Temat interpretacji

Jaką stawką podatku VAT należy objąć usługę organizacji festiwalu filmowego, za którą Centrum wystawi faktury dla sieci kin?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 10 października 2012 r. (data wpływu 12 października 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 7 grudnia 2012 r. (data wpływu 10 grudnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usługi organizacji festiwalu filmowego jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 października 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usługi organizacji festiwalu filmowego. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 10 grudnia 2012 r. o dokument, z którego wynika prawo Wnioskodawcy do występowania w imieniu Centrum oraz poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca Centrum jest posiadającą osobowość prawną samorządową instytucją kultury wpisaną pod pozycją () do Rejestru Instytucji Kultury prowadzonego przez Urząd Miasta . Centrum działa na podstawie ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2012 r., poz. 406) oraz swojego Statutu. Statutowe cele działalności Centrum to: animowanie twórczości dla dzieci i młodzieży, edukacja kulturalna młodego pokolenia oraz przygotowywanie i wspieranie kadr w obszarze twórczości artystycznej i edukacji kulturalnej dzieci i młodzieży.

Centrum organizuje festiwal filmów dla dzieci i młodzieży. Podczas zbliżającej się edycji festiwalu Centrum planuje współpracować z siecią kin, z którą zamierza podpisać umowę o wspólnym przedsięwzięciu. Przedmiotem umowy będzie współpraca przy organizacji festiwalu. W ramach tej współpracy sieć kin udostępni swoje pomieszczenia i ich wyposażenie na potrzeby festiwalu. Centrum dokona selekcji zgłoszonych filmów, ustali program festiwalu, sprowadzi kopie filmowe na pokazy, zleci tłumaczenie list dialogowych i opracowanie napisów dla kopii filmowych, zajmie się organizacją pokazów filmowych (około 100 filmów wyświetlanych przez 7 dni) oraz produkcją towarzyszących pokazom wydarzeń specjalnych (spotkań publiczności z twórcami filmowymi po seansach, gali wręczenia nagród festiwalu). Obsługę techniczną i promocję festiwalu zapewnią obie strony. Sprzedaż biletów na seanse festiwalowe będzie prowadzić wyłącznie sieć kin w swoich kasach biletowych. Sieć kin zapłaci Centrum za organizację festiwalu w dwóch częściach na podstawie dwóch odrębnych faktur: 1 część ryczałtowo, w kwocie określonej w umowie, 2 część w kwocie odpowiadającej 50% wpływów sieci kin uzyskanych z biletów, na podstawie raportu ze sprzedaży biletów.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że:

• dla przedmiotowej usługi organizacji festiwalu filmowego przyjęto klasyfikację statystyczną 59.14.10.0 Usługi związane z projekcją filmów zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. Nr 207, poz. l293 ze zm.);
• umowa zawarta z siecią kin odnośnie współorganizacji festiwalu filmowego obejmuje działania dwojakiego rodzaju. Pierwszy typ działań to organizacja festiwalu (m.in. ustalenie programu filmów, tłumaczenie list dialogowych. organizacja pokazów filmowych). Za organizację festiwalu sieć kin ma zapłacić Centrum w dwóch częściach i na podstawie dwóch faktur: 1 część ryczałtowo, w kwocie określonej w umowie, 2 część w kwocie odpowiadającej 50% wpływów sieci kin uzyskanych z biletów, na podstawie raportu ze sprzedaży biletów.
• Drugi typ działań wymieniony w umowie to rozliczane oddzielnie działania marketingowo-promocyjne (m.in. nadanie sieci kin miana współorganizatora festiwalu, zamieszczenie jego logo w materiałach festiwalowych). Umowa stanowi, że wartość działań marketingowo-promocyjnych Centrum na rzecz sieci kin jest równa wartości usług marketingowo-promocyjnych, które sieć kin świadczy na rzecz Centrum. Dlatego usługi marketingowo-promocyjne rozliczane są barterowo na podstawie odrębnej faktury. Reasumując, umowa z siecią kin obejmuje usługę organizacji festiwalu rozliczaną na podstawie dwóch faktur, oraz usługę promocyjno-marketingową rozliczaną na podstawie odrębnej faktury. Natomiast przedmiotem wniosku o interpretację jest wyłącznie usługa organizacji festiwalu, która nie obejmuje usług reklamowych i promocyjnych;
• zdaniem Wnioskodawcy, usługi będące przedmiotem wniosku usługi organizacji festiwalu filmowego są usługami w rozumieniu art. 43 ust. 19 pkt 1 VAT-u i jako takie podlegają opodatkowaniu VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaką stawką podatku VAT należy objąć usługę organizacji festiwalu filmowego, za którą Centrum wystawi faktury dla sieci kin...

Zdaniem Wnioskodawcy, organizacja festiwalu filmowego jest usługą związaną z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach wymienioną w art. 43 ust. 19 pkt 1 ustawy o VAT, wyłączoną ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33a. Bardziej szczegółowo usługi te wymienia również w poz. 165 Załącznika nr 3 do ustawy o VAT jako ex 59.14.10.0 Usługi związane z projekcją filmów (nie dotyczy usług reklamowych i promocyjnych), które objęte są w roku 2012 stawką 8% VAT. Organizacja festiwalu tego konkretnego rodzaju, tj. festiwalu filmowego, wiąże się przede wszystkim z projekcją filmów. Wyświetlanie filmów dla dzieci i młodzieży stanowi zasadniczy cel tej imprezy. Ponadto, zdaniem Zainteresowanego, stawka 8% obejmuje usługę organizacji festiwalu niezależnie od tego, czy zapłata ze strony sieci kin następuje ryczałtem (1 część zapłaty), czy też w kwocie uzależnionej od wpływów sieci kin z biletów (2 część zapłaty).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Przepis art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Na podstawie art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zauważyć należy, iż warunkiem opodatkowania podatkiem od towarów i usług danej czynności jest spełnienie łącznie dwóch przesłanek: dana czynność ujęta została w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT (przesłanka przedmiotowa) oraz czynność wykonana została przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku VAT (przesłanka podmiotowa).

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jak wynika z treści art. 146a ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%;
3. stawka zryczałtowanego zwrotu podatku, o której mowa w art. 115 ust. 2, wynosi 7%;
4. stawka ryczałtu, o której mowa w art. 114 ust. 1, wynosi 4%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

I tak, art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy stanowi, iż zwalnia od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

1. podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną,
2. indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Z powyższego wynika, iż ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy korzystać mogą jedynie usługi kulturalne świadczone przez:

• podmioty prawa publicznego;
• podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym, wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej;
• indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzanych w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Jednocześnie wskazać należy, że zgodnie z art. 43 ust. 17 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

W oparciu o art. 43 ust. 17a ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług (art. 43 ust. 18 ustawy).

W myśl art. 43 ust. 19 ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 33, nie ma zastosowania do:

1. usług związanych z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach;
2. wstępu:
1. na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego,
2. do wesołych miasteczek, parków rozrywki, cyrków, dyskotek, sal balowych,
3. do parków rekreacyjnych, na plaże i do innych miejsc o charakterze kulturalnym;
3. wstępu oraz wypożyczania wydawnictw w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą;
4. usług związanych z produkcją filmów i nagrań na wszelkich nośnikach;
5. działalności agencji informacyjnych;
6. usług wydawniczych;
7. usług radia i telewizji, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 34;
8. usług ochrony praw.

A zatem, usługi kulturalne świadczone przez podmioty wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy, są zwolnione od podatku VAT pod warunkiem, że nie osiągają one w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług (art. 43 ust. 18 ustawy o VAT). Ponadto, zwolnieniu od podatku podlegają usługi kulturalne świadczone przez podmioty wskazane w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy.

Należy wskazać, iż ustawa o podatku od towarów i usług nie podaje definicji pojęcia usług kulturalnych. Jego znaczenie należy zatem ustalić w oparciu o dostępne metody wykładni. W prawie podatkowym pierwszorzędne znaczenie ma wykładnia językowa. Zatem zgodnie z jej regułami, odnosząc się do znaczenia terminu usługi kulturalne w języku potocznym, możemy stwierdzić, iż pod pojęciem tym kryją się usługi odnoszące się do kultury, w zakresie kultury itp. Natomiast kultura to całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, a także ogół wartości zasad i norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości; wszystko to, co powstaje dzięki pracy człowieka, co jest wytworem jego myśli i działalności. Kultura dzieli się na: materialną, której zakres pokrywa się z pojęciem cywilizacja, i duchową ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, nauki, moralności funkcjonujących w postaci dzieł artystycznych, wierzeń, obyczajów, a także uznanych wartości, takich jak: prawda, sprawiedliwość, wolność, równość itp. (Roman Smolski, Marek Smolski, Elżbieta Helena Stadtműller Słownik Encyklopedyczny Edukacja Obywatelska Wydawnictwo Europa, Warszawa 1999).

Encyklopedia Popularna w haśle kultura podaje, że jest to całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości gromadzony, utrwalany i wzbogacany w ciągu jej dziejów, przekazywany z pokolenia na pokolenie; w skład tak pojętej kultury wchodzą nie tylko wytwory materialne i instytucje społeczne, ale także zasady współżycia społecznego, sposoby postępowania, wzory, kryteria ocen estetycznych i moralnych przyjęte w danej zbiorowości i wyznaczające obowiązujące zachowania (Encyklopedia Popularna PWN, Wydanie XV, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1982).

Zgodnie z internetowym Słownikiem języka polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN SA (http://sjp.pwn.pl), kultura oznacza materialną i umysłową działalność społeczeństw oraz jej wytwory. Przez potoczne rozumienie pojęcia kultura możemy zatem uznać całokształt wytworów materialnych i umysłowych społeczności. Takie rozumienie pojęcia kultura ma jednak niewielkie znaczenie praktyczne, a już w szczególności nie spełni swojej funkcji w procesie interpretacji prawa podatkowego. Zgodnie zatem z regułami wykładni prawa, w sytuacji gdy wykładnia językowa nie przynosi oczekiwanych rezultatów, wskazanym jest sięgnięcie do wykładni systemowej oraz funkcjonalnej. Wykładnia systemowa pozwala nam na ustalenie zakresu rozumienia pojęcia w znaczeniu w jakim posługują się nim inne akty prawne należące do systemu prawa (wykładnia systemowa zewnętrzna). W tym celu należy sięgnąć do ustaw wprost lub pośrednio odnoszących się do działalności prowadzonej w sferze kulturalnej, tj. ustawy z dnia 25 października 1997 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 406).

Co prawda definicja działalności kulturalnej w języku prawnym, skonstruowana w oparciu o powyższe akty prawne nie będzie pełna, jednak pozwoli na sprecyzowanie terminów kultura oraz usługi kulturalne na potrzeby niniejszej interpretacji.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, działalność kulturalna w rozumieniu niniejszej ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.

Formami organizacyjnymi działalności kulturalnej są w szczególności: teatry, opery, operetki, filharmonie, orkiestry, instytucje filmowe, kina, muzea, biblioteki, domy kultury, ogniska artystyczne, galerie sztuki oraz ośrodki badań i dokumentacji w różnych dziedzinach kultury (art. 2 ww. ustawy).

W myśl art. 3 ust. 2 cyt. ustawy, działalność kulturalna instytucji kultury określona w art. 1 ust. 1 nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu odrębnych przepisów.

Natomiast w oparciu o art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o kinematografii (Dz. U. z 2005r. Nr 132, poz. 1111 ze zm.), działalność w zakresie ochrony narodowego dziedzictwa kulturalnego w dziedzinie kinematografii prowadzi Filmoteka Narodowa oraz filmoteki regionalne. Zgodnie z art. 28 ust. 2 tej ustawy, do zadań Filmoteki Narodowej należy w szczególności:

1. gromadzenie i zabezpieczanie:
1. materiałów negatywowych, kopii wzorcowych oraz innych archiwalnych kopii filmowych filmów polskich,
2. archiwalnych kopii filmowych filmów niebędących filmami polskimi, jeżeli filmy te mają istotne znaczenie dla polskiej kultury, nauki lub życia społecznego;
2. wypracowywanie metodologii archiwizacji filmów polskich i polskiej dokumentacji historyczno-filmowej;
3. gromadzenie i archiwizacja dokumentacji dotyczącej produkcji filmów i rozpowszechniania filmów;
4. upowszechnianie kultury filmowej, w tym udostępnianie zasobów sztuki filmowej;
5. gromadzenie zbiorów bibliotecznych oraz eksponatów dotyczących historii filmu i kinematografii;
6. prowadzenie katalogu dzieł filmowych;
7. współpraca z krajowymi i zagranicznymi podmiotami;
8. działalność kulturalno-oświatowa oraz wydawnicza.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest posiadającą osobowość prawną samorządową instytucją kultury wpisaną do Rejestru Instytucji Kultury prowadzonego przez Urząd Miasta . Centrum działa na podstawie ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej oraz swojego Statutu. Statutowe cele działalności Centrum to: animowanie twórczości dla dzieci i młodzieży, edukacja kulturalna młodego pokolenia oraz przygotowywanie i wspieranie kadr w obszarze twórczości artystycznej i edukacji kulturalnej dzieci i młodzieży. Centrum organizuje festiwal filmów dla dzieci i młodzieży. Podczas zbliżającej się edycji festiwalu Centrum planuje współpracować z siecią kin, z którą zamierza podpisać umowę o wspólnym przedsięwzięciu przedmiotem umowy będzie współpraca przy organizacji festiwalu. W ramach tej współpracy sieć kin udostępni swoje pomieszczenia i ich wyposażenie na potrzeby festiwalu. Centrum dokona selekcji zgłoszonych filmów, ustali program festiwalu, sprowadzi kopie filmowe na pokazy, zleci tłumaczenie list dialogowych i opracowanie napisów dla kopii filmowych, zajmie się organizacją pokazów filmowych (około 100 filmów wyświetlanych przez 7 dni) oraz produkcją towarzyszących pokazom wydarzeń specjalnych (spotkań publiczności z twórcami filmowymi po seansach, gali wręczenia nagród festiwalu). Obsługę techniczną i promocję festiwalu zapewnią obie strony. Sprzedaż biletów na seanse festiwalowe będzie prowadzić wyłącznie sieć kin w swoich kasach biletowych. Z opisu sprawy wynika, iż umowa zawarta z siecią kin odnośnie współorganizacji festiwalu filmowego obejmuje działania dwojakiego rodzaju. Pierwszy typ działań to organizacja festiwalu (m.in.: ustalenie programu filmów, tłumaczenie list dialogowych. organizacja pokazów filmowych). Za organizację festiwalu sieć kin ma zapłacić Centrum w dwóch częściach i na podstawie dwóch faktur: 1 część ryczałtowo, w kwocie określonej w umowie, 2 część w kwocie odpowiadającej 50% wpływów sieci kin uzyskanych z biletów, na podstawie raportu ze sprzedaży biletów. Drugi typ działań wymieniony w umowie to rozliczane oddzielnie działania marketingowo-promocyjne.

Dla przedmiotowej usługi organizacji festiwalu filmowego przyjęto klasyfikację statystyczną PKWiU 59.14.10.0 Usługi związane z projekcją filmów i nie obejmuje ona usług reklamowych i promocyjnych. Zdaniem Wnioskodawcy, usługi będące przedmiotem wniosku usługi organizacji festiwalu filmowego są usługami w rozumieniu art. 43 ust. 19 pkt 1 VAT i jako takie podlegają opodatkowaniu VAT.

Przenosząc powyższe na grunt regulacji ustawy o podatku od towarów i usług w pierwszej kolejności zauważyć należy, że stosownie do art. 43 ust. 19 ustawy, ze zwolnienia, o którym w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, nie mogą korzystać m.in. usługi:

• związane z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach,
• związane z produkcją filmów i nagrań na wszelkich nośnikach.

Wnioskodawca wskazał, że usługa będąca przedmiotem wniosku, tj. usługa organizacji festiwalu, jest usługą o której mowa w art. 43 ust. 19 pkt 1 ustawy.

A zatem, usługa ta nie może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy. Z uwagi na powyższe w następnej kolejności należy ustalić, jaką stawką podatku VAT będzie opodatkowana przedmiotowa usługa.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Art. 146a pkt 1 i 2 ustawy stanowi, iż w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%;

W świetle art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W oparciu o art. 41 ust. 2a ustawy, dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy, stawka podatku wynosi 5%.

Pod poz. 165 załącznika nr 3 do ustawy, zawierającego wykaz towarów i usług, opodatkowanych obecnie stawką podatku w wysokości 8%, wymienione zostały towary sklasyfikowane pod symbolem PKWiU ex 59.14.10.0 Usługi związane z projekcją filmów (nie dotyczy usług reklamowych i promocyjnych).

Nadmienić należy, że zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 2 pkt 30 ustawy, przez PKWiU ex rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia, obniżonej stawki podatku albo wyłączenia tylko do towarów lub usług, należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce nazwa towaru lub usługi (grupy towarów lub usług). Wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT, zwolnienie bądź wyłączenie dotyczy wyłącznie danego towaru lub danej usługi z danego grupowania konkretnego towaru lub konkretnej usługi wymienionej obok symbolu PKWiU.

Ponadto, z objaśnienia 1 do załącznika nr 3 do ustawy wynika, że wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką 8%, nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i świadczenia usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik.

Oznacza to, że jeżeli dany towar (lub usługa) jest wymieniony w załączniku nr 3 jako opodatkowany stawką 8%, a jednocześnie został wymieniony w art. 43 ust. 1 ustawy jako zwolniony od podatku lub w załączniku nr 10, jako objęty opodatkowaniem stawką 5% stosowanie stawki podatku z załącznika nr 3 (stawka 8%) do ustawy jest wyłączone na rzecz zwolnienia od podatku lub opodatkowania stawką 5%.

Jak wskazał Wnioskodawca, świadczona usługa organizacji festiwalu filmowego, sklasyfikowana jest pod symbolem PKWiU 59.14.10.0 Usługi związane z projekcją filmów i usługa ta nie obejmuje usług reklamowych i promocyjnych, ponieważ jak wynika z opisu sprawy usługi te rozliczane są barterowo na podstawie odrębnej faktury i nie są one przedmiotem niniejszego wniosku.

Wskazać należy, że przy wyznaczaniu zakresu stosowania stawek obniżonych, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r., wykorzystywana jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

Jednocześnie zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do części należności otrzymywanych przed wydaniem towaru lub wykonaniem usług art. 106 ust. 3 ustawy.

§ 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 ze zm.) w brzemieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r. stanowi, iż fakturę wystawia:

1. zarejestrowany podatnik VAT czynny;
2. podatnik, o którym mowa w art. 16 ustawy, przy dokonywaniu wewnątrzwspólnotowej dostawy nowych środków transportu.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że usługa organizacji festiwalu filmowego, będzie wyłączona ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy. Jednakże z uwagi na fakt, że przedmiotowa usługa została przez Wnioskodawcę sklasyfikowana pod symbolem PKWiU 59.14.10.0 Usługi związane z projekcją filmów, i nie są to usługi reklamowe i promocyjne, to stosownie do art. 41 ust. 2 w powiązaniu z art. 146a pkt 2 i w związku z poz. 165 załącznika nr 3 do ustawy, będzie podlegała opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 8%.

Tym samym, stosownie do art. 106 ust. 1 ustawy, Centrum będzie zobowiązane do wystawienia faktury VAT zawierającej podatek od towarów i usług w wysokości 8%.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto podkreślić należy, iż kwestie dotyczące zaklasyfikowania towarów wskazanych we wniosku do właściwego grupowania statystycznego, nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym, niniejszej interpretacji udzielono w oparciu o klasyfikację PKWiU wskazaną przez Zainteresowanego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 4 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu