Temat interpretacji

1. Czy sprzedaż działki gruntu 64/2 dokonana przez Wnioskodawcę spółce Sp. z o.o. w 2012 r. podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT?
2. Czy przyszłe transakcje sprzedaży opisanych działek gruntu niezabudowanego (łącznie lub oddzielnie każdej z nich), jakich zamierza dokonać Zainteresowany będą podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 12 września 2014 r. (data wpływu 25 września 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 16 grudnia 2014 r. (data wpływu 22 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 16 grudnia 2014 r. (data wpływu 22 grudnia 2014 r.) o wskazanie kto jest Wnioskodawcą, wskazanie że wniosek dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego oraz o brakującą opłatę.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej i nie posiada żadnych udziałów w jakichkolwiek spółkach. W 2002 r. Zainteresowany na prawach wspólności ustawowej kupił własność gospodarstwa rolnego składającego się z niezabudowanych działek gruntu o numerach: 64/2, 65/3, 66/12, 66/14, 65/5, 65/7 o łącznej powierzchni 12,5456 ha. W 2005 r. również na prawach wspólności ustawowej dokupił na powiększenie tego gospodarstwa własność kolejnych działek o numerach: 66/3, 66/7, 66/8, 66/19 o łącznej powierzchni 3,4539 ha wszystkie położone w ().

Obie transakcje kupna tych działek gruntu nie były opodatkowane podatkiem VAT. Wszystkie działki były działkami rolnymi (łąki, rola). Wnioskodawca kupował wymienione wyżej działki gruntu z zamiarem wybudowania tam domu i prowadzenia rodzinnego gospodarstwa rolnego. Tak też nieruchomość była od nabycia wykorzystywana, w zakresie ograniczonym jednak do zaspokojenia własnych potrzeb. W ostatnich latach nieruchomość była już tylko w niewielkiej części wykorzystywana dla własnych potrzeb w celach rolniczych, a w pozostałej części, zwłaszcza o niskiej klasie bonitacyjnej nie była w żaden sposób wykorzystywana. Zainteresowany nigdy nie był rolnikiem ryczałtowym, żadna z działek nie była wykorzystywana do prowadzenia działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, ani jakiekolwiek innej działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT. Żadna z działek nie była przedmiotem dzierżawy, ani umowy o podobnym charakterze.

W 2008 r. wszystkie te działki zostały objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego uchwałą Rady Miejskiej z dnia 23 lipca 2008 r. i zostało zmienione przeznaczenie działek. I tak, działki nr: 64/2, 66/8, 66/19, 66/10, 66/12, 66/3, 66/7, 65/3, 66/14, 65/7, 65/5 tereny aktywności gospodarczej (1AG, 2AG, KD), droga publiczna (1PU i 4KDZ) utraciły charakter nieruchomości rolnej w rozumieniu art. 46/1 kodeksu cywilnego i przepisów ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego, co czyni rozwój rolny nieruchomości, a zwłaszcza jej zabudowę mieszkalną niemożliwą do realizacji.

Wnioskodawca nie brał jednak jakiegokolwiek udziału w opracowaniu powołanego wyżej miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, w szczególności nie składał żadnych wniosków o zmianę przeznaczenia tych działek gruntu. Nie były na żadną z działek dokonywane jakiekolwiek nakłady na przygotowanie nieruchomości do sprzedaży, ani żadne nakłady inwestycyjne, nie są takie nakłady planowane, w tym np. nie jest planowane wydzielenie lub budowa dróg, podział, albo uzbrojenie terenu.

Z uwagi na konsekwencje tak uchwalonego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, ale i z uwagi na zmianę rodzinnych planów, brak środków na konieczne nakłady na to gospodarstwo, a także na stan zdrowia i wiek, Zainteresowany ostatecznie zaprzestał jakiejkolwiek aktywności w zakresie tej nieruchomości i zdecydował, że sprzeda nieruchomość (wszystkie działki łącznie, albo każdą z osobna) w takim stanie, w jakim je kupił.

W grudniu 2012 r. sprzedał, bez podatku VAT, jedną działkę numer 64/2 spółce Sp. z o.o. W dniu 12 czerwca 2013 r. Zainteresowany zawarł z kolei przedwstępną umowę sprzedaży w terminie do dnia 15 grudnia 2014 r. nieruchomości obejmującej pozostałe wymienione wyżej działki, przy czym z jednoznacznej deklaracji nabywcy wynika, że na nabywanych działkach zamierza zrealizować komercyjną inwestycję centrum magazynowo -logistyczne, o ile uzyska pozytywne uzgodnienia dla tej inwestycji.

Nabywca sam zgłosił się do Wnioskodawcy z ofertą kupna nieruchomości, Zainteresowany bowiem nie podejmował żadnych czynności w celu sprzedaży, nie składał żadnych ofert, nie dawał ogłoszeń, ani nie zlecał sprzedaży nieruchomości w pośrednictwie, chociaż takich działań nie wyklucza, gdyby do sprzedaży, na podstawie tej umowy przedwstępnej, nie doszło. Jeżeli jednak do zawarcia umowy sprzedaży nie dojdzie, to każda z tych działek zostanie wystawiona do sprzedaży i może być przedmiotem odrębnej transakcji, jako że Wnioskodawca jest zdecydowany sprzedać wszystkie wymienione działki, czy to jednemu, czy też wielu nabywcom.

Środki uzyskane ze sprzedaży zamierza przeznaczyć na zaspokojenie potrzeb życiowych własnych i najbliższej rodziny. Innych nieruchomości poza nieruchomością mieszkalną w której zamieszkuje a które mogłyby być w przyszłości przedmiotem sprzedaży, Zainteresowany nie posiada.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy sprzedaż działki gruntu 64/2 dokonana przez Wnioskodawcę spółce Sp. z o.o. w 2012 r. podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT...
2. Czy przyszłe transakcje sprzedaży opisanych działek gruntu niezabudowanego (łącznie lub oddzielnie każdej z nich), jakich zamierza dokonać Zainteresowany będą podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż niezabudowanych działek gruntu wchodzących w skład wspólności majątkowej małżeńskiej nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Dostawa towarów, w tym przypadku gruntów, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegającą opodatkowaniu wykona podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik, przy czym okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT, tzn. powinny polegać na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Pod pojęciem towarów należy rozumieć rzeczy oraz ich części (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT), zaś przez ich dostawę przeniesienie prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Z punktu widzenia ustawy o VAT i oceny przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu sprawy decydujące jest bowiem, aby czynność ta była wykonana przez podmiot, który jest podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT. W myśl tego przepisu podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, w szczególności obejmuje czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Status podatnika podatku od towarów i usług wynika zatem z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem, które powinny wyczerpywać znamiona działalności gospodarczej, w szczególności zaś powinny wskazywać na zamiar wykonywania tych czynności w sposób ciągły i jednocześnie w celach zarobkowych.

W ocenie Zainteresowanego, wykonywanie w sposób ciągły należy rozumieć, jako dokonanie czynności, w okolicznościach z góry zaplanowanego zamiaru dokonywania kolejnych, dalszych, wielokrotnych czynności, obejmujących zachowanie ciągłości i powtarzalności w ich wykonywaniu, w celu osiągania z tego tytułu stałego zarobku. Realizacji takiego celu służy odpowiednie zaplanowanie i zorganizowanie działalności w sposób typowy dla podmiotów zajmujących się profesjonalnie aktywnością gospodarczą, która to organizacja występuje na każdym etapie jej wykonywania, tj. już od chwili zaangażowania się podmiotu w tą działalność, czyli w tym konkretnym przypadku już w chwili nabycia działek gruntu. Taka aktywność, aby można ją było uznać za działalność gospodarczą, obejmować musi więc ciąg dokonywania zaplanowanych określonych czynności, a nie jedynie dokonania jednej z nich. O kwestii częstotliwości nie decyduje też czasookres wykonywania czynności, ani ilość dokonanych czynności/transakcji. Decydującym kryterium jest zaplanowany z góry zamiar zachowania ciągłości (wielokrotności) tych czynności w celach zarobkowych.

Tak więc same tylko działania Wnioskodawcy, nawet powtarzające się w określonym przedziale czasu, jeżeli nie towarzyszy im zaplanowany i zorganizowany zamiar utrzymania ciągłości w celach zarobkowych, nie stanowią okoliczności przesądzającej, że wyczerpane zostały znamiona działalności gospodarczej i dokonane czynności podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Do takich czynności (niestanowiących działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT) z całą pewnością należy rozporządzanie przez Zainteresowanego składnikami majątku osobistego/prywatnego.

W chwili nabycia przedmiotowych działek gruntu ich przeznaczenie było rolnicze, a Wnioskodawca nie wiedział wówczas, w 2002 r., że sześć lat później, w lipcu 2008 r. w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego zmienione zostanie przeznaczenie tych działek gruntu.

Zatem nie nabył terenu przeznaczonego pod zabudowę z zamiarem, lub chociażby z możliwością dalszej sprzedaży na cele nierolnicze, nie wykonał jego uzbrojenia, wydzielenia dróg wewnętrznych, nie podejmował żadnych działań marketingowych w celu sprzedaży działek. Nie występował o wydanie decyzji ustalającej warunki zabudowy terenu, ani też o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, nie brał też aktywnego udziału w jego późniejszym opracowaniu. Nie prowadził, ani nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych o zbliżonym charakterze obejmującym obrót nieruchomościami. W celu dokonania sprzedaży gruntów nie angażował żadnych środków, nie wykazywał żadnej aktywności w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalnej do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, ani nie podejmował działań wykraczających poza zakres zwykłego zarządu majątkiem osobistym/prywatnym.

Intencją Zainteresowanego nie jest też dokonywanie tej czynności wielokrotnie i w okolicznościach noszących znamiona zorganizowanej działalności gospodarczej, a jedynie zbycie określonych składników majątku osobistego, nie mające nic wspólnego z profesjonalnym obrotem nieruchomościami jako stałym i zorganizowanym źródłem przychodów. Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług, a jako osoba fizyczna dokonuje transakcji, za którą nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie zaś sprzedaży działek gruntu poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie takich czynności niezależnie od tego, czy sprzedaż wszystkich działek nastąpi jednorazowo jednemu nabywcy jak w zawartej umowie przedwstępnej czy też nastąpi oddzielna sprzedaż każdej z działek różnym nabywcom.

W przypadku więc sprzedaży przez Zainteresowanego majątku osobistego/prywatnego nie wykorzystywanego do prowadzenia działalności gospodarczej, jego sprzedaż zarówno w całości jak i w częściach, jednemu lub wielu nabywcom, z zyskiem lub bez, nie może być uznana za działalność gospodarczą/handlową ze skutkiem w postaci uznania Wnioskodawcy za podatnika VAT, zatem planowana sprzedaż dziatek czy to łącznie, czy też oddzielnie każdej z nich nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, jak również sprzedaż działki 64/2 dokonana w 2012 r. nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Za takim stanowiskiem przemawiają zarówno wydane interpretacje, jak i orzecznictwo sądowe, np. wyroki NSA w Warszawie z dnia 27 maja 2014 r. sygn. I FSK 774/13, z dnia 9 maja 2014 r. sygn. I FSK 811/13, z dnia 29 kwietnia 2014 r. sygn. I FSK 621/13, WSA w Szczecinie z dnia 21 maja 2014 r. sygn. I SA/Sz 340/14.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm., natomiast od dnia 26 sierpnia 2011 r. (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), a od dnia 1 stycznia 2012 r. (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.)) zwanej dalej ustawą opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii art. 2 pkt 6 ustawy.

Jak stanowi art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.) zwanej dalej Kodeksem cywilnym rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

Wyjaśnić jednocześnie należy, że przedmiotami stosunków prawnych są dobra materialne i niematerialne. Wśród dóbr materialnych wyróżniamy m.in. rzeczy (Komentarz do art. 44-55³ Kodeksu cywilnego, komentarz do art. 45 k.c.). Rzeczy dzieli się na nieruchomości i rzeczy ruchome (Kodeks cywilny, Księga pierwsza. Część ogólna. Komentarz, komentarz do art. 45 k.c.).

Natomiast w myśl art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Zgodnie z ww. przepisami, grunt spełnia definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 Kodeksu cywilnego. Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom.

Jak stanowi art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu (§ 2 ww. przepisu).

W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 Kodeksu cywilnego). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Należy wskazać, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zarówno sprzedaż udziału we współwłasności gruntu na podstawie art. 198 Kodeksu cywilnego, jak i sprzedaż wspólnego gruntu za zgodą wszystkich współwłaścicieli na podstawie art. 199 Kodeksu cywilnego, stanowi odpłatną dostawę towarów.

Natomiast w myśl art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2012 r., poz. 78, z późn. zm.) z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

W świetle art. 35 tego Kodeksu w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza mocą ust. 2 powołanego artykułu w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r. obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Od dnia 1 kwietnia 2013 r., definicja działalności gospodarczej zawarta w art. 15 ust. 2 ustawy brzmi następująco działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności działa jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnik tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność handlową wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W podobny sposób rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął/podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła/nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej  Dz. U. UE L 347.1, z późn. zm.  (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy), jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Z opisu sprawy wynika, że Zainteresowany nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej i nie posiada żadnych udziałów w jakichkolwiek spółkach. W 2002 r. Wnioskodawca na prawach wspólności ustawowej kupił własność gospodarstwa rolnego składającego się z niezabudowanych działek gruntu o numerach: 64/2, 65/3, 66/12, 66/14, 65/5, 65/7 o łącznej powierzchni 12,5456 ha. W 2005 r. również na prawach wspólności ustawowej dokupił na powiększenie tego gospodarstwa własność kolejnych działek o numerach: 66/3, 66/7, 66/8, 66/19 o łącznej powierzchni 3,4539 ha wszystkie położone w (). Obie transakcje kupna tych działek gruntu nie były opodatkowane podatkiem VAT. Wszystkie działki były działkami rolnymi (łąki, rola). Wnioskodawca kupował wymienione wyżej działki gruntu z zamiarem wybudowania tam domu i prowadzenia rodzinnego gospodarstwa rolnego. Tak też nieruchomość była od nabycia wykorzystywana, w zakresie ograniczonym jednak do zaspokojenia własnych potrzeb. W ostatnich latach nieruchomość była już tylko w niewielkiej części wykorzystywana dla własnych potrzeb w celach rolniczych, a w pozostałej części, zwłaszcza o niskiej klasie bonitacyjnej nie była w żaden sposób wykorzystywana. Zainteresowany nigdy nie był rolnikiem ryczałtowym, żadna z działek nie była wykorzystywana do prowadzenia działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, ani jakiekolwiek innej działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT. Żadna z działek nie była przedmiotem dzierżawy, ani umowy o podobnym charakterze. W 2008 r. wszystkie te działki zostały objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego uchwałą Rady Miejskiej z dnia 23 lipca 2008 r. i zostało zmienione przeznaczenie działek. I tak, działki nr: 64/2, 66/8, 66/19, 66/10, 66/12, 66/3, 66/7, 65/3, 66/14, 65/7, 65/5 tereny aktywności gospodarczej (1AG, 2AG, KD), droga publiczna (1PU i 4KDZ) utraciły charakter nieruchomości rolnej w rozumieniu art. 46/1 kodeksu cywilnego i przepisów ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego, co czyni rozwój rolny nieruchomości, a zwłaszcza jej zabudowę mieszkalną niemożliwą do realizacji. Wnioskodawca nie brał jednak jakiegokolwiek udziału w opracowaniu powołanego wyżej miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, w szczególności nie składał żadnych wniosków o zmianę przeznaczenia tych działek gruntu. Nie były na żadną z działek dokonywane jakiekolwiek nakłady na przygotowanie nieruchomości do sprzedaży, ani żadne nakłady inwestycyjne, nie są takie nakłady planowane, w tym np. nie jest planowane wydzielenie lub budowa dróg, podział, albo uzbrojenie terenu. Z uwagi na konsekwencje tak uchwalonego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, ale i z uwagi na zmianę rodzinnych planów, brak środków na konieczne nakłady na to gospodarstwo, a także na stan zdrowia i wiek, Zainteresowany ostatecznie zaprzestał jakiejkolwiek aktywności w zakresie tej nieruchomości i zdecydował, że sprzeda nieruchomość (wszystkie działki łącznie, albo każdą z osobna) w takim stanie, w jakim je kupił. W grudniu 2012 r. sprzedał, bez podatku VAT, jedną działkę numer 64/2 spółce Sp. z o.o. W dniu 12 czerwca 2013 r. Zainteresowany zawarł z kolei przedwstępną umowę sprzedaży w terminie do dnia 15 grudnia 2014 r. nieruchomości obejmującej pozostałe wymienione wyżej działki, przy czym z jednoznacznej deklaracji nabywcy wynika, że na nabywanych działkach zamierza zrealizować komercyjną inwestycję centrum magazynowo-logistyczne, o ile uzyska pozytywne uzgodnienia dla tej inwestycji. Nabywca sam zgłosił się do Wnioskodawcy z ofertą kupna nieruchomości, Zainteresowany bowiem nie podejmował żadnych czynności w celu sprzedaży, nie składał żadnych ofert, nie dawał ogłoszeń, ani nie zlecał sprzedaży nieruchomości w pośrednictwie, chociaż takich działań nie wyklucza, gdyby do sprzedaży, na podstawie tej umowy przedwstępnej, nie doszło. Jeżeli jednak do zawarcia umowy sprzedaży nie dojdzie, to każda z tych działek zostanie wystawiona do sprzedaży i może być przedmiotem odrębnej transakcji, jako że Wnioskodawca jest zdecydowany sprzedać wszystkie wymienione działki, czy to jednemu, czy też wielu nabywcom. Środki uzyskane ze sprzedaży zamierza przeznaczyć na zaspokojenie potrzeb życiowych własnych i najbliższej rodziny. Innych nieruchomości poza nieruchomością mieszkalną w której zamieszkuje a które mogłyby być w przyszłości przedmiotem sprzedaży, Zainteresowany nie posiada.

Z przedstawionego opisu sprawy nie wynika taka aktywność Zainteresowanego, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W niniejszej sprawie Wnioskodawca nie podjął ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami. W chwili nabycia przedmiotowych działek gruntu ich przeznaczenie było rolnicze, a Wnioskodawca nie wiedział wówczas, w 2002 r., że sześć lat później, w lipcu 2008 r. w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego zmienione zostanie przeznaczenie tych działek gruntu. Zainteresowany nie nabył terenu przeznaczonego pod zabudowę z zamiarem, lub chociażby z możliwością dalszej sprzedaży na cele nierolnicze, nie wykonał jego uzbrojenia, wydzielenia dróg wewnętrznych, nie podejmował żadnych działań marketingowych w celu sprzedaży działek. Nie występował o wydanie decyzji ustalającej warunki zabudowy terenu, ani też o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, nie brał też aktywnego udziału w jego późniejszym opracowaniu. Nie prowadził, ani nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych o zbliżonym charakterze obejmującym obrót nieruchomościami. W celu dokonania sprzedaży gruntów nie angażował żadnych środków, nie wykazywał żadnej aktywności w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalnej do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, ani nie podejmował działań wykraczających poza zakres zwykłego zarządu majątkiem osobistym/prywatnym. Intencją Wnioskodawcy nie jest też dokonywanie tej czynności wielokrotnie i w okolicznościach noszących znamiona zorganizowanej działalności gospodarczej, a jedynie zbycie określonych składników majątku osobistego, nie mające nic wspólnego z profesjonalnym obrotem nieruchomościami jako stałym i zorganizowanym źródłem przychodów.

W przedmiotowej sprawie brak jest zatem przesłanek pozwalających uznać Zainteresowanego za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawę towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie takich przesłanek brak.

Zatem należy uznać, że Zainteresowany dokonując sprzedaży działki nr 64/2 w 2012 r. oraz przyszłych dostaw działek nie działał/nie będzie działać w charakterze podatnika, a czynność ta nie nosiła/nie będzie nosić znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Powyższe wynika z tego, że sprzedaż przez Wnioskodawcę działki/działek (nieruchomości gruntowych), stanowiła/stanowić będzie zwykłe wykonywanie prawa własności. Tym samym, w przedmiotowej sprawie zbywając działkę oraz planując dokonać przyszłych dostaw pozostałych działek stanowiących jego majątek prywatny, korzystał on/korzystać będzie z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Skutkiem powyższego, transakcja zbycia działki nr 64/2 nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Nie będą także podlegały opodatkowaniu przyszłe transakcje dostaw działek.

Podsumowując:

Ad. 1

Sprzedaż działki gruntu 64/2 dokonana przez Zainteresowanego spółce Sp. z o.o. w 2012 r. nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ad. 2

Przyszłe transakcje sprzedaży opisanych działek gruntu niezabudowanego (łącznie lub oddzielnie każdej z nich), jakich zamierza dokonać Wnioskodawca nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zauważyć należy, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym oraz zdarzeniem przyszłym. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Zatem podkreśla się, że tut. Organ wydając przedmiotową interpretację oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Ponadto zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Z powyższego wynika zatem, że interpretacja indywidualna przepisów prawa podatkowego dotyczy stosowania przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług przez Zainteresowanego, który z tym wnioskiem występuje. W związku z tym zaznacza się, że interpretacja indywidualna wydana Wnioskodawcy nie wywiera skutku prawnego dla współwłaściciela gruntu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 3 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu