Temat interpretacji

Planowana sprzedaż działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem Zainteresowany dokonując ich sprzedaży będzie korzystać z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 czerwca 2012 r. (data wpływu 12 czerwca 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 7 sierpnia 2012 r. (data wpływu 9 sierpnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy działek jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 czerwca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy działek. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 7 sierpnia 2012 r. o doprecyzowanie zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w 1993 roku wszedł w posiadanie trzech działek rolnych, z których dwie zakupił a trzecią otrzymał w darowiźnie od babci. Działki te są położone obok siebie. W 1999 roku Wnioskodawca dokupił jeszcze jedną działkę, również po sąsiedzku. Przez cały ten czas tj. 1993- 2010 ziemia była uprawiana. Jednak po 2010 roku uprawa przestała być opłacalna. Przez trzy sezony ziemia leży w ugorze. Zimą 2011 roku Wnioskodawca postanowił ziemię scalić dzięki czemu całość otrzymała jeden numer i w tym momencie zaczął się zastanawiać nad podziałem tej ziemi na mniejsze działki 1000 m z możliwością późniejszej odsprzedaży. Wnioskodawca zwraca się zatem z zapytaniem, czy podczas sprzedaży takich działek będzie musiał zapłacić podatek VAT...

W piśmie z dnia 7 sierpnia 2012 r. Wnioskodawca wskazał, iż nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem od towarów i usług. Nie udostępnia ani nie udostępniał gruntu innym osobom na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy. Nie posiada innych niż wskazane we wniosku nieruchomości gruntowe przeznaczone do sprzedaży. Nie dokonywał wcześniej sprzedaży innych gruntów niż wskazane we wniosku. Nie poniesiono ani nie zostaną poniesione w przyszłości jakiekolwiek nakłady związane z przygotowaniem gruntów do sprzedaży. Wnioskodawca nie podejmuje i nie planuje podjąć działań marketingowych w związku ze sprzedażą działek. Informacja zostanie przekazana do biura nieruchomości. Całość gruntu, wielkości 2 ha Wnioskodawca planuje podzielić na 13 działek, z czego 11 będzie przeznaczona do sprzedaży. Zainteresowany wskazał, iż jeżeli jednak znajdzie się kupiec na całość bez podziału sprzeda ją w takiej postaci w jakiej się obecnie znajduje.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie

(ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 7 sierpnia 2012 r.).

Czy podczas sprzedaży takich działek Wnioskodawca będzie musiał zapłacić podatek VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w piśmie z dnia 7 sierpnia 2012 r.), nie prowadzi działalności związanej z handlem nieruchomościami, zakupiona ziemia była przeznaczona tylko i wyłącznie pod uprawę, jednak koniunktura rynku nie pozwalała na dalszą jej uprawę.

Zainteresowany uważa zatem, że podczas sprzedaży mniejszych działek lub gruntu w całości nie powinien ponosić kosztów związanych z opłatą podatku VAT. Uzasadnia to faktem, iż ziemia ta od dawna należy do Niego (w większości od prawie 20 lat) i nie była brana pod uwagę jej sprzedaż podczas zakupu. Poza tym częściowo należała do rodziny Wnioskodawcy od pokoleń i została przekazana Zainteresowanemu w darowiźnie.

Ponadto, Zainteresowany nadmienia, że pieniądze przeznaczone na zakup tych działek pochodziły z darowizny od rodziców, co zostało zapisane w aktach notarialnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Przez świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ()

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, iż w obecnym stanie prawnym grunty są towarami w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Art. 15 ust. 1 ustawy, stanowi, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza ust. 2 powołanego artykułu obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów (w tym przypadku gruntów) podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Niezbędnym do uznania dostawy towarów za działalność gospodarczą jest, aby w momencie jej dokonania podatnik miał zamiar dokonywać czynności wielokrotnie. Jeżeli podmiot dokonuje sprzedaży gruntu, a okoliczności nie wskazują, że czynności te wykonywane są z zamiarem ich powtarzania (kontynuowania) i nie zmierzają do nadania im stałego (zorganizowanego) charakteru, to nie można stwierdzić, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu powołanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest czy w świetle zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania jego za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm. (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca w 1993 roku wszedł w posiadanie trzech działek rolnych, z których dwie zakupił a trzecią otrzymał w darowiźnie od babci. Działki te są położone obok siebie. W 1999 roku Wnioskodawca dokupił jeszcze jedną działkę, również po sąsiedzku. Przez cały ten czas tj. 1993- 2010 ziemia była uprawiana. Jednak po 2010 roku uprawa przestała być opłacalna. Przez trzy sezony ziemia leży w ugorze. Zimą 2011 roku Wnioskodawca postanowił ziemię scalić dzięki czemu całość otrzymała jeden numer i w tym momencie zaczął się zastanawiać nad podziałem tej ziemi na mniejsze działki 1000 m z możliwością późniejszej odsprzedaży. Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem od towarów i usług. Nie udostępnia ani nie udostępniał gruntu innym osobom na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy. Wnioskodawca wskazał, iż nie posiada innych niż wskazane we wniosku nieruchomości gruntowe przeznaczone do sprzedaży. Nie dokonywał wcześniej sprzedaży innych gruntów niż wskazane we wniosku. Nie poniesiono ani nie zostaną poniesione w przyszłości jakiekolwiek nakłady związane z przygotowanie gruntów do sprzedaży. Wnioskodawca nie podejmuje i nie planuje podjąć działań marketingowych w związku ze sprzedażą działek. Informacja zostanie przekazana do biura nieruchomości. Całość gruntu, wielkości 2 ha Wnioskodawca planuje podzielić na 13 działek, z czego 11 będzie przeznaczona do sprzedaży. Zainteresowany wskazał, iż jeżeli jednak znajdzie się kupiec na całość bez podziału sprzeda ją w takiej postaci w jakiej się obecnie znajduje.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że pomimo, iż grunty spełniają pojęcie towarów zdefiniowanych w art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy, z okoliczności sprawy nie wynika, iż Wnioskodawca sprzedając działki będzie działał w charakterze handlowca. Działania podejmowane przez Wnioskodawcę należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Nie można stwierdzić, że w momencie nabycia gruntów Wnioskodawca miał zamiar ich dalszej odsprzedaży. Ponadto, nie poniesiono żadnych nakładów w celu przygotowania gruntu do sprzedaży. Zatem planowaną dostawę działek można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W związku z tym, Wnioskodawca będzie korzystać z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Reasumując, planowana sprzedaż działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem Zainteresowany dokonując ich sprzedaży będzie korzystać z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 295 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi