Temat interpretacji

Zasady szczególnych procedur opodatkowania podatkiem VAT przy świadczeniu usług turystycznych określone zostały w ramach art. 119 ust. 1 - 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług ( Dz. U. Nr 54, poz. 535 ). Istotą szczególnych procedur , zgodnie z ust. 1 art. 119 ustawy, jest przyjęcie, że podstawą opodatkowania przy wykonywaniu usług turystyki jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku. Zgodnie z ust. 2 art. 119 przez marżę rozumie się różnicę między kwotą należności, którą ma zapłacić nabywca usługi, a ceną nabycia przez podatnika towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty. Opodatkowanie marży przy świadczeniu usług turystycznych, na zasadach określonych w art. 119 ustawy, bez względu na to, kto nabywa usługę turystyki, może stosować agent turystyczny(ust.3art.119), który:1) ma siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju,2) działa na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek,3) przy świadczeniu usługi nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty,4) prowadzi ewidencję, z której wynikają kwoty wydatkowane na nabycie towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, oraz posiada dokumenty, z których wynikają te kwoty. Wymienione przesłanki muszą być spełnione łącznie. Szczególny tryb opodatkowania marży przy świadczeniu usług turystycznych może być stosowany przez biuro turystyczne pod warunkiem, że przy wykorzystywaniu swojej usługi nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, np. usługi transportowe, zakwaterowanie, wyżywienie, które w całości składają się na usługę turystyczną świadczoną przez biuro turystyczne. Jeżeli przy świadczeniu tych usług podatnik wykorzystuje swój własny majątek (hotel, autokar itp.), czyli wykorzystuje "usługi własnej", to wówczas musi odrębnie ustalać podstawę opodatkowania dla usług własnych (opodatkowanie na zasadach ogólnych - art. 29 ustawy) oraz w odniesieniu do usług nabytych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty (art. 119 ustawy). Opodatkowanie marży oznacza, że podatnik nie może odliczyć podatku naliczonego od VAT należnego. Zakaz ten dotyczy tylko towarów i usług nabywanych dla bezpośredniej korzyści turysty - ( art. 86 ust.1 i art. 119 ust.4 ustawy o podatku od towarów i usług ), co oznacza, że biuro turystyczne może odliczać podatek naliczony od:- od towarów i usług nabytych od innych podatników, ale nie dla bezpośred- niej korzyści turysty,- od towarów i usług , które służą wprawdzie bezpośredniej korzyści turysty, ale nie były kupione od innych podatników, tylko zostały wykonane przez biuro turystyczne we własnym zakresie,- od towarów i usług, które wprawdzie służą bezpośredniej korzyści turysty i były kupione od innych podatników, ale biuro turystyczne nie mogło wobec nich zastosować procedury opodatkowania marży. Ostatnia sytuacja wystąpi wtedy, gdy podatnik nie prowadzi ewidencji, z której powinny wynikać kwoty wydatkowane na nabycie towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty ( art.119 ust.3 pkt. 4 ustawy o VAT ) . W tej sytuacji biuro turystyczne zastosuje w stosunku do nabytych usług ogólne zasady opodatkowania. Przykładem towarów i usług nabytych nie dla bezpośredniej korzyści turysty w stosunku, do których stosuje się zasady ogólne, mogą być koszty związane z utrzymaniem i prowadzeniem biura turystycznego wymienione przez Panią w piśmie tj. zakup urządzeń nie stanowiących środków trwałych, opłaty czynszu, energii, rozmów telefonicznych, zakup literatury fachowej, promocji firmy itd. Warunkiem odzyskania i odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług jest prowadzenie odrębnej ewidencji zakupu VAT dla tych wydatków.