Temat interpretacji

sprzedaż działki zabudowanej

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 14 stycznia 2016 r. (data wpływu 19 stycznia 2016 r.), uzupełnionym pismem z 5 kwietnia 2016 r. (data wpływu 8 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości tj. zabudowanej działki nr 2/30 jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 stycznia 2016 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości tj. zabudowanej działki nr 2/30.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 5 kwietnia 2016 r. (data wpływu 8 kwietnia 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 25 marca 2016 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Powiat umową darowizny z dnia 19 lutego 2003 r. przekazał Gminie nieruchomość położoną o powierzchni ogólnej 1,9593 ha. Przedmiotowa nieruchomość jest zabudowana budynkami mieszkalnymi i gospodarczymi. W skład darowanej nieruchomości wchodziła nieruchomość oznaczona obecnie nr 2/30. Działka ozn. nr 2/30 zabudowana jest dwoma budynkami mieszkalnymi murowanymi położonym przy ul. F. ozn. numerami 2 i 4, dwoma budynkami gospodarczymi (oborami), budynkiem gospodarczym (Komórka) i połową budynku gospodarczego (komórka). W czasie dokonywania darowizny, tj. w 2003 r. przedmiotowe budynki były przedmiotem najmu na rzecz osób fizycznych. Z uwagi na zły stan budynków mieszkalnych Gmina zaprzestała wynajmowania przedmiotowych budynków i stały się one pustostanami.

Darowizna została dokonana na rzecz Gminy na cele mieszkaniowe. Z uwagi na niewykorzystywanie przez Gminę części nieruchomości zgodnie z celem, na który została darowana Powiat odwołał darowiznę nieruchomości w części dot. zabudowanej działki ozn. nr 2/30 o pow. 0,7398 ha.

W dniu 23 lipca 2014 r. Aktem notarialnym Burmistrz Miasta działający w imieniu Gminy, w związku z odwołaniem przez Powiat darowizny dokonanej na rzecz Gminy, przeniósł własność nieruchomości ozn. nr 2/30 na rzecz Powiatu.

Od dnia przeniesienia własności ww. nieruchomości nie była ona wynajmowana ani wydzierżawiana, nie były również ponoszone przez Powiat żadne nakłady na przedmiotową nieruchomość. Budynki znajdujące się na przedmiotowej nieruchomości są trwale związane z gruntem.

Dla przedmiotowej nieruchomości brak jest planu zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie ze Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego (Uchwała Rady Miasta z dnia 30 października 2013 r.) nieruchomość usytuowana jest na terenie oznaczonym symbolem 1-MN/U - tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i usługowej.

W uzupełnieniu Wnioskodawca podał, że:

Wnioskodawca - Powiat nabył z mocy prawa z dniem 1 stycznia 1999 r. prawa własności mienia Zespołu Szkół Rolniczych wraz z Gospodarstwem Pomocniczym w skład, którego wchodziła część nieruchomości będąca przedmiotem sprzedaży tj. dz. ozn. nr 2/30 na podstawie decyzji Wojewody z dnia 30 maja 2000 r.

Przedmiotową nieruchomość Wnioskodawca przejął z dniem 1 stycznia 1999 r. z mocy prawa na podstawie art. 60 ust. 1 i 3 w związku z art. 48 ust. 1 i 3 oraz art. 80 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną w związku z art. 147 ust. 1 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa, § 1 pkt 1 lit. a rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 2 lutego 1999 r. w sprawie trybu przekazywania mienia Skarbu Państwa oraz określenia kategorii mienia wyłączonego z przekazywania.

Przedmiotową nieruchomość, jako - mienie Skarbu Państwa Wnioskodawca nabył w drodze decyzji Wojewody z dnia 30 maja 2000 r. Natomiast Skarb Państwa był właścicielem przedmiotowej nieruchomości na podstawie art. 2 części I Dekretu PKWN z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej.

Nabycie nieruchomości przez Powiat nie zostało udokumentowane fakturą, ponieważ nabycie nastąpiło nieodpłatnie z mocy prawa na podstawie decyzji Wojewody z dnia 30 maja 2000 r.

Dostawa nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy nie była czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia nieruchomości odnośnie gruntu oraz poszczególnych budynków.

Obiekty posadowione na działce nr 2/30, tj.

• budynek mieszkalny nr 2,
• budynek mieszkalny nr 4,
• budynek gospodarczy (obora),
• budynek gospodarczy (obora),
• budynek gospodarczy (komórka),
• połowa budynku gospodarczego (komórka),

będą na moment sprzedaży budynkami lub ich częściami w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tj. Dz. U. z 2016 r. poz. 290) i Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz. U. Nr 112 poz. 1316 ze zm.).

Na moment sprzedaży budynki posadowione na ww. działce będą miały następujące symbole PKOB:

• budynek mieszkalny nr 2 -1122 - Budynki o trzech i więcej mieszkaniach,
• budynek mieszkalny nr 4-1122 - Budynki o trzech i więcej mieszkaniach,
• budynek gospodarczy ( obora ) - 1274 - Pozostałe budynki niemieszkalne, gdzie indziej nie wymienione,
• budynek gospodarczy ( obora ) - 1274 - Pozostałe budynki niemieszkalne, gdzie indziej nie wymienione,
• budynek gospodarczy ( komórka ) - 1274 - Pozostałe budynki niemieszkalne, gdzie indziej nie wymienione,
• połowa budynku gospodarczego ( komórka ) - 1274 - Pozostałe budynki niemieszkalne, gdzie indziej nie wymienione,

Wnioskodawca nie posiada danych przez kogo zostały wybudowane i oddane do użytkowania budynki (prawdopodobnie przedmiotowe zabudowania zostały wybudowane i oddane do użytkowania w latach dwudziestych XX wieku przez właścicieli majątku ziemskiego, w skład którego wchodziła przedmiotowa nieruchomość, tj. rodzinę B.).

Wnioskodawca nie posiada danych, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i oddanie do użytkowania budynków. Z danych historycznych wynika, że przedmiotowe budynki zostały oddane do użytkowania dla fornali pracujących w majątku w latach dwudziestych XX wieku.

Wnioskodawca nie posiada informacji, jaka czynność stanowiła pierwsze zasiedlenie ani też, kto, komu i na jakiej podstawie wydał poszczególne budynki lub ich części. Z danych historycznych wynika, że przedmiotowe budynki przeznaczone były dla fornali pracujących w majątku. Pierwszym zasiedleniem w rozumieniu ustawy VAT były zawarte w 1984 r. umowy najmu na podstawie Decyzji o przyznaniu lokali na rzecz pracowników Gospodarstwa Pomocniczego przy Zespole Szkół Rolniczych w ().

Pomiędzy pierwszym zasiedleniem, każdego z budynków tj. pierwszymi umowami najmu, o których informację posiada Wnioskodawca a dostawą w 2016 r. upłynie okres ponad 30 lat.

Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy budowie ewentualnych budynków na ww. działce.

W budynkach przy ul. F. 2 i 4 znajdowało się łącznie 8 lokali mieszkalnych. Wnioskodawca wynajmował 4 lokale mieszkalne znajdujące się w budynku przy ul. F. 2 od 01.01.1999 r. do 28.02.2003 r. oraz 2 lokale mieszkalne w budynku przy ul. F. 4 od 01.01.1999 r. do 28.02.2003 r., tj. do dnia przekazania przedmiotowej nieruchomości Protokołem zdawczo - odbiorczym na rzecz Gminy. Pozostałe 2 lokale mieszkalne stanowiły pustostany.

Przedmiotem najmu przez Gminę były budynki przy ul. F. 2 i 4 w okresie od 01.03.2003 r., które zostały rozwiązane odpowiednio w następujących terminach:

lokal 2/1 - 30.11.2004 r.

lokal 2/2 - 31.05.2005 r.

lokal 2/3 - 30.11.2008 r.

lokal 2/4 - 31.10.2004 r.

lokal 4/1 - 31.05.2004 r.

lokal 4/2 - 31.05.2004 r.

lokal 4/3 - 31.05.2004 r.

lokal 4/4 - 30.04.2004 r.

Wnioskodawca przed odwołaniem darowizny i przeniesieniem własności nieruchomości ozn. nr 2/30 nie ponosił wydatków na ulepszenie budynków w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Darowizna nieruchomości na rzecz Gminy była zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie § 67 ust. 2 lit. b Rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatkach od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym z dnia 22 marca 2002 r.

Gmina nie ponosiła żadnych wydatków na ulepszenie budynków w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Odwołanie darowizny i nieodpłatne przeniesienie własności działki ozn. 2/30 przez Gminę na rzecz Wnioskodawcy w dniu 23 lipca 2014 r. było czynnością niepodlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT.

Przedmiotowa działka i budynki od momentu wejścia w posiadanie w 2014 r. do chwili obecnej nie były wykorzystywane w żaden sposób przez Wnioskodawcę.

Przedmiotowa działka i budynki od momentu wejścia w posiadanie w 2014 r. do chwili obecnej nie były wykorzystywane przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT.

Przedmiotowa działka i budynki od momentu wejścia w posiadanie w 2014 r. do chwili obecnej nie były wykorzystywane przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności gospodarczej zwolnionej od podatku VAT.

Wnioskodawca nie dokonał jeszcze sprzedaży ww. nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy czynność sprzedaży wskazanej w opisanym stanie faktycznym nieruchomości wraz z budynkami będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, czy też jest zwolniona z obowiązku podatkowego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż przedmiotowej nieruchomości nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, ponieważ dostawa jest dokonywana po pierwszym zasiedleniu. Ponadto Powiatowi nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz Powiat nie ponosił żadnych wydatków na ulepszenie nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 ze zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Zatem budynki jak i grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy o VAT, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w przepisach warunki.

I tak, stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest generalnie zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie według art. 2 pkt 14 ustawy rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom po spełnieniu określonych warunków skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Ponadto, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Stosownie natomiast do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Należy ponadto wskazać, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu, przy sprzedaży budynków lub budowli albo części takich budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków lub budowli albo części takich budynków lub budowli w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Powyższy przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.

Należy wskazać, że umowa najmu jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony zarówno wynajmującego, jak i najemcę określone przepisami obowiązki.

Jak wynika z art. 659 § 1 ustawy Kodeks cywilny, przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną. Odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. W konsekwencji, umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie budynku bądź lokalu przez jego najemcę.

Wobec powyższego oddanie w ramach umowy najmu, tj. czynności cywilnoprawnych, innemu podmiotowi nieruchomości lub jej części skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie wynajmującego i tym samym stanowi świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Ponadto należy stwierdzić, że świadczenie usług najmu wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT definicję działalności gospodarczej, jeżeli jest wykonywane w sposób ciągły do celów zarobkowych, a jak wiadomo, zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe. W konsekwencji najem nieruchomości stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Natomiast zgodnie z art. 13 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz. U. z 2015 r. poz. 1774 ze zm.) nieruchomość może być, z zastrzeżeniem art. 59 ust. 1, przedmiotem darowizny na cele publiczne, a także przedmiotem darowizny dokonywanej między Skarbem Państwa a jednostką samorządu terytorialnego, a także między tymi jednostkami. W umowie darowizny określa się cel, na który nieruchomość jest darowana. W przypadku niewykorzystania nieruchomości na ten cel darowizna podlega odwołaniu, z zastrzeżeniem ust. 2a.

Darowizny nieruchomości stanowiącej przedmiot własności Skarbu Państwa dokonuje starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej - za zgodą wojewody, a nieruchomości stanowiącej przedmiot własności jednostki samorządu terytorialnego jej organ wykonawczy - za zgodą rady albo sejmiku. Odstąpienie od odwołania darowizny następuje za zgodą organu, który wyraził zgodę na jej dokonanie. Zgody nie wymaga dokonanie darowizny przez ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa, o której mowa w art. 59 ust. 1 (art. 13 ust. 2a ustawy o gospodarce nieruchomościami).

Zgodnie natomiast z § 67 ust. 1 pkt 2 lit. b obowiązującego do dnia 30 kwietnia 2004 r. Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002 r. (Dz.U. Nr 27, poz. 268 ze zm.) w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatkach od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym zwalnia się od podatku od towarów i usług darowizny na rzecz samorządu terytorialnego.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia czy czynność sprzedaży wskazanej w opisanym zdarzeniu przyszłym nieruchomości (działki nr 2/30) wraz z budynkami będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

W celu ustalenia czy w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie zwolnienie z opodatkowania czy też opodatkowanie stawką podstawową należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć czy względem budynków, o których mowa we wniosku nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

Aby dostawa budynków, o których mowa we wniosku mogła korzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT nie może być dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim i pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą tych budynków nie może upłynąć okres krótszy niż 2 lata.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że budynki, o których mowa we wniosku zostały wybudowane przed wprowadzeniem podatku VAT, Wnioskodawca nabył je z mocy prawa z dniem 1 stycznia 1999 r. na podstawi decyzji Wojewody i dostawa ta nie była czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie tych budynków. Pierwszym zasiedleniem w rozumieniu ustawy VAT były zdaniem Wnioskodawcy - zawarte w 1984 r. umowy najmu każdego z budynków na podstawie Decyzji o przyznaniu lokali na rzecz pracowników Gospodarstwa Pomocniczego przy Zespole Szkół Rolniczych. Ponadto Wnioskodawca wynajmował 4 lokale mieszkalne znajdujące się w budynku 2 od 1 stycznia 1999 r. do 28 lutego 2003 r. oraz 2 lokale mieszkalne w budynku 4 od 1 stycznia 1999 r. do 28 lutego 2003 r. Poza tym Powiat umową darowizny z dnia 19 lutego 2003 r. przekazał Gminie nieruchomość (oznaczoną jako działka nr 2/30), zabudowaną budynkami, o których mowa we wniosku. Darowizna nieruchomości na rzecz Gminy była czynnością zwolnioną od podatku od towarów i usług na podstawie § 67 ust. 1 pkt 2 lit. b Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatkach od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym z dnia 22 marca 2002 r. Gmina wynajmowała budynki nr 2 i 4 w okresie od 1 marca 2003 r., i nie ponosiła wydatków na ulepszenie budynków posadowionych na działce nr 2/30.

Biorąc powyższe pod uwagę, planowana dostawa budynków posadowionych na działce nr 2/30 tj. budynku mieszkalnego nr 2, budynku mieszkalnego nr 4, budynku gospodarczego (obory), budynku gospodarczego (obory), budynku gospodarczego (komórki), połowy budynku gospodarczego (komórki) będzie stanowiła odpłatną dostawę towarów objętą zwolnieniem określonym w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą tych budynków lub ich części nie upłynie okres krótszy niż 2 lata.

Tym samym, również dostawa gruntu tj. działki nr 2/30 korzystać będzie ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT w związku z art. 29a ust. 8 tej ustawy.

Ponieważ dostawa zabudowanej działki nr 2/30 korzystać będzie ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT w związku z art. 29a ust. 8 tej ustawy, stanowisko Wnioskodawcy, iż sprzedaż przedmiotowej nieruchomości nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, należało uznać za nieprawidłowe.

Wyjaśnić bowiem należy, że nie można utożsamiać czynności zwolnionych z opodatkowania z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu, ponieważ zwolnieniem od podatku objęta jest taka czynność, która co do zasady podlega opodatkowaniu, tj. podlega regulacjom ustawy o VAT lecz ustawodawca zwolnił ją od podatku, natomiast nie podlega opodatkowaniu taka czynność, która w ogóle jest wyłączona z regulacji w zakresie podatku VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach