Temat interpretacji
Zastosowanie właściwej stawki podatku, określenia podstawy opodatkowania oraz sposobu udzielania rabatów dla usług świadczonych w ramach pakietów O. i Z.;
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 11.06.2011 r. (data wpływu 24.06.2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania właściwej stawki podatku, określenia podstawy opodatkowania oraz sposobu udzielania rabatów dla usług świadczonych w ramach pakietów O. i Z. - jest prawidłowe
UZASADNIENIE
W dniu 24.06.2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania właściwej stawki podatku, określenia podstawy opodatkowania oraz sposobu udzielania rabatów dla usług świadczonych w ramach pakietów O. i Z..
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:
V. Sp. z o.o. (zwana dalej Spółką, V. lub Podatnikiem.), prowadzi działalność w zakresie zapewnienia na rzecz kontrahentów (zwanych dalej Klientami lub Pracodawcami) określonych świadczeń na rzecz pracowników. Rozwiązania te obejmą zasadniczo przekazywanie dla pracowników Klientów oferty sportowej, rekreacyjnej czy rozrywkowej, zapewnianej przez podmioty współpracujące ze Spółką (zwani dalej Partnerami). Powyższe usługi Spółka udostępnia na podstawie wydawanych Pracodawcom, a następnie przez tych przekazywanych pracownikom kart F. Na podstawie przedmiotowych kart pracownicy Klientów (zwani dalej Pracownikami lub Beneficjentami) są uprawnieni do korzystania z usług świadczonych bezpośrednio przez Partnerów, przez 7 dni w tygodniu bez deklaracji korzystania z określonej lokalizacji, z jedynym limitem korzystania tj. 1 wejścia dziennie. Jedyna różnica występuje w przypadku usługi squash i tenis, gdzie karta F. uprawnia do uzyskania przez Pracownika rabatu w wysokości 15 zł na każdą pierwszą godzinę wynajęcia toru.
Mając na uwadze fakt, iż nie każdy pracownik potencjalnego Klienta może być zainteresowany korzystaniem z pełnej oferty proponowanych w ramach Programów świadczeń, można podzielić je na O. i Z. w zależności od treści świadczonej przez Partnerów usługi:
- Obiekty sportowe: basen, lodowisko, ściana wspinaczkowa, korty tenisowe, korty do squash.
- Zajęcia sportowe: fitness, joga, taniec, aqua aerobic, sztuki walki, nordic walking, pilates, aerobik, siłownia, sauna, łaźnia, grota solna.
W ramach pakietu O. pracownicy Klientów uzyskają prawo wstępu na obiekty sportowe. Natomiast pakiet Z. umożliwia pracownikom Klientów wstęp na różnego rodzaju zajęcia sportowe, których wspólnym mianownikiem jest zasadniczo udział osoby prowadzącej: trenera/instruktora. Powyższe pakiety będą oferowane przez Spółkę rozłącznie. Oznacza to, iż Klient będzie miał prawo ograniczyć zakres nabywanych usług np. tylko do pakietu O. lub też kupić oba te pakiety jednocześnie. Cena każdego z pakietów zostanie również określona przez Spółkę osobno, niezależnie od kosztu zakupu usług wchodzących w skład oferowanych pakietów, w oparciu o analizy ekonomiczne przygotowywane przez Spółkę zakładające osiągnięcie zysku w ramach całej działalności Spółki, nie zaś w ramach jednego pakietu. Wnioskodawca zakłada ponadto, iż w sytuacji dokonania przez Klienta nabycia obu pakietów oferować może do wybranego pakietu wysokie opusty i rabaty (np. 50% lub 70%). Szczególnie więc w efekcie prowadzonej polityki rabatowej może się więc zdarzać, iż w ramach jednego pakietu spółka wykazywać będzie stratę z działalności, oczywiście w założeniu kompensowaną przez podwyższony zysk zrealizowany na sprzedaży drugiego pakietu usług. Rozliczanie poszczególnych pakietów usług odbywa się dotychczas na podstawie zestawień wykonanych usług przygotowanych przez Partnerów (tzw. raportów). Faktury od Partnerów, za wykonane przez nich na rzecz Beneficjentów usługi wystawiane były po uprzednim zaakceptowaniu przez V. raportu, w terminach od 1 do 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym Partnerzy wykonywali swoje usługi. Od września 2011r. planowane jest przejście na inny system raportowania, który ma przyspieszyć i usprawnić tę procedurę. Otóż od 24 maja 2010 r. Spółka wchodzi w skład grupy spółek, które sprzedają prawie identyczny produkt, który sprzedawany jest od lat na analogicznych zasadach. Spółki siostrzane wprowadziły, u kolejnych Partnerów, system czytników rejestrujących wejścia Beneficjentów na poszczególne obiekty lub zajęcia. W związku z tym, że system czytników kart emitowanych przez te spółki montowany jest w zasadzie u tych samych Partnerów, którzy honorują karty F. , jedna ze spółek siostrzanych będzie odpłatnie wynajmować Spółce te czytniki celem właśnie zmiany systemu raportowania. W wyniku rozpoznania stanu prawnego Spółka zauważyła, iż na usługi analogiczne do obiektów sportowych, w analogicznych stanach faktycznych, stosuje się stawkę obniżoną - do końca zeszłego roku 7%, a obecnie 8% VAT. Tak przykładowo stwierdził Minister Finansów w interpretacji z dnia 23 marca 2009 r., znak: IPPP1/443-64/09-2/AP, w odpowiedzi na interpelacją poselską z dnia 25 marca 2011 r., nr 21825/11. W związku z tym, że ze wszystkich powołanych w niniejszym wniosku interpretacji wynika, prawo do stosowania dwóch stawek podatku od towarów i usług, w zależności od usług, z których skorzystali Beneficjenci na podstawie karty F. - Spółka zamierza również wprowadzić dwie stawki w stosunku do usług świadczonych na podstawie kart F. Nie bez znaczenia pozostaje również fakt, iż produkt Spółki jest analogiczny do innych tego rodzaju kart sprzedawanych z dwiema stawkami przez konkurencję.
W zdarzeniu przyszłym będącym przedmiotem niniejszego wniosku V. zamierza zatem stosować stawkę 8% w stosunku do sprzedaży usług w ramach programu F. dotyczących wykonanych przez Partnerów usług O. i 23 % w stosunku do sprzedaży usług w ramach programu fitprofit dotyczących wykonanych przez Partnerów usług Z. - podzielonych jw., w miejsce obecnie stosowanej stawki 23% - dlatego też niniejszy wniosek dotyczy wyłącznie przedmiotowego zdarzenia przyszłego. Spółka nie zamierza przy tym korygować poprzednio wykazanego podatku ze stawką podstawową.
W związku z powyższym zadano następujące pytania:
Jaką stawką podatku od towarów opodatkowane są od dnia 1 stycznia 2011 r. usługi świadczone przez Spółkę w ramach pakietów O. i Z....
Zdaniem Wnioskodawcy:
- Usługi świadczone przez Spółkę w ramach pakietu O., w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. podlegają opodatkowaniu VAT stawką w wysokości 8% zaś usługi świadczone w ramach pakietu Z. są opodatkowane stawką VAT w wysokości 23%.
- Podstawą opodatkowania powyższych usług jest cena pakietów O. i Z. określona w umowie z Klientem.
- W sytuacji nabycia przez Klienta obu pakietów Spółka może udzielić dowolnego rabatu do wybranego pakietu usług np. Z. nawet w sytuacji, gdy w efekcie udzielonego rabatu na sprzedaży tego pakietu wygenerowana zostanie strata, a rabat taki stanowił będzie podstawę do obniżenia podstawy opodatkowania dla pakietu, dla którego został udzielony.
Ad. 1
Zdaniem Spółki, w celu określenia właściwej stawki podatku od towarów i usług na usługi świadczone w ramach pakietów O. i Z. należy, w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy usługi świadczone w ramach obu pakietów w ramach programu F. należy postrzegać, dla celów podatku od towarów i usług jako jedną kompleksową usługę opodatkowaną stawką właściwą ze względu na jej charakter. W drugim przypadku, zastosowanie znajdą różne stawki, właściwe ze względu na charakter każdej z usług świadczonych przez Spółki w ramach powyższych pakietów.
Powyższe rozstrzygnięcie może, zdaniem Spółki, zostać dokonane na gruncie orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W szczególności, w orzeczeniu z dnia 21 lutego 2008 r. w sprawie Part Service (C-425/06), TS stwierdził, iż kilka formalnie odrębnych usług musi być traktowane jako pojedyncza transakcja (usługa kompleksowa) dla celów VAT w następujących okolicznościach:
- gdy jeden element transakcji jest traktowany, jako usługa zasadnicza zaś pozostałe elementy, jako usługi pomocnicze (zgodnie ze stanowiskiem ETS, dana usługa musi być traktowana jako pomocnicza, gdy nie stanowi celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej);oraz
- gdy dwa lub więcej elementów transakcji są tak ściśle ze sobą związane, iż tworzą jedną, niepodzielną transakcję ekonomiczną, której rozdzielnie byłoby sztuczne.
Spółka stoi na stanowisku, iż usługi świadczone w ramach pakietów O. oraz Z. nie wypełniają żadnej z powyższych dyspozycji. Wynika to, po pierwsze, z faktu, iż nie można wskazać, wśród usług świadczonych przez Spółkę, jednego zasadniczego elementu, w stosunku do którego pozostałe usługi miałyby charakter pomocniczy. Wszystkie te usługi (wejście na basen, siłownię, kurs tańca, zajęcia fitness itp.) stanowią dla pracownika Klienta cel sam w sobie, z których to usług Klient może korzystać według własnych upodobań.
Ponadto, powyższe usługi nie są ze sobą w żaden sposób funkcjonalnie połączone ani wzajemnie uzależnione, czego dowodzi chociażby fakt, iż Klient może wybrać jeden tylko pakiet (np. tylko pakiet O.) zaś pracownik Klienta może dowolnie korzystać z wybranych tylko usług w ramach pakietu bez uszczerbku na pozostałych. Dodatkowo należy również zwrócić uwagę na fakt, iż dla każdego z tych pakietów została określona odrębna cena.
Mając powyższe na uwadze Spółka stoi na stanowisku, iż usługi świadczone w ramach pakietów O. oraz Z. stanowią odrębne, niezależne usługi, w konsekwencji czego do każdej z nich zastosowanie znajdzie indywidualna stawka VAT.
Zgodnie z art. 146a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%. W drodze wyjątku, zgodnie z art. art. 146a ust. 1 pkt 2 powołanej ustawy, we wskazanym okresie stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%. Jednocześnie, załącznik nr 3 do ustawy o VAT zawiera, w poz. 179 Usługi związane z działalnością obiektów sportowych klasyfikowane w kategorii Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (dalej: PKWiU) 93.11.10.0.
Do powyższej kategorii, zdaniem Spółki, zaliczają się wszystkie usługi świadczone w ramach pakietu O., tj. wstęp na basen, lodowisko, korty do tenisa i squasha, oraz ściankę wspinaczkową. Należy mieć bowiem na uwadze, iż powyższy przepis ustawy o VAT stanowi implementację pkt 14, załącznika III, Dyrektywy Rady 112/WE z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U.UE.L.06.347.1., zwana dalej Dyrektywą 112), na podstawie którego obniżona stawka VAT ma zastosowanie do korzystania z obiektów sportowych. Nie ma natomiast wątpliwości, zdaniem Spółki, iż basen, lodowisko czy kort stanowią obiekty sportowe.
Mając powyższe na uwadze Spółka stoi na stanowisku, iż usługi świadczone przez nią w ramach pakietu O. (tj. wstęp na basen, lodowisko, ścianę wspinaczkową i korty do tenisa i sguasha) podlegają od dnia 1 stycznia 2011 r. opodatkowaniu stawką VAT w wysokości 8%. Powyższe stanowisko Spółki znajduje oparcie również w pismach wydawanych przez polskie organy podatkowe w sprawach innych podatników - poza interpretacjami wskazanymi powyżej w opisie zdarzenia przyszłego. Przykładowo odnosząc się do usług wstępu na basen, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Leżajsku w piśmie z dnia 30 listopada 2005r. (sygn. US.PPE/443-34/2005) uznał, że sprzedaż karnetów zawierających pakiet usług basenowych powinna być opodatkowana według 7% stawki podatku VAT jako usługi w zakresie działalności stadionów i innych obiektów sportowych PKWiU 92.61. Podobne stanowisko zajął Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Łódź-Bałuty w piśmie z dnia 21 września 2007r. (sygn. I USB III/436/22/1/2007/kk). Innym przykładem jest pismo Naczelnika Podkarpackiego Urzędu Skarbowego z dnia 18 października 2004 r. (sygn. PUS. II/443/262/2004), w którym organ podatkowy stwierdził, iż wynajem hali sportowej, kortów tenisowych, sali gimnastycznej dla celów zajęć sportowo-rekreacyjnych mieści się w grupowaniu PKWiU 92.61.10-00.00 Usługi związane z działalnością stadionów i innych obiektów sportowych. Podobnie orzekł Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kutnie w piśmie z dnia 25 marca 2005r. (sygn. US-lll/443-8/05). Jednocześnie, Spółka stoi na stanowisku, iż ustawa z dnia 11 marca 2004 r. nie przewiduje możliwości stosowania stawek preferencyjnych w odniesieniu do usług świadczonych w ramach pakietu Z.. W konsekwencji, będą one podlegać opodatkowaniu VAT stawką w wysokości 23%.
Ad. 2
Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., podstawę opodatkowania stanowi obrót którym jest kwota należna z tytułu sprzedaży. W zakresie istotnym dla postawionego pytania, regulacja ta nie zmieniała się od dnia 1 stycznia 2011 r., mimo zmiany samego artykułu. Takie uregulowanie oznacza, iż podstawą opodatkowania jest wynagrodzenie usługodawcy określone w umowie z usługobiorcą.
Jednocześnie, jak Spółka wskazała w poprzednim punkcie, w ramach pakietów O. i Z. świadczy szereg niezależnych usług opodatkowanych indywidualnymi stawkami podatku od towarów i usług. W konsekwencji również, dla każdej z tych usług (tj. wstępu na basen bądź wstępu na siłownię) Spółka powinna teoretycznie określić odrębną podstawę opodatkowania. Niemniej jednak, jak wynika ze stanu faktycznego, w umowie z Klientem Spółki określa jedynie wartość pakietów, nie zaś wartość poszczególnych usług świadczonych w ramach tych pakietów. Z drugiej jednak strony mając na uwadze fakt, iż wszystkie usługi świadczone w ramach pakietu O. opodatkowane są stawką VAT 8%, zaś wszystkie usługi świadczone w ramach pakietu Z. opodatkowane są stawką VAT 23%, Spółka może przyjąć, iż ceny tych pakietów stanowią de facto podstawę naliczenia podatku wg wskazanych stawek, czyli stanowią podstawę opodatkowania. Gdyby nawet bowiem podzielić ceny pakietów na poszczególne usługi w ramach nich świadczone, całkowita należność i całkowita kwota podatku pozostanie taka sama.
Mając powyższe na uwadze Spółka stoi na stanowisku, iż podstawą opodatkowania usług świadczonych w ramach pakietów O. i Z. (a tym samym podstawą naliczenia podatku wg stawek 8% 23%) jest cena każdego z pakietów określona w umowie pomiędzy Spółką a Klientem).
Ad. 3
Zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont), który to przepis nie uległ zmianie dnia 1 stycznia 2011 r.
W ocenie Spółki powyższy przepis jest jasny, a jego zastosowanie w stanie faktycznym przedstawionym przez Spółkę nie wymaga formułowania szczególnego uzasadnienia. Udzielenie rabatu w dowolnej wysokości do ceny świadczonej usługi, w sytuacji nabycia przez Klienta dwóch pakietów usług jest bowiem prawnie dopuszczalne nawet w sytuacji, gdy w efekcie udzielonego rabatu na sprzedaż danego pakietu usług wygenerowana zostanie strata. Konsekwentnie, w opinii Spółki rabat taki stanowił będzie podstawę do obniżenia podstawy opodatkowania dla pakietu, dla którego został udzielony. Udzielenie rabatu w dowolnej wysokości do ceny świadczonej usługi, w sytuacji nabycia przez Klienta dwóch pakietów usług jest bowiem prawnie dopuszczalne. W związku z powyższym taki rabat będzie stanowił podstawę do obniżenia podstawy opodatkowania dla pakietu, dla którego został udzielony.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.
Zgodnie z art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.
Co do zasady stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7 %, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1 (ust. 2). Natomiast zgodnie z treścią art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, obowiązującego od dnia 01.01.2011 r., w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, a stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8 %. Jednocześnie, załącznik nr 3 do ustawy o VAT zawiera, w poz. 179 Usługi związane z działalnością obiektów sportowych klasyfikowane w kategorii Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (dalej: PKWiU) 93.11.10.0.
Z treści przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zapewnia klientom określone świadczenia na rzecz pracowników, posiadając w swojej ofercie zajęcia sportowe w ramach pakietów O. oraz Z.. Pakiet O. uprawnia do wstępu na obiekty sportowe takie jak basen, lodowisko, ścianka wspinaczkowa, korty tenisowe i squasha, natomiast pakiet Z. umożliwi pracownikom klientów wstęp na różnego rodzaju zajęcia sportowe, których wspólnym mianownikiem jest zasadniczo udział osoby prowadzącej/trenera, takich jak: fitness, joga, taniec, aqua aerobic, sztuki walki, nornic walking, pilates, aerobik, siłownia, sauna, łaźnia, grota solna. Spółka podkreśla, iż usługi świadczone w ramach wymienionych powyżej pakietów stanowią odrębne, niezależne usługi, uważając zarazem że dla każdej z nich zastosowanie znajdzie indywidualna stawka VAT. Wnioskodawca klasyfikuje wszystkie usługi świadczone w ramach pakietu O. tj. wstęp na basen, lodowisko, korty do tenisa i squash-a oraz ściankę wspinaczkową pod symbolem PKWiU 93.11.10.0 jako usługi związane z działalnością obiektów sportowych.
Reasumując, mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa podatkowego, należy stwierdzić, iż usługi świadczone w ramach pakietu O., sklasyfikowane przez Wnioskodawcę pod symbolem PKWiU 93.11.10.0, na mocy art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług stawką w wysokości 8%, natomiast usługi świadczone w ramach pakietu Z. nie będą korzystały ze stawki preferencyjnej i w konsekwencji będą opodatkowane w trybie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy stawką podstawową w wysokości 23%.
Nadmienia się, iż tut. Organ nie jest uprawniony do klasyfikowania usług lub towarów do odpowiednich symboli PKWiU. W świetle zasad metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług - Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) - zaliczenie danego towaru lub usługi do odpowiedniego grupowania tej klasyfikacji należy do obowiązków zainteresowanego podmiotu (producenta, importera, usługodawcy).
W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania, w tym także dla usług według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Urzędu Statystycznego w Łodzi, ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź, który udziela informacji w zakresie stosowania wyżej powołanych standardów klasyfikacyjnych.
W odpowiedzi na pytanie 2, w myśl art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. Nadmienia się, iż z dniem 1 kwietnia 2011 r. powyższy przepis uległ zmianie, jednakże zmiana ta pozostaje bez wpływu dla rozstrzygnięcia na gruncie niniejszej sprawy.
Spółka w przedmiotowym wniosku wskazała, iż w ramach pakietów O. i Z. świadczy szereg niezależnych usług opodatkowanych indywidualnymi stawkami VAT, natomiast w umowie z kontrahentami określa jedynie wartość pakietów, nie zaś wartość poszczególnych usług świadczonych w ramach tych pakietów. Warto również podkreślić, iż wszystkie usługi świadczone w ramach pakietu O. opodatkowane są stawką VAT w wysokości 8%, zaś wszystkie usługi świadczone w ramach pakietu Z. opodatkowane są stawką VAT 23%.
Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż w myśl art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania usług świadczonych w ramach obu oferowanych pakietów jest cena każdego z nich określona w umowie pomiędzy Spółką a kontrahentem.
Odnosząc się do pytania nr 3, należy przytoczyć brzmienie art. 29 ust. 4 ustawy, zgodnie z którym podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.
W myśl wyżej cytowanego przepisu, Wnioskodawca ma prawo do obniżenia podstawy opodatkowania o kwoty prawnie dopuszczalnych rabatów. Udzielenie rabatu w dowolnej wysokości do ceny świadczonej usługi, w sytuacji nabycia przez Klienta dwóch pakietów usług jest bowiem prawnie dopuszczalne. W związku z powyższym taki rabat będzie stanowił podstawę do obniżenia podstawy opodatkowania dla pakietu, dla którego został udzielony.
W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w należało uznać za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.
Wniosek ORD-IN
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie