Temat interpretacji

VAT - w zakresie obowiązku rozliczenia podatku VAT z tytułu sprzedaży nieruchomości w całości i po podziale.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni - przedstawione we wniosku z 12 listopada 2015 r. (data wpływu 16 listopada 2015 r.) uzupełnionym pismem z 8 stycznia 2016 r. (data wpływu 13 stycznia 2016 r.) na wezwanie Organu z 30 grudnia 2015 r. znak sprawy IPPP2/4512-1093/15-2/AO (skutecznie doręczone 4 stycznia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług

• w zakresie obowiązku rozliczenia podatku VAT z tytułu sprzedaży nieruchomości w całości (stan faktyczny nr 1) - jest prawidłowe.

• w zakresie obowiązku rozliczenia podatku VAT z tytułu sprzedaży nieruchomości po podziale (stan faktyczny nr 2) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 listopada 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rozliczenia podatku VAT z tytułu sprzedaży nieruchomości. Niniejszy wniosek uzupełniony został pismem z 8 stycznia 2016 r. (data wpływu 13 stycznia 2016 r.) na wezwanie Organu z 30 grudnia 2015 r. znak sprawy IPPP2/4512-1093/15-2/AO (data doręczenia 4 stycznia 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

STAN FAKTYCZNY 1:

1. Podatniczka posiada zabudowaną nieruchomość rolną, wpisaną w księdze wieczystej, prowadzonej przez Sąd Rejonowy. Przedmiotowa nieruchomość została nabyta do majątku wspólnego wraz z małżonkiem w dniu 18 lutego 1997 r. na zasadach wspólności ustawowej. Nieruchomość, oznaczona jako działka 9, miała powierzchnię 4 hektary 82 ary. W chwili nabycia przez Podatniczkę, grunt był położony na terenach przeznaczonych w planie zagospodarowania przestrzennego Gminy pod uprawy rolne. Celem nabycia była uprawa roli. Podatniczka nie nosiła się z zamiarem jej odprzedaży. Podatek VAT należny od transakcji sprzedaży nie wystąpił, w związku z tym Podatniczka nie rozliczyła go w żaden sposób.
2. Po śmierci męża Podatniczka nabyła w drodze spadku przedmiotowe gospodarstwo rolne w całości na podstawie Postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 23 kwietnia 1999 r.
3. W 2004 roku Gmina uchwaliła nowy plan zagospodarowania przestrzennego, który dla terenu, na którym położona jest ww. działka, przewiduje zabudowę mieszkalną jednorodzinną.
4. W 2014 r. uległa zmianie powierzchnia działki z 4,82 ha na 4,81 ha oraz numer ewidencyjny z 9 na 9/2. Na mocy decyzji Urzędu Wojewódzkiego Powiat przejął teren oznaczony jako działka 9/1 o pow. 0,0100 ha z mocy prawa własności gruntu zajętego pod część drogi publicznej (droga powiatowa, która przebiega wzdłuż nieruchomości Wnioskodawczyni).
5. Obecnie realizowana jest modernizacja drogi powiatowej, o której mowa w punkcie 4. W związku z tą inwestycją nastąpił dalszy podział nieruchomości 9/2 w celu wydzielenia gruntu o pow. 471 m kw. pod poszerzenie drogi, zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i przewidywanym przebiegiem chodnika. Obecnie działka Wnioskodawczyni ma numer 9/4 i powierzchnię 4,7629 ha.
6. Aktualnie Podatniczka nosi się z zamiarem sprzedaży przedmiotowej nieruchomości w całości.

STAN FAKTYCZNY 2:

1. Podatniczka posiada zabudowaną nieruchomość rolną, wpisaną w księdze wieczystej, prowadzonej przez Sąd Rejonowy. Przedmiotowa nieruchomość została nabyta do majątku wspólnego wraz z małżonkiem w dniu 18 lutego 1997 r. na zasadach wspólności ustawowej. Nieruchomość, oznaczona jako działka 9, miała powierzchnię 4 hektary 82 ary. W chwili nabycia przez Podatniczkę, grunt był położony na terenach przeznaczonych w planie zagospodarowania przestrzennego Gminy pod uprawy rolne. Celem nabycia była uprawa roli. Podatniczka nie nosiła się z zamiarem jej odprzedaży. Podatek VAT należny od transakcji sprzedaży nie wystąpił, w związku z tym Podatniczka nie rozliczyła go w żaden sposób.
2. Po śmierci męża Podatniczka nabyła w drodze spadku przedmiotowe gospodarstwo rolne w całości na podstawie Postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 23 kwietnia 1999 r.
3. W 2004 roku Gmina uchwaliła nowy plan zagospodarowania przestrzennego, który dla terenu, na którym położona jest ww. działka, przewiduje zabudowę mieszkalną jednorodzinną.
4. W 2014 r. uległa zmianie powierzchnia działki z 4,82 ha na 4,81 ha oraz numer ewidencyjny z 9 na 9/2. Na mocy decyzji Urzędu Wojewódzkiego Powiat przejął teren oznaczony jako działka 9/1 o pow. 0,0100 ha z mocy prawa własności gruntu zajętego pod część drogi publicznej (droga powiatowa, która przebiega wzdłuż nieruchomości Wnioskodawczyni).
5. Obecnie realizowana jest modernizacja drogi powiatowej, o której mowa w punkcie 4. W związku z tą inwestycją nastąpił dalszy podział nieruchomości 9/2 w celu wydzielenia gruntu o pow. 471 m kw. pod poszerzenie drogi, zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i przewidywanym przebiegiem chodnika. Obecnie działka Wnioskodawczyni ma numer 9/4 i powierzchnię 4,7629 ha.
6. Aktualnie podatniczka nosi się z zamiarem podziału działki na mniejsze, a następnie sprzedaż poszczególnych wyodrębnionych działek różnym podmiotom fizycznym i gospodarczym.

W piśmie uzupełniającym złożony wniosek Wnioskodawczyni oświadczyła, że:

• przedmiotowa Nieruchomość jest wykorzystywana do celów prywatnych. Wnioskodawczyni przebywa tam w wolnym czasie, zajmuje się ogrodem, dba o utrzymanie nieruchomości w dobrym stanie,

• przed planowaną sprzedażą nieruchomości Wnioskodawczyni, w przypadku sprzedaży nieruchomości w całości, nie będzie podejmowała jakiekolwiek czynności wymagające zaangażowania własnych środków finansowych zmierzających do podniesienia wartości nieruchomości. np. uzbrojenie terenu poprzez doprowadzenie mediów, ogrodzenie terenu, wydzielenie drogi dojazdowej. W przypadku podziału działki na mniejsze być może będzie konieczne wydzielenie drogi dojazdowej,

• przed planowaną sprzedażą nieruchomości Wnioskodawczyni nie będzie podejmowała aktywnych działań marketingowych w zakresie obrotu nieruchomościami, wykraczających poza zwykle formy ogłoszenia, mające na celu dokonanie sprzedaży nieruchomości (np. reklama),

• Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej,

• przedmiotowa nieruchomość nie była/nie jest wykorzystywana w ramach działalności gospodarczej,

• przedmiotowa nieruchomość nie była/nie jest przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub też innej umowy o podobnym charakterze,

• Nieruchomość jest wykorzystywana do celów prywatnych. Jak już wskazano, Wnioskodawczyni przebywa tam w wolnym czasie, zajmuje się ogrodem, dba o utrzymanie nieruchomości w dobrym stanie.

Wnioskodawczyni wskazała, że na przedmiotowej nieruchomości znajduje się dom mieszkalny, budynek gospodarczy i piwnica. Ww. zabudowania były od dawna na terenie zakupionej przez Wnioskodawczynię działki. Nabycie tej nieruchomości nie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Na pytanie czy w odniesieniu do poszczególnych budynków, budowli znajdujących się na nieruchomości (poszczególnej działce) nastąpiło pierwsze zasiedlenie w trybie art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czy te budynki, budowle lub ich części zostały oddane do użytkowania w wykonaniu czynności opodatkowanych podatkiem VAT - czy były przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze ze wskazaniem daty kiedy umowy te zostały zawarte Wnioskodawczyni odpowiedziała, że budynki były zasiedlone przez poprzednich właścicieli i nie były przedmiotem żadnej z wymienionych umów. Wnioskodawczyni ponosiła na ww. budynki wydatki przekraczające 30% wartości początkowej poszczególnego budynku. Zaraz po nabyciu nieruchomości w 1997 r. Wnioskodawczyni wykonała niezbędne prace remontowe, bo budynki były b. zniszczone. Wnioskodawczyni nie korzystała z żadnych odliczeń podatkowych. Budynki nie były nigdy wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

STAN FAKTYCZNY 1

Czy w przedstawionym stanie faktycznym pytający będzie działał jako podatnik VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 o VAT... Czy z tytułu transakcji będzie istniał obowiązek rozliczenia podatku VAT należnego...

STAN FAKTYCZNY 2

Czy w przedstawionym stanie faktycznym pytający będzie działał jako podatnik VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 o VAT... Czy z tytułu transakcji będzie istniał obowiązek rozliczenia podatku VAT należnego...

Stanowisko Wnioskodawczyni,

Zdaniem pytającego zarówno w stanie faktycznym numer 1, jak i w stanie faktycznym numer 2 - podatnik nie będzie działał jako podatnik podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu, musi być wykonana przez podatnika. Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania jej w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Działalność gospodarcza związana jest z profesjonalnym obrotem. Powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością wykonywania. Oznacza to, że celem ustawodawcy było obciążenie podatkiem, z uwagi na jego charakter, podmiotów profesjonalnych. Podatek od towarów i usług jest bowiem szczególną formą podatku obrotowego pobieranego w ramach profesjonalnego obrotu gospodarczego realizowanego w sposób zorganizowany i ciągły. Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową), uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w odniesieniu do tej transakcji podatnik działał w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy, miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi, zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności. W przedstawionym w interpretacji stanie faktycznym sprzedaż działki nie spełnia tych wymogów, gdyż jest sprzedażą prywatnego majątku przez osobę prywatną, nie przez przedsiębiorcę. W jednym z wydanych wyroków (z dnia 24 kwietnia 2007 r., sygn. akt I FSK 603/06) NSA wyjaśnił, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie czynność wykonana była przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem VAT.

Drugi z powyższych warunków nie jest spełniony w przypadku tzw. prywatnej sprzedaży działek, tj. sprzedaży działek stanowiących majątek osobisty osób fizycznych. W konsekwencji sprzedaż takich działek nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jak czytamy w wyroku NSA z dnia 29 października 2007 r. sygn. I FPS 3/07, jeśli dana czynność wykonana została poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika czy wykonującego wolny zawód to z tytułu wykonania takiej czynności dany podmiot nie może być uznany za podatnika VAT i to bez względu na to, czy czynność tę wykonał jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy, czy też wielokrotnie. Taka właśnie sytuacja występuje w przypadku sprzedaży przez daną osobę jej majątku prywatnego. Majątek taki nabywany bowiem był na potrzeby danej osoby, a nie z przeznaczeniem do działalności handlowej, a zatem jego sprzedaż zarówno w całości, jak i w częściach, jednemu lub wielu nabywcom, z zyskiem lub bez, nie może być uznana za działalność handlową ze skutkiem w postaci uznania tej osoby za podatnika VAT.

Co istotne, dotyczy to również sytuacji, gdy sprzedawanych jest kilka lub więcej działek stanowiących majątek prywatny. Analiza przytoczonych orzeczeń prowadzi do wniosku, że sprzedaż działek stanowić będzie w przedstawionej sytuacji sprzedaż majątku prywatnego osoby fizycznej (decyduje o tym przede wszystkim sposób nabycia działek). Sprzedaż ta nie będzie zatem podlegać opodatkowaniu VAT. Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży. Sprzedaż, nawet kilkakrotna przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży, nie ma charakteru handlowego podlegającego opodatkowaniu. Podatnikiem w obrocie nieruchomościami byłby podmiot, który jest handlowcem i obraca częstotliwe budynkami, lokalami lub gruntami. Czynności podlegające opodatkowaniu wykonane przez podmiot nie występujący w tym przypadku w charakterze podatnika pozostają poza zakresem opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Jak stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 2 pkt 22 cyt. ustawy przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W świetle przywołanych przepisów grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów. W konsekwencji, sprzedaż nieruchomości jest traktowana jako czynność objęta przedmiotowym zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ww. ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe przepisy pozwalają stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotne więc dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnik tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Tym samym, nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W konsekwencji, właściwe jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników podatku VAT w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej. W tym kontekście, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych, okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Jednakże każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Zatem wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

W kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest, czy zbywca w celu dokonania sprzedaży podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Należy zauważyć, że problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek była sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą był przedmiotem orzeczenia z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10. Trybunał Sprawiedliwości UE w sprawach C-180/10 i C-181/10 orzekł, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność handlową wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Z tezy powyższego orzeczenia wynika m.in., że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby.

Z powyższych rozważań wynika, że kryterium decydującym o zaliczeniu transakcji sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne do działalności gospodarczej jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. W konsekwencji, dostawę nieruchomości należy uznać za objętą podatkiem, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W przypadku kiedy brak jest przesłanek świadczących o aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia gruntu, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem zbycie nieruchomości nie stanowi działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz mieści się w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Z przedstawionej treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni posiada zabudowaną nieruchomość rolną. Przedmiotowa nieruchomość została nabyta do majątku wspólnego małżonków w dniu 18 lutego 1997 r., na zasadach wspólności ustawowej. Nabycie tej nieruchomości nie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Nieruchomość, oznaczona jako działka 9, miała powierzchnię 4 hektary 82 ary. W chwili nabycia przez Podatniczkę, grunt był położony na terenach przeznaczonych w planie zagospodarowania przestrzennego Gminy pod uprawy rolne. Celem nabycia była uprawa roli. Podatniczka nie nosiła się z zamiarem jej odprzedaży. Podatek VAT należny od transakcji sprzedaży nie wystąpił, w związku z tym Podatniczka nie rozliczyła go w żaden sposób. Po śmierci męża Wnioskodawczyni nabyła w drodze spadku przedmiotowe gospodarstwo rolne w całości na podstawie Postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 23 kwietnia 1999 r. W 2004 roku Gmina uchwaliła nowy plan zagospodarowania przestrzennego, który dla terenu, na którym położona jest ww. działka, przewiduje zabudowę mieszkalną jednorodzinną. W 2014 r. uległa zmianie powierzchnia działki z 4,82 ha na 4,81 ha oraz numer ewidencyjny z 9 na 9/2. Na mocy decyzji Urzędu Wojewódzkiego Powiat przejął teren oznaczony jako działka 9/1 o pow. 0,0100 ha z mocy prawa własności gruntu zajętego pod część drogi publicznej (droga powiatowa, która przebiega wzdłuż nieruchomości Wnioskodawczyni). Obecnie realizowana jest modernizacja drogi powiatowej, o której mowa wyżej. W związku z tą inwestycją nastąpił dalszy podział nieruchomości 9/2 w celu wydzielenia gruntu o pow. 471 m kw. pod poszerzenie drogi, zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i przewidywanym przebiegiem chodnika. Obecnie działka Wnioskodawczyni ma numer 9/4 i powierzchnię 4,7629 ha.

Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej. Przedmiotowa nieruchomość nie była/nie jest wykorzystywana w ramach działalności gospodarczej. Przedmiotowa nieruchomość nie była/nie jest przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub też innej umowy o podobnym charakterze. Budynki nie były nigdy wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Nieruchomość jest wykorzystywana do celów prywatnych. Jak wskazano, Wnioskodawczyni przebywa tam w wolnym czasie, zajmuje się ogrodem, dba o utrzymanie nieruchomości w dobrym stanie. Przed planowaną sprzedażą nieruchomości Wnioskodawczyni, w przypadku sprzedaży nieruchomości w całości, nie będzie podejmowała jakiekolwiek czynności wymagających zaangażowania własnych środków finansowych zmierzających do podniesienia wartości nieruchomości. np. uzbrojenie terenu poprzez doprowadzenie mediów, ogrodzenie terenu, wydzielenie drogi dojazdowej. W przypadku podziału działki na mniejsze być może będzie konieczne wydzielenie drogi dojazdowej. Przed planowaną sprzedażą nieruchomości Wnioskodawczyni nie będzie podejmowała aktywnych działań marketingowych w zakresie obrotu nieruchomościami, wykraczających poza zwykle formy ogłoszenia, mające na celu dokonanie sprzedaży nieruchomości (np. reklama).

Aktualnie Wnioskodawczyni, w opisanym we wniosku stanie faktycznym nr 1, nosi się z zamiarem sprzedaży przedmiotowej nieruchomości w całości lub też, w opisanym we wniosku stanie faktycznym nr 2, Wnioskodawczyni nosi się z zamiarem podziału działki na mniejsze, a następnie dokonaniem sprzedaży poszczególnych wyodrębnionych działek różnym podmiotom fizycznym i gospodarczym.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą uznania Jej za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu transakcji sprzedaży przedmiotowej nieruchomości przedstawionej w stanie faktycznym nr 1 i stanie faktycznym nr 2 i obowiązku rozliczenia podatku VAT należnego w związku z ich dokonaniem.

Okoliczności niniejszej sprawy wskazują, że w stosunku do sprzedaży przedmiotowej nieruchomości zabudowanej brak jest przesłanek pozwalających uznać Wnioskodawczynię za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług zarówno w stanie faktycznym nr 1 jak i stanie faktycznym nr 2. Z przestawionego opisu zdarzenia przyszłego nie wynika taka aktywność Wnioskodawczyni, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W niniejszej sprawie Wnioskodawczyni nabyła zabudowaną nieruchomość rolną w dniu 18 lutego 1997 r. do wspólnego majątku małżeńskiego celem uprawy roli. Następnie, w drodze spadku, po śmierci męża, przedmiotowe gospodarstwo rolne nabyła w całości. Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej. Przedmiotowa nieruchomość nie była/nie jest wykorzystywana w ramach działalności gospodarczej. Nie była ona i nie jest przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub też innej umowy o podobnym charakterze. Nieruchomość jest wykorzystywana do celów prywatnych. Wnioskodawczyni przebywa tam w wolnym czasie, zajmuje się ogrodem, dba o utrzymanie nieruchomości w dobrym stanie. Ponadto Wnioskodawczyni nie podjęła ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami. Wnioskodawczyni nie występowała o ustalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Przejęcie części przedmiotowego terenu pod drogę publiczną również nie nastapiło z woli Wnioskodawczyni. Przed planowaną sprzedażą nieruchomości Wnioskodawczyni, w przypadku sprzedaży nieruchomości w całości, nie będzie podejmowała jakiekolwiek czynności wymagających zaangażowania własnych środków finansowych zmierzających do podniesienia wartości nieruchomości. np. uzbrojenie terenu poprzez doprowadzenie mediów, ogrodzenie terenu, wydzielenie drogi dojazdowej. Ponadto, z opisu sprawy nie wynika, aby poza podziałem przedmiotowego gruntu na mniejsze działki i wydzieleniem drogi dojazdowej Wnioskodawczyni wykonała inne czynności mające na celu przygotowanie gruntu do sprzedaży. Przed planowaną sprzedażą nieruchomości Wnioskodawczyni nie będzie również podejmowała aktywnych działań marketingowych w zakresie obrotu nieruchomościami, wykraczających poza zwykle formy ogłoszenia, mające na celu dokonanie sprzedaży nieruchomości (np. reklama). Powyższy opis wyklucza zatem handlowy cel transakcji.

W konsekwencji, w niniejszej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać Wnioskodawczynię za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 cyt. ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Przedmiotowa sprzedaż, zarówno w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym nr 1, jak i stanie faktycznym nr 2 stanowić będzie zwykłe wykonywanie prawa własności. Wnioskodawczyni nie dokonywała w stosunku do ww. nieruchomości żadnych czynności charakterystycznych dla podmiotów prowadzących profesjonalny obrót nieruchomościami. Skutkiem tego, u Wnioskodawczyni z tytułu przeprowadzonych transakcji sprzedaży przedmiotowej nieruchomości w całości lub też po podziale na mniejsze działki, nie wystąpi obowiązek rozliczenia podatku od towarów i usług.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawczyni należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz.U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie