Czy w związku z opłatą związaną z wydawaniem paszportu, Wnioskodawca powinien wydzielić podatek VAT według 23% stawki podatku i wystawić na tę okoli... - Interpretacja - ITPP1/4512-1010/15/DM

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 03.12.2015, sygn. ITPP1/4512-1010/15/DM, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Temat interpretacji

Czy w związku z opłatą związaną z wydawaniem paszportu, Wnioskodawca powinien wydzielić podatek VAT według 23% stawki podatku i wystawić na tę okoliczność fakturę VAT, czy też jest to opłata, z której nie wydziela się podatku VAT?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 października 2015 r. (data wpływu 4 listopada 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania i fakturowania opłat pobieranych w związku z wydawaniem paszportów dla zwierząt przemieszczanych w celach niehandlowych jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 listopada 2015 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i fakturowania opłat pobieranych w związku z wydawaniem paszportów dla zwierząt przemieszczanych w celach niehandlowych.

W złożonym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Na podstawie art. 24g ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. Nr 69, poz. 625 z późn.zm.) pobierane są opłaty za wydawanie paszportów dla przemieszczanych w celach niehandlowych zwierząt domowych towarzyszących podróżnym. Zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 16 września 2015 r. (Dz. U. poz. 1574), które wchodzi w życie z dniem 24 października 2015 r. w sprawie wysokości opłaty związanej z wydaniem paszportu dla przemieszczanych w celach niehandlowych zwierząt domowych towarzyszącym podróżnym, wysokość opłaty wynosi 100 zł, z czego:

  • 70 zł to wynagrodzenie lekarza weterynarii za wydanie paszportu,
  • 30 zł na pokrycie kosztów ponoszonych przez Krajową Izbę Lekarsko-Weterynaryjną związanych z drukiem paszportu i jego przekazywaniem okręgowym izbom, prowadzeniem przez okręgowe izby rejestru lekarzy weterynarii upoważnionych do wydawania paszportu, przekazywania druków paszportów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z opłatą związaną z wydawaniem paszportu, Wnioskodawca powinien wydzielić podatek VAT według 23% stawki podatku i wystawić na tę okoliczność fakturę VAT, czy też jest to opłata, z której nie wydziela się podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do art. 8 ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych, Wnioskodawca realizuje zadania z zakresu zadań publicznych państwa, poprzez pobieranie określonej co do wysokości normą prawną opłaty, w związku z wydaniem paszportu.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że pobranie opłaty związanej z wydawaniem paszportu nie stanowi czynności opodatkowanej podatkiem VAT, gdyż czynność ta spełnia dyspozycję art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 ww. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

W myśl art. 8 ust. 1 ww. przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

  1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
  2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
  3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ww. ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ww. ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Ponadto zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Na podstawie art. 24d ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. z 2014 r., poz. 1539) okręgowa rada lekarsko-weterynaryjna prowadzi rejestr lekarzy weterynarii upoważnionych do wydawania paszportu oraz pobierania próbek w celu określenia miana przeciwciał w rozumieniu przepisów rozporządzenia 998/2003.

W myśl art. 24e ust. 1 cyt. ustawy Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna, za pośrednictwem okręgowych izb lekarsko-weterynaryjnych, zaopatruje lekarzy weterynarii, o których mowa w art. 24d ust. 1, w druki paszportów. Każdy z druków paszportu posiada niepowtarzalny numer.

W zakresie nieuregulowanym ustawą w sprawach wpisu, odmowy wpisu do rejestru i skreślenia z rejestru oraz wydawania paszportów stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego (art. 24e ust. 6 ww. ustawy).

W myśl art. 24g ust. 3 ww. ustawy minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Lekarsko-Weterynaryjnej, określi, w drodze rozporządzenia:

  1. wysokość opłaty za wydanie paszportu, o którym mowa w art. 24e ust. 2,
  2. wysokość wynagrodzenia lekarza weterynarii za wydanie paszportu, o którym mowa w art. 24e ust. 2,
  3. wysokość kwoty, stanowiącej część opłaty, przeznaczonej na pokrycie kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2 i 3

  • mając na względzie koszty poniesione na prowadzenie rejestru, druk paszportów, ich przekazywanie oraz wydawanie.

Stosownie do art. 24g ust. 4 ww. ustawy Krajowa Rada Lekarsko-Weterynaryjna określi, w drodze uchwały:

  1. sposób podziału kwoty, o której mowa w ust. 3 pkt 3, między Krajową Izbą Lekarsko-Weterynaryjną a okręgowymi izbami lekarsko-weterynaryjnymi oraz sposób i częstotliwość przekazywania przez okręgowe izby lekarsko-weterynaryjne do Krajowej Izby Lekarsko-Weterynaryjnej kwoty stanowiącej część opłaty przeznaczonej na pokrycie kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2;
  2. sposób i częstotliwość przekazywania przez lekarzy weterynarii okręgowym izbom lekarsko-weterynaryjnym kwoty stanowiącej różnicę między wysokością opłaty a wynagrodzeniem przysługującym im za wydanie paszportu.

Wysokość opłaty za wydanie paszportu określa rozporządzenie z dnia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 16 września 2015 r. w sprawie wysokości opłaty związanej z wydaniem paszportu dla przemieszczanych w celach niehandlowych zwierząt domowych towarzyszących podróżnym (Dz. U. z 2015 r., poz. 1574).

Odnosząc powołane regulacje prawne do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że w zakresie w jakim Wnioskodawca realizuje zadania określone w ustawach oraz przepisach wykonawczych przez ministra właściwego do spraw rolnictwa, Wnioskodawca nie jest uznany za podatnika podatku od towarów i usług w tym zakresie (z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych). W oparciu o powołany opis zdarzenia, należy wskazać, że czynności, o których mowa we wniosku, mają charakter publicznoprawny a nie cywilnoprawny. Pobierane opłaty za wykonywanie określonych czynności stanowią de facto daninę publiczną, a ich wysokość jest ściśle określona w przepisach.

W kontekście powyższego należy uznać, że Wnioskodawca w zakresie realizowania czynności nałożonych ustawą o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, tj. dotyczących wydawania paszportów dla przemieszczanych w celach niehandlowych zwierząt domowych towarzyszących podróżnym, nie występuje jako podatnik podatku od towarów i usług. Tym samym opłaty pobierane za ww. czynności, w wysokości określonej rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi, nie są objęte podatkiem od towarów i usług. Z tych względów, Wnioskodawca nie jest zobowiązany do wydzielenia podatku VAT i wystawienia faktury.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym pobranie opłaty związanej z wydawaniem paszportu nie stanowi czynności opodatkowanej podatkiem VAT uznać należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy