Temat interpretacji

Stawka podatku - usługi związane z kulturą, polegające na wystawianiu spektakli teatralnych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 lipca 2011 r. (data wpływu 11 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dotyczącej usług związanych z kulturą, polegających na wystawianiu spektakli teatralnych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lipca 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dotyczącej usług związanych z kulturą, polegających na wystawianiu spektakli teatralnych.

W złożonym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest samorządową instytucją kultury, posiadającą osobowość prawną, wpisaną do Rejestru Instytucji Kultury prowadzonego przez Miasto. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, który w ramach swojej działalności dokonuje sprzedaży spektakli teatralnych za wynagrodzeniem ryczałtowym innym podmiotom np. szkołom, zakładom pracy. Wnioskodawca nie sprzedaje biletów na takie spektakle tylko wystawia fakturę VAT za prezentację spektaklu na określoną kwotę, która jest wskazana w umowie zawartej z jednostką. Ponadto Wnioskodawca wymaga od podmiotu zbiorowego oświadczenia w sprawie udostępnienia publiczności prawa wstępu na spektakl.

W przypadku, gdy podmiot oświadcza, że wstęp na spektakl jest biletowany tzn. podmiot sam we własnym imieniu dokonuje sprzedaży biletów, to Wnioskodawca wystawia fakturę VAT za sprzedaż spektaklu teatralnego, jako czynność zwolnioną od podatku od towarów i usług. Natomiast w sytuacji, gdy podmiot oświadcza, że wstęp na spektakl jest niebiletowany, to Teatr wystawia fakturę VAT za zryczałtowaną sprzedaż wstępu na imprezę kulturalną, jako czynność podlegającą opodatkowaniu stawką 8%.

W ramach swojej działalności Wnioskodawca świadczy także usługi sprzedaży spektakli teatralnych za wynagrodzeniem ryczałtowym innym instytucjom w terenie. W oparciu o zawierane z nimi umowy wystawienia sztuki teatralnej w formie spektakli wyjazdowych. Wynagrodzenie za wystawienie spektaklu jest ustalane ryczałtowo, niezależnie od liczby widzów. Wnioskodawca wystawia fakturę VAT za sprzedaż spektaklu teatralnego jako czynność zwolnioną od podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy sprzedaż spektaklu przez Wnioskodawcę za wynagrodzeniem ryczałtowym innym podmiotom zbiorowym, niepobierającym opłat wstępu za prawo wstępu od publiczności jest czynnością podlegającą opodatkowaniu według 8% stawki podatku od towarów i usług...

Czy sprzedaż spektaklu przez Wnioskodawcę za wynagrodzeniem ryczałtowym innym podmiotom zbiorowym, prowadzącym we własnym imieniu sprzedaż prawa wstępu na spektakl jest czynnością zwolnioną od podatku od towarów i usług...

Czy sprzedaż spektaklu przez Wnioskodawcę za wynagrodzeniem ryczałtowym innym instytucjom w formie spektakli wyjazdowym jest czynnością zwolnioną od podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, przywołującego art. 5 ust. 1 pkt i art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wszystkie opisane czynności podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Odnośnie sprzedaży spektaklu za wynagrodzeniem ryczałtowym innym podmiotom zbiorowym, niepobierającym opłat wstępu za prawo wstępu od publiczności, Wnioskodawca wskazuje, że pobiera zryczałtowaną opłatę za wstęp od podmiotu zbiorowego np. od szkoły czy instytucji, firmy, przedsiębiorstwa i jako organizator imprezy sprzedaje jednocześnie prawo wstępu na spektakl, działając we własnym imieniu i na własny rachunek. W związku z tym, zgodnie z art. 43 ust. 19 ustawy sprzedaż ta nie będzie zwolniona lecz będzie podlegała opodatkowaniu 8% stawką podatku od towarów i usług, zgodnie z poz. 182 załącznika nr 3 do ustawy.

W przypadku sprzedaży spektaklu za wynagrodzeniem ryczałtowym innym podmiotom zbiorowym, prowadzącym we własnym imieniu sprzedaż prawa wstępu na spektakl, Wnioskodawca sprzedaje usługę kulturalną w postaci spektaklu teatralnego. Nie jest on organizatorem imprezy, a jedynie dostawcą usługi kulturalnej, która zgonie z art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług. Wnioskodawca w ramach umów zawieranych z innymi instytucjami pobiera za spektakl wyjazdowy zryczałtowaną opłatę. Nabywca usługi ponosi koszty związane z realizacją spektaklu, np. wynajem sali, koszt promocji i reklamy, sprzedaż biletów, jako organizator danej imprezy oraz udostępnia publiczności prawo wstępu odpłatnie lub nieodpłatnie. Nabywca jako osoba prawna nie może być ostatecznym konsumentem tej usługi, ponieważ sam z tej usługi nie korzysta, sprzedaje lub przekazuje nieodpłatnie wstęp osobom fizycznym (konsumentom) w ilości oraz cenie, którą uzna za stosowną. W tej sytuacji Wnioskodawca, który wystawi przedstawienie nie sprzedaje wstępu bezpośrednio ostatecznemu konsumentowi/widzowi. W związku z tym, Wnioskodawca sprzedaje usługę kulturalną (spektakl teatralny), która na mocy art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust.1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Na mocy art. 5a cyt. ustawy, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r., towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Z treści art. 41 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f,

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W załączniku nr 3 do ustawy pod poz. 182, bez względu na symbol PKWiU, wymieniono usługi kulturalne i rozrywkowe wyłącznie w zakresie wstępu:

1. na widowiska artystyczne, włączając przedstawienia cyrkowe,
2. do obiektów kulturalnych.

Należy ponadto zauważyć, że zgodnie z objaśnieniami do załącznika nr 3 do ustawy wykaz towarów i usług objętych tym załącznikiem nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka 8%.

Na mocy obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług, ustawodawca zwolnił od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

1. podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną,
2. indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

W świetle art. 43 ust. 18 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit.a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Stosownie do art. 43 ust. 19 ustawy o podatku od towarów i usług, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 33, nie ma zastosowania do:

1. usług związanych z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach;
2. wstępu:



1. na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego,
2. do wesołych miasteczek, parków rozrywki, cyrków, dyskotek, sal balowych,
3. do parków rekreacyjnych, na plaże i do innych miejsc o charakterze kulturalnym;
3. wstępu oraz wypożyczania wydawnictw w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą;
4. usług związanych z produkcją filmów i nagrań na wszelkich nośnikach;
5. działalności agencji informacyjnych;
6. usług wydawniczych;
7. usług radia i telewizji, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 34;
8. usług ochrony praw.

Dyrektywa 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, str. 1), z brzmieniem której zgodne muszą być przepisy polskiej ustawy o podatku od towarów i usug, przewiduje zwolnienia dla usług kulturalnych, stwierdzając w art. 132 ust. 1 lit. n), że zwolnieniu od podatku podlega świadczenie niektórych usług kulturalnych, a także dostawa towarów ściśle z nimi związanych, przez podmioty prawa publicznego lub inne instytucje kulturalne uznane przez dane państwo członkowskie.

Wynika z tego zatem, że ustawodawca europejski dał państwom członkowskim możliwość określenia, które podmioty niebędące podmiotami prawa publicznego, świadczące usługi kulturalne, będą mogły korzystać ze zwolnienia od podatku VAT.

Ze stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca, będący samorządową instytucją kultury, posiadającą osobowość prawną, wpisaną do Rejestru Instytucji Kultury prowadzonego przez Miasto, otrzymując opłatę ryczałtową określoną w umowie ze zleceniodawcą, dokonuje sprzedaży spektakli za wynagrodzeniem na rzecz przykładowo szkół, czy zakładów pracy. Wnioskodawca nie sprzedaje biletów na takie spektakle, tylko wystawia fakturę VAT za prezentację spektaklu na określoną kwotę. Ponadto Wnioskodawca świadczy także usługi sprzedaży spektakli teatralnych za wynagrodzeniem ryczałtowym innym instytucjom w terenie, w oparciu o zawierane z nimi umowy wystawienia sztuki teatralnej w formie spektakli wyjazdowych.

Mając powyższe na uwadze wskazać należy, że z brzmienia art. 43 ust. 1 pkt 33 lit.a ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku jest nie tylko spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym dotyczącej rodzaju świadczonych usług, ale także przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy, który musi być jednym z podmiotów określonych w tym przepisie.

W niniejszej sprawie niewątpliwie Wnioskodawca spełnia przesłanki o charakterze podmiotowym, gdyż jak wynika z wniosku posiada przymiot instytucji kultury wpisanej do rejestru Instytucji Kultury.

Ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niej nie definiują pojęć kultura, czy usługa kulturalna. Zatem przy dokonywaniu interpretacji art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, należy się posłużyć wykładnią literalną, odwołując się do językowego znaczenia tych pojęć. Zgodnie z internetowym Słownikiem języka polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN SA (http://sjp.pwn.pl/), kultura oznacza materialną i umysłową działalność społeczeństw oraz jej wytwory, zaś usługa to pomoc okazana komuś, działalność gospodarcza służąca do zaspokajania potrzeb ludzi. Natomiast określenie kulturalny oznacza odnoszący się do tworzenia i upowszechniania kultury lub stanowiący jej składnik.

Uwzględniając powyższe wskazać należy, że ze zwolnienia od podatku na mocy powołanych przepisów prawa korzystać będą czynności dotyczące usług kulturalnych. Dokonując sprzedaży spektakli teatralnych Wnioskodawca dokonuje niewątpliwie sprzedaży usług kulturalnych - przedstawienie teatralne stanowi bowiem usługę kulturalną. Otrzymując opłatę ryczałtową za realizację spektaklu, Wnioskodawca nie pobiera opłat za wstęp, która może być dokumentowana przykładowo w postaci biletów, karnetów itp. Jak sam Wnioskodawca zauważył odnośnie spektakli wystawianych na rzecz szkół, czy też zakładów pracy, nie sprzedaje biletów na takie spektakle tylko wystawia fakturę VAT za prezentację spektaklu na określoną kwotę, która jest wskazana w umowie zawartej z jednostką. W takim przypadku zwolnienie określone na mocy art. 43 ust. 1 pkt 33 lit.a ustawy o podatku od towarów i usług, przysługuje niezależnie od tego, czy podmiot który zakupił od Wnioskodawcy usługę w postaci spektaklu teatralnego złoży Wnioskodawcy oświadczenie w sprawie dalszego udostępniania publiczności prawa wstępu na spektakl. A zatem niezależnie od tego czy nabywca spektaklu oświadczy, że w dalszej kolejności będzie we własnym imieniu dokonywał sprzedaży biletów, czy też wyda je nieodpłatnie, dokonana przez Wnioskodawcę sprzedaż usługi kulturalnej w postaci spektaklu teatralnego będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Pobierając ustaloną w formie ryczałtowej opłatę za prezentację spektaklu teatralnego Wnioskodawca nie pobiera opłat za wstęp, lecz dokonuje sprzedaży ww. usługi kulturalnej. Fakt, że kontrahent w dalszym następstwie dokonuje sprzedaży biletów, czy też udostępnia nieodpłatnie wstęp na zakupiony przez niego spektakl teatralny, pozostaje bez wpływu na prawo do zastosowania zwolnienia do sprzedaży usług przez Wnioskodawcę.

W przypadku jednakże, gdy otrzymywana od kontrahenta należność stanowić będzie w istocie wynagrodzenie (określone w formie ryczałtowej) za wstęp na realizowane przez Wnioskodawcę przedstawienie teatralne, wówczas zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy nie ma zastosowania, o czym stanowi art. 43 ust. 19 ustawy. W tym miejscu zauważyć należy także, że pojęcie usług w zakresie wstępu (o którym mowa w załączniku nr 3 do ustawy) jest pojęciem szerszym niż określenie bilet wstępu. Ustawodawca nie określił form ani kategorii, które wyłączył ze zwolnienia. A zatem w przypadku poboru zryczałtowanej opłaty za wstęp od podmiotu zbiorowego, np. od szkoły czy tez zakładu pracy, Wnioskodawca winien stosować 8% stawkę podatku od towarów i usług na mocy art. 41 ust. 2 w zw. z poz. 182 załącznika nr 3 do ustawy.

Zwolnienie od podatku na postawie art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług znajdzie natomiast zastosowanie, jak słusznie wskazano we wniosku, także w sytuacji sprzedaży usług za wynagrodzeniem ryczałtowym innym instytucjom w formie spektakli wyjazdowych.

Oceniając zatem całościowo stanowisko Wnioskodawcy uznać należało je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy