Temat interpretacji
ustalenie czy Wnioskodawca objęty jest zakresem podmiotowym określonym w art. 1 i 2 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 6 grudnia 2016 r. (data wpływu 7 grudnia 2016 r.), uzupełnionym pismem w dniu 17 stycznia 2017r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy Wnioskodawca objęty jest zakresem podmiotowym określonym w art. 1 i 2 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 7 grudnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy Wnioskodawca objęty jest zakresem podmiotowym określonym w art. 1 i 2 ustawy z dnia 5 września 2016r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego.
Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem w dniu 17 stycznia 2017r. w zakresie reprezentacji o doprecyzowanie opisu stanu faktycznego oraz o adres elektroniczny do doręczeń e-PUAP.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku).
Wnioskodawca jest związkiem międzygminnym powstałym w 2004r., o którym mowa w art. 64 do 73a ustawy o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016r., poz. 446). Jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług wykonując zgodnie ze statutem, zadania własne gmin członkowskich w zakresie gospodarki odpadami komunalnymi, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym oraz art. 3 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach.
W październiku bieżącego roku Wnioskodawca złożył do Naczelnika Urzędu Skarbowego we ... oraz Instytucji Zarządzającej Regionalnym Programem Operacyjnym Województwa ... informację o spełnieniu warunku, o którym mowa w art. 17 ust. 2 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonaniu zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów i finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2016 r., poz. 1454), sporządzoną według wzoru określonego w załączniku nr 3 do ustawy oświadczając, że nie dokonał przed dniem wejścia w życie ustawy obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług finansowaną ze środków przeznaczonych na realizację projektu realizowanego z udziałem środków z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego.
Złożona informacja nie wzbudziła zastrzeżeń Naczelnika Urzędu Skarbowego we ... w zakresie prawa do korzystania z uprawnień wynikających z art. 17 ust. 1 wyżej wskazanej ustawy. Wzbudziła jednak wątpliwość przedstawicieli Instytucji Zarządzającej RPO co do zdolności podmiotowej beneficjenta (Wnioskodawcy) do złożenia tegoż oświadczenia.
W ramach struktury Międzygminnego Związku Celowego z siedzibą we ... od grudnia 2012r. do dnia 30 września 2016r. działał samorządowy zakład budżetowy pod nazwą: Zakład Zagospodarowania Odpadów we ..., utworzony na podstawie art. 69 ust. 1 i 3 w związku z art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. h ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym, (Dz. U. z 2016 r., poz. 446). Zakład budżetowy z dniem 30 września 2016r. poprzez likwidację został przekształcony w spółkę prawa handlowego pod nazwą: Zakład Zagospodarowania Odpadów we ... MZC Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością na mocy art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. f i h w związku z art. 69 ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446), art. 6 ust. 1, art. 22 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz. U. z dnia 2016 r. poz. 573) oraz art. 16 ust. 1, ust. 3, ust. 5 i ust. 7 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 885 z późn. zm.).
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy art. 1 i art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2016r., poz. 1454) swoim zakresem obejmują także związki międzygminne, o których mowa w art. 64 do 73a ustawy o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016r., poz.446)?
Zdaniem Wnioskodawcy, art. 1 i art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2016r., poz. 1454), obejmuje swoim zakresem związki międzygminne, o których mowa w art. 64 do 73a ustawy o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016r., poz.446), w tym Wnioskodawcę.
W dniu 1 października 2016r. weszła w życie ustawa z dnia 5 września 2016r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego.
Ustawa powyższa określa szczególne zasady dokonywania przez jednostki samorządu terytorialnego:
- rozliczeń podatku za okresy rozliczeniowe upływające przed dniem podjęcia przez nie rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi;
- korekt rozliczeń podatku za okresy rozliczeniowe upływające przed dniem podjęcia przez nie rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi;
- zwrotu środków przeznaczonych na realizację projektów w przypadku zmiany kwalifikowalności podatku w związku z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 29 września 2015 r. w sprawie C-276/14 Gmina Wrocław przeciwko Ministrowi Finansów, zwanym dalej wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości.
Art. 2 pkt 1 i 2 tej ustawy dotyczy kwalifikowalności podatku VAT w zakresie wydatków poniesionych przez:
- jednostkę samorządu terytorialnego (JST)
- jednostkę organizacyjną JST przez którą ustawa
rozumie:
- utworzone przez jednostkę samorządu terytorialnego samorządową jednostkę budżetową lub samorządowy zakład budżetowy,
- urząd gminy, starostwo powiatowe, urząd marszałkowski.
Ustawa nie wymienia wprost, jako podmiot objęty tą ustawą związków międzygminnych czy ich jednostek organizacyjnych.
Zgodnie z art. 64 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym gminy mogą w celu wspólnego wykonywania zadań publicznych tworzyć związki międzygminne. W związku z tym związki międzygminne tak jak Wnioskodawca, wykonują zadania publiczne gmin, co także oznacza, że nie mogą one i nie wykonują innych zadań niż zadania publiczne gmin.
Według art. 65 ustawy o samorządzie międzygminnym związek wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność oraz posiada osobowość prawną. Powyższe oznacza, że związek jest odrębnym od gmin członkowskich podmiotem prawa publicznego i prywatnego.
Zgodnie z dotychczas powszechnie panującym poglądem związki międzygminne nie są jednostkami samorządu terytorialnego i nie tworzą tym samym kolejnego szczebla administracji samorządowej (tak np. Bogdan Dolnicki Bogdan (red.) Ustawa o samorządzie gminnym. Komentarz wyd. III 2016 r.).
Jednak zadania, które wykonują związki w tym Wnioskodawca są zadania publicznymi gmin członkowskich związku. Wnioskodawca jako związek wykonuje te zadania, co prawda jako odrębna osoba prawna we własnym imieniu, jednakże czyni to z punktu widzenia ekonomicznego i faktycznego dla gmin członkowskich i w ich interesie, jak też w interesie mieszkańców tych gmin. W związku z tym Wnioskodawca, jak też inne związki międzygminne, występują tutaj z punktu widzenia ekonomicznego i faktycznego w charakterze zastępcy pośredniego gmin członkowskich. W tym ujęciu działania Wnioskodawcy jako związku są tak naprawdę tożsame z działaniami gmin członkowskich. Natomiast z punktu widzenia skutku działania w postaci realizacji zadań publicznych, np. gospodarki odpadami komunalnymi efekt jest taki sam jakby wykonywała je bezpośrednio gmina.
Wskazać także należy, że gospodarka finansowa Wnioskodawcy, jak każdego związku międzygminnego, poddana jest regulacji tej samej ustawy co gospodarka finansowa gmin. Zgodnie z art. 73a ustawy o samorządzie gminnym do gospodarki finansowej związku międzygminnego stosuje się odpowiednio przepisy o gospodarce finansowej gmin. Wnioskodawca tak jak gmina sporządza też wieloletnią prognozę finansową oraz budżet, który w przypadku związku nosi nazwę planu finansowego.
Dodatkowo w przypadku Wnioskodawcy wskazać należy, że koszty funkcjonowania systemu gospodarowania odpadami komunalnymi są pokrywane z opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi. Natomiast wydatki inwestycyjne pochodziły i pochodzą nadal, z uwagi na spłatę zaciągniętego na ten cel kredytu bankowego, od gmin członkowskich Wnioskodawcy. Ponadto gminy członkowskie są poręczycielami powyższego kredytu bankowego, a dług związku z tytułu kredytu obciąża też gminy członkowskie z uwagi na ujęcie go w ich wieloletnich prognozach finansowych. Tak też wyraźnie stwierdził Minister Finansów w piśmie nr MF ST1/4834/20/12/2012/WWR/1636.
Ponadto Wnioskodawca, z uwagi na treść art. 6r ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach nie może na cel inwestycyjny przeznaczyć opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi, a wydatki inwestycyjne, w tym podatek VAT, mogą być finansowane tylko ze środków pochodzących od gmin członkowskich. W związku z tym w sensie ekonomicznym koszty finansowania inwestycji, w tym podatku VAT, u Wnioskodawcy mogą być pokrywane w sensie ekonomicznym tylko przez jego gminy członkowskie.
W związku z powyższym wskazać należy, że z uwagi na:
- uregulowanie prawne dot. związku międzygminnego jest zawarte w ustawie o samorządzie międzygminnym (art. 64 do 74 u.s.g.),
- związki międzygminne wykonują zadania publiczne w tym zadania własne gmin jako jednostek samorządu terytorialnego, które są przekazywane im przez gminy (art. 64 ust. 3 u.s.g.),
- gospodarka finansowa związku podlega ustawie o finansach publicznych (art. 73a u.s.g.),
- każdy dług związku jest jednocześnie długiem gminy będącej członkiem związku i powoduje ujęcie tego długu w wieloletnich prognozach finansowych gmin (pismo MF ST1/4834/20/12/2012/WWR/1636,
- zadanie inwestycyjne w zakresie gospodarki odpadami komunalnymi nie mogą być finansowane z opłat za odpady (art. 6r u.c.p.g.) i ich ciężar ekonomiczny spoczywa na gminach członkach związku poprzez składki, zasadnym jest przyjęcie, że zakresem podmiotowym w art. 1 i art. 2 pkt 1 ustawy z 5 września 2016 rok objęte są także związki międzygminne, w tym Wnioskodawca, z uwagi na fakt, że działają one na takich samych zasadach jak gminy, będące jednostkami samorządu terytorialnego.
Takie też stanowisko wprost wyraził Sekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów Wiesław Janczyk w trakcie prac na projektem powyższej ustawy w Senacie. W protokole z 24 posiedzenia Senatu RP IX kadencji w dniu 3 sierpnia 2016r. na pytanie Senatora Jerzego Czerwińskiego: cyt. Panie Ministrze, pytanie jest związane z treścią art. 2 ... a konkretnie z domyślnym zakresem podmiotowym jednostki organizacyjnej. Są tutaj jednostki utworzone przez gminy, ogólnie przez JST, urzędy gmin, starostwa itd. A co ze związkami jednostek samorządu terytorialnego i ze związkami metropolitalnymi, w szczególności związkami międzygminnymi? Co z nimi? Bo tutaj w ustawie tego nie ma. Czy one też nie powinny być ujęte w zakresie podmiotowym tej ustawy? sekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów Wiesław Janczyk udzielił następującej odpowiedzi: Dziękuję bardzo za to pytanie, Panie Senatorze. Związki międzygminne działają na zasadach jednostek samorządu terytorialnego, wykonują w pewnym zakresie ich zadania publiczne, w takim więc zakresie, w jakim występują jako jednostki samorządu terytorialnego, podlegają centralizacji wraz ze swoimi jednostkami organizacyjnymi. Nie ma potrzeby uregulowania tego wprost w ustawie.
Dodatkowo Ministerstwo Finansów opublikowało broszurę informacyjną z dnia 24 listopada 2016r. pt. Centralizacja rozliczeń w podatku VAT jednostek samorządu terytorialnego (dostępną na stronie Ministerstwa w zakładce VAT > Broszury informacyjne). W powyższej broszurze na stronie 3 wyraźnie stwierdzono, że Centralizacji podlegać będą także związki międzygminne, związki powiatów, powiatowo-gminne, przejmujące na podstawie ustaw prawa i obowiązki JST, wraz ze swoimi jednostkami organizacyjnymi. Powyższe oznacza że ustawa swoim zakres obejmuje też związki międzygminne, takie jak Wnioskodawca.
Wnioskodawca wykonuje w szczególności zadania publiczne gmin członkowskich w zakresie gospodarki odpadami komunalnymi, w związku z tym powinien być objęty zakresem podmiotowym określonym w art. 1 i art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 5 września 2016r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2016 r., poz. 1454), a w konsekwencji korzystać z regulacji zawartych w tej ustawie.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Z dniem 1 października 2016 r. weszła w życie ustawa z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 1454), zwana dalej ,,ustawą centralizacyjną.
Przepisy tej ustawy zostały wprowadzone w związku z:
- wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-276/14 Gmina Wrocław przeciwko Ministrowi Finansów, zgodnie z którym aby podmiot prawa publicznego mógł zostać uznany za podatnika w rozumieniu w art. 9 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, dalej Dyrektywa 2006/112/WE powinien samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Zdaniem TSUE gminne jednostki budżetowe nie mogą być uznane za podatników podatku od wartości dodanej, ponieważ nie spełniają kryterium samodzielności przewidzianego w tym przepisie.
- uchwałą z dnia 26 października 2015 r. sygn. akt I FPS 4/15 Naczelnego Sądu Administracyjnego, który powołując się na ww. wyrok TSUE orzekł, że: W świetle art. 15 ust. 1 oraz art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., nr 177, poz. 1054 ze zm.) gmina ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur zakupowych związanych z realizacją inwestycji, które zostały następnie przekazane do gminnego zakładu budżetowego, który realizuje powierzone mu zadania własne tej gminy, jeżeli te inwestycje są wykorzystywane do sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Zdaniem NSA pomimo większego niż jednostki budżetowe stopnia samodzielności zakład budżetowy nie może być uznany za odrębnego od gminy podatnika VAT, gdyż nie jest wystarczająco samodzielny. Sąd wskazał, że w każdej sytuacji, tj. zarówno w stosunkach pomiędzy zakładem budżetowym i gminą, jak i w stosunkach z podmiotami trzecimi, podatnikiem pozostaje tylko gmina.
Zgodnie z art. 1 ustawy centralizacyjnej ustawa określa szczególne zasady dokonywania przez jednostki samorządu terytorialnego:
- rozliczeń podatku za okresy rozliczeniowe upływające przed dniem podjęcia przez nie rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi;
- korekt rozliczeń podatku za okresy rozliczeniowe upływające przed dniem podjęcia przez nie rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi;
- zwrotu środków przeznaczonych na realizację projektów w przypadku zmiany kwalifikowalności podatku w związku z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 29 września 2015 r. w sprawie C-276/14 Gmina Wrocław przeciwko Ministrowi Finansów, zwanym dalej "wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości".
Jak stanowi art. 2 pkt 1 ww. ustawy centralizacyjnej, przez jednostkę organizacyjną rozumie się:
- utworzone przez jednostkę samorządu terytorialnego samorządową jednostkę budżetową lub samorządowy zakład budżetowy;
- urząd gminy, starostwo powiatowe, urząd marszałkowski.
Jednostka samorządu terytorialnego jest obowiązana do podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi najpóźniej od dnia 1 stycznia 2017r. (art. 3 ustawy centralizacyjnej).
Stosownie zaś do art. 4 ustawy centralizacyjnej, jednostka samorządu terytorialnego, której jednostki organizacyjne rozliczały się jako odrębni podatnicy, wstępuje z dniem podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi we wszystkie przewidziane w przepisach dotyczących podatku prawa i obowiązki jednostek organizacyjnych.
Zgodnie natomiast z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().
Towarami, według art. 2 pkt 6 ustawy są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Przepis art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
- przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
- zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
- świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).
W myśl art. 15 ust. 6 ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Należy wskazać, że pojęcie podatnika obejmuje swym zakresem podmioty, które dokonują czynności podlegających opodatkowaniu. Ustawodawca określił wskazane pojęcie na tyle szeroko, by w każdym przypadku profesjonalnej aktywności zawodowej, dokonywania czynności opodatkowanych podmiot mógł zostać uznany za podatnika w zakresie tych czynności. Podkreślić przy tym należy, że działalność gospodarcza ma miejsce również wówczas, gdy nie przyniosła ona żadnych widocznych efektów (bez względu na cel i rezultat takiej działalności). Charakterystyka ta pozwala na uznanie, że pojęcie podatnika na gruncie podatku od towarów i usług ma wymiar autonomiczny niezależny od uregulowań innych aktów normatywnych regulujących stosunki prawnopodatkowe.
W świetle art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast, zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o samorządzie gminnym).
W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym).
W art. 64 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym wskazano, że w celu wspólnego wykonywania zadań publicznych gminy mogą tworzyć związki międzygminne. Związek międzygminny może być tworzony również w celu wspólnej obsługi, o której mowa w art. 10a. Uchwały o utworzeniu związku podejmują rady zainteresowanych gmin (art. 64 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym).
W myśl art. 64 ust. 3 ustawy o samorządzie gminnym, prawa i obowiązki gmin uczestniczących w związku międzygminnym, związane z wykonywaniem zadań przekazanych związkowi, przechodzą na związek z dniem ogłoszenia statutu związku.
Obowiązek utworzenia związku może być nałożony tylko w drodze ustawy, która określa zadania związku i tryb zatwierdzenia jego statutu (art. 64 ust. 4 ustawy o samorządzie gminnym).
Na mocy art. 64 ust. 5 ustawy o samorządzie gminnym, do związków międzygminnych stosuje się odpowiednio art. 8 ust. 2-5 i art. 39 ust. 4.
Zgodnie z art. 65 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, związek wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Związek posiada osobowość prawną (art. 65 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym).
Jak stanowi art. 67 ust. 2b ustawy o samorządzie gminnym, związek nabywa osobowość prawną z dniem ogłoszenia statutu.
W myśl art. 73a ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym, do gospodarki finansowej związku międzygminnego stosuje się odpowiednio przepisy o gospodarce finansowej gmin.
Przepis art. 64 ustawy o samorządzie gminnym stanowi o możliwości połączenia się gmin w nowy podmiot, jakim jest związek międzygminny. Cel, dla którego taki związek może być utworzony, to wspólne wykonywanie zadania lub też zadań publicznych. Określenie "wspólne wykonywanie zadań" odnosi się przy tym do tego, że gminy wchodzące w skład związku międzygminnego wykonują razem określony rodzaj zadania przypisanego przez ustawodawcę im wszystkim, w zinstytucjonalizowanej formie związku. Gmina może również przekazać związkowi częściowe wykonanie danego zadania. W takiej sytuacji związek będzie realizował zadanie wyłącznie w zakresie przekazanej części, w pozostałej - gmina. Wykonanie tak przekazanego zadania musi przebiegać w sposób, który nie narusza wzajemnie zakresu realizacji zadania przez oba podmioty - gminę i związek.
Związek międzygminny jest odrębnym od gmin podmiotem prawa publicznego. Wyodrębnienie podmiotu prawa za pomocą osobowości prawnej ma w istocie to znaczenie, że danemu podmiotowi prawa przyznaje się zdolność stawania się podmiotem praw i obowiązków oraz związanej z tym zdolności prawnej do realizacji tych praw i obowiązków. Związek międzygminny, podobnie jak tworzące go gminy, posiada osobowość prawną, gdyż taką wolę ustawodawca wyraził w przepisie art. 65 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym. Nabywa ją po jego zarejestrowaniu, z dniem ogłoszenia statutu. Pomimo że związek wykonuje zadania publiczne i posiada osobowość prawną, nie tworzy kolejnego szczebla samorządu terytorialnego i występuje jako odrębny podmiot publicznoprawny. Tak więc uzyskanie osobowości prawnej umożliwia skuteczne i samodzielne występowanie w obrocie prawnym. Związek posiada zarówno osobowość publicznoprawną, jak i cywilnoprawną. Osobowość publicznoprawna pozwala mu na podejmowanie działań, w tym z zastosowaniem władczych form działania administracji publicznej, które zmierzać będą do realizacji zadań publicznych. Dzięki osobowości cywilnoprawnej związek międzygminny posiada zdolność do czynności prawnych i może np. zawierać umowy, dysponować mieniem czy też zaciągać zobowiązania.
Tym samym związki międzygminne w świetle przepisów art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług uznawane są za odrębnych od gmin podatników podatku VAT.
Przy czym jak wyżej wskazano, związek międzygminny nie tworzy kolejnego szczebla samorządu terytorialnego lecz występuje jako odrębny podmiot publicznoprawny. Jego powstanie, zakres działania, sposób finansowania uregulują przepisy ustawy o samorządzie gminnym. Zatem należy uznać, iż w stosunku do związków międzygminnych jako odrębnych od gminy podmiotów publicznoprawnych mają zastosowanie przepisy ustawy centralizacyjnej.
Wobec powyższego mając na uwadze powołane przepisy ustawy o podatku od towarów i usług jak również ustawy o samorządzie gminnym należy uznać, iż Wnioskodawca będący związkiem międzygminnym objęty jest zakresem podmiotowym art. 1 i art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku nie mogą być zgodnie z art. 14 b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.
Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawcę. Z powyższych przepisów wynika, że organ rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie podejmuje wyjaśnienia stanu faktycznego, tj. nie przeprowadza dowodów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Tym samym w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.
Stanowisko
prawidłowe
Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi