Temat interpretacji

prawo do odliczenia podatku VAT w pełnej wysokości od wydatków na realizację inwestycji

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 grudnia 2017 r. (data wpływu 03 stycznia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w pełnej wysokości od wydatków na realizację inwestycji jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 03 stycznia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w pełnej wysokości od wydatków na realizację inwestycji.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina (dalej: Gmina lub Wnioskodawca) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT).

W związku z wejściem w życie ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. poz. 1454 ze zm.), z dniem 1 stycznia 2017 r. Gmina podjęła wspólne rozliczanie VAT wraz ze wszystkimi swoimi jednostkami organizacyjnymi, o których mowa w art. 2 pkt 1 tej ustawy (dalej: Jednostki), w tym z Zespołem Gospodarki Komunalnej w (będącym jednostką budżetową Gminy) (dalej: ZGK).

ZGK zajmuje się m.in. sprawami wodno-kanalizacyjnymi na obszarze Gminy, realizując przy tym zadania własne Gminy w zakresie wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych.

Gmina zamierza zrealizować projekt polegający m.in. na:

1. budowie sieci wodociągowej z przyłączami w miejscowości ,
2. rozbudowie głównej sieci wodociągowej wraz z przyłączami w miejscowości oraz
3. budowie sieci wodociągowej w miejscowości wraz z przyłączami (dalej łącznie pkt i, ii, iii jako: Inwestycja).

   Efektem realizacji inwestycji będzie powstanie odcinka sieci wodociągowej wraz z przyłączami w miejscowości , odcinka sieci wodociągowej w miejscowości wraz z przyłączami oraz odcinka sieci wodociągowej w miejscowości wraz z przyłączami (dalej łącznie jako: Infrastruktura).

   W celu realizacji Inwestycji Gmina wystąpiła z wnioskiem o dofinansowanie jej realizacji w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, na skutek którego została zawarta umowa o dofinansowanie, pomiędzy Gminą a Samorządem Województwa z 23 listopada 2017 r.

   Bezpośrednio po wybudowaniu/oddaniu do użytkowania infrastruktura nie zostanie przeniesiona ani wydzierżawiona na rzecz podmiotu trzeciego, lecz zostanie przekazana do eksploatacji ZGK.

   Infrastruktura będzie wykorzystywana przez Gminę (poprzez ZGK) wyłącznie do czynności opodatkowanych VAT, polegających na świadczeniu odpłatnych usług zaopatrzenia w wodę na rzecz mieszkańców Gminy i podmiotów prywatnych funkcjonujących na terenie Gminy (dalej: Użytkownicy), które to czynności będą wykonywane na podstawie stosownych umów cywilnoprawnych zawartych z użytkownikami. Całość Infrastruktury, która powstanie/zostanie rozbudowana w miejscowościach: , oraz , będzie zgodnie z obowiązującymi przepisami spełniać też wymagania przeciwpożarowe, poprzez zamontowanie na tej sieci hydrantów przeciwpożarowych, służących do gaszenia ewentualnych pożarów na tym terenie.

   Infrastruktura nie będzie wykorzystywana do dostawy wody do budynków użyteczności publicznej, stanowiących własność Gminy. Ponadto, Infrastruktura nie będzie wykorzystywana do dostawy wody do Jednostek.

   W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

   Czy Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia VAT w pełnej wysokości od wydatków na realizację Inwestycji?

   Zdaniem Wnioskodawcy, będzie on uprawniony do odliczenia VAT w pełnej wysokości od wydatków na realizację Inwestycji.

   Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

   Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

   • nabycia towarów i usług,
   • dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

   Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione następujące przesłanki:

   1. odliczenia tego dokonuje podatnik VAT,
   2. towary lub usługi są/będą wykorzystywane przez tego podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem co do zasady jest wystąpienie podatku należnego,
   3. nie zachodzą wyłączenia prawa do odliczenia VAT przewidziane w art. 88 ustawy o VAT.

      Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej. Konsekwentnie, w każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika dokonującego określonych zakupów, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych VAT.

      Co do zasady, każde nabycie towarów i usług przeznaczonych do wykorzystania do czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej, bez względu na to, kiedy to wykorzystanie nastąpi oraz jakie faktycznie będą efekty tej działalności, należy uznać w momencie jego dokonania za związane ze sprzedażą opodatkowaną. Zatem, jeśli towary i usługi, przy nabyciu których naliczono podatek, są (mają być) wykorzystywane do prowadzenia działalności opodatkowanej, wówczas podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego. `Jeżeli przy tym wykorzystanie to będzie wyłączne, wspomniane odliczenie powinno być pełne (100%), stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, który stanowi, że prawo do odliczenia przysługuje w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

      Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy o VAT - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

      Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy o VAT - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

      Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 Dyrektywy, który w zdaniu pierwszym przewiduje, iż krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami. Przy czym w świetle art. 13 zdanie 3 Dyrektywy i Załącznika nr 1 pkt 2 Dyrektywy w przypadku czynności dostawy wody, organy władzy zawsze występują jako podatnicy VAT.

      Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1875, dalej: ustawa o sg), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o sg, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Co istotne, do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 ustawy o sg). W szczególności zadania własne obejmują sprawy, m.in. wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o sg).

      Mając na uwadze powyżej powołane przepisy należy zatem stwierdzić, że w przedstawionych przez Gminę okolicznościach zostaną spełnione przesłanki umożliwiające odliczenie przez Wnioskodawcę VAT od wydatków na realizację Inwestycji. Gmina dokona bowiem analizowanych wydatków z zamiarem wykorzystania Infrastruktury do czynności opodatkowanych VAT - w postaci dostawy wody, które będą wykonywane w ramach prowadzonej przez Gminę działalności gospodarczej (na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych), a więc Gmina będzie tu występować jako podatnik VAT. Przy tym wspomniane wykorzystanie, zgodnie z założeniami przyjętymi dla Inwestycji, będzie wyłączne. Jednocześnie w związku z ponoszonymi przez Gminę wydatkami na realizację Inwestycji nie zaistnieją przesłanki negatywne, uniemożliwiające odliczenie VAT, wymienione w art. 88 ustawy o VAT.

      Reasumując, Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia VAT w pełnej wysokości od wydatków na realizację Inwestycji.

      Prawidłowość powyżej zaprezentowanego stanowiska Gminy w przypadku zbliżonym do Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie, m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 17 marca 2017 r. nr 3063-ILPP2-2.4512.38.2017.1.AKR, w której Organ zauważył, iż należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie warunki, o których mowa w art. 86 ust 1 ustawy, będą spełnione, ponieważ Gmina w zakresie wykonywania czynności z zakresu dostawy wody prowadzi działalność gospodarczą, a tym samym działa w charakterze podatnika podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust 1 ustawy. Natomiast wytworzona w ramach planowanego zadania infrastruktura - jak wskazał Wnioskodawca - będzie wykorzystywana wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Zaznaczenia wymaga, że Wnioskodawca będzie mógł zrealizować prawo do odliczenia VAT naliczonego pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych wymienionych w art. 88 ustawy. W konsekwencji, mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Gmina będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego od kosztów budowy oraz eksploatacji sieci wodociągowych w sytuacji, gdy sama zajmuje się dostawą wody". Tożsame stanowisko zostało wyrażone przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 4 lipca 2017 r. nr 0115-KDIT1-3.4012.208.2017.2.MZ oraz z 9 listopada 2017 r. nr 0113-KDIPT1-2.4012.627.2017.1.MC.

      W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

      Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

      W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

      Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

      W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

      Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

      Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

      W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

      Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

      Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

      Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE.L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

      Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

      Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1875, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o samorządzie gminnym).

      Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

      Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunki uprawniające do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zostaną spełnione. Jak wynika z okoliczności sprawy, Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a Infrastruktura będzie wykorzystywana przez Gminę (poprzez ZGK) wyłącznie do czynności opodatkowanych VAT, polegających na świadczeniu odpłatnych usług zaopatrzenia w wodę na rzecz mieszkańców Gminy i podmiotów prywatnych funkcjonujących na terenie Gminy. Infrastruktura nie będzie wykorzystywana do dostawy wody do budynków użyteczności publicznej, stanowiących własność Gminy. Ponadto, Infrastruktura nie będzie wykorzystywana do dostawy wody do Jednostek.

      Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa, w okolicznościach analizowanej sprawy Wnioskodawca w zakresie realizacji inwestycji będzie miał prawo do odliczenia podatku VAT w pełnej wysokości od wydatków na realizację przedmiotowej inwestycji.

      Zaznaczenia wymaga, że Wnioskodawca będzie mógł zrealizować prawo do odliczenia VAT naliczonego pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych wymienionych w art. 88 ustawy.

      Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za prawidłowe.

      Należy jednocześnie zastrzec, że w sytuacji, gdy hydranty znajdujące się na sieci zostaną wykorzystane przez Gminę lub jej jednostki do celów przeciwpożarowych (czynności niepodlegające opodatkowaniu), w zakresie tej części sieci nastąpi zmiana przeznaczenia. W konsekwencji konieczna będzie stosowna korekta części odliczonego uprzednio podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 91 ustawy.

      Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

      Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku nie mogą być zgodnie z art. 14 b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

      Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

      Odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

      Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

      Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

      1. z zastosowaniem art. 119a;
      2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

      Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

      Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

      Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

      Stanowisko

      prawidłowe

      Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej