Obowiązek opodatkowania sprzedaży Lokalu wyodrębnionego z Budynku, uznania Wnioskodawczyni za podatnika podatku od towarów i usług oraz odliczenia p... - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 28.01.2016, sygn. IPPP3/4512-894/15-2/ISK, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Temat interpretacji

Obowiązek opodatkowania sprzedaży Lokalu wyodrębnionego z Budynku, uznania Wnioskodawczyni za podatnika podatku od towarów i usług oraz odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług związanych z wybudowaniem Lokalu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 26 października 2015 r. (data wpływu 29 października 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

obowiązku opodatkowania sprzedaży Lokalu wyodrębnionego z Budynku jest prawidłowe

uznania Wnioskodawczyni za podatnika podatku od towarów i usług w przedmiotowej transakcji jest nieprawidłowe

odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług związanych z wybudowaniem Lokalu jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 października 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku opodatkowania sprzedaży Lokalu wyodrębnionego z Budynku, uznania Wnioskodawczyni za podatnika podatku od towarów i usług oraz odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług związanych z wybudowaniem Lokalu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni pozostaje wraz z mężem w ustawowej wspólności majątkowej. Na podstawie aktu notarialnego - umowy zamiany z dnia 9 sierpnia 1990 r. do ustawowej wspólności weszła niezabudowana nieruchomość rolna. Następnie przeznaczenie przedmiotowej nieruchomości uległo zmianie i stosownie do aktualnego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego przeznaczeniem nieruchomości jest zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna (D2MN). Następnie nieruchomość została podzielona na kilka mniejszych działek przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniową. Odnośnie jednej z działek (zwanej dalej Działką ewidencyjną) Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem zobowiązali się na podstawie przedwstępnej umowy sprzedaży (zwanej dalej Umową przedwstępną) do zbudowania na Działce ewidencyjnej Budynku, w którym znajdować będą się dwa dwupoziomowe lokale. Po wybudowaniu owego Budynku, stosownie do zawartej Umowy przedwstępnej Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem zobowiązani są do zawarcia umowy ustanowienia w Budynku odrębnej własności lokali (w budynku zostaną wyodrębnione dwa lokale), a następnie do sprzedaży owego lokalu na rzecz osób trzecich, stosownie do Umowy przedwstępnej.

Jednocześnie cały ciężar zadań związanych z wykonaniem Umowy przedwstępnej, tj. wybudowaniem Budynku i ustanowieniem odrębnej własności lokali ciąży na mężu Wnioskodawczyni, podczas gdy Wnioskodawczyni poza formalnym umożliwieniem zawarcia Umowy przedwstępnej lokalu, a później umowy przyrzeczonej przeniesienia własności lokalu, pozostaje całkowicie bierna w jej wykonaniu.

W szczególności to mąż Wnioskodawczyni będzie zawierał umowy z wykonawcami przygotowującymi inwestycję budowlaną - Budynek, w którym następnie zostaną wyodrębnione lokale. Mąż Wnioskodawczyni będzie również jako inwestor nadzorował całość przebiegu inwestycji. Mąż Wnioskodawczyni będzie również wcześniej załatwiał wszystkie formalności związane z uzyskaniem pozwolenia na budowę przedmiotowego Budynku. Jako osoba odpowiedzialna za wykończenie Budynku (a zatem i Lokalu, który zostanie następnie wyodrębniony i sprzedany), to mąż Wnioskodawczyni będzie nabywcą towarów i usług, wykonywanych w celu wykonania Umowy przedwstępnej, a następnie wyodrębnienia i sprzedaży lokalu. To mąż Wnioskodawczyni będzie zatem nabywcą wykazywanym na fakturach VAT wystawianych przez wykonawców Budynku na Działce ewidencyjnej.

Ani Wnioskodawczyni, ani małżonek nie są wpisani do Centralnej Ewidencji Informacji o Działalności Gospodarczej. Jednakże wybudowanie i wyodrębnienie lokalu na sprzedaż nastąpi w ramach działalności gospodarczej. Mąż Wnioskodawczyni w celu wybudowania Budynku, wyodrębnienia w nim lokalu i jego sprzedaży prowadził i zamierza prowadzić aktywne działania angażując środki podobne do producentów, handlowców i usługodawców. Jednocześnie mąż Wnioskodawczyni nie wyklucza w przyszłości budowania kolejnych Budynków na posiadanych działkach na innych należących do niego działkach, a następnie wyodrębniania w nich lokali i sprzedaży ich osobom trzecim na wolnym rynku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy sprzedaż Lokalu wyodrębnionego w Budynku podlega opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (j. t. Dz. U. nr 54, poz. 535 z poźn. zm.) (zwanej dalej u.p.t.u.)...
Czy w przypadku, gdy w przedmiotowym stanie faktycznym aktywność w realizacji Umowy przedwstępnej wykazuje jedynie mąż Wnioskodawczyni, w szczególności aktywnie występuje w postępowaniu administracyjnym w celu udzielenia pozwolenia na budowę, prowadzi proces inwestycyjny zawierając umowy z wykonawcami i jako nabywca wskazany na fakturach na produkty i usługi wykonawców inwestycji zamierza rozliczać owe faktury, to czy podatnikiem w rozumieniu u.p.t.u. w odniesieniu do czynności sprzedaży lokalu mieszkalnego jest tylko mąż Wnioskodawcy, czy też zarówno Wnioskodawczyni i jej małżonek...
Czy w przypadku, gdy w przedmiotowym stanie faktycznym aktywność w realizacji Umowy przedwstępnej wykazuje jedynie małżonek Wnioskodawczyni, w szczególności aktywnie występuje w postępowaniu administracyjnym w celu udzielenia pozwolenia na budowę, prowadzi proces inwestycyjny zawierając umowy z wykonawcami i jako nabywca wskazany na fakturach na produkty i usługi wykonawców inwestycji, to czy Wnioskodawczyni może rozliczyć całość podatku naliczonego wykazanego w fakturach VAT dotyczących zakupu towarów i usług związanych z wybudowaniem Lokalu na Działce ewidencyjnej...

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Ad. pkt 1.

Zdaniem Wnioskodawczyni sprzedaż Lokalu przez oboje małżonków (Wnioskodawczynię oraz jej małżonka) będzie podlegała opodatkowaniem podatkiem o towarów i usług na podstawie art. 15 ust. 1 i ust. 2 u.p.tu.

Stosownie do art. 15 ust. 1 u.p.tu. podatnikiem podatku od towarów i usług są osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność ta, zgodnie z art. 15 ust. 2 u.p.t.u. obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Ocena czy dany podatnik prowadzi działalność gospodarczą wymaga każdorazowo oceny odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Nie jest natomiast możliwe przyjęcie z góry konkretnych założeń, modelowego rozwiązania, mającego zastosowanie w każdym przypadku. Wykonanie danej czynności, nie przesądza automatycznie, że z tego tylko powodu dany podmiot staje się podatnikiem podatku od towarów i usług. Konieczne jest bowiem ustalenie, że w odniesieniu do tej czynności występował on w charakterze podatnika tj. jako osoba angażująca środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, a nie osoba wykonująca prawo własności w stosunku do tego gruntu. Jak wskazuje się w orzecznictwie już sam fakt podjęcia takich czynności jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 listopada 2011 r., I FSK 1668/11. W tym kontekście istotne jest także to, czy podatnik ma także zamiar dalszego dokonywania czynności, a więc zamiaru ciągłości wykonywania dostaw bądź świadczenia usług.

W tym miejscu zauważyć należy, że mąż Wnioskodawczyni dokonując sprzedaży lokalu zamierza angażować środki podobne do wykorzystywanych przez profesjonalistę, korzystając z usług profesjonalnych podmiotów. Mąż Wnioskodawczyni najpierw w toku postępowania administracyjnego uzyskał pozwolenie na budowę Budynku, a następnie (wspólnie z Wnioskodawczynią) podpisał Umowę przedwstępną, której przedmiotem jest dostawa Lokalu w nowo wybudowanym Budynku. Mąż Wnioskodawczyni zawiera umowy z profesjonalnymi podmiotami z branży wykończeniowej by wykonać Umowę przedwstępną w terminie. Następnie mąż Wnioskodawczyni rozważa uzyskanie pozwoleń na budowę kolejnych budynków, a następnie prowadzenie procesu inwestycyjnego, a potem sprzedaż wyodrębnionych lokali w wybudowanych budynkach osobom trzecim.

Stosownie do art. 41 ust. 12 u.p.t.u., stawkę podatku, o której mowa w ust. 2 tego przepisu, stosuje się dostawy, budowy, remontu modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych. Zgodnie z art. 41 ust. 2 u.p.t.u. stawka ta wynosi 7%, przy czym zgodnie z art. 146a pkt 2 u.p.t.u. okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r. stawka wynosi 8%.

Ad. pkt 2

Zdaniem Wnioskodawczyni w przedmiotowym stanie faktycznym podatnikiem podatku od towarów i usług w związku ze sprzedażą Lokalu będzie jedynie mąż Wnioskodawczyni. Analizując bowiem czy dany podmiot w odniesieniu do określonej usługi działa w charakterze podatnika, należy uwzględnić nie tylko fakt, że w formalnym aspekcie staje się on stroną stosunku prawnego, ale również jaką wykazuje aktywność w realizacji czynności przedmiotowych tej usługi. W tym miejscu zwrócić należy uwagę, że Trybunał Sprawiedliwości w wyroku z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10 Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10), oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wskazał, że o tym, że dokonujący jakiejś czynności stanowiącej przedmiot opodatkowania VAT działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, a nie, np. w ramach zarządu majątkiem prywatnym wykonując prawo własności, decyduje stopień jego aktywności w tym zakresie, który wskazuje, że angażuje on środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w ramach prowadzenia działalności gospodarczej, jego czynności przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną. Pogląd ten jednoznacznie zaaprobowało orzecznictwo sądów administracyjnych. Przykładowo w stanie faktycznym w którym małżeństwo dokonywało sprzedaży nieruchomości, przy czym cały ciężar obowiązków związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą spoczywał jedynie na jednym z małżonków, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w wyroku z dnia 11 grudnia 2014 r. wskazał, że: art. 15 ust. 1 i 2 u.p.t.u. należy tak interpretować, że w przypadku gdy faktyczną aktywność w zawiązku ze sprzedażą nieruchomości wykazuje jedynie jedno z małżonków, a drugie poza formalnym umożliwieniem zawarcia umowy, polegającym na podpisaniu jej przez obydwoje małżonków, pozostaje całkowicie bierne w jej wykonaniu, brak jest podstaw do uznania go za podatnika VAT w sensie materialnym, tzn. że w odniesieniu do tej czynności działa w charakterze podatnika - wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 11 grudnia 2014 r., I SA/OI 698/14. W dalszej części uzasadnienia, odnosząc się do ustaleń postępowania podatkowego, Sąd ten wskazał, że: organy obu instancji prawidłowo, powołując się na zeznania żony skarżącego, uznały iż wszelkie czynności związane z podziałem działek, pozyskaniem nabywców, negocjowaniem ceny zakupu działek, budową budynków mieszkalnych, sporządzeniem i podpisaniem aktów notarialnych dokonywał skarżący. Tym samym, tylko on spełnia przesłanki do uznania go za podatnika podatku VAT i w konsekwencji czego tylko jemu przysługuje kwota wolna od podatku. Powyższe stanowisko podziela również Naczelny Sąd Administracyjny, który w wyroku z dnia 20 listopada 2013 r. sygn. akt: I FSK 1681/12, wskazał, że w sytuacji, gdy faktyczną aktywność w realizacji zawartej umowy najmu nieruchomości, w tym w szczególności rozliczania jej podatkowo, wykazuje jedynie jedno z małżonków, a drugie poza formalnym umożliwieniem zawarcia umowy, polegającym na podpisaniu jej przez obydwoje małżonków, pozostaje całkowicie bierne w jej wykonaniu, brak jest podstaw do uznania go za podatnika VAT w sensie materialnym, tzn. że w odniesieniu do tej usługi działa w charakterze podatnika. Podobnie orzekł również Naczelny Sąd Administracyjny w Szczecinie w wyroku z dnia 25 kwietnia 2002 r. sygn. SA/Sz 1685/00, który uznał, że skoro przedmiotem opodatkowania podatkiem od towarów i usług są wskazane w ustawie czynności, a podatnikiem tego podatku jest podmiot wykonujący te czynności we własnym imieniu i na własny rachunek, a więc także na rachunek należącego do niego niepodzielnie majątku wspólnego (dorobkowego), to wykonywanie tych czynności przez jednego z małżonków pozostających we wspólności majątkowej małżeńskiej, na przykład sprzedaż rzeczy wspólnej czy świadczenie usługi przy wykorzystaniu takiej rzeczy (najem, dzierżawa itp.), nie stwarza samo przez się obowiązku podatkowego w tym podatku u drugiego z małżonków. Obowiązek podatkowy każdego z małżonków, wynikający z wykonania określonej czynności, może wystąpić jedynie wówczas, gdy czynność podlegająca opodatkowaniu jest wykonywana wspólnie przez oboje małżonków, to jest gdy oboje są stroną transakcji obciążonej podatkiem. Tylko wówczas każde z nich we własnym imieniu i na własny rachunek (to jest rachunek majątku dorobkowego) dokonuje czynności opodatkowanej, stając się przez to podatnikiem podatku od towarów i usług. Podobnie orzekały również: Wojewódzki Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 2 grudnia 2004 r., sygn. akt: I SA/Kr 126/01, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 16 września 2014 r., sygn. akt: III SA/Wa 2129/14.

Mając na uwadze powyższe zauważyć należy, że Wnioskodawczyni była jedynie w aspekcie formalnym stroną umowy, lecz nie wykazywała żadnej aktywności w zakresie realizacji przedmiotu Umowy przedwstępnej. W konsekwencji powtórzyć należy za utrwalonym orzecznictwem sądów administracyjnych, że w takim wypadku brak jest podstaw od uznania Wnioskodawczyni w sensie materialnym, tzn. że w odniesieniu do sprzedaży lokalu mieszkalnego działa w charakterze podatnika, co oznacza, że za podatnika w podatku od towarów i usług uznać można jedynie męża Wnioskodawczyni.

Ad. pkt 3

Zdaniem Wnioskodawczyni w przedmiotowym stanie faktycznym Wnioskodawczyni nie będzie przysługiwało uprawnienie do rozliczenia całości podatku naliczonego wykazanego w fakturach VAT dotyczących zakupu towarów i usług związanych z wybudowaniem Lokalu na Działce ewidencyjnej. Stanowisko Wnioskodawczyni wynika bezpośrednio z okoliczności, że w przedmiotowym stanie faktycznym, podatnikiem w podatku od towarów i usług prowadzącym działalność gospodarczą będzie jedynie mąż Wnioskodawczyni. Stanowisko Wnioskodawczyni w tym zakresie podzielają zarówno sądy administracyjne, jak i organy podatkowe. Skoro bowiem tylko mąż Wnioskodawczyni w przedmiotowym stanie faktycznym prowadził działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, to tylko jemu przysługuje możliwość odliczania podatku naliczonego związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą, którą in casu jest sprzedaż lokalu. W postanowieniu w sprawie interpretacji prawa podatkowego sygn. 1442/TP/443/2804/MW/06 z dnia 16 listopada 2006 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wołominie, na pytanie podatnika czy podatek od towarów i usług ze sprzedaży działek zakupionych przez obydwojga małżonków w ramach wspólności małżeńskiej wraz z wybudowanymi na nich lokalami mieszkalnymi może być rozliczany w całości przez firmę małżonka, który prowadzi działalność gospodarczą, uznał stanowisko podatnika za prawidłowe, jednoznacznie potwierdzając dopuszczalność rozliczania podatku od towarów i usług w całości przez jednego z małżonków.

Stanowisko to, również znalazło wyraz w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 marca 2014 r. sygn. I FSK 670/13. W stanie faktycznym owego judykatu małżonkowie wynajmowali lokal użytkowy należący do majątkowej wspólności ustawowej, przy czym zaangażowanie jednego z małżonków co do wynajmowania lokalu zgodnie z ustaleniami organów podatkowych ograniczało się jedynie do podpisania umowy najmu, podczas gdy faktycznym wynajmującym była tylko małżonka, która prowadziła działalność gospodarczą obejmującą swoim zakresem wynajmowany lokal, w tym rozliczała wynajem całości lokalu podatkowo. W stanie faktycznym tejże sprawy organy podatkowe uznały, że chociaż jeden z małżonków był wynajmującym tylko formalnie (w znaczeniu prawnym), to pomimo to oboje małżonkowie byli podatnikami w odniesieniu do świadczonej wspólnie usługi najmu po połowie, w związku z czym odrębną decyzją wydaną dla małżonka skarżącej opodatkował jego udział w czynszu, a jednocześnie uznał, że skarżąca nieprawidłowo rozliczyła całość podatku naliczonego związanego z zakupem tego lokalu, podczas gdy miała prawo do rozliczania jedynie 50% tej kwoty. Stanowisko to zostało zakwestionowane przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 28 marca 2014 r. sygn. I FSK 670/13, który wskazał, że dla zbadania prawa do odliczenia podatku od towarów i usług nie jest wystarczające samo ustalenie kto był stroną umowy, lecz niezbędne jest każdorazowe poczynienie ustaleń w tym zakresie, które może prowadzić do uznania, że uprawnioną do rozliczania podatku naliczonego będzie tylko małżonka faktycznie (w sensie ekonomicznym) wynajmująca lokal. Stanowisko takie wyraził również Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 16 września 2014 r. sygn. III SA/Wa 2129/14, Sąd ten uznał za niezgodne z prawem uznanie przez organy podatkowe, że faktury z tytułu umowy najmu w połowie dotyczyły sprzedaży usług dokonanej przez inny podmiot, tj. współmałżonka skarżącej, również działającego w charakterze podatnika na mocy tejże umowy najmu, w sytuacji gdy ze względu na chorobę męża tylko małżonka przejawiała aktywność w zakresie świadczenia tej usługi, zarejestrowała się jako podatnik VAT, dokonywała rozliczeń w zakresie podatku i jak wyjaśniała podpisanie umowy przez męża było tylko formalnym wyrażaniem zgody współmałżonka na jej działalność w zakresie wynajmu. Niedwuznacznie powyższe stanowisko Wnioskodawcy wspiera także wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 2 grudnia 2004 r. sygn. I SA/Kr 126/01. W tymże judykacie Sąd, w odniesieniu do stanu faktycznego w którym tylko jedno z małżonków wykonywało czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług w oparciu o składniki majątku należące do ustawowej wspólności majątkowej, uznał że Także wystawianie rachunków na obu małżonków nie może powodować powstania obowiązku podatkowego po stronie skarżącej. Przychody z tytułu czynszu dzierżawnego stanowią co prawda wspólny majątek dorobkowy, ale nie czyni to obojga małżonków podatnikami podatku VAT. Nie ma także znaczenia iż w omawianej sprawie skarżąca zarejestrowała się jako podatnik VAT, oraz złożyła deklaracje VAT 7, czynności te zostały bowiem dokonane w odpowiedzi na wyjaśnienie Urzędu Skarbowego, a poza tym z dołączonego do nich pisma wynika iż nie zgadza się ona z poglądem uznającym ją za podatnika podatku od towarów i usług.

Reasumując powyższe, uzasadnione jest stanowisko Wnioskodawczyni, iż w przedmiotowym stanie faktycznym Wnioskodawczyni nie będzie przysługiwało uprawnienie do rozliczenia całości podatku naliczonego wykazanego w fakturach VAT dotyczących zakupu towarów i usług związanych z wybudowaniem Lokalu na Działce ewidencyjnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

obowiązku opodatkowania sprzedaży Lokalu wyodrębnionego z Budynku jest prawidłowe

uznania Wnioskodawczyni za podatnika podatku od towarów i usług w przedmiotowej transakcji jest nieprawidłowe

odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług związanych z wybudowaniem Lokalu jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 z późn. zm,), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT wynika, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zatem sprzedaż lokalu stanowić będzie dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy.

Jednocześnie zauważyć należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza na mocy ust. 2 powołanego artykułu obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawczyni wskazała, iż pozostaje wraz z mężem w ustawowej wspólności majątkowej. Na podstawie aktu notarialnego - umowy zamiany z dnia 9 sierpnia 1990 r. do ustawowej wspólności weszła niezabudowana nieruchomość rolna. Następnie przeznaczenie przedmiotowej nieruchomości uległo zmianie i stosownie do aktualnego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego przeznaczeniem nieruchomości jest zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna (D2MN). Następnie nieruchomość została podzielona na kilka mniejszych działek przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniową. Odnośnie jednej z działek (zwanej Działką ewidencyjną) Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem zobowiązali się na podstawie przedwstępnej umowy sprzedaży (zwanej Umową przedwstępną) do zbudowania na Działce ewidencyjnej Budynku, w którym znajdować będą się dwa dwupoziomowe lokale. Po wybudowaniu owego Budynku, stosownie do zawartej Umowy przedwstępnej Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem zobowiązani są do zawarcia umowy ustanowienia w Budynku odrębnej własności lokali (w budynku zostaną wyodrębnione dwa lokale), a następnie do sprzedaży owego lokalu na rzecz osób trzecich, stosownie do Umowy przedwstępnej.

Ad 1 i 2

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą obowiązku opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży Lokalu wyodrębnionego z Budynku oraz uznania Wnioskodawczyni za podatnika podatku od towarów i usług w przedmiotowej transakcji.

Należy zauważyć, iż określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Tym samym nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów (w tym przypadku sprzedaż lokalu), podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegającą opodatkowaniu wykona podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma na tyle uniwersalny charakter, że pozwala na objęcie pojęciem podatnika te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług dla uznania określonych zachowań podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (lokalu) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu statusu podatnika.

Podkreślić przy tym należy, że pod pojęciem handel należy rozumieć dokonywany w sposób zorganizowany zakup towarów w celu ich odsprzedaży. Jeżeli zatem dana czynność została wykonana w zakresie działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2 ustawy można podmiot dokonujący dostawy uznać za podatnika VAT z tytułu wykonania takiej czynności.

W świetle przytoczonych wyżej regulacji prawnych zauważyć należy, że status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości (lokalu) jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Ponadto z przytoczonych wyżej przepisów wynika, że dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży. Za podatnika należy uznać również osobę, która zadeklarowała zamiar prowadzenia działalności gospodarczej i poczyniła w tym celu pewne nakłady, mimo że sama działalność gospodarcza jeszcze się nie rozpoczęła, nawet w sytuacji, jeśli nigdy nie zostanie rozpoczęta.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do przyszłego wykorzystania nieruchomości (lokalu) dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

W tym miejscu należy wskazać, że przedmiotem, powołanego również przez Wnioskodawczynię, orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10 był problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą czy też jest sprzedażą majątku osobistego.

Z tezy powyższego orzeczenia wynika m.in., że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby. Trybunał zwrócił uwagę, że inaczej jest w przypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 112.

W świetle powołanych orzeczeń, nie jest działalnością handlową sprzedaż majątku osobistego (prywatnego), który nie został nabyty w celach odsprzedaży (w celach handlowych), lecz spożytkowania w celach prywatnych.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

Jednocześnie wskazać należy, że ustawa o podatku od towarów i usług nie wymienia małżonków jako odrębnej kategorii podatników. Powyższe stwarza dla małżonków prowadzących działalność gospodarczą szczególną sytuację prawną. Należy zauważyć, że żaden z przepisów ustawy nie zabrania małżonkom prowadzenia działalności gospodarczej jako odrębnym podatnikom. Nie ma przy tym przeszkód, aby pomiędzy małżonkami prowadzącymi odrębne działalności istniała ustawowa wspólność majątkowa.

W myśl art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2012 r., poz. 788, z późn. zm.), z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

Zgodnie z brzmieniem art. 36 § 1 oraz § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Oboje małżonkowie maja równe udziały w majątku wspólnym (art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Należy zaznaczyć, iż autonomiczność prawa podatkowego wyklucza możliwość interpretacji przepisów, która zakładałaby, że stosunki majątkowe między małżonkami, regulowane przepisami Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, mogą kształtować zakres praw i obowiązków podatników podatku od towarów i usług.

W konsekwencji ww. przepisów, podatnikiem podatku od towarów i usług jest ten z małżonków, który dokonał czynności podlegającej opodatkowaniu.

Wobec powyższego podmiot dokonujący dostawy lokalu będzie podatnikiem podatku od towarów i usług wówczas, gdy dostawa ta będzie wykonywana w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Jeżeli przedmiotem dostawy jest rzecz stanowiąca majątek wspólny małżonków, to podatnikiem podatku od towarów i usług, w okolicznościach wskazanych w art. 15 ustawy, będzie ten małżonek, który dokonał czynności podlegającej opodatkowaniu, czyli ten, który dokonuje dostawy we własnym imieniu (jest stroną czynności prawnej). Natomiast jeżeli małżonkowie dokonali czynności wspólnie, to każdy z nich z osobna jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W przedmiotowym przypadku przedmiotem dostawy będzie wyodrębniony w Budynku Lokal. Przy czym z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawczyni razem z mężem są stroną umowy przedwstępnej, w której to oboje zobowiązali się do wybudowania Budynku w którym wyodrębnią Lokal będący następnie przedmiotem umowy sprzedaży. Budynek zostanie wybudowany na nieruchomości, którą Wnioskodawczyni w ustawowej wspólności majątkowej nabyła wraz z mężem w 1990 r. W momencie nabycia nieruchomości stanowiła ona niezabudowaną nieruchomość rolną.

Zatem mając na uwadze okoliczności sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni będzie występowała w charakterze podatnika podatku do towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy w przedmiotowej transakcji.

W analizowanym przypadku nie dojdzie do sprzedaży majątku osobistego (prywatnego), który nie został nabyty (wytworzony) w celach odsprzedaży (w celach handlowych), lecz spożytkowania w celach prywatnych. Z okoliczności sprawy jednoznacznie wynika, że mający być przedmiotem sprzedaży Lokal został wybudowany z zamiarem sprzedaży osobie, z którą Wnioskodawczyni wraz z mężem podpisała Umowę przedwstępną. W analizowanym przypadku bezsprzecznie należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni wybudowała Lokal w celach dalszej odsprzedaży (w celach handlowych). Tym samym działanie Wnioskodawczyni jest podobne do działań handlowca, zajmującego się profesjonalnym obrotem nieruchomościami, który w sposób zorganizowany dokonuje wybudowania nieruchomości w celu jej odsprzedaży. Tym samym, przedmiotowe działanie będzie stanowiło działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a Wnioskodawczyni wystąpi w roli podatnika zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy. W przedmiotowej sprawie nie ma znaczenia fakt, że to mąż Wnioskodawczyni wykazuje aktywność w realizacji Umowy przedwstępnej, w szczególności aktywnie występuje w postępowaniu administracyjnym w celu udzielenia pozwolenia na budowę, prowadzi proces inwestycyjny zawierając umowy z wykonawcami i jako nabywca jest wskazany na fakturach na produkty i usługi wykonawców inwestycji. Wnioskodawczyni podpisując Umowę przedwstępną wykazała zamiar wybudowania Budynku w którym zostanie wyodrębniony Lokal z przeznaczeniem na sprzedaż czyli wykazała zamiar dokonania inwestycji stricte w celach zarobkowych.

Zatem planowana przez Wnioskodawczynię sprzedaż przedmiotowego Lokalu będzie dokonywana w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy i z tego tytułu Wnioskodawczyni będzie występowała w charakterze podatnika podatku do towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. W konsekwencji, planowana dostawa Lokalu wyodrębnionego w Budynku będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie obowiązku opodatkowania przedmiotowej sprzedaży Lokalu należy uznać za prawidłowe natomiast w zakresie uznania Wnioskodawczyni za podatnika w przedmiotowej transakcji należy uznać za nieprawidłowe.

Ad. 3

W pytaniu 3 Wnioskodawczyni powzięła wątpliwość czy - w przypadku, gdy aktywność w realizacji Umowy przedwstępnej wykazuje jedynie małżonek Wnioskodawczyni, w szczególności aktywnie występuje w postępowaniu administracyjnym w celu udzielenia pozwolenia na budowę, prowadzi proces inwestycyjny zawierając umowy z wykonawcami i jako nabywca jest wskazany na fakturach na produkty i usługi wykonawców inwestycji - może rozliczyć całość podatku naliczonego wykazanego w fakturach VAT dotyczących zakupu towarów i usług związanych z wybudowaniem Lokalu na Działce ewidencyjnej.

Odnosząc się do niniejszej kwestii wskazać należy, że w myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona w art. 86 ust. 1 ustawy zasada wyłącza więc możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Przy tym podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

I tak, w myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Jednocześnie stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Przy tym zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 1-5 oraz pkt 12-15 ustawy faktura powinna zawierać:

datę wystawienia;
kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
stawkę podatku;
sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
kwotę należności ogółem.

Z powyższych przepisów wynika, że odliczeniu podlega podatek wykazany w fakturach otrzymanych przez podatnika (nabywcę). Jednocześnie zgodnie z przepisami faktura powinna zawierać m.in. dane nabywcy w postaci imienia i nazwiska lub nazwy oraz adresu jak również numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku. Zatem podstawę do odliczenia podatku naliczonego stanowi faktura zawierająca dane podatnika (nabywcy), który chce dokonać odliczenia podatku wynikającego z danej faktury.

W analizowanym przypadku na fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług w celu wykonania Umowy przedwstępnej będą widniały dane męża Wnioskodawczyni. Jak wskazała Wnioskodawczyni w opisie zdarzenia przyszłego to mąż Wnioskodawczyni będzie nabywcą wykazywanym na fakturach VAT wystawianych przez wykonawców Budynku na Działce ewidencyjnej.

Zatem mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy uznać, że skoro to dane męża będą widniały na fakturach dokumentujących zakup towarów i usług związanych z wybudowaniem lokalu na działce stanowiącej współwłasność z Wnioskodawczynią, to Wnioskodawczyni nie będzie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w tych fakturach.

Tym samym, mimo że Wnioskodawczyni swoje stanowisko w zakresie prawa do odliczenia podatku oparła na tym, że nie będzie podatnikiem w związku z przedmiotową transakcją sprzedaży Lokalu stanowisko Wnioskodawczyni co do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług związanych z wybudowaniem Lokalu należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawczynię wyroków Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz Wojewódzkich Sądów Administracyjnych należy stwierdzić, iż wyroki sądów są wydawane w konkretnych sprawach i dotyczą wyłącznie tych spraw, w których zapadły. Należy zwrócić uwagę na fakt, iż wyroki są wydawane w indywidualnych sprawach i nie wiążą innych organów wydających interpretacje indywidualne w sprawach innych podatników, co jest tym bardziej zrozumiałe zważywszy na różnorodność i odmienność okoliczności faktycznych występujących w każdej z indywidualnych spraw podlegających rozstrzygnięciu. Również wyroki powołane przez Wnioskodawczynię na poparcie własnego stanowiska rozstrzygają w odmiennych stanach faktycznych od zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku, w którym Wnioskodawczyni razem z mężem są stroną umowy przedwstępnej, w której to oboje zobowiązali się do wybudowania Budynku w którym wyodrębnią Lokal będący następnie przedmiotem umowy sprzedaży. Przy czym Budynek zostanie wybudowany na nieruchomości, którą Wnioskodawczyni w ustawowej wspólności majątkowej nabyła wraz z mężem jako nieruchomość rolną niezabudowaną.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie tut. Organ wskazuje, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem przedmiotowa interpretacja rozstrzyga jedynie w zakresie zastosowania przepisów regulujących podatek od towarów i usług względem Wnioskodawczyni. Przedmiotowa interpretacja nie rozstrzyga natomiast w zakresie zastosowania przepisów regulujących podatek od towarów i usług względem męża Wnioskodawczyni.

Ponadto wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawczyni. Inne kwestie przedstawione w analizowanym wniosku, które nie zostały objęte pytaniami w sprawie oceny prawnej tego zdarzenia nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności określenia właściwej stawki dla sprzedaży przedmiotowego Lokalu czy też podstawy opodatkowania.

Co więcej tut. Organ informuje, że mając na uwadze zajęte przez Wnioskodawczynię stanowisko w zakresie pytania oznaczonego numerem 3 brzmienie pytania oznaczonego numerem 3, tj. (...) jako nabywca wskazany na fakturach na produkty i usługi wykonawców inwestycji, to czy może on rozliczyć całość podatku naliczonego wykazanego w fakturach VAT dotyczących zakupu towarów i usług związanych z wybudowaniem Lokalu na Działce ewidencyjnej... uznał za oczywistą omyłkę. W konsekwencji Organ przyjął, że pytanie to miało brzmieć Czy w przypadku, gdy w przedmiotowym stanie faktycznym aktywność w realizacji Umowy przedwstępnej wykazuje jedynie małżonek Wnioskodawczyni, w szczególności aktywnie występuje w postępowaniu administracyjnym w celu udzielenia pozwolenia na budowę, prowadzi proces inwestycyjny zawierając umowy z wykonawcami i jako nabywca wskazany na fakturach na produkty i usługi wykonawców inwestycji, to czy Wnioskodawczyni może rozliczyć całość podatku naliczonego wykazanego w fakturach VAT dotyczących zakupu towarów i usług związanych z wybudowaniem Lokalu na Działce ewidencyjnej....

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. 2012, poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie