Temat interpretacji
Usługa prowadzenia karetki świadczonej na rzecz Szpitala nie korzysta ze zwolnienia podatkowego określonego w art. 43 ust. 1 pkt 18a ustawy.
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 27.10.2011 r. (data wpływu 03.11.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku dla usługi świadczonej przez kierowcę sanitariusza - jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 03.11.2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku dla usługi świadczonej przez kierowcę sanitariusza.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:
Strona prowadzi działalność gospodarczą i jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotem działalności przedsiębiorstwa Strony jest hurtowy handel artykułami tekstylnymi. Dążąc do rozszerzenia prowadzonej działalności gospodarczej w dniu 31.08.2011 roku Strona jako zleceniobiorca ze Szpitalem zawarła umowę o świadczenie usług obsługi (kierowania) środków transportu zleceniodawcy (tj. Szpitala) w wykonywaniu usług polegających na transporcie medycznym i sanitarnym pacjentów zleceniodawcy (transport) oraz na wykonywaniu obowiązków sanitariusza zgodnie z załącznikiem do niniejszej umowy. Usługi wykonywane będą na podstawie każdorazowych indywidualnych zleceń przekazywanych zleceniobiorcy przez zleceniodawcę lub dyspozytora.
Zleceniobiorca zobowiązuje się do wykonywania transportu oraz obowiązków sanitariusza z należytą starannością wykorzystując własną wiedzę, umiejętności i uprawnienia. Strona rozlicza umowę o świadczenie usług w zakresie kierowca-sanitariusz w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wystawiając z jej tytułu zleceniodawcy faktury VAT z wynikającym z umowy wynagrodzeniem opodatkowanym stawką VAT zwolnienie.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy świadczone na podstawie umowy ze Szpitalem usługi przez kierowcę sanitariusza korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług...
Zdaniem Wnioskodawcy usługi świadczone na podstawie umowy o świadczenie usług w zakresie kierowca sanitariusz na rzecz Szpitala są zwolnione przedmiotowo z podatku towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18a ustawy o podatku od towarów i usług. Świadczone przez Stronę usługi w zakresie transportu sanitarnego na rzecz szpitala zachodniego są ściśle związane z usługami szpitala w zakresie opieki medycznej, są świadczone na rzecz podmiotu leczniczego na terenie jego przedsiębiorstwa, w którym wykonywana jest działalność lecznicza.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. z 2011 r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) - zwanej dalej ustawą, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.
Jak stanowi art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.
Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku lub opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.
I tak, na podstawie art. 43 ust. 18a ustawy zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, świadczone na rzecz podmiotów leczniczych na terenie ich przedsiębiorstw, w których wykonywana jest działalność lecznicza.
Z przepisu tego wynika, że zwolnieniu od podatku podlegają usługi opieki medycznej, które spełniają określone warunki służą profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia. Zwolnienie znajduje również zastosowanie do świadczenia usług ściśle związanych z opieką medyczną. Przy czym wymienione usługi (opieki medycznej i usługi ściśle związane z opieką medyczną) podlegają zwolnieniu wyłącznie wówczas, gdy świadczone są na rzecz podmiotów leczniczych. Od spełnienia powyższych przesłanek ustawodawca uzależnił zastosowanie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18a ustawy.
Rozpatrując kwestię ewentualnego zwolnienia usług świadczonych jako ściśle związane z opieką medyczną, należy dokonać oceny, czy usługi takie mogą być objęte zwolnieniem od podatku jako działalność ściśle związana z opieką medyczną w rozumieniu wskazanych powyżej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE.
W zakresie usługi ściśle związanej z opieką medyczną należy zauważyć, że usługi takie wykazują ścisły związek jedynie wówczas, gdy są rzeczywiście świadczone jako usługi pomocnicze względem stanowiącej świadczenie główne opieki szpitalnej nad odbiorcami lub opieki medycznej świadczonej na rzecz odbiorców.
Świadczenie może być uznane za pomocnicze względem świadczenia głównego, jeżeli nie stanowi celu samego w sobie, lecz środek służący jak najlepszemu skorzystaniu ze świadczenia głównego usługodawcy. W odniesieniu do świadczeń medycznych Europejski Trybunał Sprawiedliwości Trybunał stwierdził, że zważywszy na cel zwolnienia przewidzianego w art. 13 część A ust. 1 lit. b) Szóstej Dyrektywy, jedynie świadczenie usług, które logicznie wpisują się w ramy dostarczania usług opieki szpitalnej i medycznej i które w procesie świadczenia tych usług stanowią etap niezbędny, aby osiągnąć cele terapeutyczne, którym te ostatnie służą, mogą stanowić działalność ściśle () związaną w rozumieniu tego przepisu.
Z treści wniosku wynika, iż Strona od dnia 1 września 2011 r. na rzecz Szpitala Zachodniego świadczy usługę obsługi (kierowania) środkiem transportu zleceniodawcy w wykonywaniu usług polegających na transporcie medycznym i sanitarnym pacjentów szpitala oraz na wykonywaniu obowiązków sanitariusza.
Jak wskazuje przedstawiony stan faktyczny, usługa świadczona przez Stronę jest świadczona na rzecz podmiotu medycznego jakim jest szpital. Poza tym usługa prowadzenia środka transportu nie jest usługą opieki medycznej. W takim razie pozostaje rozważeniu czy usługa świadczona przez Stronę może zostać zakwalifikowana jako ściśle związana z usługą medyczną świadczoną przez podmiot leczniczy na terenie jego przedsiębiorstwa. W opinii Strony, świadczy Ona usługę transportu sanitarnego związaną z usługą podstawową (opieką medyczną) świadczoną przez szpital na rzecz pacjenta.
Należy podkreślić, iż treść art. 43 ust. 1 pkt 18a ustawy w sposób jednoznaczny wskazuje, że świadczenie usługi opieki medycznej (usługi podstawowej) objętej zwolnieniem łącznie z usługami związanymi i niezbędnymi do świadczenia usługi podstawowej, musi zostać dokonane przez jeden podmiot czyli podmiot świadczący usługę podstawową.
W rozpatrywanej sprawie usługa świadczona przez Stronę wykonywana jest na rzecz zlecającego, natomiast usługa podstawową (opieka medyczna) na rzecz pacjenta świadczona jest przez szpital (podmiot leczniczy).
Odnosząc się z kolei do usługi kwalifikacji świadczonej przez Stronę usługi jako usługi transportu sanitarnego należy stwierdzić, iż z treści wniosku nie wynika, żeby Strona na rzecz zleceniodawcy świadczyła usługę transportu sanitarnego, bowiem nie dysponuje Ona własnym środkiem transportu, a jedynie wykorzystuje środek transportu należący do zleceniodawcy. W takiej sytuacji świadczona przez Stronę usługa pozostaje wyłącznie usługa prowadzenia środka transportu a nie usługą transportu sanitarnego.
Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, iż zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 18a ustawy, w analizowanej sytuacji nie znajduje zastosowania do usługi prowadzenia środka transportu należącego do zleceniodawcy (wraz z obowiązkami sanitariusza), gdyż nie jest to usługa ściśle związana z usługą podstawową, z uwagi na fakt, iż odbiorcami świadczonych przez Stronę usług nie są bezpośrednio pacjenci. W przedstawionych okolicznościach Strona świadczy usługę na rzecz podmiotu leczniczego. Jednocześnie usługi te nie są niezbędne do wykonania usługi szpitalnej i medycznej. Zatem, w zakresie usługi prowadzenia środka transportu świadczonej na rzecz Szpitala nie korzysta ze zwolnienia podatkowego określonego w art. 43 ust. 1 pkt 18a ustawy. W konsekwencji stanowisko w tym zakresie należy uznać za nieprawidłowe.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.
Wniosek ORD-IN
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie