Temat interpretacji

Stan faktyczny:

Podatnik w rozliczeniach z odbiorcami stosuje Taryfę dla energii elektrycznej, opracowaną w oparciu o ustawę z dnia 10 kwietnia 1997r. Prawo energetyczne oraz przepisy wykonawcze. Zgodnie z powyższą Taryfą Podatnik pobiera:

1. opłatę za przekroczenie mocy umownej z tytułu poboru przez odbiorcę energii elektrycznej o mocy przekraczającej moc umowną w wysokości stanowiącej iloczyn dwukrotności składnika stałego stawki sieciowej oraz: a) sumy maksymalnych wielkości nadwyżek mocy pobranej ponad moc umowną 15-sto minutową wyznaczanych w cyklach godzinowych, b) maksymalnej wielkości nadwyżki mocy pobranej ponad moc umowną 15-sto minutową, o ile urządzenia pomiarowe nie pozwalają na zastosowanie sposobu wskazanego wyżej,
2. opłatę za ponadnormatywny pobór energii biernej z tytułu niedotrzymania warunków umowy przez odbiorcę energii elektrycznej poprzez pobór mocy biernej ponad ilość umowną, określoną jako nadwyżka tej energii ponad ilość odpowiadającą wartości umownego współczynnika.

Ocena prawna stanu faktycznego:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r o podatku od towarów i usług ( dz. U. Nr 54, poz. 535), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Dostawa towarów rozumiana jest przez ustawodawcę, na podstawie przepisu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W określeniu "jak właściciel" zawiera się możliwość uznania za dostawę owego faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. Podkreślenia wymaga, że dostawa nie może być utożsamiana z dostawą w rozumieniu Kodeksu cywilnego. W rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług "dostawa" oznacza wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem.

Dostawa jest opodatkowana, jeżeli jej przedmiotem są towary zgodnie z definicją określoną w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, czyli rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Energia elektryczna została sklasyfikowana - według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wprowadzonej rozporządzeniem z dnia 18 marca 1997 r. (Dz. U. nr 42, poz. 264 ze zm.) - w grupowaniu 40.1 "Energia elektryczna oraz usługi w zakresie dostarczania energii elektrycznej".

W kontekście powyższych przepisów stwierdzić należy, że pobierane przez Podatnika na mocy umowy zawartej z odbiorcą, "opłaty sankcyjne" stanowią w istocie wynagrodzenie Podatnika z tytułu dostawy towaru - określonego w umowie jako: nadwyżka mocy pobranej ponad moc umowną oraz ponadumowny pobór energii biernej.

Sankcyjność ponoszonych opłat przez odbiorcę przejawia się w tym, że cena jednostkowa ponadumownej pobranej energii elektrycznej jest wyższa od ceny jednostkowej dostarczanej energii w ramach umowy. Podwyższenie ceny jednostkowej dostarczanego towaru wynika z zaistnienia u jego dostawcy negatywnych dodatkowych czynników, zwłaszcza: zwiększenia ryzyka zapewnienia ciągłości dostaw energii powodowanego narażeniem sieci na wystąpienie zakłóceń lub awarii, co z kolei może być przyczyną niedotrzymania umownych standardów dostarczania energii elektrycznej w stosunku do innych odbiorców, a także wynika z poczynienia przez dostawcę dodatkowych czynności w celu zaspokojenia ponadumownych potrzeb nabywcy energii.

Reasumując, opłaty pobierane przez Podatnika za: przekroczenie mocy umownej z tytułu poboru przez odbiorcę energii elektrycznej oraz ponadnormatywny pobór energii biernej stanowią wynagrodzenie z tytułu dostawy towarów, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 22%. określonej w art. 41 ust. 1 w/w ustawy.