Temat interpretacji

dostawa nieruchomości korzystała ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy oraz § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia według daty wpływu 27 stycznia 2012 r., uzupełnionym pismem z dnia 12 kwietnia 2012 r. (data wpływu 16 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia z podatku VAT z tytułu sprzedaży wniesionego uprzednio aportem do spółki prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności budynku portierni jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 stycznia 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia z podatku VAT z tytułu sprzedaży wniesionego uprzednio aportem do spółki prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności budynku portierni.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 12 kwietnia 2012 r. (data wpływu 16 kwietnia 2012 r.) o doprecyzowanie stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 27 grudnia 2011 roku jedyni wspólnicy Spółki: małżonkowie, tytułem aportu wnieśli do Spółki, na czas do dnia 05 grudnia 2089 roku, prawo użytkowania wieczystego nieruchomości stanowiącej własność Skarbu Państwa, położonej w , obręb , przy ulicy oznaczonej jako działka nr o powierzchni 18 371 metrów kwadratowych oraz prawo własności znajdującego się na tej nieruchomości a stanowiącego odrębny od gruntu przedmiot prawa własności budynku portierni o powierzchni 7 metrów kwadratowych. Nieruchomość ta położona jest na terenach przeznaczonych na cele przemysłowe. W zamian za ww. wkład niepieniężny wspólnicy objęli nowo utworzone udziały w podwyższonym kapitale zakładowym Wnioskodawcy. Aport wniesiony był przez wspólników z ich majątku prywatnego i nie podlegał podatkowi od towarów i usług.

Budynek portierni zlokalizowany na nieruchomości, jest budynkiem trwale związanym z gruntem.

Wspólnicy nabyli ww. prawa na mocy umowy sprzedaży zawartej w dniu 28 grudnia 2007 roku. Prawa te nie były przez nich wykorzystywane na potrzeby działalności gospodarczej, nie były amortyzowane ani nie były w związku z nimi ponoszone żadne nakłady. Wspólnicy nabyli przedmiotowe prawa bez podatku VAT.

Zainteresowany również nabył ww. prawa użytkowania wieczystego i własności budynku bez podatku VAT (aport nie został opodatkowany podatkiem VAT). Spółka nie dokonywała amortyzacji budynku, nie dokonywała żadnych ulepszeń ani innych nakładów. W dniu 29 grudnia 2011 roku Wnioskodawca na podstawie umowy sprzedaży zbył ww. prawa w stanie, w jakim je otrzymał. Spółka do ceny sprzedaży nie doliczyła podatku od towarów i usług uznając, że sprzedaż ta korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie przepisu art. 43 ust. 10a ustawy o podatku od towarów i usług i § 13 rozporządzenia Ministra Finansów z 04 kwietnia 2011 r.

W piśmie z dnia 12 kwietnia 2012 r., będącym uzupełnieniem wniosku, Wnioskodawca wskazał, że jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Budynek portierni nie był nigdy oddany w najem ani dzierżawę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca prawidłowo postąpił sprzedając otrzymane aportem prawo użytkowania wieczystego oraz prawo własności budynku portierni bez podatku VAT, tj. czy Spółka miała prawo do zastosowania zwolnienia z opodatkowania sprzedaży na podstawie art. 43 ust. 10a ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowo skorzystał ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 10a ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z tym przepisem zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT jest dostawa budynków, budowli lub ich części, nieobjęta zwolnieniem z art. 43 ust. 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Wnioskodawca przy nabywaniu w drodze aportu przedmiotowych praw, w szczególności prawa własności budynku portierni nie miał prawa do odliczenia podatku VAT, ponieważ wniesienie wkładu niepieniężnego zostało dokonane bez VAT. Dodatkowo, Spółka pozostawała użytkownikiem wieczystym gruntu i właścicielem budynku jedynie 2 dni i w ciągu tego okresu czasu nie dokonała żadnych nakładów, w tym ulepszeń na tę nieruchomość.

Wobec powyższego sprzedaż budynku korzysta, zdaniem Wnioskodawcy, ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Stosownie zaś do regulacji § 13 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 04 kwietnia 2011 roku w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się z podatku zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli takie budynki lub budowle albo ich części są zwolnione z podatku. Ponieważ dostawa budynku portierni korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług, co za tym idzie ze zwolnienia takiego w niniejszym stanie faktycznym korzysta cała transakcja, czyli zarówno zbycie prawa własności budynku jak i prawa użytkowania wieczystego gruntu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Według art. 2 pkt 22 ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Pojęcie dostawa towarów w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Z treści tego artykułu wynika, iż w przepisie tym jest mowa o tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar, prawo do postępowania z nim jak właściciel. Należy przy tym uznać, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności. Zwrotu prawo do rozporządzania jak właściciel nie można interpretować jako prawa własności lecz jako własność ekonomiczną.

W tym znaczeniu własność ekonomiczna to sytuacja, w której z punktu widzenia aspektów ekonomicznych oraz w rozumieniu potocznym należałoby uznać kogoś za właściciela rzeczy, np. posiadacza nieruchomości, której wydaniu nie towarzyszyło przeniesienie własności w formie aktu notarialnego. W każdym razie w przypadku przejścia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejście własności w sensie prawnym. Dostawa towarów nie ogranicza się więc wyłącznie do zbycia prawa własności rzeczy. Należy więc uznać, że dostawa towarów powinna podlegać ocenie przede wszystkim z punktu widzenia swoich aspektów ekonomicznych, mniejsze zaś znaczenie mają jej skutki o charakterze cywilnoprawnym, występujące na gruncie prawa prywatnego.

Odnosząc się do kwalifikacji czynności, których przedmiotem jest wieczyste użytkowanie gruntów zauważyć należy, iż grunty są w rozumieniu ww. ustawy towarem.

Z przepisów regulujących to prawo rzeczowe wynika, że w granicach, określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego oraz przez umowę o oddanie gruntu Skarbu Państwa należącego do jednostek samorządu terytorialnego bądź ich związków w użytkowanie wieczyste, użytkownik może korzystać z gruntu z wyłączeniem innych osób. W tych samych granicach użytkownik wieczysty może swoim prawem rozporządzać. Ma on zatem prawo rozporządzania gruntem jak właściciel.

Biorąc pod uwagę, iż użytkowanie wieczyste daje użytkownikowi prawo do dysponowania rzeczą jak właściciel oraz uwzględniając fakt, że definicja towaru zawarta w art. 2 pkt 6 ustawy obejmuje grunty, należy uznać, że zbycie (w postaci aportu do spółki) prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej zabudowanej stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 7 cyt. ustawy.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy wynika, iż stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT lub obniżenie stawki podatkowej, możliwe jest tylko wówczas, gdy przewiduje to ustawa lub przepisy wykonawcze do tej ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Opierając się na powyższej definicji należy przyjąć, iż z punktu widzenia pierwszego zasiedlenia, pierwszym nabywcą lub użytkownikiem budynku, budowli lub ich części będzie podmiot, który stanie się takim nabywcą lub użytkownikiem w następstwie czynności podlegającej opodatkowaniu.

Ponadto stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Mając powyższe na uwadze, aby nieruchomość mogła korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy muszą być spełnione łącznie dwa warunki występujące w tym artykule.

Przy czym należy wskazać, iż zgodnie z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Wskazać należy, iż zapis: w stosunku do których podatnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, zawarty przez ustawodawcę w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, odnosi się nie tylko do budynków, budowli lub ich części, które zostały nabyte przez podatnika, ale również takich, które zostały przezeń wytworzone oraz tych, przy budowie których podatnik korzystał z podwykonawców wystawiających mu faktury z podatkiem potwierdzające wykonanie usług lub dostawę towarów.

Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 10 ustawy podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

W myśl art. 43 ust. 11 ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.

Tak więc, ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części, objętych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy zwolnieniem od podatku, po spełnieniu warunków określonych w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy, możliwość zrezygnowania z tego zwolnienia i opodatkowania dostawy na zasadach ogólnych.

Ponadto stosownie do art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Przepisu ust. 5 nie stosuje się do czynności oddania w użytkowanie wieczyste gruntu, dokonywanego z równoczesną dostawą budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli (art. 29 ust. 5a ustawy).

Natomiast na mocy § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Powyższe oznacza, iż do dostawy gruntu, jak również prawa wieczystego użytkowania gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku, natomiast w przypadku gdy jest opodatkowana, na takich samych zasadach opodatkowana jest dostawa gruntu (w tym również zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu), na którym posadowione są budynki.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W dniu 27 grudnia 2011 roku jedyni wspólnicy Spółki: małżonkowie, tytułem aportu wnieśli do Spółki, na czas do dnia 05 grudnia 2089 roku, prawo użytkowania wieczystego nieruchomości stanowiącej własność Skarbu Państwa, oznaczonej jako działka nr oraz prawo własności znajdującego się na tej nieruchomości a stanowiącego odrębny od gruntu przedmiot prawa własności budynku portierni. Nieruchomość ta położona jest na terenach przeznaczonych na cele przemysłowe. W zamian za ww. wkład niepieniężny wspólnicy objęli nowo utworzone udziały w podwyższonym kapitale zakładowym Wnioskodawcy. Aport wniesiony był przez wspólników z ich majątku prywatnego i nie podlegał podatkowi od towarów i usług. Budynek portierni zlokalizowany na nieruchomości, jest budynkiem trwale związanym z gruntem. Budynek ten nie był nigdy oddany w najem ani dzierżawę. Wspólnicy nabyli ww. prawa na mocy umowy sprzedaży zawartej w dniu 28 grudnia 2007 roku. Prawa te nie były przez nich wykorzystywane na potrzeby działalności gospodarczej, nie były amortyzowane ani nie były w związku z nimi ponoszone żadne nakłady. Wspólnicy nabyli przedmiotowe prawa bez podatku VAT.

Zainteresowany również nabył ww. prawa użytkowania wieczystego i własności budynku bez podatku VAT (aport nie został opodatkowany podatkiem VAT). Wnioskodawca przy nabywaniu w drodze aportu przedmiotowych praw, w szczególności prawa własności budynku portierni nie miał prawa do odliczenia podatku VAT, ponieważ wniesienie wkładu niepieniężnego zostało dokonane bez VAT. W dniu 29 grudnia 2011 roku Wnioskodawca na podstawie umowy sprzedaży zbył ww. prawa w stanie, w jakim je otrzymał. Dodatkowo, Spółka pozostawała użytkownikiem wieczystym gruntu i właścicielem budynku jedynie 2 dni i w ciągu tego okresu czasu nie dokonała żadnych nakładów, w tym ulepszeń na tę nieruchomość.

Analizując powołaną wcześniej definicję pierwszego zasiedlenia stwierdzić należy, iż aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu obiekt musi zostać oddany do użytkowania, a ponadto czynność ta powinna podlegać opodatkowaniu. Z powyższej definicji wynika zatem, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką należy uznać umowę sprzedaży, najmu czy dzierżawy, pod warunkiem, że jest to czynność objęta zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, nawet jeśli na podstawie przepisów szczególnych korzysta ona ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że dostawa budynku portierni przez Wnioskodawcę była dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, bowiem oddanie do użytkowania w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu użytkownikowi nie miało dotąd miejsca. Przedmiotowy budynek nie był nigdy oddany w najem ani dzierżawę, natomiast aport wniesiony był przez wspólników z ich majątku prywatnego, był zatem czynnością niepodlegającą opodatkowaniu i stąd nie doszło wówczas do pierwszego zasiedlenia. Wobec powyższego dostawa budynku portierni nie korzystała ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Sprzedaż ta natomiast korzystała ze zwolnienia, określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, ponieważ jak wskazał Wnioskodawca przy nabyciu w drodze aportu prawa własności budynku portierni Zainteresowany nie miał prawa do odliczenia podatku VAT oraz nie dokonał żadnych nakładów, w tym ulepszeń na tę nieruchomość.

Z kolei zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, na którym budynek portierni jest posadowiony, korzystało ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na mocy § 13 ust. 1 pkt 11 ww. rozporządzenia.

Reasumując, Wnioskodawca prawidłowo postąpił sprzedając otrzymane uprzednio aportem prawo użytkowania wieczystego oraz prawo własności budynku portierni bez podatku VAT, bowiem dostawa nieruchomości korzystała ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy oraz § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów.

Zatem oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należy uznać je za prawidłowe, jednak należy wyjaśnić, iż treść powołanego w stanowisku Zainteresowanego przepisu dotyczy art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, a nie jak wskazał Wnioskodawca art. 43 ust. 10a ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy podkreślić, iż zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Jednocześnie zaznaczenia wymaga, iż organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) przez Wnioskodawcę. To Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślić należy, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi