Temat interpretacji

Wnioskodawca w związku z prowadzeniem działalności w zakresie świadczenia usług parkingowych dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, w sytuacji gdy opłaty wnoszone przez Klientów nie wpływają na rachunek bankowy Spółki, nie może korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy użyciu kasy rejestrującej

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 1 października 2012r. (data wpływu 11 października 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 listopada 2012r. (data wpływu 23 listopada 2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowania kasy rejestrującej sprzedaży usług wynajmu miejsc parkingowych, za które zapłata następuje za pośrednictwem rachunku bankowego Agenta - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 października 2012r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rejestracji sprzedaży usług parkingowych. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 20 listopada 2012r. (data wpływu 23 listopada 2012r.), będący odpowiedzią na wezwanie tut. Organu Nr IPPP2/443-1032/12-2/AK z dnia 9 listopada 2012r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Przedmiotem działalności E. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa (dalej: E.), jest m.in. wynajem miejsc parkingowych. E. nie jest właścicielem wynajmowanych miejsc parkingowych, lecz wynajmuje je na podstawie umów najmu zawartych z właścicielami parkingów, z możliwością ich dalszego podnajmu. Miejsca parkingowe wynajmowane są głównie osobom fizycznym, często klientom biur podróży. W celu uzyskania dodatkowych źródeł przychodu, E. podpisała umowy z agentami (dalej: Agentami), którzy będą pozyskiwali klientów na wynajem powierzchni parkingowych. Klient, będący często osobą fizyczną nie prowadzącą działalności gospodarczej, będzie mógł dokonać rezerwacji miejsca parkingowego za pośrednictwem Agenta, za pomocą linku umieszczonego na stronie internetowej Agenta. Pełna płatność za rezerwację miejsca parkingowego będzie przekazana przez Klienta według dwóch możliwości: przelewem na rachunek bankowy Agenta lub gotówką na parkingu. Agent nie będzie prowadził wyodrębnionego rachunku bankowego na potrzeby rozliczeń z E.. Następnie w okresach ustalonych przez strony Agent dokona łącznego przelewu otrzymanych środków na rachunek bankowy E., na podstawie noty obciążeniowej otrzymanej od E. E. jest właścicielem platformy informatycznej i oprogramowania, które będzie wykorzystywane do wykonania rezerwacji, dzięki czemu będzie mógł na koniec każdego okresu rozliczeniowego wygenerować zestawienie dokonanych rezerwacji parkingowych, jak również daty wykonanych usług.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 20 listopada 2012r. (data wpływu 23 listopada 2012r.) Strona wskazała, iż Spółkę i Agentów będzie łączyła umowa agencyjna. Agenci na podstawie umowy zawartej ze Spółką będę pozyskiwali klientów na wynajem miejsc parkingowych, będą dokonywali tych czynności w imieniu i na rzecz Spółki.

Wynagrodzenie płacone przez Spółkę na rzecz Agentów będzie wynagrodzeniem prowizyjnym ustalonym procentowo będzie stanowiło ustalony procent od ceny każdej rezerwacji.

W kwestii dotyczącej prowadzenia działalności przez Agentów oraz rodzaju i zasad ewidencjonowania obrotu czy też statusu ich klientów, Spółka nie jest w stanie się w tej kwestii wypowiedzieć Spółka nie posiada informacji na rzecz kogo Agenci świadczą swoje usługi oraz w jaki sposób jest ewidencjonowany obrót. Według informacji posiadanych przez Spółkę mogą wystąpić obie sytuacje gdzie stroną będą zarówno Agenci prowadzący działalność gospodarczą dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i ewidencjonujący obrót za pomocą kasy rejestrującej, jak również Agenci prowadzący działalność gospodarczą, którzy nie mają obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu za pomocą kasy rejestrującej z powodu np. nie osiągnięcia limitów obrotu zobowiązującego do stosowania kasy rejestrującej.

Spółka potwierdza, iż z prowadzonej ewidencji i dowodów dokumentujących świadczenie usług parkingowych jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji dotyczą zapłaty dokonywane za pośrednictwem rachunku bankowego.

Wnioskodawca nie rozpoczął ewidencjonowania wynajmu miejsc parkingowych przed dniem 1 stycznia 2011r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy w odniesieniu do płatności dokonanych przez klientów będących osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej, za pośrednictwem rachunku bankowego Agenta, E. zwolniona jest z obowiązku ewidencjonowania tych transakcji przy zastosowaniu kas rejestrujących...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z poz. 37 załącznika do Rozporządzenia, E. uważa, iż nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu z tytułu wynajmu miejsc parkingowych przy zastosowaniu kasy rejestrującej. E. uważa, że warunki określone w Rozporządzeniu zostały zachowane, tzn. z dowodów dokumentujących transakcję będzie jasno wynikało jakiej transakcji dana wpłata dotyczy, jak również zapłata w całości będzie następowała na rachunek Podatnika. E. zaznacza, iż wpłata będzie dokonywana na rachunek bankowy Agenta, a następnie przelewana na rachunek bankowy E. Pomimo faktu, że zapłaty od klientów będą w pierwszej kolejności wpływały na konto Agenta, a następnie Agent dokona transferu tych środków na konto bankowe E. uważamy, że warunek dokonania płatności za pośrednictwem rachunku bankowego został spełniony. Zdaniem Spółki Ustawodawca powołując się na podatnika miał na myśli podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem za podatnika uważa się osobę prawną, jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą. Zdaniem E. nie należy zawężać tego przepisu i odnosić go do konkretnego podatnika, lecz za podatnika uważać każdą osobę lub jednostkę, która prowadzi działalność gospodarczą. W przypadku E., jest to rachunek bankowy agenta.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 111 ust. 1 cyt. ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, iż obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Przez sprzedaż rozumie się, zgodnie z art. 2 pkt 22 cyt. ustawy, odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na mocy art. 111 ust. 8 cyt. ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych, może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa ().

Zwolnienie z obowiązku instalowania kas rejestrujących określone zostało w § 2 i § 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2010r. Nr 138, poz. 930).

Powyższe zwolnienia wskazują na dwojakiego rodzaju zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących, mianowicie: zwolnienie dla określonych grup podatników (zwolnienie podmiotowe) i zwolnienie dla konkretnych czynności (zwolnienie przedmiotowe).

W myśl § 2 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012r. sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem przedmiotowym, tj. dotyczącym niektórych czynności wykonywanych przez podatnika.

W części II załącznika do rozporządzenia w poz. 37 wskazano, że zwolnieniu z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kas rejestrujących podlega świadczenie usług, za które zapłata w całości następuje za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), pod warunkiem że z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła2).

Z objaśnień zawartych w punkcie 2) wynika, iż zwolnienie to nie dotyczy podatników, którzy rozpoczęli ewidencjonowanie tych czynności przed dniem 1 stycznia 2011r.

Aby zatem podatnik miał prawo do skorzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 pkt 1 w powiązaniu z poz. 37 załącznika, muszą łącznie zostać spełnione następujące warunki:

• zapłata za świadczenie usług w całości następuje za pośrednictwem poczty lub banku na rachunek bankowy podatnika,
• z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła,
• podatnik nie rozpoczął ewidencjonowania tych czynności przy zastosowaniu kasy rejestrującej przed dniem 1 stycznia 2011r.

Niewystąpienie któregokolwiek z nich oznacza brak możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Wskazać w tym miejscu należy, iż kasa rejestrująca jest szczególnego rodzaju ewidencją podatkową. Ma ona charakter ewidencji sprzedaży, gdyż zarejestrowaniu w niej podlegają transakcje opodatkowane wykonane przez podatnika.

Celem wprowadzenia obowiązku ewidencjowania obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących było zobowiązanie podatników do ewidencjonowania tej sprzedaży, która nie jest dokumentowana w żaden inny sposób, a więc nie ma możliwości sprawdzenia, czy dana transakcja faktycznie miała miejsce. Tym samym uzasadnione jest przyjęcie, iż wprowadzając zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej, ustawodawca zwolnieniem objął te czynności, które są już w jakiś sposób udokumentowane, a więc istnieje możliwość ustalenia podstawy opodatkowania.

Jak wynika z art. 659 § 1 ww. ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r., przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie rzeczy przez jego najemcę.

Z okoliczności przedstawionych przez Wnioskodawcę wynika, iż przedmiotem działalności E. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa jest m.in. wynajem miejsc parkingowych. E. nie jest właścicielem wynajmowanych miejsc parkingowych, lecz wynajmuje je na podstawie umów najmu zawartych z właścicielami parkingów, z możliwością ich dalszego podnajmu. Miejsca parkingowe wynajmowane są głównie osobom fizycznym, często klientom biur podróży. W celu uzyskania dodatkowych źródeł przychodu, E. podpisała umowy z agentami, którzy będą pozyskiwali klientów na wynajem powierzchni parkingowych. Klient, będący często osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, będzie mógł dokonać rezerwacji miejsca parkingowego za pośrednictwem Agenta, za pomocą linku umieszczonego na stronie internetowej Agenta.

Spółkę i Agentów będzie łączyła umowa agencyjna. Agenci na podstawie umowy zawartej ze Spółką będę pozyskiwali klientów na wynajem miejsc parkingowych, będą dokonywali tych czynności w imieniu i na rzecz Spółki.

Wynagrodzenie płacone przez Spółkę na rzecz Agentów będzie wynagrodzeniem prowizyjnym ustalonym procentowo będzie stanowiło ustalony procent od ceny każdej rezerwacji.

Pełna płatność za rezerwację miejsca parkingowego będzie przekazana przez Klienta według dwóch możliwości: przelewem na rachunek bankowy Agenta lub gotówką na parkingu. Agent nie będzie prowadził wyodrębnionego rachunku bankowego na potrzeby rozliczeń z E.. Następnie w okresach ustalonych przez strony Agent dokona łącznego przelewu otrzymanych środków na rachunek bankowy E., na podstawie noty obciążeniowej otrzymanej od E..

Z prowadzonej ewidencji i dowodów dokumentujących świadczenie usług parkingowych jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji dotyczą zapłaty dokonywane za pośrednictwem rachunku bankowego.

Wnioskodawca nie rozpoczął ewidencjonowania wynajmu miejsc parkingowych przed dniem 1 stycznia 2011r.

Wątpliwości Spółki dotyczą obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej w sytuacji, gdy Klienci za skorzystanie z miejsc parkingowych dokonują płatności na rachunek bankowy Agenta, który następnie przekazuje środki otrzymane od Klientów na rachunek bankowy Spółki.

Odnosząc się do sytuacji, w której Wnioskodawca będzie dokonywał wynajmu miejsc parkingowych za pośrednictwem Agenta, a zapłata będzie następowała pierwotnie na rachunek bankowy tego Agenta, który następnie będzie dokonywał zbiorczego przelewu na rachunek Wnioskodawcy, stwierdzić należy, iż w ww. okolicznościach nie znajdzie zastosowania § 2 ust. 1 pkt 1 w zw. z poz. 37 załącznika do ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010r.

Biorąc bowiem pod uwagę treść przytoczonych przepisów, w okolicznościach niniejszej sprawy stwierdzić należy, że Wnioskodawca w związku z prowadzeniem działalności w zakresie świadczenia usług parkingowych dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, w sytuacji gdy opłaty wnoszone przez Klientów nie wpływają na rachunek bankowy Spółki, nie może korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy użyciu kasy rejestrującej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto tut. Organ informuje, iż w zakresie pytania Nr 2 dotyczącego podatku od towarów i usług, wskazanego we wniosku z dnia 1 października 2012r., wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 645 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie