Odpowiedź na pytanie nr 1:

Zdaniem Wnioskodawcy, planowane objęcie przez M. certyfikatów inwestycyjnych w zamkniętym funduszu inwestycyjnym przy wniesieniu w zamian tytułem opłacenia akcji, które Fundusz posiada w wybranych spółkach portfelowych, stanowić będzie jedynie element zarządzania własnym portfelem w celu maksymalizacji zysku, nie mieszcząc się w przedmiocie działalności gospodarczej M., zatem z tego tytułu nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Odpowiedź na pytanie nr 2:

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku, gdy organ uznałby jednak, iż zbycie przez M. akcji posiadanych w spółkach zależnych tytułem opłacenia certyfikatów inwestycyjnych obejmowanych w nowo utworzonym zamkniętym funduszu inwestycyjnym, będzie stanowić działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 uVAT, będzie miało zastosowanie zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41 uVAT.

Stanowisko takie wynika z treści przywołanego przepisu, zgodnie z którym zwalnia się od VAT usługi, których przedmiotem są instrumenty finansowe, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384 oraz z 2011 r. Nr 106, poz. 622 i Nr 131, poz. 763), z wyłączeniem przechowywania tych instrumentów i zarządzania nimi, oraz usługi pośrednictwa w tym zakresie. Przy czym akcje, które miałyby posłużyć M. do opłacenia obejmowanych certyfikatów inwestycyjnych w nowo utworzonym funduszu, jako papiery wartościowe są instrumentami finansowymi w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.

Rozpatrując powyższe z punktu widzenia ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: uVAT), uwagę zwracają w szczególności następujące regulacje:

1. przepis art. 15 ust. 1 i 2 uVAT, zgodnie z którym podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych;
2. przepis art. 43 ust. 1 pkt 41 uVAT, zgodnie z którym zwalnia się od VAT usługi, których przedmiotem są instrumenty finansowe, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1364 oraz z 2011 r. Nr 106, poz. 622 i Nr 131, poz. 763), z wyłączeniem przechowywania tych instrumentów i zarządzania nimi, oraz usługi pośrednictwa w tym zakresie.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ufi fundusz inwestycyjny jest osobą prawną, której wyłącznym przedmiotem działalności jest lokowanie środków pieniężnych zebranych w drodze publicznego, a w przypadkach określonych w ustawie również niepublicznego, proponowania nabycia jednostek uczestnictwa albo certyfikatów inwestycyjnych, w określone w ustawie papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego i inne prawa majątkowe. Tożsamo stanowi art. 1 ust. 6 Statutu M. Działalność prowadzoną przez M. identyfikuje się według Polskiej Klasyfikacji Działalności jako działalność trustów, funduszy podobnych instytucji finansowych (PKD 64.30.Z).

Zgodnie z rozporządzeniem z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD), działalność trustów, funduszów i podobnych instytucji finansowych (PKD 64.30.Z), obejmuje działalność osób prawnych (np. funduszy, trustów) lokujących w papiery wartościowe lub inne aktywa w imieniu akcjonariuszy lub beneficjentów, z wyłączeniem zarządzania. Portfele papierów wartościowych są konstruowane tak, aby osiągnąć określone zyski z inwestycji uwzględniając następujące kryteria: dywersyfikację, ryzyko, stopę zwrotu, niestabilność cen. Te przedsięwzięcia inwestycyjne dające dywidendy i inne dochody z nieruchomości, mają niewielkie (lub zerowe) zatrudnienie oraz niewiele lub żadnych zysków ze sprzedaży swoich usług. Podklasa ta obejmuje m.in.: fundusze inwestycyjne zamknięte.

Przepis art. 3 ust. 1 ufi wyznacza ramy aktywności gospodarczej funduszu inwestycyjnego. Fundusz może zatem prowadzić tytko ten rodzaj działalności, co zarazem oznacza zakaz prowadzenia innego rodzaju działalności (zob.: R.Mroczkowski, Nadzór nad funduszami inwestycyjnymi, Warszaw 2011, s.139).

Wymaga zatem podkreślenia, iż do przedmiotu działalności M. nie należy:

1. działalność maklerska związana z rynkiem papierów wartościowych i towarów giełdowych (PKD 66.12.Z), która według PKD, jako podklasa działalności finansowej i ubezpieczeniowej, obejmuje pośrednictwo w zakresie obrotu papierami wartościowymi
2. pozostała finansowa działalność usługowa, gdzie indziej niesklasyfikowana, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych (PKD 64.99.Z), która według PKD, jako podklasa działalności finansowej i ubezpieczeniowej, obejmuje działalność inwestycyjną na własny rachunek dokonywaną poprzez lokatę kapitału za pośrednictwem przedsiębiorstw wysokiego ryzyka, klubów inwestycyjnych itp.

Działalność M. polega zatem na lokowaniu (inwestowaniu), rozumianym również jako zarządzanie własnym portfelem w celu maksymalizacji zysku, ale nie za pośrednictwem innych przedsiębiorstw ani nie na pośrednictwie w obrocie papierami wartościowymi.

Z kolei zgodnie z wyrokiem WSA w Opolu z dnia 25 czerwca 2010 r. I SA/Op 176/10 (wybrane tezy):

Teza 1.: istotną cechą działalności gospodarczej zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 omawianej ustawy jest jej ciągły i profesjonalny charakter. To stanowisko należy uznać za prawidłowe, znajdujące oparcie w brzmieniu art. 15 ust. 2 u.p.t.u., jak też w piśmiennictwie i w ugruntowanym orzecznictwie sądów administracyjnych, w tym m.in. w powołanym wyżej wyroku z dnia 27.11.2007 r. I FPS 3/07. Zatem jeśli nawet jakaś czynność jest dokonywana przez podmiot mający status podatnika podatku VAT w ogóle, to będzie ona podlegała opodatkowaniu tym podatkiem jedynie wówczas, gdy zostanie dokonana w okolicznościach pozwalających na przypisanie jej cech działalności gospodarczej, a zatem jeśli będzie miała ona charakter profesjonalny i ciągły. Tak więc w odniesieniu do tych transakcji podmiot, którego zakres prowadzonej działalności gospodarczej nie obejmuje obrotu papierami wartościowymi, nie występuje jako podatnik, a tylko wówczas mogłyby one podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT (por. wyroku ETS z dnia 29.04.2004 r. w sprawie C-77/01).

Teza 2.: Organ interpretacyjny zdaje się to stanowisko akceptować, gdyż twierdzi, że w sytuacji, gdy w zakres prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej nie wchodzi obrót papierami wartościowymi, to czynność samego nabycia/sprzedaży akcji czy udziałów innych spółek nie jest traktowana jak działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W takiej sytuacji w jego ocenie są to czynności polegające na zarządzaniu własnym portfelem w celu maksymalizacji zysku. Ponadto wskazuje, że tego rodzaju czynności nie spełniają także drugiego elementu definicji działalności gospodarczej, a mianowicie - iż samo nabycie lub też sprzedaż udziałów finansowych w innych przedsiębiorstwach nie może być traktowane jako wykorzystywanie majątku do uzyskiwania z niego dochodów w sposób częstotliwy.

Teza 3.: Przyjąć więc należy, że w odniesieniu do sprzedaży udziałów w spółce dokonywanej przez podmiot, który nie trudni się działalnością polegającą na pośrednictwie finansowym (co wynika z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku), tego rodzaju czynności nie stanowią działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 u.p.t.u. oraz art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 112/2006.

Podsumowując, zdaniem M. przedmiotowe zbycie akcji stanowić będzie jedynie element zarządzania własnym portfelem w celu maksymalizacji zysku, nie mieszcząc się w przedmiocie działalności gospodarczej M.

W przypadku jednak uznania przez organ, iż zbycie przez M. akcji posiadanych w spółkach zależnych tytułem opłacenia certyfikatów inwestycyjnych obejmowanych w nowo utworzonym zamkniętym funduszu inwestycyjnym będzie stanowić działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 uVAT, zdaniem M., będzie miało zastosowanie zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41 uVAT. Zgodnie bowiem z art. 43 ust. 1 pkt 41 uVAT zwalnia się od VAT usługi, których przedmiotem są instrumenty finansowe, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2010 r., Nr 211, poz. 1384 oraz z 2011 r. Nr 105, poz. 622 i Nr 131, poz. 763), z wyłączeniem przechowywania tych instrumentów i zarządzania nimi, oraz usługi pośrednictwa w tym zakresie. Akcje, które miałyby bowiem posłużyć M. do opłacenia obejmowanych certyfikatów inwestycyjnych w nowo utworzonym funduszu, jako papiery wartościowe są instrumentami finansowymi w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi. Powyższe prowadzi do wniosku, że zbycie przez M. akcji posiadanych w spółkach zależnych tytułem opłacenia certyfikatów inwestycyjnych obejmowanych w nowo utworzonym zamkniętym funduszu inwestycyjnym, w przypadku gdyby uznane to zostało przez organ za działalność gospodarczą M. w rozumieniu art. 15 ust. 2 uVAT, będzie mimo to zwolnione z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41 uVAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, w świetle art. 7 ust. 1 ustawy rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Czynności są opodatkowane podatkiem od towarów i usług jedynie wówczas, gdy wykonywane są przez podatnika, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, działającego w takim charakterze w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Definicja działalności gospodarczej zawarta została w ust. 2 powołanego powyżej artykułu. W myśl tego przepisu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Tak więc, nie każda czynność dokonana przez podmiot, mający status podatnika będzie podlegać opodatkowaniu. Status bycia podatnikiem podatku VAT nie powoduje automatycznie rozciągnięcia skutków podatkowych na całą sferę aktywności danego podmiotu. Zatem za działalność rodzącą obowiązki w podatku VAT, należy uznać tylko tę działalność, którą można zidentyfikować i zaliczyć do zawodowej płaszczyzny jednostki.

Kwestia, czy za działalność gospodarczą można uznać działalność polegającą na posiadaniu i sprzedaży akcji była przedmiotem orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE.

W wyrokach w sprawach C-60/90 i C-155/94 oraz w sprawie C-80/95, TSUE podkreślał, że samo posiadanie czy też emisja udziałów i innych papierów wartościowych co do zasady nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 4 VI Dyrektywy, która pozwalałaby na uznanie posiadacza takich udziałów za podatnika. Natomiast w wyroku z dnia 29 kwietnia 2004r. w sprawie C-77/01 Empresa de Desenvolvimento Mineiro TSUE uznał, że zwykłe nabycie udziałów w innych podmiotach nie stanowi wykorzystania majątku w celu osiągnięcia dochodu w sposób ciągły, ponieważ dywidenda uzyskana z udziału jest skutkiem własności majątku i nie jest wynagrodzeniem uzyskanym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu Dyrektywy. Podobnie transakcje finansowe polegające jedynie na sprzedaży udziałów i innych papierów wartościowych, np. jednostek w funduszach inwestycyjnych, nie stanowią w ogóle działalności gospodarczej.

Posiłkując się tym orzecznictwem należy stwierdzić, że co do zasady powyższe czynności nie stanowią działalności gospodarczej, a zatem podmiot dokonujący tych czynności nie ma statusu podatnika, nawet jeżeli z tytułu innej działalności jest podatnikiem. Od tej zasady orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej przewiduje pewne wyjątki, które pozwalają łączyć z faktem posiadania papierów wartościowych wykonywanie działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Dotyczy to sytuacji gdy:

1. posiadacz papierów wartościowych uczestniczy w zarządzaniu spółką, której akcje posiada,
2. sprzedaż akcji, udziałów prowadzona jest w ramach działalności maklerskiej i brokerskiej,
3. posiadanie udziałów jest bezpośrednim, stałym i koniecznym rozszerzeniem działalności gospodarczej.

Akcja jest to instrument finansowy (papier wartościowy) reprezentujący częściowy udział jego właściciela w kapitale spółki akcyjnej. Akcjonariusz, czyli właściciel akcji, ma ustalone prawa i obowiązki. Najważniejszym prawem akcjonariusza jest prawo do udziału w zyskach spółki.

Należy zauważyć, iż w sytuacji, gdy w zakres prowadzonej przez podmiot działalności gospodarczej nie wchodzi obrót papierami wartościowymi to czynność samej sprzedaży akcji czy udziałów innych spółek nie jest traktowana jako działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy. Nie można samego nabycia czy sprzedaży udziałów finansowych w innych przedsiębiorstwach traktować jako wykorzystywanie majątku do uzyskiwania z niego dochodów w sposób częstotliwy.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż M. został utworzony, zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 27 maja 2004r. o funduszach inwestycyjnych, przez M. S.A. z siedzibą w W. Fundusz inwestycyjny jest osobą prawną, której wyłącznym przedmiotem działalności jest lokowanie środków pieniężnych zebranych w drodze publicznego bądź niepublicznego nabycia jednostek uczestnictwa albo certyfikatów inwestycyjnych, w określone w ustawie papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego i inne prawa majątkowe. Działalność prowadzoną przez Wnioskodawcę identyfikuje się według Polskiej Klasyfikacji Działalności jako działalność trusów, funduszy i podobnych instytucji finansowych (PKD 64.30.Z). Fundusz posiada portfel aktywów, w skład którego wchodzą akcje spółek z sektora nieruchomości, remontu statków, offhore oraz instrumenty rynku pieniężnego (lokaty, bony, obligacje). MS Towarzystwo Funduszy Inwestycyjnych S.A. jako zarządzający Funduszem zamierza utworzyć nowy fundusz inwestycyjny zamknięty, w którym certyfikaty inwestycyjne ma objąć Wnioskodawca wnosząc w zamian tytułem opłaty akcje, które Fundusz posiada w wybranych spółkach portfelowych. Transakcja ta ma na celu wzrost wartości aktywów Wnioskodawcy.

Wnioskodawca wskazał, iż jego działalność polega na lokowaniu (inwestowaniu), rozumianym również jako zarządzanie własnym portfelem w celu maksymalizacji zysku, ale nie za pośrednictwem innych przedsiębiorstw ani nie na pośrednictwie w obrocie papierami wartościowymi. Natomiast do przedmiotu działalności Funduszu nie należy działalność maklerska związana z rynkiem papierów wartościowych i towarów giełdowych (PKD 66.12.Z), która według PKD, jako podklasa działalności finansowej i ubezpieczeniowej, obejmuje pośrednictwo w zakresie obrotu papierami wartościowymi oraz pozostała finansowa działalność usługowa, gdzie indziej niesklasyfikowana, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych (PKD 64.99.Z), która według PKD, jako podklasa działalności finansowej i ubezpieczeniowej, obejmuje działalność inwestycyjną na własny rachunek dokonywaną poprzez lokatę kapitału za pośrednictwem przedsiębiorstw wysokiego ryzyka, klubów inwestycyjnych itp.

Wątpliwości Funduszu dotyczą kwestii czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym wniesienie akcji posiadanych w spółkach zależnych do FIZ w zamian za certyfikaty inwestycyjne będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak wskazano powyżej udziały (akcje) co do zasady, nie stanowią towaru a ich przekazanie - świadczenia usług w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, niemniej jednak obrót udziałami może być uznany za usługę w rozumieniu tej ustawy. Jednakże, aby obrót ten podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT musi być wykonywany przez podatnika w rozumieniu ustawy w ramach jego profesjonalnej aktywności.

A zatem, jeśli Podatnik nie będzie uczestniczył w zarządzaniu spółkami których udziały, akcje nabędzie oraz nie będą zachodziły przesłanki wyżej wymienione (tj. sprzedaż akcji, nie będzie prowadzona w ramach działalności maklerskiej i brokerskiej oraz posiadanie udziałów nie będzie bezpośrednim, stałym i koniecznym rozszerzeniem działalności gospodarczej), to czynności samego nabycia/sprzedaży udziałów i akcji w innych spółkach nie będą traktowane jako działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, a podmiot dokonujący tych czynności nie uzyska statusu podatnika w tym zakresie.

W przedmiotowej sprawie, działalność Wnioskodawcy jest ściśle określona w ustawie z dnia 27 maja 2004r. o funduszach inwestycyjnych. I tak zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o funduszach, fundusz inwestycyjny jest osobą prawną, której wyłącznym przedmiotem działalności jest lokowanie środków pieniężnych zebranych w drodze publicznego, a w przypadkach określonych w ustawie również niepublicznego, proponowania nabycia jednostek uczestnictwa albo certyfikatów inwestycyjnych, w określone w ustawie papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego i inne prawa majątkowe. Zatem działalność Funduszu polega wyłącznie na lokowaniu instrumentów finansowych. A zatem stwierdzić należy, iż Wnioskodawca nie uczestniczy w zarządzaniu spółek, których akcje posiada, nie zbywa ich w ramach działalności maklerskiej czy brokerskiej, jak również z treści wniosku nie wynika, aby posiadanie akcji było bezpośrednim, stałym i koniecznym rozszerzeniem działalności gospodarczej Wnioskodawcy. W związku z powyższym, w ocenie Organu, w przedmiotowej sprawie wniesienie akcji do FIZ w zamian za certyfikaty inwestycyjne nie będzie stanowić działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, a Wnioskodawca z tytułu tych czynności nie uzyska statusu podatnika w tym zakresie.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania pierwszego należało uznać za prawidłowe.

W związku z powyższym rozstrzygnięciem tut. Organu, iż stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania nr 1 jest prawidłowe, pytanie nr 2 w analizowanej sytuacji stało się bezprzedmiotowe.

Ponadto, zauważyć należy, iż zgodnie z przepisem art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że tut. Organ nie analizuje załączonych do wniosku dokumentów, a interpretację wydaje w oparciu o przedstawiony stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012, poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 643 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie