Temat interpretacji

dot. opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania drogi i prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od poniesionych w tym celu wydatków

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 lipca 2012 r. (data wpływu 02.08.2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 16 października 2012r. (data wpływu 18.10.2012r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 1 października 2012 r. znak sprawy IPPP2/443-733/12-2/AO (skutecznie doręczone dnia 09.10.2012r.) oraz pismem z dnia 16 listopada 2012 r. (data wpływu 20.11.2012 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 12 listopada 2012 r. znak sprawy IPPP2/443-733/12-4/AO (skutecznie doręczone dnia 15.11.2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie

• opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania drogi jest prawidłowe,

• prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od poniesionych w tym celu wydatków - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 sierpnia 2012 r. wpłynął tut. Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania drogi i prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od poniesionych w tym celu wydatków. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 16 października 2012r. (data wpływu 18.10.2012r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 1 października 2012 r. znak sprawy IPPP2/443-733/12-2/AO (data doręczenia 09.10.2012r.) oraz pismem z dnia 16 listopada 2012 r. (data wpływu 20.11.2012 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 12 listopada 2012 r. znak sprawy IPPP2/443-733/12-4/AO (data doręczenia 15.11.2012r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, prowadzącą działalność gospodarczą (doradztwo w zakresie informatyki, PKD 6202Z).

Obecnie, jako osoba fizyczna, prowadzi inwestycję budowlaną zespołu dwóch budynków: usługowo-mieszkalnego i mieszkalnego jednorodzinnego dwu lokalowego - objętych jedną decyzją budowlaną Nr ...../09 z dnia 25.06.2009 r. stanowiącą załącznik nr 1 oraz Nr ...../11 z dnia 01.07.2011 r. (zamienna) stanowiącą załącznik nr 2.

Wnioskodawca jest właścicielem działek o numerze ewidencyjnym 80 i 81 z obrębu 1-05-55 położonych przy ul. Z., na których zamierza wybudować dwa budynki, zgodnie z decyzją nr ......11 z dnia 01.07.2011r.

W 2009 roku, jako część zezwolenia na budowę (...../09) Wnioskodawca otrzymał od m. W. decyzję na dojazd do nowopowstającego budynku od ul. M., stanowiącą w mniejszej części ciąg pieszy, ok. l m. szerokości - ze stanem prawnym we władaniu Gminy/właściciel nieznany i w większej części 2.5m-3m - teren prywatnej działki Wnioskodawcy (decyzja stanowi załącznik nr 3). Decyzja jest oparta o MPZP, stanowiący załącznik nr 4.

Po kilkuletniej korespondencji, 18.04.2012 r. Wnioskodawca otrzymał projekt umowy od m.. W. umożliwiający kontynuację inwestycji dojazdu, pod warunkiem wybudowania drogi na koszt własny, wyodrębnienia działki i przekazania całości inwestycji (działki wraz z nowopowstałą drogą) nieodpłatnie na rzecz m. W. Projekt umowy stanowi załącznik nr 5.

Inwestycja budowlana zespołu dwóch budynków jest prowadzona przez Wnioskodawcę jako osobę fizyczną, i nie wchodzi w zakres prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Funkcjonowanie inwestycji niedrogowej zależy od jej powiązań komunikacyjnych z drogą publiczną wobec czego wymaga ona przebudowy. W związku z budową wjazdu do ww. nieruchomości (droga) Wnioskodawca zamierza na części działki ewidencyjnej nr 79 z obrębu 1-05-55 stanowiącej część drogi wewnętrznej - ul. M. będącej we władaniu miasta W. oraz na części działek nr 80 i 81 z obrębu 1-05-55 będących własnością Wnioskodawcy ułożyć nawierzchnię z kostki betonowej, po uzyskaniu zgody na wykonanie robót zgodnie z przepisami ustawy Prawo Budowlane. Tak, więc opisana droga usytuowana jest w części na działkach gruntu stanowiących własność Wnioskodawcy, a w części stanowiących własność miasta W.

Po dokonaniu budowy drogi zostanie ona bezpłatnie przekazana na własność miasta W. na zasadzie art. 902¹ KC. Bezpłatne przekazanie działki gruntu stanowiącej własność Wnioskodawcy stanowi warunek konieczny postawiony przez gminę, którego spełnienie uzależnia udostępnienie Wnioskodawcy części działki pod budowę drogi.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT. Po wybudowaniu zespołu dwóch budynków Wnioskodawca będzie uzyskiwał przychód na zasadach ogólnych z najmu lokali usytuowanych w tych budynkach.

Doprecyzowując przedstawione zdarzenie przyszłe Wnioskodawca poinformował bowiem, że budynki powstają na wynajem. Przeznaczenie zespołu dwóch budynków jest opisane w decyzji, jako: budynku usługowo-mieszkalnego i mieszkalnego jednorodzinnego dwu lokalowego objętych jedną Decyzją obejmującą budynek usługowo-mieszkalny o pow. użytkowej 1004,40m2, w tym 388,5m2 pow. usług, oraz budynek mieszkalny, jednorodzinny, dwu lokalowy o pow. użytkowej 845,50m2. Ponadto, projekt i decyzja zostały opracowane zgodnie z MPZP (miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego), który w art. 6, punkt 2.4 zezwala na nie większy niż 35% udział zabudowy usługowej. Powierzchnia usług stanowić więc będzie 22% powierzchni inwestycji objętej zezwoleniem. Według PKOB budynki zakwalifikowane są w Dziale 11 Budynki Mieszkalne.

Odnosząc się do interpretacji w zakresie podatku od towarów i usług Wnioskodawca wskazał, iż ma ona dotyczyć art. 7 i 8 oraz 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004r.

W związku z przedstawionym opisem i stanowiskiem Wnioskodawcy w niniejszej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do kwestii opodatkowania czynności bezpłatnego przekazania inwestycji drogowej miastu W. dokonanej na gruncie należącym do Miasta i prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od poniesionych w tym celu wydatków.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Zgodnie z przedstawionym stanowiskiem, ze względu na brzmienie art. 7 i 8 ustawy o podatku od towarów i usług budowa na cudzym gruncie stanowi dostawę usług, a nie towarów.

Ze względu natomiast na okoliczność, iż budowa ta jest powiązana z inwestycją budowlaną Wnioskodawcy, polegającą na wybudowaniu zespołu dwóch budynków, których lokale będą wyłącznie przedmiotem najmu, a tym samym nie będą służyły celom osobistym podatnika to wedle art. 8 ust. 2 pkt 2a a contrario jest ona nieodpłatnym świadczeniem usług, które nie jest zrównane z odpłatnym świadczeniem usług. Stąd nie ma obowiązku podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług.

Natomiast stosownie do art. 86 ust. 1 wskazanej ustawy, ze względu na okoliczność, iż świadczona usługa jest wykorzystywana do czynności opodatkowanych Wnioskodawca jest zdania, że przysługuje mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie obowiązku podatkowego w ramach czynności bezpłatnego przekazania Miastu drogi jest prawidłowe i nieprawidłowe w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od poniesionych w tym celu wydatków.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) opodatkowaniu ww. podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (). Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 cyt. ustawy).

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Definicja świadczenia usług ma charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej. Zatem usługą jest każda czynność podatnika, w ramach jego działalności gospodarczej, która nie kwalifikuje się jako dostawa towarów. Przez świadczenie usług należy bowiem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Spod pojęcia usługi będzie natomiast wyłączone takie świadczenie, którego treścią jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Stosownie do treści art. 47 § 1 Kodeksu cywilnego część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Z treści § 2 cyt. przepisu wynika natomiast, iż częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego. W myśl § 3 powołanej normy przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych.

Z powyższych przepisów wynika, iż co do zasady, grunt jest zawsze odrębnym przedmiotem własności, natomiast to co jest trwale z gruntem związane, co do zasady, stanowi części składowe takich gruntów. Jeżeli zatem ktoś dokona budowy, trwale związanej z gruntem na cudzym gruncie, obiekt staje się własnością właściciela gruntu, a budowniczy będzie tylko właścicielem nakładów poniesionych na wzniesienie obiektu. W konsekwencji podmiot, który poniósł nakłady na nieruchomość, nie może ich sprzedać. Niemniej jednak ma on pewne prawo do nakładów, które może przenieść na rzecz innego podmiotu.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ww. ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011r., za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Wprowadzona ustawą z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332) ww. zmiana do art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, stanowi ściślejsze odwzorowanie definicji odpłatnego świadczenia usług zawartej w art. 26 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347/1 ze zm.).

Jak stanowi art. 26 ust. 1 ww. Dyrektywy 2006/112/WE, za odpłatne świadczenie usług uznaje się każdą z następujących czynności:

1. użycie towarów stanowiących część majątku przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników lub, bardziej ogólnie, do celów innych niż działalność jego przedsiębiorstwa, w przypadkach kiedy VAT od takich towarów podlegał w całości lub w części odliczeniu;
2. nieodpłatne świadczenie usług przez podatnika na prywatny użytek jego lub jego pracowników, lub bardziej ogólnie, do celów innych niż działalność jego przedsiębiorstwa.

Dokonując interpretacji art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r. stwierdzić należy, iż opodatkowaniu podlegać powinno, jako odpłatne świadczenie usług, użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, w całości lub w części, przy nabyciu tych towarów.

Natomiast z treści powołanego art. 8 ust. 2 pkt 2, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r. wynika, że dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej przepisu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie występują w danej sprawie.

Wskazać należy, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nieodpłatne świadczenie usług (inne niż wskazane w pkt 1) na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika, bez względu na to czy podatnikowi przysługiwało, czy też nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku.

Konsekwentnie zatem uznać należy, iż zgodnie z jego gramatyczną wykładnią nieodpłatne świadczenie usług na cele działalności gospodarczej podatnika w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług nie podlega opodatkowaniu VAT.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w celu powiązań komunikacyjnych z drogą publiczną zamierzonej inwestycji budowlanej zespołu dwóch budynków: usługowo-mieszkalnego i mieszkalnego jednorodzinnego dwu lokalowego otrzymał od m. W. decyzję na dojazd. Projekt umowy umożliwia kontynuację inwestycji dojazdu, pod warunkiem wybudowania drogi na koszt własny, wyodrębnienia działki i przekazania całości inwestycji (działki wraz z nowopowstałą drogą) nieodpłatnie na rzecz m. W. Opisana droga usytuowana będzie w części na działkach gruntu stanowiących własność Wnioskodawcy, a w części stanowiących własność miasta W. Po dokonaniu budowy drogi zostanie ona bezpłatnie przekazana na własność miasta W. na zasadzie art. 902¹ KC. Bezpłatne przekazanie działki gruntu stanowiącej własność Wnioskodawcy stanowi warunek konieczny postawiony przez gminę, którego spełnienie uzależnia udostępnienie Wnioskodawcy części działki pod budowę drogi.

Wątpliwości Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie sprowadzają się do kwestii opodatkowania podatkiem VAT czynności bezpłatnego przekazania Miastu wybudowanej drogi posadowionej na gruncie stanowiącym własność Miasta.

W przedmiotowej sprawie droga jest częścią składową gruntu, na którym została posadowiona. W konsekwencji, właściciel gruntu jest jednocześnie właścicielem drogi. Zatem skoro w przedstawionych okolicznościach inwestycja drogowa jest dokonywana w części na gruncie stanowiącym własność Miasta nie można uznać, iż przekazanie przez Wnioskodawcę na rzecz Miasta tej części przedmiotowej infrastruktury stanowi dostawę towaru w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W analizowanym przypadku nie nastąpi przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, z uwagi na fakt, iż Miasto, z racji posiadanego prawa własności do gruntu będzie dysponowało również prawem własności do wszelkich jego części składowych, to jest w niniejszej sprawie do wybudowanej drogi trwale z tym gruntem związanej.

Jak wyżej wywiedziono, nieodpłatne świadczenie usług na cele działalności gospodarczej podatnika w rozumieniu art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie podlega opodatkowaniu VAT. Przez usługi związane z prowadzeniem działalności gospodarczej należy rozumieć wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się w związku z potrzebami prowadzonej działalności.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wskazuje, że przeprowadzenie powyższej inwestycji dokonane zostało w celu zapewnienia powiązań komunikacyjnych z drogą publiczną. Tym samym, przebudowa drogi umożliwi funkcjonowanie inwestycji niedrogowej polegającej na wybudowaniu zespołu dwóch budynków z przeznaczeniem na wynajem.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy i przytoczone uregulowania stwierdzić należy, iż bezpłatne przekazanie przez Wnioskodawcę Miastu drogi wybudowanej na gruncie należącym do Miasta będzie odbywało się w bezpośrednim związku z zamierzoną (najem) działalnością gospodarczą Wnioskodawcy. Wnioskodawca wskazuje bowiem, że lokale znajdujące się w wybudowanym zespole dwóch budynków będą wyłącznie przedmiotem najmu. Przekazana droga dotyczyć będzie powiązań komunikacyjnych z drogą publiczną.

Z uwagi na powyższe w przedmiotowej sprawie nie została spełniona przesłanka warunkująca uznanie nieodpłatnego świadczenia usług za odpłatne świadczenie usług, gdyż przekazywana nieodpłatnie droga związana będzie z zamierzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawcy.

Tym samym, czynność nieodpłatnego przekazania Miastu drogi posadowionej na gruncie stanowiącym własność Miasta nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT. Nieodpłatne przekazanie Miastu drogi nie stanowi odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy odnośnie stwierdzenia, o braku obowiązku podatkowego w ramach czynności bezpłatnego przekazania Miastu drogi należało uznać za prawidłowe.

W przedmiotowym wniosku Wnioskodawca powziął również wątpliwość odnośnie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych w celu przebudowy przedmiotowej drogi.

W myśl art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Najem jest więc umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Zgodnie z powyższym, najem wypełnia definicję, określoną w art. 8 cyt. ustawy. Stanowi więc, czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Z okoliczności przedstawionych w niniejszym wniosku wynika, że Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotowa budowa drogi powiązana jest z inwestycją budowlaną Wnioskodawcy polegającą na wybudowaniu zespołu dwóch budynków, których lokale będą wyłącznie przedmiotem najmu. Jeden z powstałych budynków przeznaczony będzie na cele usługowo-mieszkalne drugi natomiast na cele mieszkalne. Jak wynika z przedstawionej treści projekt i decyzja opracowane zostały zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i powierzchnia usług stanowić będzie 22% powierzchni inwestycji objętej zezwoleniem.

Zauważyć należy, że podstawową zasadą określoną w art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług, istotną dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego, jest istnienie związku tego podatku z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika tego podatku. Inwestycja budowlana Wnioskodawcy dotyczy budynku usługowo mieszkalnego i mieszkalnego z przeznaczeniem zarówno na cele usługowe jak i mieszkalne. Zauważyć należy, iż usługi w zakresie wynajmowania nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cele mieszkaniowe korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Ze zwolnienia od podatku od towarów i usług nie korzysta natomiast świadczenie usług wynajmu nieruchomości na cele inne niż mieszkalne oraz wynajem lokali użytkowych.

W niniejszej sprawie warunek determinujący prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu świadczonej usługi zostanie spełniony w odniesieniu do najmu na cele użytkowe. Wnioskodawca przyporządkował bowiem w 22% część inwestycji budowlanej do powierzchni usług. Wydatki poniesione na przebudowę drogi zatem w części dotyczącej najmu lokali na cele użytkowe związane będą z zamierzoną, opodatkowaną działalnością Wnioskodawcy. Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług i przedmiotowa inwestycja w części wykorzystywana będzie do wykonywania czynności opodatkowanych, bowiem najem na cele użytkowe to usługa opodatkowana podatkiem od towarów i usług, nie korzystająca ze zwolnienia.

Reasumując stwierdzić należy, iż świadczona usługa polegająca na przeprowadzeniu inwestycji budowlanej nie jest wyłącznie wykorzystywana do czynności opodatkowanych. Zatem Wnioskodawca ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków poniesionych w celu przebudowy drogi przekazanej bezpłatnie na rzecz Miasta, wyłącznie w części w jakiej ta droga będzie wykorzystywana do czynności opodatkowanych, czyli przyporządkowanej do zakresu w jakim inwestycja budowlana związana będzie z najmem lokali na cele użytkowe.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy odnośnie stwierdzenia, że ze względu na okoliczność, iż świadczona usługa jest wykorzystywana do czynności opodatkowanych przysługuje mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo tut. Organ zauważa, iż przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia nie są skutki podatkowe na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług przekazanej nieodpłatnie drogi wybudowanej na gruncie należącym do Wnioskodawcy, bowiem Wnioskodawca w tym zakresie nie sprecyzował własnego stanowiska.

Dodatkowo tut. Organ wskazuje, iż w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 657 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie