Temat interpretacji

Czy wykonując działalność gospodarczą polegającą na projektowaniu, dopasowaniu oraz montażu komponentów w sposób tworzący wraz z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego lub jego części trwałą zabudowę meblową, wykonywane w obiektach budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, Wnioskodawca może zastosować preferencyjną stawkę podatku VAT, tj. 8% na podstawie art. 41 ust. 12 w związku z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 lutego 2015 r. (data wpływu 2 marca 2015r.) uzupełnionym pismem z dnia 07 kwietnia 2015 r. (data wpływu 10 kwietnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usług montażowych jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 02 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usług montażowych.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 07 kwietnia 2015 r. (data wpływu 10 kwietnia 2015 r.) w zakresie doprecyzowania opisu zaistniałego stanu faktycznego, przeformułowania pytania w taki sposób, aby swym zakresem obejmowało okoliczności stanu faktycznego oraz aby odnosiło się do obowiązujących przepisów prawa podatkowego, przedstawienie własnego stanowiska będącego jednoznaczną odpowiedzią na zadanie w uzupełnieniu wniosku pytanie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie przedstawiony w uzupełnieniu wniosku).

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą, w ramach której dokonuje m.in. zabudowy szaf wnękowych i mebli kuchennych w budynkach mieszkalnych. Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Usługa zabudowy szafy wnękowej wykonywana jest w ramach dostawy, budowy, remontu, modernizacji i przebudowy obiektów budowlanych. Usługi te są wykonywane w obiektach budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym zgodnie z art. 41 ust. 12a i ust. 12b ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca zawiera umowy cywilne, ale nie w każdym przypadku. W umowie określone są strony transakcji, opis zamówienia, cena zestawu mebli, informacja o wysokości zadatku, cena montażu i transportu oraz termin realizacji zamówienia. Udział zużytych materiałów w cenie świadczenia wynosi 15%. Faktura dokumentująca usługę zawiera jedną pozycję obejmującą swym zakresem zarówno robociznę jak i zużyty materiał. Dominującym elementem wykonywanych czynności będzie wydanie zabudowanej szafy wnękowej, a czynności pozostałe będą miały charakter pomocniczy i uboczny . W poszczególnych przypadkach montaż szafy wnękowej nastąpi z wykorzystaniem w istotny sposób elementów konstrukcyjnych lokalu. Ściana lokalu tworzy wtedy konstrukcję szafy i jest niezbędnym elementem szafy wnękowej. Wykonanie zabudowy wnękowej polega na jej zaprojektowaniu, zamówieniu niezbędnego materiału, skonstruowaniu i dopasowaniu elementów szafy, transportu i montażu szafy za pomocą haków, wkrętów, kołków. Wnętrze szafy i półki są wykonane z płyty wiórowej i bezpośrednio przymocowane do ścian, fronty szaf zostają dopasowane do konstrukcji szafy. Sposób zamocowania szafy umożliwia jej demontaż bez uszkodzenia elementów konstrukcji budynku, natomiast w ścianach pozostają otwory, naruszony jest tynk, widnieją pozostałości po kleju i liczne zarysowania. Klasyfikacja PKWiU dla szaf wnękowych i montażu jaką przyjął Wnioskodawca to 31.09.12, 31.09.13 oraz 43.32.10. Klasyfikacji budynków wg PKOB jaką przyjął Wnioskodawca to PKOB 1110 i PKOB 1121.

Usługa wykonania i montażu mebli kuchennych wykonywana jest w ramach dostawy, budowy, remontu, modernizacji i przebudowy obiektów budowlanych. Usługa ta jest wykonywana w obiektach budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym zgodnie z art. 41 ust. 12a i ust. 12b ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca zawiera umowy cywilne na wykonanie i montaż mebli kuchennych ale nie w każdym przypadku. W umowie określone są strony transakcji, opis zamówienia, cena zestawu mebli kuchennych, informacja o wysokości zadatku, cena montażu transportu oraz termin realizacji zamówienia. Udział zużytych materiałów w cenie świadczenia wynosi ok. 7%. Faktura dokumentująca usługę zawiera jedną pozycje obejmującą swym zakresem zarówno robociznę jak i zużyty materiał. Dominującym elementem wykonywanych czynności będzie wydanie mebli kuchennych, a czynności pozostałe będą miały charakter pomocniczy i uboczny. Montaż mebli kuchennych, zwłaszcza szafek wiszących nastąpi z wykorzystaniem ścian lokalu. Wykonanie mebli kuchennych polega na ich zaprojektowaniu, zamówieniu niezbędnego materiału, skonstruowaniu i dopasowaniu elementów, transportu i montażu mebli za pomocą szyn, haków, wkrętów, kołków. Wnętrze, półki i fronty wykonane są z płyty wiórowej lub innych płyt lakierowanych zamontowanych w całości i zamocowanych do ściany. Sposób zamocowania mebli umożliwia ich demontaż bez uszkodzenia elementów konstrukcji budynku, natomiast w ścianach pozostają otwory, jest naruszony tynk, widnieją pozostałości po kleju i liczne zarysowania. Klasyfikacja PKWiU dla mebli kuchennych i montażu jaką przyjął Wnioskodawca to 31.02.10. oraz 43.32.10.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

(sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

Czy wykonując działalność gospodarczą polegającą na projektowaniu, dopasowaniu oraz montażu komponentów w sposób tworzący wraz z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego lub jego części trwałą zabudowę meblową, wykonywane w obiektach budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, Wnioskodawca może zastosować preferencyjną stawkę podatku VAT, tj. 8% na podstawie art. 41 ust. 12 w związku z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku), usługa montażu stolarki budowlanej polegająca na montażu zabudowy wnękowej i mebli kuchennych, korzystać powinna z preferencyjnej 8% stawki podatku VAT na podstawie art. 41 ust. 12 w zw. z ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 o podatku od towarów i usług, ponieważ zabudowa meblowa wymaga trwałego zamocowania do ścian, podłóg, sufitów i stanowi usługę modernizacji. Demontaż takiej zabudowy pozostawia na ścianach uszkodzenia w postaci otworów po kołkach, hakach oraz liczne zarysowania. Zabudowa tworzona jest pod konkretny wymiar i nie ma możliwości zamontowania jej w innym miejscu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą  opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 na mocy art. 8 ust. 1 ustawy rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Zgodnie z brzmieniem art. 5a ustawy  towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym w myśl art. 146a pkt 1 ustawy  w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

I tak, w świetle art. 41 ust. 2 ustawy dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast zgodnie z art. 146a pkt 2 ustawy  w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Jak stanowi art. 41 ust. 12 ustawy stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym stosownie do art. 41 ust. 12a ustawy rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264  wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym art. 41 ust. 12b ustawy nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

W myśl ust. 12c cyt. artykułu  w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Przepis art. 2 pkt 12 ustawy określa, że przez obiekty budownictwa mieszkaniowego, rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Powołany przepis (art. 41 ust. 12 ustawy) stanowi implementację art. 98 ust. 1 i ust. 2 zdanie pierwsze Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, z późn. zm.). Zgodnie z art. 98 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE  państwa członkowskie mogą stosować jedną lub dwie stawki obniżone. W myśl art. 98 ust. 2 zdanie pierwsze Dyrektywy 2006/112/WE  stawki obniżone mają zastosowanie wyłącznie do dostaw towarów i świadczenia usług, których kategorie są określone w załączniku III. W załączniku tym, zatytułowanym: Wykaz dostaw towarów i świadczenia usług, do których można zastosować stawki obniżone, o których mowa w art. 98, w poz. 10 wskazano na dostawę, budowę, remont i przebudowę budynków mieszkalnych w ramach polityki społecznej.

Mając na uwadze ww. przepisy należy stwierdzić, że zastosowanie stawki preferencyjnej (8%) możliwe jest jedynie dla dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji, przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z tym rozporządzeniem, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków: 111 mieszkalnych jednorodzinnych, 112 o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, 113 zbiorowego zamieszkania.

W tym miejscu należy podkreślić, że obniżone stawki podatku mają charakter wyjątkowy, zatem winny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych wprost przez ustawodawcę w ustawie i w przepisach wykonawczych do ustawy. Preferencyjna stawka podatku ma zastosowanie do wskazanych w przepisach czynności dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć budowa, remont modernizacja, termomodernizacja oraz przebudowa, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do przepisów Prawa budowlanego oraz do rozumienia tych terminów przyjętego w języku potocznym.

Zgodnie z art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r., poz. 1409, z późn. zm.), przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

Z kolei w oparciu o pkt 7a tego artykułu, przez przebudowę należy rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; w przypadku dróg są dopuszczalne zmiany charakterystycznych parametrów w zakresie niewymagającym zmiany granic pasa drogowego.

Natomiast definicję remontu zawarto w pkt 8 art. 3 cyt. ustawy Prawo budowlane. Zgodnie z jego brzmieniem, przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Ponadto należy wskazać, że również w uchwale z dnia 24 czerwca 2013 r. sygn. akt I FPS 2/13 Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził że czynności wymienione w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, w tym pojęcie modernizacji, zostały wprowadzone do tej ustawy w rozumieniu przyjętym w języku powszechnym. W takim znaczeniu modernizacja oznacza unowocześnienie, ulepszenie, udoskonalenie, podniesienie standardu obiektu budowlanego lub jego części.

Według Słownika języka polskiego (, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2005, str. 70, kol. 2), przez budowę należy rozumieć m.in. wznoszenie budowli, budowanie (). Natomiast budować to znaczy wznosić budowle, pomieszczenia, ich części lub zespoły.

Pojęcie modernizacja według cytowanego Słownika języka polskiego (str. 474, kol. 2) oznacza unowocześnienie i usprawnienie czegoś. Przebudowa zgodnie z ww. Słownikiem języka polskiego (str. 770, kol. 1) to zmiana istniejącego stanu czegoś na inny; ulepszenie, poprawienie czegoś.

W znaczeniu słownikowym (Współczesny słownik języka polskiego, red. Bogusław Dunaj, wyd. Langenscheidt Polska Sp. z o. o.), remont oznacza zespół czynności, w których wyniku przywraca się sprawność, wartość użytkową jakiegoś obiektu, urządzenia, natomiast montaż to składanie, łączenie, ustawianie z poszczególnych części maszyn, urządzeń, budowli; zakładanie instalacji. Z kolei instalować oznacza zakładać, montować jakieś urządzenia techniczne.

Natomiast przebudowa zgodnie z ww. Słownikiem języka polskiego (str. 770, kol. 1) to zmiana istniejącego stanu czegoś na inny; ulepszenie, poprawienie czegoś.

Budowa, modernizacja, przebudowa podobnie jak w przypadku innych wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy czynności, powinny zatem dotyczyć elementów konstrukcyjnych obiektów lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Z przedstawionej treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jako zarejestrowany podatnik VAT prowadzi działalność gospodarczą, w ramach której dokonuje m.in. zabudowy szaf wnękowych i mebli kuchennych w budynkach mieszkalnych. Usługa zabudowy szafy wnękowej wykonywana jest w ramach dostawy, budowy, remontu, modernizacji i przebudowy obiektów budowlanych. Usługi te są wykonywane w obiektach budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym zgodnie z art. 41 ust. 12a i ust. 12b ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca zawiera umowy cywilne, ale nie w każdym przypadku. W umowie określone są strony transakcji, opis zamówienia, cena zestawu mebli, informacja o wysokości zadatku, cena montażu i transportu, oraz termin realizacji zamówienia. Udział zużytych materiałów w cenie świadczenia wynosi 15%. Faktura dokumentująca usługę zawiera jedną pozycję obejmującą swym zakresem zarówno robociznę jak i zużyty materiał. Dominującym elementem wykonywanych czynności będzie wydanie zabudowanej szafy wnękowej, a czynności pozostałe będą miały charakter pomocniczy i uboczny . W szczególnych przypadkach montaż szafy wnękowej nastąpi z wykorzystaniem w istotny sposób elementów konstrukcyjnych lokalu. Ściana lokalu tworzy wtedy konstrukcję szafy i jest niezbędnym elementem szafy wnękowej. Wykonanie zabudowy wnękowej polega na jej zaprojektowaniu, zamówieniu niezbędnego materiału, skonstruowaniu i dopasowaniu elementów szafy, transportu i montażu szafy za pomocą haków, wkrętów, kołków. Wnętrze szafy i półki są wykonane z płyty wiórowej i bezpośrednio przymocowane do ścian, fronty szaf zostają dopasowane do konstrukcji szafy. Sposób zamocowania szafy umożliwia jej demontaż bez uszkodzenia elementów konstrukcji budynku, natomiast w ścianach pozostają otwory, naruszony jest tynk, widnieją pozostałości po kleju i liczne zarysowania. Klasyfikacja PKWiU dla szaf wnękowych i montażu jaką przyjął Wnioskodawca to 31.09.12, 31.09.13 oraz 43.32.10. Klasyfikacji budynków wg PKOB jaką przyjął Wnioskodawca to PKOB 1110 i PKOB 1121.

Usługa wykonania i montażu mebli kuchennych wykonywana jest w ramach dostawy, budowy, remontu, modernizacji i przebudowy obiektów budowlanych. Usługa ta jest wykonywana w obiektach budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym zgodnie z art. 41 ust. 12a i ust. 12b ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca zawiera umowy cywilne na wykonanie i montaż mebli kuchennych ale nie w każdym przypadku. W umowie określone są strony transakcji, opis zamówienia, cena zestawu mebli kuchennych, informacja o wysokości zadatku, cena montażu transportu oraz termin realizacji zamówienia. Udział zużytych materiałów w cenie świadczenia wynosi ok. 7%. Faktura dokumentująca usługę zawiera jedną pozycje obejmującą swym zakresem zarówno robociznę jak i zużyty materiał. Dominującym elementem wykonywanych czynności będzie wydanie mebli kuchennych, a czynności pozostałe będą miały charakter pomocniczy. Montaż mebli kuchennych, zwłaszcza szafek wiszących nastąpi z wykorzystaniem ścian lokalu. Wykonanie mebli kuchennych polega na ich zaprojektowaniu, zamówieniu niezbędnego materiału, skonstruowaniu i dopasowaniu elementów, transportu i montażu mebli za pomocą szyn, haków, wkrętów, kołków. Wnętrze, półki i fronty wykonane są z płyty wiórowej lub innych płyt lakierowanych zamontowanych w całości i zamocowanych do ściany. Sposób zamocowania mebli umożliwia ich demontaż bez uszkodzenia elementów konstrukcji budynku, natomiast w ścianach pozostają otwory, jest naruszony tynk, widnieją pozostałości po kleju i liczne zarysowania. Klasyfikacja PKWiU dla mebli kuchennych i montażu jaką przyjął Wnioskodawca to 31.02.10. oraz 43.32.10.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Zainteresowanego dotyczą zastosowania preferencyjnej stawki podatku w sytuacji, gdy Wnioskodawca projektuje, dopasowuje oraz montuje komponenty w sposób tworzący wraz z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego lub jego części trwałą zabudowę meblową, wykonywane w obiektach budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W odniesieniu do powyższej kwestii należy wskazać, że przy ustaleniu właściwej stawki podatku VAT decydujące znaczenie ma to, co jest przedmiotem sprzedaży, czy podatnik dokonuje dostawy towarów, czy świadczy usługę oraz czy czynność wykonywana przez podatnika mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy (dostawa, budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja, przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym).

Świadczenie kompleksowe (złożone) to zgodnie z orzecznictwem TSUE szereg działań podejmowanych przez podatnika na rzecz konsumenta, które z gospodarczego punktu widzenia tworzy jedną całość i z podatkowego punktu widzenia nie powinno być w sposób sztuczny dzielone.

Natomiast o tym, czy będziemy mieli do czynienia z dostawą towarów, czy świadczeniem usług powinien przesądzić element, który w ramach danego świadczenia ma charakter dominujący (zob. np. wyroki TSUE: z dnia 2 maja 1996 r. w sprawie C-231/94, Faaborg Gelting Linien; z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd p-ko Commissioners of Custom and Excise; z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04, Levob Verzekeringen BV i OV Bank NV v Staatssecretaris van Financien, z glosa P. Selera, opubl. Lex/el. 2010). Jeżeli elementem dominującym w ramach danej transakcji będzie wydanie towaru w celu przeniesienia prawa do rozporządzania nim jak właściciel, zaś pozostałe czynności będą miały charakter pomocniczy lub uboczny, wówczas transakcja powinna być traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Natomiast w przypadku, gdy istotą transakcji będą inne czynności, to mimo, że w ramach takiej transakcji może także wystąpić wydanie towaru, powinna być ona traktowana jako świadczenie usług.

Także z uzasadnienia uchwały NSA z dnia 24 czerwca 2013 r., sygn. akt I FPS 2/13 wynika m.in., że w przypadku świadczeń kompleksowych (złożonych) polegających na trwałej zabudowie meblowej z uprzednio nabytych komponentów wykonywanych w obiektach budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, gdy elementem dominującym będzie wydanie towaru w celu przeniesienia prawa do rozporządzania nim jak właściciel, zaś pozostałe czynności będą miały charakter pomocniczy lub uboczny wówczas transakcja powinna być traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz opis sprawy należy stwierdzić, że przedstawione przez Wnioskodawcę czynności składające się na świadczenie kompleksowe polegające na wykonaniu trwałej zabudowy meblowej, należy uznać za świadczenie usługi.

Przechodząc do stawki podatku VAT zgodnie z powołaną wyżej uchwałą NSA Obniżona stawka podatku od towarów i usług znajduje zatem zastosowanie wtedy, gdy montaż komponentów meblowych następuje z wykorzystaniem elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego (lokalu). W omawianym wypadku nie chodzi o jakiekolwiek wykorzystanie elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego (lokalu) przy wykonywaniu zabudowy meblowej, lecz jedynie takie, które przez konstrukcyjne połączenie komponentów meblowych i elementów obiektu budowlanego (lokalu) stworzy trwałą zabudowę spełniającą jako całość określoną funkcję użytkową. Tylko bowiem w takim zakresie można mówić o modernizacji obiektu budowlanego w rozumieniu art. 41 ust. 12 ustawy. Innymi słowy montaż komponentów meblowych niezależnie od stopnia ich przetworzenia, do którego nie zostaną wykorzystane w sposób istotny elementy konstrukcyjne obiektu budowlanego (lokalu) nie korzysta z obniżonej stawki przewidzianej w tym przepisie. Po trwałym połączeniu komponentów meblowych z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego lub jego części komponenty te podnoszą standard takiego obiektu.

Z uzasadnienia ww. uchwały wynika zatem, że zaprojektowanie, przygotowanie i montaż polegający na zwykłym przytwierdzeniu mebli do ścian czy podłóg (np. powieszenie za pomocą haków, wkrętów, kołków rozporowych) nie jest objęte stawką obniżoną.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że opisana trwała zabudowa meblowa będąca przedmiotem pytania nie jest połączona w sposób trwały z elementami konstrukcyjnymi mieszkania. Trudno uznać, że przytwierdzenie dokonywane za pomocą haków, wkrętów i kołków rozporowych, oznacza trwałe połączenie z elementami konstrukcyjnymi danego mieszkania.

W myśl internetowego Słownika języka polskiego (www.sjp.pl) słowo trwały oznacza niezmienny, nieulegający zmianom, ponadczasowy.

W związku z powyższym należy zauważyć, że przedstawiony sposób montażu trwałej zabudowy sprowadza się do prostego połączenia komponentów meblowych np. z ścianami, sufitami bądź podłogami mieszkania. Nie są to zabiegi nadmiernie skomplikowane technicznie oraz mają charakter odwracalny. Demontaż opisanej trwałej zabudowy jak wynika z opisu sprawy może nastąpić bez uszkodzenia konstrukcji danego budynku.

Podsumowując, w przedmiotowej sprawie do montażu trwałej zabudowy meblowej (szafa wnękowa, meble kuchenne) nie zostają w sposób istotny wykorzystane elementy konstrukcyjne budynku w taki sposób, aby ich demontaż spowodował uszkodzenie jego konstrukcji.

Obniżona stawka podatku nie może znaleźć zastosowania w sytuacji, gdy wykonana (nawet według indywidualnego projektu) trwała zabudowa meblowa jest przytwierdzona np. do ściany czy podłogi jedynie w sposób, który może być również stosowany przy montażu mebli wolnostojących (np. zakotwiczenie za pomocą kołków, haków, wkrętów), co skutkuje możliwością demontażu tej zabudowy bez uszkodzenia konstrukcji budynku czy lokalu (za uszkodzenie nie można uznać np. pozostawienia w ścianie otworów, zarysowań czy pozostałości po kleju). Przykładem trwałego połączenia komponentów meblowych z elementami konstrukcyjnymi budynku, tworzącymi jako całość określoną funkcję użytkową może być np. trwała zabudowa meblowa wykonana z cegły klinkierowej zespolonej zaprawą murarską ze ścianą czy podłogą, zespolenie wykonanych na wymiar do konkretnego budynku (lokalu) mebli z elementami tego budynku (lokalu), które wykorzystuje dodatkowe materiały budowlane, tj. cegły czy płyty kartonowo gipsowe gdzie demontaż zabudowy powodowałby zarówno uszkodzenie pomieszczenia w którym została zamontowana, samych komponentów meblowych czy materiałów budowlanych wykorzystanych do jej montażu.

Mając na uwadze opis sprawy, tut. Organ stwierdza, że w rozpatrywanej sprawie czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę polegających na montażu trwałej zabudowy meblowej, tj. szafy wnękowe, meble kuchenne nie można traktować jako modernizacji, o której mowa w art. 41 ust. 12 ustawy.

Opisanych we wniosku czynności nie będzie można również uznać za żadną inną czynność wskazaną w art. 41 ust. 12 ustawy, nie będzie to bowiem w szczególności remont, termomodernizacja lub przebudowa. Wykonywane przez Wnioskodawcę ww. czynności w istocie będą jedynie zaopatrywaniem lokalu mieszkalnego w elementy wyposażenia, niestanowiące jego elementów konstrukcyjnych. Trwała zabudowy wnęk i kuchni może podnieść jedynie funkcjonalność i wartość obiektów mieszkalnych, przy czym podkreślić należy, że podobną funkcjonalność i wartość będzie można zapewnić umieszczając w obiekcie zwykłe meble czy zwykłą szafę nie przymocowane do ściany czy podłogi.

Wobec powyższego, wykonując czynności polegające na projektowaniu, dopasowaniu i montażu komponentów meblowych, Wnioskodawca nie może zastosować preferencyjnej stawki podatku VAT w wysokości 8%, ponieważ nie można uznać, że wykonywane przez niego czynności stanowią którąś z czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy. Tym samym Zainteresowany zobowiązany jest do opodatkowania czynności będących przedmiotem pytania stawką podatku w wysokości 23%, o której mowa w art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Podkreślenia wymaga, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie zaistniałego stanu faktycznego i własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualny błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Odnośnie dokumentów stanowiących załączniki do uzupełnienia wniosku, tutejszy Organ wyjaśnia, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny przesłanych załączników.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w , po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi