku od towarów i usług). Wnioskodawca zaewidencjonował fakturę w rejestrze nabyć i zaliczył do środków trwałych. VAT z otrzymanej faktury został odliczony i zwrócony przez właściwy Urząd Skarbowy w ciągu 60 dni na rachunek bankowy.

Zakupiona nieruchomość jest wykorzystywana do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca miał prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego zawartego w tej fakturze...

Zdaniem Wnioskodawcy w przedstawionej sytuacji firma sprzedająca miała prawo do zastosowania stawki podstawowej, a Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia tego podatku.

W dniu 18 listopada 2010r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający z upoważnienia Ministra Finansów wydał postanowienie w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania o udzielenie interpretacji indywidualnej nr IBPP3/443-639/10/BWo.

Pismem z dnia 24 listopada 2010r. (data wpływu 2 grudnia 2010r.) Wnioskodawca złożył zażalenie od ww. postanowienia.

W odpowiedzi na zażalenie, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach postanowieniem z dnia 30 grudnia 2010r. znak: IBPP3/443Z-10/10/BWo podtrzymał swoje stanowisko przedstawione w postanowieniu z dnia 18 listopada 2010r. znak: IBPP3/443-639/10/BWo.

Wnioskodawca na postanowienie utrzymujące w mocy zaskarżone postanowienie z dnia 30 grudnia 2010r. znak: IBPP3/443Z-10/10/BWo złożył skargę z dnia 25 stycznia 2011r. (data wpływu 4 lutego 2011r.), w której wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i zobowiązanie do wydania interpretacji przepisów prawa podatkowego w żądanym zakresie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie wyrokiem z dnia 10 maja 2010r. sygn. akt I SA/Rz 141/11 uchylił zaskarżone postanowienie oraz utrzymane w nim w mocy postanowienie Ministra Finansów z dnia 18 listopada 2010r. znak IBPP3/443-639/10/BWo.

Mając na uwadze rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 10 maja 2011r. sygn. akt I SA/Rz 141/11 stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

W niniejszej sprawie przedmiotem interpretacji jest prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z nabycia nieruchomości zabudowanej budynkiem usługowym. W celu udzielenia pisemnej indywidualnej interpretacji przepisów ustawy o podatku od towarów i usług w żądanym przez Wnioskodawcę zakresie niezbędnym jest ustalenie czy wskazana przez Wnioskodawcę transakcja nabycia nieruchomości opodatkowana była pozytywną stawką podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym wskazać należy na art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.)stanowiący, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy o podatku VAT przez dostawę towarów o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami (w rozumieniu art. 2 pkt 6) jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Podstawowa stawka podatku VAT, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1, jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi oraz zwolnienie od podatku.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy o VAT ustawodawca co do zasady zwolnił z opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części niezależnie od tego czy stanowią one u dostawcy towar handlowy czy środek trwały pod warunkiem spełnienia przesłanek zawartych w ww. artykule.

Tak więc w zakresie dostawy budynków, budowli lub ich części ustawodawca zwolnił od podatku (art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy o VAT) dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata;

oraz dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa powyżej, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Przy czym warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a ustawy o VAT).

W tym miejscu należy zauważyć, że zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, przez pierwsze zasiedlenie - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z definicji towaru zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zakresu zwolnień określonych w art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a jak również z definicji pierwszego zasiedlenia wynika, że ustawodawca przepisy te odnosi do każdego towaru będącego budynkiem, lokalem, czy budowlą niezależnie od tego czy stanowią one u dostawcy towary handlowe, czy środki trwałe.

W związku z tym ulepszenie, o którym mowa w art. 2 pkt 14 lit. b ustawy o VAT odnosi się również do każdego lokalu, budynku, budowli, które są przedmiotem dostawy, niezależnie od tego czy w księgach rachunkowych zaksięgowano je jako towary handlowe czy środki trwałe.

Ustawodawca poprzez ww. przepisy wprowadził normę, iż dostawa nieruchomości budynkowych, lokalowych czy też budowli co do zasady korzysta ze zwolnienia i jedynie w określonych przypadkach dostawa nieruchomości zabudowanych nie będzie korzystała ze zwolnienia.

Przystępując zatem do analizy zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 cyt. ustawy należy przyjąć, jak wskazał Wnioskodawca, że dokonujący dostawy na rzecz Wnioskodawcy nie poniósł nakładów na ulepszenie budynku, które przekroczyłyby 30% wartości początkowej a dostawa nie była dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, także pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku upłynęło więcej niż dwa lata.

Zatem z powyższego wynika, że zostały spełnione warunki wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT do zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

Ponadto należy również odnieść się do informacji Wnioskodawcy, że sprzedawca nieruchomości udokumentował transakcję fakturą VAT ze stawką 22%. Sprzedawca ten nie złożył przed dniem dokonania dostawy właściwemu Naczelnikowi Urzędu Skarbowego oświadczenia, iż wybiera opodatkowanie dostawy budynku. Podkreślić bowiem należy, iż w przypadku gdy dostawa budynku korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT sprzedawca ma prawo z tego zwolnienia zrezygnować pod warunkiem spełnienia przesłanek określonych w art. 43 ust. 10 ustawy o VAT.

Stosownie do ust. 10 i ust. 11 art. 43 ustawy o VAT, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.

Jak jednakże wynika z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego sprzedawca działki zabudowanej budyniem usługowym nie złożył przed dniem dokonania dostawy właściwemu Naczelnikowi Urzędu Skarbowego oświadczenia, iż wybiera opodatkowanie dostawy budynku. Tym samym dostawa przedmiotowego budynku korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 cyt. ustawy.

W kwestii ustalenie stawki podatku dla gruntu, na którym posadowiony jest budynek usługowy zastosowanie znajdzie art. 29 ust. 5 ww. ustawy stanowiący, iż w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Zatem również dostawa gruntu, na którym posadowiony jest opisany we wniosku budynek korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT.

Przechodząc kolejno do prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia przedmiotowej nieruchomości należy zauważyć następującą rzecz. W myśl postanowień art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego stanowi m.in., z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

W stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (art. 90 ust. 1 ustawy o VAT).

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi niezależnie od tego czy podatek naliczony związany jest z towarami handlowymi czy z innymi towarami (np. środkami trwałymi, wyposażeniem itp.).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Z kolei w art. 88 ustawy o VAT ustawodawca wymienił przypadki, w których podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. I tak zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 cyt. ustawy nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z powyższego przepisu wynika więc, że z prawa do odliczenia podatku podatnik nie może skorzystać w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany w fakturze, ale na mocy przepisów o VAT nie może być zaklasyfikowany (uznany) jako VAT. W związku z tym dla odbiorcy takiej faktury wykazany w niej podatek nie stanowi VAT do odliczenia, nawet jeżeli zostanie zapłacony. Kwota podatku będąca u sprzedawcy podatkiem należnym, zaś u nabywcy podatkiem naliczonym musi istnieć realnie i obiektywnie. Wynika ona z zaistnienia czynności opodatkowanej, zaś nie kreuje jej sam fakt wystawienia faktury, w której wykazuje się podatek". Podkreślał to Europejski Trybunał Sprawiedliwości w swoim orzecznictwie. W wyroku w sprawie C-342/87, Genius Holding BV vs. Staatssecretaris van Financiën (LEX nr 84293) stwierdzono, że: Zgodnie z artykułem 17(2) podatnik może korzystać z prawa do odliczenia podatku VAT przewidzianego w VI Dyrektywie z tytułu dostaw towarów lub świadczenia usług przez innego podatnika wyłącznie w odniesieniu do podatków faktycznie należnych, tj. podatków przypadających do zapłaty z tytułu działalności podlegającej opodatkowaniu lub zapłaconych, o ile były one należne. Zasada ta nie dotyczy podatku, który na mocy artykułu 21(1)(c) Dyrektywy jest należny wyłącznie z tego względu, iż został wykazany na fakturze".

Mając zatem na względzie, że przedmiotowa dostawa działki zabudowanej budynkiem usługowym korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w powiązaniu z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, kwota podatku VAT w wysokości 22% wynikająca z faktury VAT dokumentującej przedmiotową transakcję nie stanowi podstawy do obniżenia kwoty podatku należnego u Wnioskodawcy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja traci swoją aktualność w przypadku zmiany jakiegokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego lub stanu prawnego.

Ponadto informuje się, że zgodnie z art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Z powyższej regulacji wynika, że z wnioskiem może wystąpić osoba, u której wystąpił lub może wystąpić określony stan faktyczny (zdarzenie przyszłe), który może rodzić określone konsekwencje w sferze prawa podatkowego. Zatem interpretacja wydawana jest w indywidualnej sprawie zainteresowanego, który składa wniosek o jej wydanie. Tym samym niniejsza interpretacja nie rodzi skutków podatkowych dla kontrahenta Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach