Temat interpretacji
Podatek od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku.
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 31 stycznia 2011 r. (data wpływu 7 lutego 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 7 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawca jest klubem sportowym działającym zgodnie z ustawą z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie oraz ustawą z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach.
Zgodnie z § 9 statutu, celem Klubu jest:
- upowszechnianie kultury fizycznej, podnoszenie sprawności i polepszenie stanu zdrowia swoich członków,
- umożliwienie swoim członkom realizacji zamierzeń związanych z uprawianiem żeglarstwa w różnych jego formach,
- rozwijanie wszelkich form żeglarstwa w środowisku akademickim,
- wychowanie członków według zasad i dobrych zwyczajów żeglarskich,
- stymulowanie aktywności i kształtowanie poczucia odpowiedzialności za losy macierzystego Klubu oraz środowiska akademickiego i żeglarskiego.
W związku z realizacją celów, Zainteresowany prowadzi między innymi następujące działania:
- Szkolenia na patenty żeglarskie i motorowodne, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Sportu z dnia 9 czerwca 2006 r. w sprawie uprawiania żeglarstwa. Szkolenia te, zgodnie z rozporządzeniem obejmują:
- szkolenie teoretyczne (odbywające się w siedzibie klubu);
- szkolenie praktyczne (odbywające się na wodach wewnętrznych RP);
- staże w żeglarstwie morskim (odbywające się na wodach wewnętrznych RP, na wodach innych krajów UE oraz poza granicami UE);
- szkolenia doskonalące umiejętności żeglarskie (szkolenia manewrowe - na wodach RP);
- szkolenia uzupełniające wiedzę i umiejętności żeglarskie (np.: nawigacja elektroniczna, świadectwo SRC, szkolenie w zakresie bezpieczeństwa w żegludze itp.);
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy szkolenia osób fizycznych, prowadzone przez Klub, będące warunkiem uzyskania patentów żeglarskich i motorowodnych:
- szkolenie teoretyczne (odbywające się w siedzibie Klubu),
- szkolenie praktyczne (odbywające się na wodach wewnętrznych RP),
- staże w żeglarstwie morskim (odbywające się na wodach wewnętrznych RP),
- szkolenia manewrowe - na wodach RP,
- szkolenia uzupełniające (np.: nawigacja elektroniczna, świadectwo SRC, szkolenie w zakresie bezpieczeństwa w żegludze itp.)
- są zwolnione od podatku VAT...
Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem że:
- są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim,
- świadczący te usługi nie są nastawieni na osiąganie zysków,
- są one świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym
- z wyłączeniem usług związanych z działalnością marketingową oraz wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością, zwalnia się od podatku.
§ 9 statutu Zainteresowanego stanowi m.in., że celem jego jest:
- upowszechnianie kultury fizycznej, podnoszenie sprawności i polepszenie stanu zdrowia swoich członków,
- rozwijanie wszelkich form żeglarstwa w środowisku akademickim.
Zgodnie z art. 37a ustawy z dnia 30 czerwca 2010 r. o sporcie:
- Prowadzenie statków przeznaczonych do uprawiania sportu lub rekreacji zwane dalej uprawianiem turystyki wodnej, wymaga:
- posiadania odpowiedniej wiedzy i umiejętności z zakresu żeglarstwa;
- przestrzegania zasad bezpieczeństwa przy uprawianiu turystyki wodnej.
Jednocześnie rozporządzenie Ministra Sportu z dnia 9 czerwca 2006 r. w sprawie uprawiania żeglarstwa, reguluje wymagania dotyczące wydania dokumentu kwalifikacyjnego, o którym mówi ustawa o sporcie w sposób następujący:
W myśl § 3, do uprawiania żeglarstwa w stopniu:
- żeglarza jachtowego - jest uprawniona osoba, która:
- ukończyła 12 rokżycia,
- ukończyła szkolenie na stopień żeglarza jachtowego,
- zdała egzamin na stopień żeglarza jachtowego;
- sternika jachtowego - jest uprawniona osoba, która:
- ukończyła 18 rok życia,
- ukończyła szkolenie na stopień sternika jachtowego,
- odbyła co najmniej dwa rejsy pełnomorskie w czasie co najmniej 200 godzin żeglugi,
- zdała egzamin na stopień sternika jachtowego;
- jachtowego sternika morskiego - jest uprawniona osoba, która:
- ukończyła 18 rok życia,
- posiada stopień sternika jachtowego,
- odbyła co najmniej trzy rejsy pełnomorskie po uzyskaniu stopnia sternika jachtowego, w czasie co najmniej 600 godzin żeglugi, w tym co najmniej 200 godzin żeglugi na statkach o długości całkowitej od 12 do 18 m, oraz jeden rejs powyżej 100 godzin żeglugi po wodach pływowych z zawinięciem co najmniej do dwóch portów, o średnim skoku pływu powyżej 1,5 m;
- kapitana jachtowego - jest uprawniona osoba, która:
- posiada stopień jachtowego sternika morskiego,
- odbyła co najmniej sześć rejsów pełnomorskich, w czasie co najmniej 1 200 godzin żeglugi, po uzyskaniu stopnia sternika jachtowego, w tym co najmniej 400 godzin samodzielnego prowadzenia statku o długości całkowitej od 10 do 18 m po uzyskaniu stopnia jachtowego sternika morskiego, oraz odbyła co najmniej jeden rejs powyżej 100 godzin żeglugi na statku o długości całkowitej powyżej 20 m.
Wnioskodawca jest stowarzyszeniem, zgodnie z art. 34 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach, a dochód z jego działalności służy realizacji celów statutowych i nie jest przeznaczony do podziału między jego członków.
Reasumując, w ocenie Zainteresowanego, zgodnie z powołanymi przepisami szkolenia o których mowa w pytaniu spełniają wymagania art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, wobec czego są zwolnione od podatku VAT.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().
Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Przez świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().
Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Działalność gospodarcza - na mocy art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest klubem sportowym działającym zgodnie z ustawą o sporcie oraz ustawą Prawo o stowarzyszeniach.
Celem Klubu jest:
- upowszechnianie kultury fizycznej, podnoszenie sprawności i polepszenie stanu zdrowia swoich członków,
- umożliwienie swoim członkom realizacji zamierzeń związanych z uprawianiem żeglarstwa w różnych jego formach,
- rozwijanie wszelkich form żeglarstwa w środowisku akademickim,
- wychowanie członków według zasad i dobrych zwyczajów żeglarskich,
- stymulowanie aktywności i kształtowanie poczucia odpowiedzialności za losy macierzystego Klubu oraz środowiska akademickiego i żeglarskiego.
W związku z realizacją ww. celów, Zainteresowany prowadzi m.in. szkolenia na patenty żeglarskie i motorowodne, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Sportu z dnia 9 czerwca 2006 r. w sprawie uprawiania żeglarstwa. Szkolenia te, zgodnie z rozporządzeniem obejmują:
- szkolenie teoretyczne (odbywające się w siedzibie klubu);
- szkolenie praktyczne (odbywające się na wodach wewnętrznych RP);
- staże w żeglarstwie morskim (odbywające się na wodach wewnętrznych RP, na wodach innych krajów UE oraz poza granicami UE);
- szkolenia doskonalące umiejętności żeglarskie (szkolenia manewrowe - na wodach RP);
- szkolenia uzupełniające wiedzę i umiejętności żeglarskie (np.: nawigacja elektroniczna, świadectwo SRC, szkolenie w zakresie bezpieczeństwa w żegludze itp.).
Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.
Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.
Ponadto ustawodawca przewidział obniżone stawki oraz zwolnienia od podatku dla dostaw niektórych towarów i świadczenia niektórych usług oraz określił warunki stosowania obniżonych stawek i zwolnień.
Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie, oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.
Należy podkreślić, iż zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347), zwolnione jest świadczenie niektórych usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym, przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.
Cytowany przepis umiejscowiony został w rozdziale 2 tytuł IX tego aktu, zatytułowanym Zwolnienia dotyczące określonych czynności wykonywanych w interesie publicznym, co oznacza, iż usługi ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym na gruncie Dyrektywy podlegają zwolnieniu od podatku wyłącznie, gdy są wykonywane w interesie publicznym, tzn. wypełniają obowiązki, jakie ciążą na danym państwie wobec jego obywateli. W żadnym przepisie Dyrektywy nie została jednak wskazana definicja interesu publicznego, nie zostały również określone podmioty, które mogą działać w interesie publicznym. Oznacza to, że zarówno komercyjne przedsiębiorstwa jak i niekomercyjne organizacje mogą prowadzić działalność z zakresu interesu publicznego.
W tym kontekście wskazać należy - co wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej - że zakres zwolnień przewidzianych w Dyrektywie nie może być interpretowany w sposób rozszerzający. Czynności zwolnione zgodnie z Dyrektywą stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, a ich ujednolicona interpretacja ma służyć unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku od wartości dodanej w poszczególnych państwach członkowskich. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem, pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 szóstej dyrektywy powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika (wyrok TSUE z dnia 19 listopada 2009 r. C-461/08 w sprawie Don Bosco Onroerend Goed BV).
Przechodząc do regulacji krajowych - jako implementacji ww. art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy 2006/112/WE - wskazać należy, że na podstawie obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy, zwalnia się od podatku usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem że:
- są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim,
- świadczący te usługi nie są nastawieni na osiąganie zysków,
- są one świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym
- z wyłączeniem usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.
Zauważyć należy, iż zwolnienie usług związanych ściśle ze sportem doznaje pewnego ograniczenia ze względu na status usługodawcy, a mianowicie z cyt. wyżej przepisu wynika, że ze zwolnienia może korzystać podmiot będący klubem sportowym, związkiem sportowym lub związkiem stowarzyszeń i innych osób prawnych.
Działalność klubów sportowych i związków sportowych regulują przepisy ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. Nr 127, poz. 857 ze zm.). Stosownie do art. 3 ust. 1 tej ustawy, działalność sportowa jest prowadzona w szczególności w formie klubu sportowego. Klub sportowy działa jako osoba prawna (art. 3 ust. 2 ustawy o sporcie).
Zainteresowany wskazał, iż jest on klubem sportowym działającym na mocy ustawy o sporcie oraz ustawy Prawo o stowarzyszeniach, zatem spełnia on kryterium podmiotowe, niezbędne do korzystania ze zwolnienia od podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy.
Ponadto, zgodnie z brzmieniem Dyrektywy VAT oraz polskiej ustawy, zwolnieniu podlegają usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym. Zarówno unijne jak i polskie przepisy o VAT nie zawierają definicji ścisłego związku usług ze sportem lub wychowaniem fizycznym. W pewnym zakresie do kwestii tej odniósł się ETS w wyroku w sprawie C-253/07 (Canterbury Hockey Club). Wyjaśnił, że świadczenie usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym może być zwolnione tylko wtedy, gdy są one konieczne do dokonywania transakcji podlegających zwolnieniu, tj. uprawiania sportu lub wychowania fizycznego.
Na mocy § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sportu z dnia 9 czerwca 2006 r. w sprawie uprawiania żeglarstwa (Dz. U. Nr 105, poz. 712 ze zm.), posiadanie kwalifikacji niezbędnych do uprawiania żeglarstwa oraz wynikające z nich uprawnienia potwierdza dokument, zwany dalej patentem (). Patent wydaje się osobie, które spełnia warunki określone w § 3 i 4 (§ 2 ust. 2 cyt. rozporządzenia).
W myśl § 3 ww. rozporządzenia, do uprawiania żeglarstwa w stopniu:
- żeglarza jachtowego - jest uprawniona osoba, która:
- ukończyła 12 rokżycia,
- ukończyła szkolenie na stopień żeglarza jachtowego,
- zdała egzamin na stopień żeglarza jachtowego;
- sternika jachtowego - jest uprawniona osoba, która:
- ukończyła 18 rok życia,
- ukończyła szkolenie na stopień sternika jachtowego,
- odbyła co najmniej dwa rejsy pełnomorskie w czasie co najmniej 200 godzin żeglugi,
- zdała egzamin na stopień sternika jachtowego;
- jachtowego sternika morskiego - jest uprawniona osoba, która:
- ukończyła 18 rok życia,
- posiada stopień sternika jachtowego,
- odbyła co najmniej trzy rejsy pełnomorskie po uzyskaniu stopnia sternika jachtowego, w czasie co najmniej 600 godzin żeglugi, w tym co najmniej 200 godzin żeglugi na statkach o długości całkowitej od 12 do 18 m, oraz jeden rejs powyżej 100 godzin żeglugi po wodach pływowych z zawinięciem co najmniej do dwóch portów, o średnim skoku pływu powyżej 1,5 m;
- kapitana jachtowego - jest uprawniona osoba, która:
- posiada stopień jachtowego sternika morskiego,
- odbyła co najmniej sześć rejsów pełnomorskich, w czasie co najmniej 1 200 godzin żeglugi, po uzyskaniu stopnia sternika jachtowego, w tym co najmniej 400 godzin samodzielnego prowadzenia statku o długości całkowitej od 10 do 18 m po uzyskaniu stopnia jachtowego sternika morskiego, oraz odbyła co najmniej jeden rejs powyżej 100 godzin żeglugi na statku o długości całkowitej powyżej 20 m.
Z powyższego wynika, iż prowadzone przez Wnioskodawcę szkolenia, będące warunkiem uzyskania patentów żeglarskich i motorowodnych są usługami koniecznymi do uprawiania sportu oraz są świadczone na rzecz osób uprawiających sport.
Na podstawie art. 34 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. - Prawo o stowarzyszeniach (t. j. Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 855 ze zm.), stowarzyszenie może prowadzić działalność gospodarczą, według ogólnych zasad określonych w odrębnych przepisach. Dochód z działalności gospodarczej stowarzyszenia służy realizacji celów statutowych i nie może być przeznaczony do podziału między jego członków.
Zainteresowany wskazał, iż dochód z jego działalności na podstawie powyższej regulacji służy realizacji celów statutowych i nie jest przeznaczony do podziału między jego członków. Zatem świadcząc te usługi nie jest nastawiony na osiągnięcie zysków. Wnioskodawca spełnia także warunki przedmiotowe, wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy.
Uwzględniając powyższe regulacje oraz opis sprawy stwierdzić należy, że szkolenia osób fizycznych, prowadzone przez Wnioskodawcę, będące warunkiem uzyskania patentów żeglarskich i motorowodnych są usługami ściśle związanymi ze sportem, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy.
Reasumując, szkolenia osób fizycznych, prowadzone przez Zainteresowanego, będące warunkiem uzyskania patentów żeglarskich i motorowodnych, na które składają się:
- szkolenie teoretyczne (odbywające się w jego siedzibie),
- szkolenie praktyczne (odbywające się na wodach wewnętrznych RP),
- staże w żeglarstwie morskim (odbywające się na wodach wewnętrznych RP),
- szkolenia manewrowe - na wodach RP,
- szkolenia uzupełniające (np.: nawigacja elektroniczna, świadectwo SRC, szkolenie w zakresie bezpieczeństwa w żegludze itp.)
- zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 32 korzystać będą ze zwolnienia od podatku VAT.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Tut. Organ informuje, iż w zakresie miejsca świadczenia usług polegających na wynajmie jachtów oraz miejsca świadczenia staży w żeglarstwie morskim w dniu 6 maja 2011 r. wydane zostały odrębne interpretacje indywidualne nr ILPP4/443-278/11-3/JKa oraz nr ILPP4/443-278 /11-4/JKa.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.
Referencje
ILPP4/443-278/11-3/JKa, interpretacja indywidualna
ILPP4/443-278/11-4/JKa, interpretacja indywidualna
Wniosek ORD-IN
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu