Temat interpretacji

Brak możliwości odliczenia podatku VAT w całości w związku z realizacją zadania

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 2 października 2014 r. (data wpływu 10 października 2014 r.), uzupełnionym pismami z dnia 27 listopada 2014 r. (data wpływu 1 grudnia 2014 r.) oraz z dnia 16 grudnia 2014 r. (data wpływu 19 grudnia 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT w całości w związku z realizacją zadania pn. jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT w całości w związku z realizacją zadania pn. . Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismami z dnia 27 listopada 2014 r. oraz z dnia 16 grudnia 2014 r. poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie sformułowany w piśmie z dnia 16 grudnia 2014 r.).

Gmina ... realizuje zadanie inwestycyjne pn.: .... W ramach tego projektu zakończona została budowa parkingu przy... . Całkowity koszt budowy parkingu wynosi 394 724,52 zł. Parking składa się z 77 miejsc parkingowych wraz z jezdniami manewrowymi i zjazdem publicznym. Parking będzie obsługiwać ... znajdującej się w bezpośrednim sąsiedztwie. Parking został oddany do użytkowania 31.05.2014 roku. W okresie od 01.06.2014 roku do 10.09.2014 roku kiedy podpisana została umowa dzierżawy z Sp. z o.o. usuwane były zgłaszane usterki i parking nie był wykorzystywany przez Gminę. Całkowity koszt realizacji inwestycji zawiera koszty inwestycyjne oraz koszty ogólne. Do kosztów inwestycyjnych zaliczono koszty kwalifikowalne i koszty niekwalifikowalne związane z operacją, z wyłączeniem kosztów ogólnych. Z tytułu świadczenia odpłatnej usługi dzierżawy Gmina wystawia na rzecz dzierżawcy faktury VAT ze stawką 23%. Gmina wydzierżawia parking we własnym imieniu i na własny rachunek. Parking wykorzystywany jest przez dzierżawcę wyłącznie w celu świadczenia usług parkingowych.

Gmina jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina w trakcie realizacji nie korzystała z odliczenia od podatku należnego podatku VAT naliczonego zawartego w fakturach stanowiących koszty budowy tego obiektu.

Zadanie jest realizowane w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa ... na lata 2007-2013 dla projektu pn.: ..., złożonego do Osi priorytetowej 6. Wzmocnienie ośrodków miejskich i rewitalizacja małych miast do Działania 6.1 Wzmocnienie regionalnych i sub-regionalnych ośrodków wzrostu.

Zakupy towarów i usług dokonywane w ramach realizacji wskazanego zadania są wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Faktury dokumentujące poniesione wydatki w ramach realizacji zadania, o którym mowa we wniosku wystawiane są na Gminę. Spółka jest spółką prawa handlowego. Spółka dokonuje odrębnych od Gminy rozliczeń dla potrzeb podatku VAT i samodzielnie rozlicza podatek VAT z Urzędem Skarbowym. W związku z powyższym Gmina nie uwzględnia rozliczeń podatkowych dokonywanych przez Spółkę.

Usługi parkingowe świadczone przez dzierżawcę Sp. z o.o. są wykonywane odpłatnie. Obrót z tytułu dzierżawy przedmiotowego parkingu ze względów społecznych nie jest znaczący dla budżetu Gminy i wynosi 123,00 zł rocznie. Wiąże się to z tym, że dzierżawca płaci również podatek od nieruchomości z tytułu dzierżawy w kwocie 753,00 zł miesięcznie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina jako beneficjent w odniesieniu do kosztów kwalifikowalnych, czyli wykonania zadania inwestycyjnego pn.: ... - budowa parkingu przy targowicy miejskiej ma możliwość odliczenia podatku VAT w całości...

Zdaniem Wnioskodawcy, podatek naliczony zawarty w fakturach VAT stanowiących koszty budowy obiektu w całości związany jest z czynnościami opodatkowanymi i podlega odliczeniu od podatku należnego. Przedmiotowa dzierżawa spełnia definicję usługi, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 definicję działalności gospodarczej, wykonywana będzie w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawarta umowa dzierżawy ma charakter długotrwały i przynosi korzyści finansowe). Wskazane we wniosku czynności są realizowane przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki - podmiotu będącego na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług odrębnym podatnikiem. Ponadto przedmiotowe czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki odpłatnie, mieszczą się w szerokiej definicji usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, w konsekwencji czego podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w oparciu o art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Stosownie do przepisu art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W świetle postanowień art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, będący czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, realizuje zadanie inwestycyjne pn.: .... Zadanie jest realizowane w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa ... na lata 2007-2013 dla ww. projektu, złożonego do Osi priorytetowej 6. Wzmocnienie ośrodków miejskich i rewitalizacja małych miast do Działania 6.1 Wzmocnienie regionalnych i sub-regionalnych ośrodków wzrostu. W ramach tego projektu zakończona została budowa parkingu ... . Parking składa się z 77 miejsc parkingowych wraz z jezdniami manewrowymi i zjazdem publicznym. Parking został oddany do użytkowania 31.05.2014 roku. W okresie od 01.06.2014 roku do 10.09.2014 roku kiedy podpisana została umowa dzierżawy z Spółką usuwane były zgłaszane usterki i parking nie był wykorzystywany przez Gminę. Zakupy towarów i usług dokonywane w ramach realizacji wskazanego zadania są wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Faktury dokumentujące poniesione wydatki w ramach realizacji zadania, o którym mowa we wniosku wystawiane są na Gminę. Spółka jest spółką prawa handlowego. Spółka dokonuje odrębnych od Gminy rozliczeń dla potrzeb podatku VAT i samodzielnie rozlicza podatek VAT z Urzędem Skarbowym. W związku z powyższym Gmina nie uwzględnia rozliczeń podatkowych dokonywanych przez Spółkę. Usługi parkingowe świadczone przez dzierżawcę Sp. z o.o. są wykonywane odpłatnie. Obrót z tytułu dzierżawy przedmiotowego parkingu ze względów społecznych nie jest znaczący dla budżetu Gminy i wynosi 123,00 zł rocznie. Wiąże się to z tym, że dzierżawca płaci również podatek od nieruchomości z tytułu dzierżawy w kwocie 753,00 zł miesięcznie.

Jak wskazano na wstępie, warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przy czym należy zauważyć, iż wykładnia art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie charakteru związku pomiędzy zakupami a sprzedażą opodatkowaną, powinna być dokonywana w zgodzie z przepisami VI Dyrektywy (a od 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE), a zatem powinna uwzględniać istniejące w tym zakresie orzecznictwo TSUE, w którym, co do zasady, przeważa pogląd, że jedynie bezpośredni związek pomiędzy podatkiem naliczonym a transakcją opodatkowaną może stanowić podstawę do odliczenia VAT.

Rozumienie tego bezpośredniego związku zostało szeroko zaprezentowane w orzeczeniu Trybunału z dnia 8 czerwca 2000 r. w sprawie C-98/98 Commissioners of Customs and Excise przeciwko Midland Bank plc., w którym stwierdzono, że art. 2 I Dyrektywy oraz art. 17(2)(3) i (5) VI Dyrektywy należy interpretować w taki sposób, aby co do zasady istnienie bezpośredniego związku między daną transakcją nabycia, a daną transakcją (lub transakcjami) sprzedaży, uprawniającymi do odliczenia, stanowiło warunek nabycia przez podatnika prawa do odliczenia naliczonego podatku od wartości dodanej oraz aby stanowiło podstawę do określenia zakresu tego prawa.

W orzeczeniu z dnia 27 września 2001 r. w sprawie CIBO Participations S.A. (C-16/00) Trybunał doszedł do wniosku, że aby możliwe było odliczenie VAT naliczonego, musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy wydatkiem a sprzedażą opodatkowaną VAT, co oznacza, że wydatek musi stanowić element kosztowy sprzedaży opodatkowanej. Niemniej TSUE stwierdził, że wydatki na doradztwo związane z procesem przejmowania spółek zależnych przez CIBO stanowią koszty ogólne, mające związek z działalnością opodatkowaną tej spółki.

Podobne stanowisko wyraził w orzeczeniu z dnia 26 maja 2005 r. w sprawie C-465/03 Kretztechnik AG przeciwko Finanzamt Linz.

W świetle powyższego orzecznictwa TSUE należy stwierdzić, że kierując się wykładnią dokonywaną w zgodzie z zasadami VI Dyrektywy (od 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE), na gruncie art. 86 ust. 1 ustawy, podobnie jak i art. 17(2)(3) i (5) VI Dyrektywy (art. 167 i nast. Dyrektywy 2006/112/WE) należy przyjąć co do zasady że niezbędnym warunkiem odliczenia VAT jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy zakupami (wydatkami), a konkretną transakcją opodatkowaną. Wydatki te powinny stanowić część składową kosztów świadczenia, uwzględnioną w cenie.

Jednak brak takiej konkretnej transakcji opodatkowanej nie musi zawsze prowadzić do utraty prawa do odliczenia VAT. W przypadku bowiem wydatków zaliczanych do tzw. kosztów ogólnych wprawdzie nie istnieje bezpośredni związek pomiędzy zakupem tych towarów i usług, a sprzedażą opodatkowaną, lecz w sytuacji gdy stanowią one element cenotwórczy produktów podatnika, pozostając w ten sposób w pośrednim związku z jego opodatkowaną działalnością gospodarczą, prawo do odliczenia z tytułu tych zakupów (wydatków) powinno przysługiwać podatnikowi w takim zakresie, w jakim ogólna działalność daje prawo do odliczenia VAT.

Z opisu sprawy wynika, że w okresie od 01.06.2014 roku do 10.09.2014 roku podpisana została umowa dzierżawy z PGKiM. Całkowity koszt inwestycji wyniósł 394 724,52 zł. Obrót z tytułu dzierżawy przedmiotowego parkingu ze względów społecznych nie jest znaczący dla budżetu Gminy i wynosi 123,00 zł rocznie. Należy zatem stwierdzić, że obroty z tytułu dzierżawy przedmiotowego parkingu są nikłe w stosunku do wartości nakładów poniesionych na wybudowanie obiektu, bowiem zakres komercyjnego wykorzystania jest minimalny.

Biorąc pod uwagę przytoczone wyżej dane, należy stwierdzić, że pomimo wyeksponowania przez Wnioskodawcę komercyjnego celu budowy przedmiotowego parkingu, związek ten jest na tyle nieznaczący, że nie może on skutkować wystąpieniem prawa do odliczenia. Wykorzystanie parkingu do celów komercyjnych, w świetle przedstawionych danych liczbowych, jest marginalne w stosunku do poniesionych nakładów na inwestycję. Wydatki te w widoczny sposób nie przekładają się na uzyskiwany przez Gminę obrót z tytułu dzierżawy przedmiotowego parkingu.

A zatem należy stwierdzić, że Gmina nie ma możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków poniesionych na realizację zadania inwestycyjnego. W ocenie Organu związek z czynnościami opodatkowanymi w stopniu, który wynika z opisu sprawy jest nikły. Zakres wykorzystania przedmiotowej inwestycji do działalności opodatkowanej Wnioskodawcy, jest na tyle nieuchwytny, że nie może skutkować wystąpieniem prawa do odliczenia VAT.

Reasumując, mając na uwadze powołane przepisy oraz przedstawione wyżej okoliczności sprawy, stwierdzić należy, iż Gmina nie ma możliwości odliczenia podatku VAT w całości w związku z realizacją zadania pn. .

Tym samym, oceniając stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pojęcie kosztu kwalifikowalnego nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 7 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi