Temat interpretacji

Czy w związku z nabyciem napojów i artykułów spożywczych Spółce przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko S.A., przedstawione we wniosku z dnia 28 września 2011 r. (data wpływu 30 września 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 7 grudnia 2011 r. (data wpływu 12 grudnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku towarów i usług opodatkowania w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 7 grudnia 2011 r. (data wpływu 12 grudnia 2011 r.) o dowód potwierdzający operację wniesienia brakującej opłaty.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest Spółką Akcyjną prowadzącą księgi rachunkowe (stosuje zasadę memoriałową rozliczania kosztów) oraz podatnikiem podatku VAT. Głównym przedmiotem działalności Spółki są roboty budowlano-montażowe związane z budową, rozbudową, remontem, modernizacją w zakresie rozdzielczych obiektów sieciowych elektroenergetycznych oraz telekomunikacyjnych, również z realizacją kompleksową danego zlecenia.

W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółka ponosi koszty nabycia produktów spożywczych i napojów, takich jak: kawa, herbata, mleko do kawy, cukier, ciastka, owoce, woda mineralna, soki itp. Przedmiotowe artykuły przekazywane są nieodpłatnie do zużycia:

• dla pracowników Spółki w godzinach i miejscu ich pracy - kawa, herbata, dodatki, woda mineralna Spółka traktuje takie świadczenie, jako napoje, do zapewnienia których zgodnie z przepisami BHP zobowiązany jest pracodawca.

Tak więc przekazanie napojów jest warunkiem prowadzenia działalności zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa i wypełnieniem tzw. obowiązków pracowniczych nałożonych odrębnymi przepisami. Przekazanie napojów do spożycia dla pracowników następuje jedynie w godzinach i w miejscu pracy (pracownicy nie mogą nimi dysponować poza miejscem wykonywania pracy, nie mogą zabrać ich do domu i nie przysługuje im ekwiwalent jeśli z nich nie korzystają), stanowi wypełnienie obowiązku nałożonego na Spółkę przepisami z zakresu BHP i jest zużyciem na potrzeby pracownicze a nie na cele osobiste pracowników.

• do sekretariatu, w celu zapewnienia poczęstunku kontrahentów oraz pracowników Spółki podczas spotkań służbowych na terenie siedziby - kawa, herbata, dodatki, ciastka, owoce, woda mineralna, soki, drobne przekąski itp.

Artykuły te zużywane są na drobny poczęstunek dla zewnętrznych kontrahentów i potencjalnych kontrahentów i pracowników Spółki w czasie spotkań roboczych w ramach prowadzonej działalności. Wydatki te mają cel biznesowy, a nie czysto konsumpcyjny.

Wszystkie opisane w stanie faktycznym przekazania napojów i artykułów spożywczych dokonywane są w związku z realizowanymi przez Spółkę czynnościami opodatkowanym i mają związek z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z nabyciem ww. napojów i artykułów spożywczych Spółce przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego...

Zdaniem Wnioskodawcy, jedną z podstawowych zasad podatku od towarów i usług jest jego neutralność, zgodnie z którą koszt podatku VAT nie powinien obciążać podatnika wykonującego działalność opodatkowaną tymże podatkiem.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego generalnie przysługuje każdemu podatnikowi podatku od towarów i usług, gdy nabywane towary i usługi są wykorzystywane przez niego do wykonywania czynności opodatkowanych, o czym stanowi art. 86 ust. 1 ustawy oraz w razie niezaistnienia przesłanek negatywnych, wymienionych w art. 88 ustawy. Z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika, iż dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług, a prowadzoną działalnością opodatkowaną. Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością Spółki może mieć charakter pośredni lub bezpośredni.

W przedstawionym stanie faktycznym Spółka zachowuje prawo do odliczenia VAT naliczonego od zakupu ww. artykułów i napojów, jako iż wydatki na zakup przedmiotowych towarów są ponoszone w związku z prowadzonym przedsiębiorstwem i w związku z realizowanymi czynnościami opodatkowanym w celu wypełnienia przepisów prawa lub przyjętego zwyczaju biznesowego. W każdym więc przytoczonym przypadku, zakup artykułów dokonywany jest jako jeden z elementów prowadzonego przez Spółkę procesu gospodarczego i wykazuje związek pośredni ze sprzedażą opodatkowaną.

Konieczność ponoszenia wydatków (kawa, herbata i inne napoje przekazywane do zużycia pracownikom w godzinach pracy) wynika z przepisów prawa pracy, do jakich zaliczają się przepisy BHP (na ich podstawie Spółka jako pracodawca ma obowiązek zapewnienia napojów w czasie pracy wszystkim pracownikom). Dokonywanie tych wydatków jest więc jednym z warunków prowadzenia działalności gospodarczej zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. Z oczywistych względów, wypełnienie obowiązków wynikających z przepisów BHP, jak i prawa pracy pozostaje w ścisłym związku z wykonywanymi przez Spółkę czynnościami opodatkowanym. Tym samym, na gruncie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w ocenie Spółki, przysługuje jej pełne prawo do odliczenia VAT naliczonego od zakupu kawy, herbaty, wody mineralnej i innych napojów przekazywanych nieodpłatnie do zużycia pracownikom w czasie pracy.

Podobnie w przypadku nabycia ww. artykułów spożywczych przeznaczonych na drobny poczęstunek dla kontrahentów oraz zużywanych podczas organizowanych spotkań roboczych pracowników wydatki te mają związek pośredni z wykonywaniem czynności opodatkowanych, bowiem nabywane przez Spółkę towary nie służą dalszej odsprzedaży, ani nie są wykorzystywane do wytworzenia wyrobów i usług będących przedmiotem obrotu.

W związku z powyższym Spółka uważa, iż może dokonać obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu ww. towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i ust. 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy).

Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Zatem, stosownie do cyt. art. 86 ust. 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostają spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wobec powyższego, przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możność wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas, po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych, odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Wystarczającym zatem jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towaru lub usługi, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej oraz planowanej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej. Ta warunkowość realizacji określonego w art. 86 ust. 1 ustawy, prawa obniżenia podatku należnego o podatek naliczony powoduje, że nieziszczenie się warunku pozytywnego jakim jest wykorzystanie towaru lub usługi do realizacji czynności opodatkowanej podatnika, np. gdy okaże się, że zmieniono przeznaczenie towaru (usługi) i został on ostatecznie wykorzystany do czynności zwolnionych od VAT lub niepodlegających VAT spowoduje konieczność weryfikacji uprzedniego odliczenia podatku naliczonego.

Biorąc pod uwagę, że prawo do odliczenia powinno być realizowane natychmiast po powstaniu podatku naliczonego, decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Przy czym związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, iż określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu. Najczęściej do wydatków mających pośredni wpływ na wykonywanie czynności opodatkowanych zalicza się koszty reprezentacji i reklamy, wydatki związane z udziałem w targach, konferencjach, koszty doradztwa podatkowego itp.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest Spółką Akcyjną prowadzącą księgi rachunkowe (stosuje zasadę memoriałową rozliczania kosztów) oraz podatnikiem podatku VAT. Głównym przedmiotem działalności Spółki są roboty budowlano-montażowe związane z budową, rozbudową, remontem, modernizacją w zakresie rozdzielczych obiektów sieciowych elektroenergetycznych oraz telekomunikacyjnych, również z realizacją kompleksową danego zlecenia. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółka ponosi koszty nabycia produktów spożywczych i napojów, takich jak: kawa, herbata, mleko do kawy, cukier, ciastka, owoce, woda mineralna, soki itp. Przedmiotowe artykuły przekazywane są nieodpłatnie do zużycia:

• dla pracowników Spółki w godzinach i miejscu ich pracy - kawa, herbata, dodatki, woda mineralna Spółka traktuje takie świadczenie, jako napoje, do zapewnienia których zgodnie z przepisami BHP zobowiązany jest pracodawca,
• do sekretariatu, w celu zapewnienia poczęstunku kontrahentów oraz pracowników Spółki podczas spotkań służbowych na terenie siedziby - kawa, herbata, dodatki, ciastka, owoce, woda mineralna, soki, drobne przekąski itp.

Wszystkie opisane w stanie faktycznym przekazania napojów i artykułów spożywczych dokonywane są w związku z realizowanymi przez Spółkę czynnościami opodatkowanym i mają związek z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem.

Biorąc pod uwagę opis sprawy stwierdzić należy, iż nabywane przez Wnioskodawcę napoje, które przeznaczone są do zużycia dla pracowników Spółki w związku z przepisami BHP oraz nabywane napoje i artykuły spożywcze, zużywane na drobny poczęstunek dla zewnętrznych kontrahentów oraz pracowników Spółki w czasie spotkań służbowych w ramach prowadzonej działalności do sekretariatu mają związek (pośredni) z wykonywaniem czynności opodatkowanych, bowiem nabywane przez Zainteresowanego towary nie służą dalszej odsprzedaży, ani nie są wykorzystywane do wytworzenia wyrobów i usług będących przedmiotem obrotu.

Reasumując, Wnioskodawca może dokonać obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem dla pracowników Spółki napojów, który to obowiązek wynika z przepisów BHP oraz w związku z nabyciem napojów i artykułów spożywczych przeznaczonych do zużycia dla kontrahentów oraz pracowników Spółki podczas spotkań służbowych, ze względu na fakt, iż poniesione wydatki służą Zainteresowanemu do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego. Natomiast w kwestii dotyczącej stanu fatycznego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania napojów i artykułów spożywczych na rzecz pracowników i kontrahentów Spółki wydano odrębne rozstrzygnięcie z dnia 21 grudnia nr ILPP2/443 -1375/11-5/MR.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Referencje

ILPP2/443-1375/11-5/MR, interpretacja indywidualna

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu