Opodatkowania otrzymywanych środków publicznych oraz ich dokumentowanie - Interpretacja - IPPP1/443-1471/11-2/AW

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 17.11.2011, sygn. IPPP1/443-1471/11-2/AW, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Temat interpretacji

Opodatkowania otrzymywanych środków publicznych oraz ich dokumentowanie

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 26.09.2011 r. (data wpływu 04.10.2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymywanych środków publicznych oraz ich dokumentowania - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 04.10.2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymywanych środków publicznych oraz ich dokumentowania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca działa na podstawie ustawy. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Na podstawie art. 7 ust. 2 i 3 w zw. z art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 roku o publicznej służbie krwi (Dz. U. Nr 106, poz. 681 ze zm.) Wnioskodawca zawarł umowę (dalej: Umowa) z Ministrem Zdrowia, na podstawie której Wnioskodawca występuje w roli zleceniobiorcy, zaś Minister Zdrowia jako zleceniodawca. Na mocy Umowy Minister Zdrowia upoważnił do obsługi merytorycznej i finansowej umowy Narodowe Centrum Krwi.

W ramach Umowy Wnioskodawca zobowiązuje się do wykonania w 2011 roku zadań określonych w ustawie o publicznej służbie krwi w zakresie nadawania tytułu i odznaki honorowej Zasłużony Honorowy Dawca Krwi. Zadania te określone są w art. 7 ust. 2 i 3 w zw. z art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o publicznej służbie krwi. Oznacza, to że Wnioskodawca wydaje osobom, które oddają krew (tzw. Honorowi Dawcy Krwi) m. in. odznaki honorowe Zasłużony Honorowy Dawca Krwi, natomiast wydatki na w/w cele pokrywane są budżetu państwa na podstawie Umowy. Zadania te są realizowane zgodnie z kosztorysem, stanowiącym załącznik do Umowy. Wnioskodawca jest zobowiązany do prowadzenia odrębnej ewidencji księgowej dla zadań realizowanych w ramach Umowy.

Na realizację zadania objętego Umową Minister Zdrowia przekazuje Wnioskodawcy środki publiczne. Środki publiczne przekazywane są po upływie każdego kwartału w kwocie odpowiedniej do wydatkowanej przez Wnioskodawcę, na podstawie wystawionej przez Wnioskodawcę faktury. Do faktury dołączane są każdorazowo:

  • rozliczenie stanowiące podstawę przekazania środków publicznych na realizację w/w zadań,
  • kwartalne rozliczenie merytoryczno-finansowe.

Przekazania środków publicznych na rachunek Wnioskodawcy dokonuje Narodowe Centrum Krwi. Za datę przekazania środków publicznych uważa się dzień obciążenia rachunku Narodowego Centrum Kiwi.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy środki publiczne otrzymane przez Wnioskodawcę na podstawie Umowy stanowią obrót w rozumieniu przepisu art. 29 ust. 1 VATU i w związku z tym stanowią czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług...

  • Czy Wnioskodawca ma obowiązek wystawiania na rzecz Narodowego Centrum Krwi faktury VAT dokumentującej przekazanie Wnioskodawcy środków publicznych na realizację zadań wynikających z Umowy zawartej na podstawie art. 7 ust. 2 i 3 w zw. z art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997r. o publicznej służbie krwi...

    Stanowisko Wnioskodawcy

    Ad. 1

    Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 VATU, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

    Przez dostawę towarów, stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 VATU, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast świadczeniem usług w myśl art. 8 ust. 1 VATU jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

    W myśl zaś przepisu art. 29 ust. 1 VATU obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. Do podstawy opodatkowania podatkiem VAT wlicza się tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu dostawy lub świadczenia usługi.

    Mając powyższe na uwadze oraz z uwagi na fakt, iż pozyskane przez Wnioskodawcę środki publiczne nie mają związku ze sprzedażą, nie stanowią bowiem zapłaty/ wynagrodzenia z tytułu świadczenia usługi (nie wpływają więc bezpośrednio na cenę) i są przeznaczane z budżetu państwa wyłącznie na pokrycie poniesionych wydatków w ramach realizowanego zadania, nie można uznać ww. środków otrzymanych przez Wnioskodawcę, za obrót w rozumieniu przepisu art. 29 ust. 1 VATU, czego konsekwencją jest stwierdzenie że środki te nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

    Ad. 2

    Konsekwencją przyjęcia stanowiska, iż otrzymywane przez Wnioskodawcę środki publiczne nie stanowią obrotu w rozumieniu przepisu art. 29 ust. 1 VATU jest pozostawanie ww. czynności poza zakresem przedmiotowym VATU. Z uwagi na tę okoliczność należy stwierdzić, iż otrzymywane przez Wnioskodawcę środki publiczne nie podlegają rygorom VATU, a w szczególności obowiązkowi wynikającemu z jej przepisu art. 106 ust. 1. Powyższe oznacza, iż Wnioskodawca nie ma obowiązku wystawiania na rzecz Narodowego Centrum Krwi faktury VAT dokumentującej przekazanie Wnioskodawcy środków publicznych na realizację zadań wynikających z Umowy zawartej na podstawie art. 7 ust. 2 i 3 w zw. z art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o publicznej służbie krwi. Wnioskodawca może jednakże dokumentować otrzymywanie ww. środków innym dowodem księgowym, np. notą księgową.

    W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

    Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

    W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

    Świadczeniem usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 () art. 8 ust. 1 ustawy.

    Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

    Dla określenia, czy dane dotacje, dopłaty są, czy też nie są opodatkowane istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

    Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, iż w sytuacji gdy podatnik, w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymuje dofinansowanie (dotacje, subwencje, dopłaty), stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok ceny, uzupełniający ją element podstawy opodatkowania z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług. Kryterium uznania dopłaty za zwiększającą obrót stanowi zatem stwierdzenie, iż dopłata dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dopłaty nie dające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią obrotu w rozumieniu przepisu art. 29 ust. 1 ustawy, czyli nie zwiększają podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

    W świetle powyższego, podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dopłaty, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne na pokrycie kosztów działalności (czy tez kosztów realizacji konkretnego zadania) nie podlega opodatkowaniu.

    Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego sprawy wynika, że Wnioskodawca na podstawie zawartej umowy z Ministrem Zdrowia oraz przepisów art. 7 ust. 2 i 3 w zw. z art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997r. O publicznej służbie krwi (Dz. U. Nr 106, poz. 681 ze zm.), zobowiązany jest do nadawania tytułów i odznak honorowych Zasłużony Honorowy Dawca Krwi. Wydatki na te cele pokrywane są z budżetu Państwa na podstawie ww. umowy. Wnioskodawca jest zobowiązany do prowadzenia odrębnej ewidencji księgowej dla zadań realizowanych w ramach umowy. Otrzymywane z budżetu środku publiczne przeznaczane są wyłącznie na pokrycie poniesionych przez Wnioskodawcę wydatków w ramach realizowanej umowy. Nie mają związku ze sprzedażą, gdyż nie stanowią zapłaty za świadczone usługi.

    Biorąc pod uwagę powołane przepisy oraz przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego sprawy należy uznać, że otrzymane środki publiczne pokrywające koszty poniesione w związku z realizacją ww. zadań w ramach umowy, przyznawane z budżetu państwa, nie mają związku ze sprzedażą, nie są przyznawane jako dopłata do ceny usługi, a przeznaczone są na pokrycie poniesionych kosztów w ramach realizowanych zadań wynikających z umowy. Oznacza to, że w opisanej sytuacji występuje dofinansowanie (dopłata) o charakterze zakupowym, a nie dofinansowanie (dopłata) mające na celu sfinansowanie ceny sprzedaży. Zatem otrzymane środki publiczne nie mają wpływu na cenę świadczonych usług, nie stanowią obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym nie podlegają opodatkowaniu jako czynność niewymieniona w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

    Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

    W związku z powyższym Wnioskodawca nie jest zobowiązany do dokumentowania otrzymania środków publicznych fakturą VAT, gdyż jak wskazano powyżej czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

    Tym samym należy uznać stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

    Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

    Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

    Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

    Wniosek ORD-IN

    Treść w pliku PDF

    Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie